οι τρεις δημοτικοί συνδυασμοί του νησιού στον ΗΧΩ FM (UPDATE)

UPDATE

Χωρίς κανένα περαιτέρω εισαγωγικό σχόλιο, παραθέτουμε τις πρόσφατες συνεντεύξεις στον ΗΧΩ FM (102,1) (στην εκπομπή των Γεωργίας Παττέ-Καραγιαννιώτη και Δημήτρη Αρκουλή) των δύο δημοτικών παρατάξεων του νησιού μας (εκκρεμεί η τρίτη, της Ενωτικής Κίνησης Προόδου, πιθανότατα εντός της εβδομάδας)

Η ενδιαφέρουσα συνέντευξη του δημάρχου που προηγήθηκε χρονικά είναι πρώτη. Έγινε στις 24/10 και πολλά από αυτά που αναφέρονται τότε θίγονται και κρίνονται/απαντώνται στη δεύτερη, εξίσου διαφωτιστική, συνέντευξη (έγινε την 1/11) του συνδυασμού “Μένουμε Αντίπαρο” που ακολουθεί.

 Y.leventakis-pan.faroupos- 24-10-2011 ston hxw by Magos Gisspor

HxwFM-menoume antiparo-1Noe2011 by menoumeantiparo


Τρίτη χρονικά η συνέντευξη του συνδυασμού "Ενωτική Κίνηση Προόδου" που έγινε πριν δύο μέρες.
Hxw-enwtiki kinsi proodou-8noe2011



Φυσικά τα σχόλια οφείλουν να είναι στο κλίμα που κάθε φορά θεωρείται ως απαιτούμενο του διαλόγου εδώ. Αλλιώς δεν θα τα δείτε δημοσιευμένα…

Αρχίζει η περίοδος μετάλλαξης–καλά να πάθουμε

Με ρυθμούς γνώριμους μεν αλλά όλο και πιο αποκρουστικούς το νησί υφίσταται τη γνώριμη μετάλλαξη του, από ένα όμορφο νησάκι του χειμώνα σε μία λαμπερή μειλίχια νυφούλα της άνοιξης και του πρώιμου καλοκαιριού, και  στο άχαρο λιπαρό νυμφίδιο που πλασάρει την εικόνα του διά των επισκεπτών του τον Ιούλιο και Αύγουστο.

Οι χειρότεροι εκπρόσωποι της μεγαλοαστικής τάξης, χειρότεροι όχι γιατί είναι τέτοιοι, αλλά γιατί περιφέρουν φιλάρεσκα την αύρα της χαλαρής, πλην μεγαλόφωνης χλιδής τους, διατυμπανίζουν δε με τα ελικόπτερά τους, τα απαστράπτοντα SUV τους και τα θεόρατα σκάφη τους, τα ρεζερβέ απέριττα τραπέζια που γευματίζουν, τις εστέτ παρέες τους και τις ατάκες που διαρρέουν πέραν της ομήγυρής τους τη ματαιόδοξη γκλαμουριά τους. Οι κάτοικοι του νησιού δεν αντιδρούν, από την εποχή του Καραβέλα η πορεία εξάλλου είναι προδιαγεγραμμένη, κάποιοι κρατικοδίαιτοι νεποτικοί επιχειρηματίες θα ξεπλένουν εδώ το χρήμα που απόκτησαν στις εποχές της πολυοργασμικής δεκαετίας που πέρασε, και κάποιοι θα διεκδικούν το ρόλο του υποτακτικού γιατί αυτό τους προσφέρει εργασία και έσοδα. Σκληρό πλην όμως τίμιο, αντίστοιχο με την εποχή που ζούμε, αλισβερίσι, που βάζει το νησί σε μία τροχιά ανάπτυξης άλλη από αυτή που ονειρευόμασταν.

“Ποια ανάπτυξη όμως ονειρεύεστε”, θα μας αποκριθεί η αβάντ γκαρντ παρέα παραδίπλα μας, “τη στιγμή που λογίζετε οι ίδιοι σαν ανάπτυξη τις ομπρελοξαπλώστρες και τα επερχόμενα μπαράκια στις ερημικές παραλίες, τα θορυβώδη ναρκισσιστικά θαλάσσια σπορ (και μάλιστα σε μία θέση –2η Ψαραλυκή- που δεν προσφέρεται, ενώ είναι ήδη πολύπαθη από τις κατά καιρούς παρεμβάσεις), την κενοφοβία εντός του χωριού, τέτοια που σαν άλλοι horror vacui θιασώτες γεμίζετε το δρόμο και την πλατεία με τραπεζοκαθίσματα, σαν να είναι το χωριό ένα μεγάλο υπαίθριο –και ενίοτε δυσανάλογα ακριβό- αναψυκτήριο;”

Δυστυχώς δεν μπορεί κανείς να δώσει απάντηση σε αυτό. Το μόνο βέβαιο είναι ότι το νησί έχει αποκτήσει μία δημοφιλία δυσανάλογη με αυτά που προσφέρει, η δε έννοια “ανάπτυξη” μοιάζει εντελώς ξεχειλωμένη: χωρίς τις βασικές υποδομές (αποχέτευση, πόσιμο νερό ή νερό γενικότερα και ανακύκλωση) κατοχυρωμένες -βέβαια κάποιοι μεγαλόσχημοι φρόντισαν να διασφαλίσουν προκλητικά νεράκι για τις φυτείες τους και τους κήπους τους, σε βάρος των υπολοίπων-, με μία απεντόμωση που απότυχε παταγωδώς, κρίνοντας εκ του θλιβερού αποτελέσματος τα απνοϊκά βράδια, με το πλήθος των ενοχλητικών ζωυφίων( βλ. Ιούλιος – Αύγουστος εδώ), με διασκέδαση υβρίδιο μιας παρωχημένης 90s αισθητικής που διασταύρωσε ασύμμετρα με τα μυκονοειδή πρότυπα, με ανύπαρκτη  αστυνόμευση και φέτος, επομένως και πάλι ασυδοσία και ατιμωρησία των σεληνιασμένων (Λα Λούνα) πρωινών ζόμπι, με κάκιστη εξυπηρέτηση από το υποκατάστημα της Εθνικής, που κανείς –από όσο εκ των έσω ομολογείται- δεν φρόντισε να διορθώσει έγκαιρα, με αποτέλεσμα να ανοίγει μόνο δύο φορές την εβδομάδα, και αρκετά άλλα ακόμη, μοιάζει παράταιρο να περιγράφουμε αναμεταξύ μας, αλλά και σε επίπεδο ΜΜΕ, ελληνικών και διεθνών,το νησί ως κορυφαίο παγκόσμιο προορισμό. Δε θα γραφούν άλλα, γιατί οι ρουφιάνοι πάντα ψάχνουν για ένα συκοφάντη, τα προβλήματα όμως είναι εδώ και είναι ατομική ευθύνη του καθενός να τα αναγνωρίσει, στο βαθμό που του αναλογεί ένα άλλοτε άλλο ποσοστό κοινωνικής ευθύνης. Τα δε μήντια αναπαράγουν εντυπώσεις το ίδιο έγκυρες με τις αξίες που μας περιβάλλουν, δείτε παλιότερα ποστ (οι βλακείες του Big Fish, τα παραληρήματα της Σίβυλλας στο Βήμα) για να το επικυρώσετε. Αν τα σελέμπριτις ορίζουν την επιτυχία του τουριστικού προϊόντος στη μηντιακή μας δημοκρατία, εντούτοις όμως δεν ορίζουν και τους συντελεστές της ευζωίας για επισκέπτες και κατοίκους. Από τον άρτι αφιχθέντα (και παχουλό προς απογοήτευση των απανταχού θαυμαστριών) Τζόνυ Ντεπ στην Πάρο μέχρι την δρακοντείως φυλασσόμενη κατά την σύντομη περιήγησή της στην Αντίπαρο κ. Λάτση, μεσολαβεί ένα πλήθος ανωνύμων επισκεπτών που έλκεται από τέτοια ονόματα και καταφτάνει στο νησί αναζητώντας ως πρώτο αξιοθέατο όχι το Σπήλαιο ή το Δεσποτικό, αλλά τη βίλλα του Τομ Χανκς.

Υπάρχει μια διάχυτη γκρίνια φέτος μεταξύ των τουριστών, που έρχεται να προστεθεί στην αντίστοιχη περασμένων ετών, αφού πολλά από τα προβλήματα διαλάθουν χρόνια τώρα. Την ακούμε ή την προσπερνάμε φλυαρώντας; Είναι η ερώτηση που ίσως κρίνει αν το νησί θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ή θα κάνει τη θεαματική βουτιά σε λίγα χρόνια, που έκαναν πρωτύτερα άλλοι δελεαστικοί κορυφαίοι ελληνικοί νησιωτικοί προορισμοί.

Αρχίζει λοιπόν η περίοδος μετάλλαξης, κρατάει κανένα μήνα συνολικά και το μόνο που προσφέρει εκτός από χρήμα και εργασία σε πολλούς, είναι αισθητική κακοποίηση, περιβαλλοντική επιβάρυνση, αλλά και μια ευκαιρία να αναλογιστούμε αν αυτή η εικόνα είναι δέλεαρ ή αντιπρότυπο. Κι επειδή δεν φαίνεται να υπάρχει διάθεση να τροχοδρομήσουμε προς ένα καθεστώς αποανάπτυξης (διαβάστε τα σχόλια του συνδέσμου) του νησιού, με όλα όσα αυτή συνεπάγεται, ας κρίνουμε και ας κριθούμε αναλόγως.

Διαβάστε για μια ακόμη φορά το εξαιρετικό κείμενο του Richard Waters για το νησί, αποτελεί το καλύτερο αντίδοτο στην αυγουστιάτικη λαίλαπα, και παράλληλα μια ασυναγώνιστη καταγραφή της ομορφιάς του νησιού.

Παράλληλα παρατίθεται παρακάτω το πρόσφατο άρθρο του περιοδικού Status (μια από τα ίδια, κάθε χρόνο κάποιος θα βρεθεί να κάνει δημόσιες σχέσεις και να εκθειάσει για μια ακόμη φορά το νησί του… Lost):

STATUS Antiparos

Παρατίθεται το σχετικό σχόλιο ενός αναγνώστη πριν δύο χρόνια, εξίσου έγκυρο και σήμερα:

“das_boot”: Γι' αυτό πλέον τα μικρά-και έως πριν λίγα χρόνια έρημα- νησιά της πάλαι ποτέ "άγονης γραμμής" έχουν γίνει μικρά Μυκονιάτικα παραρτήματα. Επειδή κάθε καλοκαίρι είθισται να προτείνονται από τους "διαβασμένους" ρεπόρτερ ως "εναλλακτικοί" επίγειοι παράδεισοι. Με αποτέλεσμα να καλύπτεται και το παραμικρό τετραγωνικό εκατοστό της βραχονησίδας από Rayban-άτους λαδοπόντικες με το Μοχίτο ανά χείρας παρέα με τις μπάρμπι τους που συρρέουν ασύστολα, γιατί πήγε ο γείτονας, για socializing, για να δουν και να τους δουν. Διότι είναι της μόδας να αφήνεις την βίλλα σου -και την τεράστια πισίνα σου επίσης- και να βουλιάζεις στην άμμο με τη Manolo Blahnik γόβα, να γρατζουνάς το Chanel μανικιούρ που το χρυσοπλήρωσες στο Μποτέ στα κατσάβραχα, να σιχτιρίζεις που θα φάς μαρίδα με το χέρι -αλλά και πάλι δήθεν το απολαμβάνεις- και να μιλάς με την κολλητή φραγκάτη στο (στολισμένο με ζβαρόφσκι) τηλέφωνο εκθειάζοντας τις εναλλακτικές διακοπές που κάνεις.
Και δεν θα διανυκτερεύσεις φυσικά σε αντίσκηνο χύμα στο κύμα όπως τον παλιό καλό καιρό. Να είμαστε καλά και "πολυτελή" δωμάτια χτίζονται κάθε μέρα, εώς ότου να βουλιάξει το νησί.
Δεν έχω θέμα με τον πολύ κόσμο. Εχω θέμα με την ποιότητα αυτού του κόσμου, σχετικά με τα δεδομένα του νησιού. Και αυτό που ξέρω πια είναι πως η Λα Λούνα αποκαλείται πλέον "ανοικτό κλαμπ" και συρρέουν δεκάδες τζιπ τα Σάββατα από την Πάρο για να διασκεδάσουν. Α. Και πως "παίζουν" φέτος και events με DJs από το εξωτερικό σε γνωστή μοδάτη ψαροταβέρνα.
Με τις υγείες μας και περάστικά μας. Με όλη μου την αγάπη για το αγαπημένο μου νησί που ότι και να γίνει θα είναι πάντα ο δικός μου αγαπημένος προορισμός.
Και όσο για το άρθρο του Big Fish, αφού πάνε τόσοι επώνυμοι πια, μισό να βάλω το Versace μου κι έφυγααααααααααααα!

(σημ: η φίλη πια “das_boot” όντως “έφυγε”, αφού ζει μόνιμα στην Αντίπαρο, απολαμβάνει αυτό που στερούνται όσοι έρχονται Ιούλιο-Αύγουστο, επιμελείται -μεταξύ άλλων- τα τεύχη του Ωφλίαρου και παράλληλα κάνει αυτόν τον καιρό μία πρωτότυπη έκθεση, το Box in a Box, στο –παραμελημένο για μια ακόμη χρονιά- Κάστρο. Λεπτομέρειες εδώ και εδώ).

Box in a Box Poster Low

 

πηγή όλων των φωτογραφιών από το εξαιρετικό photo-blog http://optiko.wordpress.com,

που κοσμεί με τις λήψεις του την καθημερινή μας οπτική.

Μας πήρανε χαμπάρι

Εκλογές έρχονται, κι άλλες του χρόνου, καλό είναι να ακούσουμε και καμία πρόταση επί του θέματος…
Από την τελευταία ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ:

Το θέμα είναι κάτι παραπάνω από σοβαρό, αλλά επειδή δεν είμαστε συκοφάντες, το αφήνουμε στην κρίση των αναγνωστών (και ψηφοφόρων)

Γεωτρήσεις και το Πρόβλημα του Νερού

Οι γεωτρήσεις είναι μια αμφιλεγόμενη μέθοδος εύρεσης νερού. Προκαλούν ποικίλα περιβαλλοντικά και εν τέλη κοινωνικά προβλήματα, μιας και σχετίζονται άμεσα με το στέρεμα των υδάτινων πόρων του νησιού.
Μπορούν να συνεχίσουν οι γεωτρήσεις στην Πάρο? (και στην Αντίπαρο)
Ναι, αλλά μόνο μετά από σοβαρές περιβαλλοντικές και κοινωνικές μελέτες, απαραίτητα ελεγχόμενες, όπου πραγματικά χρειάζεται και οπωσδήποτε ομαδικές. Γιατί το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Ανήκει σε όλους.

Γεωτρήσεις στην Πάρο (και στην Αντίπαρο)? Ναι, αλλά μόνο μετά από σοβαρές περιβαλλοντικές και κοινωνικές μελέτες, απαραίτητα ελεγχόμενες, όπου πραγματικά χρειάζεται και οπωσδήποτε ομαδικές.

Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Ανήκει σε όλους. Ακόμα και το νερό από το πηγάδι ή τη γεώτρηση κλπ. στο χωράφι μου, κι αυτό ανήκει σε όλους - ρέει στον υδροφόρο ορίζοντα του νησιού μας, της Πάρου, που άνετα χαρακτηρίζεται πλέον σαν "τρυπητήρι" εξαιτίας των ανεξέλεγκτων γεωτρήσεων.

Το νερό από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα είναι κι αυτό ένα είδος υπό εξαφάνιση.
Και έτσι πρέπει να το χειριστούμε.

Αυτόν τον καιρό είναι αναζωπυρωμένο το θέμα των γεωτρήσεων στο νησί μας. Γιατί? Διότι είναι από τα μεγαλύτερα πλήγματα στον υδροφόρο ορίζοντα, από όπου παίρνουμε σε μεγάλο ποσοστό, το νερό που πίνουμε και ποτίζουμε εάν δεν έχουμε δεξαμενή. Επίσης γιατί τα καινούρια σπίτια που συνεχώς χτίζονται εντός ή εκτός σχεδίου (δηλ. αυτά που έχουν νερό από το δίκτυο ΔΕΥΑΠ και αυτά που δεν έχουν), δημιουργούν ούτως ή άλλως αυξημένη ανάγκη για νερό ύδρευσης και άρδευσης.

Πολλοί, για λόγους χαμηλού κόστους και ευκολίας και ενδεχομένως και άγνοιας, καταφεύγουν στη μέθοδο της γεώτρησης: κάνοντας τρύπες στη γη, ρουφούν αφειδώς το νερό όλων μας, χωρίς να ενδιαφέρει πώς θα το αντικαταστήσουν, με αποτέλεσμα να καταστρέφεται ο υδροφόρος ορίζοντας, να χαλάει η ποιότητα του νερού ή να εισχωρεί αλμυρό νερό εκεί που από πάντα υπήρχε πόσιμο. Τη στιγμή που υπάρχουν νέες αλλά και παραδοσιακές εναλλακτικές λύσεις για μερική ή ολική ύδρευση κτηρίων και χωραφιών, και τη στιγμή που πλέον είναι γνωστά τα καταστροφικά αποτελέσματα των αυξανόμενων γεωτρήσεων, πολλοί κάτοικοι ή άλλοι ιδιοκτήτες ακινήτων στην Πάρο, ζητούν να τους δοθεί άδεια για γεώτρηση στο κτήμα τους. Οι περιβαλλοντικές συνέπειες παραβλέπονται από ιδιώτες και διάφορους φορείς μιας και δυστυχώς δεν υφίσταται πλέον επίσημο διαχειριστικό σχέδιο υδάτων για το νησί και την περιφέρεια.

Οι τελευταίες 11 αιτήσεις γεωτρήσεων που κατατέθηκαν για γνωμοδότηση στο Δήμο Πάρου απορρίφθηκαν - είτε αυτές είναι για οικιακή υδρευτική χρήση είτε για αγροτική άρδευση. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτή η απόφαση θα προκαλέσει αντιδράσεις. (Α! εμείς δεν έχουμε τέτοια προβλήματα...Δεν ζητάμε καν άδεια...)

Παρόλα αυτά, με μαθηματική ακρίβεια, εάν συνεχίσουν έτσι οι γεωτρήσεις και γενικότερα οι τρόποι άντλησης νερού ως έχει σήμερα, θα έχουμε καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα στο νησί μας σε πολύ λίγα χρόνια.

Επιστήμονες, Δήμος και σχετικοί φορείς πλειοψηφικά συμφωνούν στο ότι για να συνεχίσουν να γίνονται γεωτρήσεις και οι σχετικές αιτήσεις να έχουν θετική γνωμοδότηση, θα πρέπει απαραίτητα να έχουν γίνει τα ακόλουθα:

Σαφής καταγραφή των υπαρχουσών γεωτρήσεων, νόμιμων και μη, σε μια βάση δεδομένων.

Δημιουργία κανονιστικής διάταξης από την περιφέρεια που να είναι σαφής και να καθορίζει περιοριστικά μέτρα (αποστάσεις από άλλες ιδιωτικές & δημοτικές γεωτρήσεις και πηγάδια, περιοχές όπου μπορούν να γίνουν γεωτρήσεις με βάση το είδος των πετρωμάτων και το φυσικό πλούτο, σαφή όρια για την ποσότητα αντλούμενου νερού κ.α.)

Επίσης, να σταματήσουν να δίνονται άδειες για φυσικά πρόσωπα (απλή ύδρευση από ιδιώτες), και να επιτρέπονται μόνο σε πραγματικούς αγρότες που ζουν από αυτή τη δουλειά και παρουσιάζουν σοβαρό αγροτικό εισόδημα. Ακόμα κι εδώ, να γίνονται πλέον ομαδικές γεωτρήσεις που θα διευκολύνουν ένα σύνολο ανθρώπων, μιας και το νερό είναι κοινωνικό αγαθό.

Να τηρούνται αυστηρά όλες οι προϋποθέσεις χρήσης και όλες οι γεωτρήσεις να ελέγχονται 1 φορά το χρόνο.

Να υπάρχουν αναγκαστικά και ατομικές εγκαταστάσεις συλλογής νερού (πχ. δεξαμενές) για εξοικονόμηση του αντλούμενου νερού.

Για να λυθούν τα σημαντικά περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα που προκαλούν οι γεωτρήσεις αλλά και η έλλειψη παροχής νερού σε ιδιοκτησίες, οι διοικητικές αρχές και σχετικοί τοπικοί φορείς θα πρέπει να δράσουν όχι μόνο αποφασιστικά αλλά κυρίως γρήγορα, και οι ίδιοι οι πολίτες θα πρέπει να δείξουν σεβασμό στους υπόλοιπους κατοίκους της Πάρου, με το να ενημερώνονται για την τρέχουσα περιβαλλοντική κατάσταση, να σταματήσουν να επιμένουν για γεώτρηση προσωπικής χρήσης και να εφαρμόσουν οικειοθελώς άλλες βατές μεθόδους για παροχή νερού στις ιδιοκτησίες τους.

Πηγές:
- Εισηγήσεις από την ημερίδα "Διαχείριση Υδάτινων Πόρων" - 16 Μαΐου 2009, αίθουσα Αρχίλοχου, Παρος.
- Συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου Πάρου, 22 Μαΐου 2009.

τροποποιημένη αναδημοσίευση ενός εξαιρετικού άρθρου από το blog της Εleni Grammatikaki (http://community.parosweb.com/)


Προτρέπουμε τον επισκέπτη να διαβάσει και τις τρεις σχετικές αναρτήσεις του antiparos-blog, με τα εξαιρετικά σχόλια που παρατέθηκαν και το αποτέλεσμα που επέφεραν. Κατά χρονολογική σειρά:

Ημερίδα για το νερό στην Πάρο; Μα κανείς δεν ξέρει το θέμα καλύτερα από εμάς...

Κουνούπια ήρθε η ώρα σας...Παρεμβάσεις πολιτών

Για την ημερίδα με θέμα "διαχείριση υδάτινων πόρων"

Τρία ποστ που ξεκίνησαν σατιρίζοντας το σοβαρό θέμα της κακοδιαχείρισης των υδάτινων πόρων και κατέληξαν στην απόφαση από τη Νομαρχία να διενεργείται αυτόνομα από κάθε κοινότητα ή δήμο η ετήσια απεντόμωση.

Ήδη σήμερα ειδικό κλιμάκιο επισκέφθηκε τους υποψήφιους προς απεντόμωση χώρους και σε λίγες μέρες θα ξεκινήσει ο ψεκασμός έναντι των κουνουπιών, που μαστίζουν τις νύχτες μας.

Έστω και καθυστερημένα, τουλάχιστον φαίνεται πως βρέθηκε ένας τρόπος να υλοποιείται κάθε χρόνο η συγκεκριμένη διαδικασία νωρίτερα (γύρω στο μήνα Μάρτιο).

Κι είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο διάλογος, ακόμα και μέσα από τα "μιαρά" ιστολόγια, είναι πιο αποτελεσματικός από πολλά άνοστα κοινοτικά συμβούλια και υπερφίαλες πολιτικές αερολογίες.

διαβάστε το πρώτο (ασιχτιρίκ) σχόλιο να καταλάβετε

Οικο-λαϊκισμός, Οικο-σολοικισμός και Οικο-στρουθοκαμηλισμός

Με αφορμή τα σχόλια της προηγούμενης ανάρτησης, που πραγματικά προήγαγαν το blogging και το διάλογο, το antiparos-blog οφείλει να καταθέσει τη δική του οπτική και μια απάντηση στα περί υποκρισίας και οικο-λαϊκισμού.

Ασφαλώς συμφωνούμε όλοι ότι η συλλογή νερού είτε με τη μορφή στερνών που διέθετε κάθε σπίτι παλαιότερα είτε με τη μορφή ταμιευτήρων είναι η πιο ενδεδειγμένη λύση για ένα υδροφόρο ορίζοντα που βαίνει συρρικνούμενος. Φαίνεται ότι οι σχολιαστές, που αντιπαρατίθενται πολιτισμένα στο προηγούμενο ποστ, διαθέτουν ενδελεχείς γνώσεις, όπως ας πούμε περί των υδρομέτρων, των ποσοτήτων βρόχινου όγκου και των ακριβών συντελεστών δόμησης, μέχρι και της ποσότητας εξατμιζομένου νερού από τις πισίνες. Καλό είναι να τα υπολογίσουμε όλα αυτά όχι μόνο ως «κυβικά» αλλά και ως νερό από αυτό που ήδη μας λείπει. Και κάθε λίτρο που λείπει είναι σημαντικό. Μέχρι να φτιαχτούν όλες αυτές οι ωραίες κατασκευές, το νερό θα είναι λειψό, οι πισίνες κι οι ελαιώνες θα προκαλούν, οι υδροφόρες θα πλουτίζουν και από τις βρύσες μας θα τρέχουν ψάρια.

Μέχρι της ευόδωσης ενός πραγματικά αειφόρου Αιγαίου είναι απαράδεκτο -στο υπάρχον καθεστώς λειψυδρίας- να φυτρώνουν πισίνες. Ο στοιχειώδης σεβασμός στο περιβάλλον αλλά και στο ίδιο το νησί είναι να αφουγκραστεί κάποιος πρώτα τις δυνατότητες του νησιού και μετά να χτίσει πισίνες, να κλείσει παραλίες και να μπαζώσει δρόμους, να κόψει ενοχλητικά για τη θέα του δέντρα και να οργώσει με το SUV του την απέραντη σαβάνα της Αντιπάρου.

Αλλά ας ξεκινήσουμε από τις πισίνες για τις οποίες φάνηκε από τα σχόλια του «ετεροδημότη» να δίνεται ένα ελαφρυντικό στις κατηγορίες των «οικολαϊκιστών» περί των επάρατων πισινών. Ας θυμίσουμε ότι από στοιχεία του Υπ.Οικονομικών υπάρχουν πάνω από 100.00 πισίνες πανελληνίως , οι περισσότερες από αυτές «αδήλωτες» ή χωρίς πιστοποίηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Κι ότι, επίσης, αποτελούν τη δεύτερη αιτία, μετά τις ανάγκες ποτισμού των κήπων, για τις 170.000 παράνομες γεωτρήσεις στη χώρα.

Ας θυμηθούμε ότι στο νησί μας υπάρχουν αρκετές δεκάδες πισίνες, κάποιες με αφαλατωμένο νερό, κάποιες ίσως και με αλμυρό, κάποιες άλλες με νερό δικτύου και κάποιες άλλες με πόσιμο, κάποιες με διαστάσεις 4x7μέτρα και κάποιες άλλες με διαστάσεις 15x5 (και ακόμα περισσότερο) και βάθος από 1,5 εώς και 3,5 μέτρα. Να τονίσουμε και τη θέση της WWF Hellas που θεωρεί απαραίτητη τη λήψη μέτρων τιμολογιακού, διοικητικού και συμβουλευτικού χαρακτήρα για την εξοικονόμηση του πόσιμου νερού που χρησιμοποιείται στις πισίνες. «Να απαγορεύεται η πλήρωση ή η συμπλήρωση του νερού της πισίνας με πόσιμο νερό, κάτι που θα πρέπει να αναφέρεται στις νέες πολεοδομικές άδειες».

Και τέλος να σκεφτούμε αν είναι το Αιγαίο των ποιητών και των ονείρων μας, που ομορφαίνει ή ευεργετείται από τις πολλαπλές πισίνες ή ένα κίβδηλο λάιφστάιλ και μια πλήρους κενότητας αίσθηση ευζωίας και επίδειξης κοινωνικού στάτους και πλούτου;

(περισσότερα περί πισινών, καθένας έχει και από μία/έναν, στο αναλυτικό άρθρο του ωλίαρου)

Σχετικά με τα περί Ψαραλυκής Α’, όπου και πάλι τέθηκε ο υπαινιγμός του οικολαϊκισμού:

Η φωτογραφία μαζί με μερικές άλλες εστάλη από τον κύριο Σωτ. Καστρουνή από την Πάρο με την εξής σημείωση:

«Οι φωτογραφίες αυτές ελήφθησαν μετά από ένα μεγάλο χιονιά που είχε καλύψει όλη την Ευρώπη και τα νότια Βαλκάνια. Οι κύκνοι έμειναν στην Αντίπαρο σχεδόν ένα μήνα… Αυτό δείχνει και τον σημαντικό ρόλο που παίζει η Ψαραλυκή σαν υδροβιότοπος του Αιγαίου. Και πρέπει όλοι να καταλάβουμε την σπουδαιότητα της και πρέπει να μείνει ζωντανή»

Και βέβαια θα μπορούσε κάποιος να προσάψει –προσωρινά ελπίζω- ενός είδου λαϊκισμό στο σχόλιο σχετικά με τις φωτογραφίες που απεικονίζουν … «επιπλέοντα πτηνά που μοιάζουν με πάπιες». Παρόλα αυτά, ακόμα και στο σατιρικό κείμενο της ανάρτησης γίνεται σαφές πως κι εδώ συμφωνούμε όλοι στο ότι απαιτείται εκπόνηση μελέτης από ανθρώπους ειδικούς, ειδικότερους ημών, κι αυτό αναφέρεται στον σχολιαστή με την επωνυμία “odigitis”, που βλέπει αντιμανετικά φαντάσματα σ’ ένα κάστρο παρατημένο προ πολλού και συμπνέει αναίτια με όσους πιθανώς ορέγονται οικόπεδα με θέα στα επίμαχα σημεία.

Υπάρχουν πάντως αρκετοί παλαιότεροι που θυμούνται το χώρο ως τόπο συλλογής αλατιού, κι επιπλέον δεν πάνε 5 χρόνια από τότε που κάποιοι είδαν φλαμίνγκος στην Α’ Ψαραλυκή, ίσως τρέφονταν από τα σιχαμερά σκουλήκια που πράγματι τρέφει ο υγρότοπος/βαλτότοπος/βοθρότοπος ή όπως θέλει κανένας να το αποκαλεί. Κανείς μας δεν είναι πιο έγκυρος από μια μελέτη. Υπάρχει κανείς που να έχει στοιχεία με εγκυρότητα ισάξια μελέτης; Αν ναι, ας συνεχίσουμε το φληνάφημα εν μέσω κάποιων αληθινά εποικοδομητικών προτάσεων. Αλλιώς ας κλείσουμε το θέμα περί Ψαραλυκής γιατί καθένας έχει μία άποψη και κανείς δεν έχει έγκυρότερη του άλλου…

Κι όσο για τα θαλασσόδενδρα ασφαλώς και προβάλλαμε φωτογραφίες από το συμβάν, σε μια πράξη όπου δεν γνωρίζουμε τα στοιχεία του ενόχου, παρά εκτιμούμε μόνο τον ευνοούμενο από την κοπή των δέντρων, και η Αστυνομία και το Λιμενικό είναι ανήμποροι. Απομένει μόνο η διαπόμπευση αυτών που ωφελούνται και η δημοσιοποίηση προκειμένου να μην ολοκληρωθεί το ημιτελές έργο του δράστη. Λαϊκισμός; Καλύτερα να αποκαλέσουμε την αύρα του ποστ περί των θαλασσοδένδρων ως οικο-αναρχική. Ή οικο-σολοικισμική.

Ας δούμε όμως τι πραγματικά είναι ο οικολαϊκισμός στο νησί μας:

-Οικο-λαϊκισμός είναι η διοργάνωση φιέστας για την ανακύκλωση που ούτε φέτος θα ξεκινήσει (για να μην αναφερθεί κανείς στην αφαλάτωση και το βιολογικό που θα τα βλέπουμε τις νύχτες αυτού του Ιούλη, και μερικών ίσως ακόμα, ως όνειρα θερινής νυχτός)

-Οικο-λαϊκισμός είναι η επίρριψη ευθυνών για τις πυρκαγιές στη χωματερή το καλοκαίρι σε ασύμμετρη απειλή (εμπρηστές, στρατηγός άνεμος)

-Οικο-λαϊκισμός είναι η μετάθεση του προβλήματος του λατομείου του Ακονητού σε φορείς αναρμόδιους με το θέμα και όχι σε αυτούς που πραγματικά ευθύνονται

-Οικο-λαϊκισμός είναι η πρόσφατη απόρριψη τοποθέτησης ασύρματου δικτύου στο χωριό με το αιτιολογικό της ακτινοβολίας από τις κεραίες, έτσι, χωρίς μελέτη ειδικών

-Οικο-λαϊκισμός είναι η διενέργεια ποιοτικής μελέτης στο πόσιμο νερό για δεύτερη φορά, προκειμένου το ακάθαρτο να αποδειχθεί ποσιμο και η τοποθέτηση μεχρι τότε μιας Α4 ειδοποίησης "το νερό είναι ακατάλληλο" που την κολλούσαν το πρωί και ξεκόλλαγε μυστηριωδώς σε λίγες ώρες

-Οικο-λαϊκισμός είναι η αποψίλωση των θαυμάσιων αιωνόβιων κέδρων στο Σιφνέικο για το περίφημο γήπεδο που όλοι απολαμβάνουμε στις μέρες μας ως ένα ανεπίσημο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής (σούζες, κολλιές, μαθήματα οδήγησης, γουρουνιές-οδήγηση με γουρούνες-, κλπ)

-Οικο-λαϊκισμός είναι η επίλυση του αποχετευτικού ζητήματος του νησιού με απόρριψή τους σε μια απρόσιτη χαράδρα

-Οικο-λαϊκισμός είναι η έλλειψη υδραυλικού στην κοινότητα λόγω λήψης της σύμβασής του κι η δυνατότητα στον κάθε οδηγό φορτηγού να κόβει το σωλήνα με το φορτηγάκι του με το έτσι θέλω και η παραπομπή της επισκευής του στον υδραυλικό που δεν υπάρχει- 4 μέρες τώρα αναβλύζει νερό χωρίς να διορθωθεί)

-Οικο-λαϊκισμός είναι η κοινοτική εντύπωση ότι ο περυσινός καθαρισμός του λιμανιού αποτέλεσε πηγή δυσφήμισης για το νησί επειδή δημοσιεύθηκε στα "ΝΕΑ"

-Οικο-λαϊκισμός είναι η ανεπαρκέστατη καμπάνια εξοικονόμησης νερού στα ενοικιαζόμενα δωμάτια και ξενοδοχεία

-Οικο-λαϊκισμός είναι η αδυναμία επιβολής του νόμου ακόμα και για τους συνήθεις υπόπτους που ρίχνουν βοθρόνερα και σαπουνόνερα στον κεντρικό δρόμο

-Οικο-λαϊκισμός είναι κάτι σκουπίδια που μένουν κάθε φορά να σαπίζουν στο τουριστικό κατά τ' άλλα κάστρο για 4-5 ημέρες

-Οικο-λαϊκισμός είναι η δενδροφύτευση με τα δέντρα να καταφθάνουν τελευταία και ούτε έναν αιρετό παρόντα

-Οικο-λαϊκισμός είναι οι αλχημείες που ακούγονται ότι έγιναν με την επιμήκυνση και μεταχρονολόγηση επιβατηγού σκάφους για τη διατήρηση των προνομίων του, υπό τις ευλογίες περιώνυμων κρατικών λειτουργών

και άλλα πολλά (μα πάρα πολλά)

Και προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα ας τον αποκαλέσουμε οικο-λαϊκισμό ενδεδυμένο με (κάθε κρατική) φόρμα εργασίας ή οικο-στρουθοκαμηλισμό ...

Οικο-στρουθοκαμηλισμός: πουλί που μοιάζει με κοτόπουλο και ξαποσταίνει να ξεδιψάσει στα τελευταία λιγοστά γάργαρα νερά της Ψαραβοθρολυκής

Ημερίδα για το νερό στην Πάρο; Μα κανείς δεν ξέρει το θέμα καλύτερα από εμάς...

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΚΑΘΩΣ ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΔΑΤΙΝΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ. ΟΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ Ή ΣΤΟ E-MAIL ΕΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Σε μια ημερίδα του δήμου Πάρου με θέμα "διαχείριση υδάτινων πόρων" είναι βαρύτατη αμέλεια των διοργανωτών να μην προσκαλέσουν τους δικούς μας αιρετούς να καταθέσουν τις βαρύγδουπα έγκυρες απόψεις τους για το πώς ερμηνεύουν τον όρο "διαχείριση υδάτινων πόρων". Ειδικότερα θέματα όπως "Δυνατότητες επαναχρησιμοποίησης νερού", "Μαθήματα από το παρελθόν για λύσεις στο μέλλον", "Μικροί ορεινοί ταμιευτήρες στο νησιωτικό χώρο", "η προστασία των νησιωτικών υγρότοπων" θα παρουσιαστούν ανεπαρκώς χωρίς τη συνδρομή της δικής μας τεχνογνωσίας.

Έστω και την τελευταία στιγμή εκλιπαρούμε την αξιότιμη οργανωτική επιτροπή να επανεξετάσει το πρόγραμμα και να παραχωρήσει τη θέση του ομιλητή σε ανθρώπους που έχουν αποδείξει και αποδεικνύουν ότι ξέρουν να διαχειρίζονται αυτό το σημαντικό ζήτημα. Το παρόν ιστολόγιο υποδεικνύει κάποιες πιθανές προσθήκες που θα εμπλούτιζαν θεματικά την ημερίδα:

Δυνατότητες επαναχρησιμοποίησης νερού: εδώ θα μπορούσαν οι αδαείς ομιλητές να αποκομίσουν εμπειρίες αληθινά πρωτοποριακές: να μάθουν πως να βρίσκουν νερό τις δύσκολες ημέρες του καλοκαιριού που οι βρύσες στερεύουν συλλέγοντας νερό από καζανάκια και κλιματιστικά, στραγγίζοντας ιδρωμένες μπλούζες ή ακόμα και μαζεύοντας ούρα σε πόσιμα μπουκαλάκια, τεχνογνωσία που το νησί έμαθε κατά την περίοδο του πειρατή Μπαρμπαρόσσα, όπως την έμαθε από τους βεδουίνους.

Μαθήματα από το παρελθόν για λύσεις στο μέλλον - η τιμωρία του μέσου: εδώ, μέσα από εμπειρίες ετών, μπορεί να μεταλαμπαδευθεί στους ακροατές η λεγόμενη "τιμωροκεντρική εκ του μέσου αρχόμενη διαδικασία". Σύμφωνα με αυτήν το νερό ως πηγή ζωής καταλήγει να θεωρείται κι αυτό έμβιο ον και αντιμετωπίζεται ως τέτοιο. Έτσι, η έλλειψη νερού αντιμετωπίζεται επιθετικά, με πείσμα, οργή και εκδικητικότητα προς το ίδιο το υπαίτιο μέσο, δηλαδή το νερό, οπότε επικροτείται η ολοένα και μεγαλύτερη επέκταση δικτύου και η διενέργεια γεωτρήσεων από άκρη σ' άκρη. Παράλληλα η τιμωρία του νερού γίνεται ακόμα σκληρότερη αναμιγνύοντάς το πότε με κοπρόνερα και πότε με θαλασσινό νερό. Μ' αυτόν τον τρόπο το ίδιο το μέσο, δηλαδή το νερό, εξαναγκάζεται σε συνθηκολόγηση και αρχίζει να αυξάνει την παροχή του δημιουργώντας τελικά λίμνες και ποτάμια. Ακόμα βρισκόμαστε στην πρώτη φάση, βέβαια, αλλά μπορούμε να υπομείνουμε πολλά χρόνια ακόμα, με την βεβαιότητα πως θα φτάσουμε κάποτε ως την τελική ευοίωνη φάση. Υπολογίζεται πως σε εκατό χιλιάδες χρόνια από σήμερα η γη θα εισέλθει στην εποχή των παγετώνων. Ύστερα από μερικά εκατομμύρια χρόνια θα λιώσουν κι αυτοί και τότε θα έχουμε άφθονο νερό, δικαιωμένοι για την αρχική "τιμωρία του νερού" που περιγράψαμε.

Μικροί ορεινοί ταμιευτήρες στο νησιωτικό χώρο. Εδώ οι αντιπάριοι μανταλενιστές ομιλητές μπορούν να εξηγήσουν πώς, επεκτείνοντας τον όρο "ταμιευτήρες" ώστε να περιλαμβάνει και τις πισίνες, μπορεί το νησί να ναρκισσεύεται ότι βρίθει ορεινών ταμιευτήρων νερού, όχι μόνο στο επίπεδο της θάλασσας, αλλά και σε κάθε λόφο, κάθε πλαγιά, κάθε κορυφογραμμή. Μ' αυτόν τον τρόπο μπορεί να διασαφηνισθεί στους έκθαμβους συνομιλητές το κέρδος από την προσέλκυση οικονομικά και κοινωνικά εύρωστων επισκεπτών στο νησί, ταυτόχρονα με την εξοικονόμηση για το σεμνό και ταπεινό κράτος του λιπαρού ποσού που θα απαιτούσε μία εκ νέου μελέτη για κατασκευή ορεινών τα-μιζε-υτήρων.

ταμιευτήρας σε βουνοκορφή

Η προστασία των νησιωτικών υγροτόπων. Εδώ κάθε παρουσίαση του θέματος χωρίς να ζητηθεί η άποψη των αντιπάριων αρχόντων είναι εκ προοιμίου καταδικασμένη να θεωρηθεί λειψή. Με μία εκτενή αναφορά στην απρόσκοπτη μέριμνα για τη διατήρηση του υγροτόπου της Α' και Β' Ψαραλυκής οι παριανοί φίλοι μπορούν να μάθουν πώς να μπαζώνουν στο πλάι των δικών τους υγροτόπων χωρίς να γίνονται αντιληπτοί, πως να ρίχνουν λύματα εντός τους απαλλάσσοντας το υπόλοιπο νησί από αυτά και -το σπουδαιότερο- πώς να εκφέρουν θέσφατη άποψη για αυτούς χωρίς να έχει εκπονηθεί ποτέ μία σχετική μελέτη από ειδικούς επιστήμονες.

Α' Ψαραλυκή (2006)

Παράλληλα, η ελλιπέστατη ατζέντα μπορεί να εμπλουτιστεί και με άλλα θέματα, όπως:

Υδροφόρος ορίζοντας, βαρέα μέταλλα και ευτυχείς μεταλλάξεις: πώς να αναμιγνύεται ο υδροφόρος ορίζοντας με διοξίνες και βαρέα μέταλλα με τρόπο που να μην νοσεί ο πληθυσμός παρά να μεταλλάσσεται σε είδος μετα-μεταμανταλενικό, που δεν διψά, δεν πίνει, δε μιλά, δε σκέπτεται και, γενικώς, δε ζει.

Επιβίωση χωρίς πόσιμο νερό. Τεχνογνωσία πολύτιμη για τους ΟΥΚάδες και τους απανταχού σαρβάιβορς που αποκόμισε το νησί σε περιόδους που οι κοινοτικές βρύσες έβγαζαν ακατάλληλο προς πόσιν νερό. Εδώ μπορεί να γίνει απευθείας μετάβαση στο επόμενο θέμα που είναι

Αξιολόγηση ποιότητας νερού: Πολύτιμες μανταλενικές γνώσεις για το πως δύο επίσημες μετρήσεις ποιότητας νερού μπορούν να βγάλουν μέσα σε λίγες ημέρες δύο αντίθετα αποτελέσματα, η πρώτη χρονικά να κρίνει το νερό ακατάλληλο και η δεύτερη κατάλληλο. Αυτή είναι μία πολύτιμη μέθοδος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξασφαλίζεται πόσιμο νερό σε κάθε περίπτωση που η ποιότητά του είναι αμφίβολη.

Εξοικονόμηση νερού. εδώ μπορούμε να παρουσιάσουμε πραγματικά πρωτοποριακές απόψεις, που έχουν διατυπωθεί και από σχολιαστές αυτού του ιστολογίου σχετικά με την εξοικονόμηση νερού, όπως:
-αδελφοποίηση με ινδιάνικο χωριό για εκμάθηση του χορού της βροχής και τροποποίησή του ώστε να χορεύεται με νησιώτικο βηματισμό.
-απαγόρευση του πλυσίματος και ξυρίσματος, κ.ά.

Άντληση νερού μέσω γεωτρήσεων. Εδώ μπορεί να γίνει μόνο μία σύντομη παρέμβαση από τους αντιπάριους εκπροσώπους, αφού πρόκειται για γνωστή τεχνογνωσία και στην Πάρο, πώς, δηλαδή, να διενεργούνται παράνομες γεωτρήσεις υπό την ευλογία των αιρετών και τη σιωπηλή συναίνεση όλων. Μπορεί επίσης να δοθεί και σύντομη απάντηση στο μαθηματικό ερώτημα: πώς γίνεται αφού όλοι βρίσκουν νερό, το νερό να μη φτάνει για όλους;

από "Καθημερινή"

Στο τέλος δε της ημερίδας μπορεί να επιχειρηθεί κατά τη διάρκεια του γεύματος και επιχείριση προσέγγισης ομάδων και οργανώσεων που είναι κοινωνοί της αφοριστικής άποψης που παρουσιάσαμε και προσφάτως, ότι δηλαδή αυτός που αγάπησε το χρήμα δεν αγάπησε το περιβάλλον (των άλλων, μόνο το δικό του λάτρεψε).

Μια προκλητική κορυφογραμμή που διαταράσσει το φυσικό κάλλος της απέριττης βίλλας
γνωστού επωνύμου με 12 γράμματα σε σχέδιο γνωστού πολιτικού με 10 γράμματα..
Χαρακτηριστικά μινιμαλιστικές και οι τζαμαρίες, όπως ακριβώς επιτάσσει η λιτή κυκλαδική αρχιτεκτονική

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΑΡΓΑΡΟ ΝΕΡΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΕΤΙΚΕΤΑ ΣΤΟ ΠΛΑΪ

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ

ακολουθεί η επίσημη ανακοίνωση (πηγή: παριανός τύπος)

Ο Δήμος Πάρου,
η Δ.Ε.Υ.Α. Πάρου
και ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Αρχίλοχος»
έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν
στην ημερίδα που διοργανώνουν με θέμα:

«Διαχείριση Υδάτινων Πόρων»

η οποία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 16 Μαΐου 2009
στην αίθουσα του πολιτιστικού συλλόγου «Αρχίλοχος»

Σκοπός της ημερίδας: Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο συχνά συζητιέται το πρόβλημα της έλλειψης νερού. Όπως γνωρίζουμε το πρόβλημα της ξηρασίας εντείνεται όλο και περισσότερο στις ευαίσθητες μεσογειακές περιοχές, όπως είναι τα νησιά μας.
Η αυξημένη ζήτηση του νερού και η υπερκατανάλωση δημιουργούν νέες υποχρεώσεις και επιβάλλουν τη διαμόρφωση ενός καινούριου συστήματος διαχείρισης που να εξασφαλίζει την ποσοτική και ποιοτική αειφορία των υδάτινων πόρων παράλληλα με την προστασία του περιβάλλοντος.
Με την ημερίδα αυτή αποσκοπούμε στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών σε θέματα διαχείρισης υδάτινων πόρων, καθώς και στη διαρκή συνεργασία τους με τους φορείς και την πολιτεία, οι οποίοι με τη σειρά τους θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τα υδατικά προβλήματα που προκύπτουν.

Η οργανωτική επιτροπή

ακολουθεί το ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΙΔΑΣ:

09:30-10:00 Έναρξη - Χαιρετισμοί
10:00-10:15 Εισήγηση πολιτιστικού συλλόγου «Αρχίλοχος»
10:15-10:30 «Δυνατότητες επαναχρησιμοποίησης νερού στην Ελλάδα» Γκίκας Πέτρος Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πολυτεχνείο Κρήτης
10:30-11:00 «Διαχείριση νερού στη Μεσόγειο: Μαθήματα από το παρελθόν για λύσεις στο μέλλον» Σκούλλος Μιχαήλ Καθηγητής Χημείας Περιβάλλοντος, (Ε.Κ.Π.Α., ΜΙΟ-ECSDE, MAB/UNESCO)
11:00-11:15 Διάλειμμα
11:15-11:30 «Μικροί ορεινοί ταμιευτήρες στο νησιωτικό χώρο: μια περιβαλλοντικά ήπια λύση» Πισσίας Ευάγγελος Dr.Καθηγητής διαχείρισης υδάτινων πόρων, ΤΕΙ Αθήνας
11:30-12:00 «Η πρωτοβουλία του WWF Ελλάς για την προστασία των νησιωτικών υγρότοπων της Ελλάδας» Γεωργιάδης Νικόλαος Επιστημονικός συνεργάτης WWF Ελλάς, Καταγάς Κων/νος Δασολόγος, Δ/ντής Δασών Κυκλάδων
12:00-13:00 Παρεμβάσεις - Τοποθετήσεις - Συζήτηση
18:00-18:20 «Η ΔΕΥΑ Πάρου σήμερα. Στρατηγική και προοπτικές» Ξαγοράρης Γεώργιος Μηχανολόγος Μηχανικός, Γενικός Διευθυντής ΔΕΥΑ Πάρου
18:20-18:40 «Οδηγία πλαίσιο 2000/60/ΕΕ: νέο θεσμικό εργαλείο για τη διαχείριση των υδάτων σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Γεωτρήσεις: η περίπτωση των Κυκλάδωνκαι της Πάρου ειδικότερα». Βούρος Παναγιώτης Περιβαλλοντολόγος,Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κυκλάδων
18:40-19:00 Διάλειμμα
19:00-19:20 «Διαχείριση νερού στην Πάρο. Σημερινή κατάσταση και προοπτικές» Νόκας Ηλίας Γεωλόγος, Προϊστάμενος Δ/νσης Υδάτων Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου
19:20-20:30 Παρεμβάσεις - Τοποθετήσεις - Συζήτηση
20:30-21:00 Συμπεράσματα - Λήξη

Κουνούπια ήρθε η ώρα σας...Παρεμβάσεις πολιτών

Η ενεργητική συμμετοχή στα 2 τελευταία ποστ έφερε και μία άμεση παρέμβαση επί του ζητήματος της καταπολέμησης των κουνουπιών στις 2 Ψαραλυκές...



Προς την εταιρεία ecodev (http://www.ecodev.gr):

"Ενδιαφέρομαι να γίνει μελέτη για την καταπολέμηση κουνουπιών στις δύο (λεγόμενες) ψαραλυκές στα όρια του οικισμού Αντιπάρου στις Κυκλάδες που απεικονίζονται στα συνημμένα αρχεία.

Η κάθε μία έχει έκταση 30 περίπου στρεμμάτων και βασικά δέχονται τα όμβρια από την λεκάνη του οικισμού. Μπορείτε να δώσετε μια πρώτη εκτίμηση του κόστους τέτοιου είδους μελέτης προκειμένου να ενημερώσω είτε την τοπική αρχή ή και ομάδα κατοίκων που θα ήταν διατεθειμένοι να το καλύψουν ;

Η δορυφορική εικόνα της περιοχής βρίσκεται στη διεύθυνση
http://maps.google.com/?ie=UTF8&ll=37.035567,25.081573&spn=0.007811,0.012016&t=h&z=16


Ευχαριστώ,
ΧΧΧ"

(σσ: ένας φίλος της Αντιπάρου και επισκέπτης του blog αυτού)


Μόλις υπάρξει απάντηση θα φροντίσουμε να ενημερώσουμε την τρέχουσα ανάρτηση (και τους αρμόδιους φορείς).

Μέχρι τότε προλαβαίνετε να εντρυφήσετε στις πολλές και χρήσιμες πληροφορίες που κρύβονται στο ένα ακόμη φυσιοδιφικό ποστ του αντιπάριου για τους δύο αμφιλεγόμενους υδροβιότοπους.

ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:

ΠΡΟΣ :ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ, ΣΥΡΟΣ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: -ΕΠΑΡΧΕΙΟ ΠΑΡΟΥ
-ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ

Αξιότιμε Κύριε Νομάρχη

Οπως είναι γνωστό σύμφωνα με εγκύκλιο του Υπουργείου Υγείας καλούνται οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις να εφαρμόσουν πρόγραμμα καταπολέμησης των κουνουπιών τόσο για την μείωση του παράγοντα όχλησης όσο και για την προφύλαξη από τον κίνδυνο ασθενειών.

Πιστεύοντας ότι θα προχωρήσετε σε ανάλογο πρόγραμμα θα θέλαμε να σας επισημάνουμε τα εξής:

Στην Αντίπαρο το πρόβλημα των κουνουπιών είναι ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα του νησιού που απασχολεί τους κατοίκους κατά τους θερινούς μήνες και έχει σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή του νησιού και στην ποιότητα ζωής των μονίμων κατοίκων αλλά και των επισκεπτών.

Τα όποια προγράμματα εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια δεν επέφεραν σημαντική μείωση των ακμαίων κουνουπιών.

Λόγω της γειτνιάσεως του οικισμού της Αντιπάρου με τον υδροβιότοπο της Ψαραλυκής έχουμε την γνώμη ότι απαιτείται ειδικευμένη μελέτη του προβλήματος και χρήση εδικών βιολογικών εντομοκτόνων για την προνυμφοκτονία ώστε να υπάρξουν σαφή αποτελέσματα τα οποία θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής, την τουριστική ανάπτυξη του τόπου και θα αποσοβήσουν τον κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών.

Προσβλέποντας στο μεγάλο ενδιαφέρον σας για την ανάπτυξη των Κυκλάδων και την αειφορία αναμένουμε τις ανάλογες ενέργειες σας και τις θέσεις σας

Ευχαριστούμε εκ των προτέρων

(παρατίθενται τα ονόματα τωνπροέδρων των Συλλόγων)
-Σύλλογος Αλιέων Αντιπάρου
-Σύλλογος Γυναικών Αντιπάρου
-Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Αντιπάρου
-Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου Αντιπάρου
-Ναυτικος Ομίλος Αντιπάρου "ΜΕΑΣ Ωλίαρος"
-Τοπική Επιτροπή Αντιπάρου για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς

Κάθε μέρα είναι ημέρα νερού. Παγκόσμια ημέρα νερού.

Διαβάστε την εμπεριστατωμένη ανάρτηση-αφιέρωμα του ωλίαρου.

Θυμηθείτε την δική μας περσινή, έτσι κι αλλιώς από τότε δεν έχουν αλλάξει και πολλά...


Το 97,5% του παγκόσμιου νερού είναι αλμυρό. Αν ήταν όλο ένας κουβάς νερό, το πόσιμο θα' ταν μόλις μία κουταλιά. 1/6 του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε υγιές νερό. Κάθε ένα λεπτό πεθαίνει ένα άτομο στην Ινδία (και τέσσερα παγκοσμίως) από υδατογενές νόσημα. Ο μέσος Αμερικανός χρησιμοποιεί 400 λίτρα νερού ημερησίως. Ο μέσος Ευρωπαίος 200 (λίτρα ημερησίως). Ένας κάτοικος της Μοζαμβίκης χρησιμοποιεί μόνο 5 λίτρα ημερησίως. Λίγο λιγότερο από το νερό από ένα καζανάκι στις ΗΠΑ (6 λίτρα).Όσο αυξάνει ο παγκόσμιος πληθυσμός τόσο μειώνονται τα διαθέσιμα αποθέματα νερού.

αφαλάτωση μάι ντήαρς; πληζ καμ μπακ ιν τουέντυ γήαρς...

Αφιέρωμα πικρό μεν πλήρες δε στην αίολη αφαλάτωση και τα φρούδα λόγια στο σημερινό άρθρο του Αντιπάριου. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα το βίντεο για την αφαλάτωση στην Ηρακλειά εδώ.

Και δε θλιβόμαστε. Αντέχουμε. Δείτε εδώ κι εδώ κι εδώ το πως, το γιατί και το γαμώτο.

Θα επανέλθουμε σύντομα, υπάρχει πρόσφατη δειγματοληψία (χημική και για βαρέα μέταλλα) ιδιώτη για το νερό δικτύου, καθώς και ολόκληρο πακέτο προτάσεων για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Όχι από τους αρμόδιους αναξιοκρατούντες, αλλά από τη συνάντηση των κατοίκων πριν λίγο καιρό με την Τοπική Επιτροπή της Ελλ. Εταιρείας, οπότε και προέκυψε ένα εμπεριστατωμένο κείμενο-πρόταση, που συνέταξε με επιμέλεια ο κ. Ν. Μαριάνος και θα παρουσιαστεί σύντομα.
Σίγουρα πιο σύντομα από όσο θα κάνει να γίνει έστω κι ένα έργο της προκοπής.

Λιώνει ο πάγος;

Στις 29 Ιουνίου σε άρθρο του ιστολογίου (εδώ) αναδημοσιεύαμε μεταφρασμένη σε αποκλειστικότητα την είδηση που καταχωρήθηκε στην εφημερίδα The Independent (27/6/08) για το λιώσιμο των πάγων στο Βόρειο Πόλο (εδώ).
Πριν 3 ημέρες ένα άρθρο στη Daily Telegraph επιβεβαίωσε τους φόβους των επιστημόνων.
Η είδηση αναδημοσιεύθηκε χθές στα ΝΕΑ.

Kαι o αντίλογος για τους αμφισβητίες (γιατί δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που λιώνουν οι πάγοι, οπότε ίσως και να υπερβάλλουν λίγο τα media): The Great Global Warming Hoax

Έτσι πάντως εξηγείται γιατί κάποιοι προνοητικοί χτίζουν στις κορυφογραμμές στα νησιά. Όταν λιώσουν τελείως οι πάγοι θα είναι δίπλα στη θάλασσα.




Μια προκλητική κορυφογραμμή που διαταράσσει το φυσικό κάλλος της απέριττης βίλλας γνωστού επωνύμου με 12 γράμματα.
Χαρακτηριστικά λιτές και οι τζαμαρίες, όπως ακριβώς επιβάλλει η κυκλαδική αρχιτεκτονική

Καταργήσαμε τον ιδρώτα: λόγω λειψυδρίας δεν ιδρώνει το αυτί κανενός

Βοούν τα άρθρα λοιπόν στον τύπο για τη λειψυδρία, την αφαλάτωση και τα προβλήματα των νησιών. Ευτυχώς εδώ είμαστε, όπως πολλές φορές έχουμε διαπιστώσει, μεταλλαγμένοι. Χάρη στο μαγικό ιερό καπνό της χωματερής το αντιπάριο είδος εξελίχθηκε πρώτο από τον υπόλοιπο κόσμο σε ανθρωποειδές που όχι μόνο δε διψά, αλλά κάνει εξοικονόμηση νερού και με πρωτότυπους τρόπους, κάνοντας περιττή την αφαλάτωση (καλύτερα, γιατί ακούστηκε κάτι για καταστροφή των κέδρων στο Σιφνέικο) , τα φράγματα κι όλα τα ανούσια που αναφέρονται από τους αδαείς δημοσιογράφους- ερευνητές.

Καταργήσαμε τον ιδρώτα κι έτσι εδώ δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας. Έπεται η πόση του νερού των αιρκοντίσιον, η συλλογή και πόση ούρων και άλλων βιολογικών υγρών δικών μας και των πέριξ ζώων, η εμφύτευση λεπιών για να μειώσουμε την άδηλη (μέσω του δέρματος) αναπνοή, και πολλά άλλα τα οποία όλοι εσείς οι πολυάριθμοι φανς του αντιπαρος-μπλογκ, οι ευφυέστεροι όλων, καλείστε να εφεύρετε.

Πώς δεν θα διψάσει το Αιγαίο

Πώς δεν θα διψάσει το Αιγαίο

Το 2020, η Νάξος θα έχει πληθυσμό όσο ο Δήμος Αμαρουσίου σήμερα, η Τήνος όσο η Αργυρούπολη, η Κέα όσο τα Γρεβενά, η Λέσβος θα έχει ξεπεράσει τον σημερινό πληθυσμό της Πάτρας, η Σαντορίνη θα έχει περισσότερους κατοίκους απ' ό,τι το Ηράκλειο Κρήτης, η Ιος θα φτάσει την Κω. Με βάση αυτά τα στοιχεία που θα εμφανίζουν τα νησιά μας την επομένη δωδεκαετία, τα διαχειριστικά σενάρια της κοινοπραξίας Υδατοσυστημάτων Αιγαίου (ΤΕΜ Α.Ε., ΛΔΚ ΕΠΕ, ΥΔΡΟΕΞΥΓΙΑΝΤΙΚΗ Ε.Ε.) «μιλούν» για υπερπολλαπλάσιες ανάγκες σε νερό.

Η ζήτηση υδατικών πόρων στα νησιά του Αιγαίου τα επόμενα χρόνια αναμένεται να πάρει την ανιούσα, γεγονός που σχετίζεται τόσο με τη ραγδαία αύξηση του μόνιμου πληθυσμού (τη δεκαετία 1991-2001 ανέρχεται σε 28% έναντι 5% τη δεκαετία 1981-1991) όσο και της τουριστικής κίνησης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών για τα νησιά «πρώτης ταχύτητας», ο ρυθμός αύξησης εκτιμάται ότι θα μειώνεται σταδιακά.

Στα νησιά «δεύτερης ταχύτητας» η αυξητική τάση θα μεγαλώσει εφόσον γίνουν έργα υποδομής, ενώ τα ήδη καθυστερημένα σε επίπεδο τουριστικής κίνησης θα παραμείνουν ως έχουν ή θα έχουν μία μικρή αύξηση.

Σε ό,τι αφορά το πρόβλημα του νερού, σήμερα στα νησιά οι αφαλατώσεις καλύπτουν το 4,1%, οι μεταφερόμενες ποσότητες το 1,4%, οι ταμιευτήρες το 4,4% και τα υπόγεια ύδατα το 82,6% των υδρευτικών αναγκών, οι οποίες ανέρχονται σε 63.796.792 κ.μ. Το μέσο ετήσιο έλλειμμα ανέρχεται σε 6,4%, κατανέμεται κατά κανόνα μόνο στους ξηρούς μήνες, δηλαδή Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, αφού οι χειμερινές υδρευτικές ανάγκες καλύπτονται γενικά εύκολα.

Σύμφωνα με το κείμενο διαβούλευσης επί των προσχεδίων για την «Ανάπτυξη συστημάτων και εργαλείων διαχείρισης Υδατικών Πόρων Υδατικού Διαμερίσματος Νήσων Αιγαίου» (οι μελέτες εκπονήθηκαν για λογαριασμό του υπουργείου Ανάπτυξης), το οποίο θα σταλεί σε περιφέρειες, νομαρχίες και δήμους για διάλογο και στη συνέχεια βάσει αυτού θα καταρτιστούν οι πίνακες με τα έργα της επόμενης δωδεκαετίας, μελετήθηκαν οι περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου και οι 5 νησιωτικοί νομοί (Κυκλάδων, Δωδεκανήσων, Χίου, Σάμου, Λέσβου).

Στο Αιγαίο, σήμερα, έχουμε 57 νησιά που κατοικούνται και που έχουν πληθυσμό άνω των 10 κατοίκων. Η έκταση της περιοχής είναι περίπου 9.100 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πώς ορίζεται αυτός ο χώρος; Βόρεια από τη Λήμνο, νότια από την Κάσο, ανατολικά από τη Μεγίστη (Καστελόριζο) και δυτικά από την Κέα, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα κάθε είδους νησιά και βραχονησίδες. Από τα 57 αυτά νησιά δέκα (10) πολύ μικρής έκτασης και πληθυσμού ανήκουν ως δημοτικά διαμερίσματα στους ΟΤΑ των υπόλοιπων 47.

Η περιοχή μελέτης λοιπόν διαμορφώθηκε με βάση τα 47 αυτά νησιά, στα οποία σαν δημοτικά διαμερίσματα θα ενσωματωθούν και τα υπόλοιπα 10, και έτσι δημιουργήθηκαν 47 διαχειριστικές ενότητες επί των οποίων αναπτύχθηκαν οι εργασίες του έργου.

Ψηφιοποιήθηκαν 657 λεκάνες απορροής και 84 υπολεκάνες έργων, όπου υπολογίστηκαν υδατικά ισοζύγια κατά μήνα για 16 χρόνια (1985-2001), 151 υδρογεωλογικές ενότητες με μηνιαίες χρονοσειρές κατείσδυσης για 16 χρόνια (1985 - 2001), 6.500 γεωαναφερμένα υδροσημεία, με χημικές αναλύσεις σε 1.800 από αυτά, και 12 προσχωματικοί υδροφορείς όπου αναπτύχθηκαν μαθηματικά ομοιώματα.

Το φυσικό σύστημα του Αιγαίου

Με βάση τις υδρολογικές αναλύσεις που έγιναν στο πλαίσιο της μελέτης, οι νότιες Κυκλάδες έχουν χαμηλά μέσα ετήσια ύψη βροχόπτωσης (Μήλος, Θήρα, κ.λπ.), ενώ οι βόρειες γενικά λίγο μεγαλύτερα (Νάξος, Τήνος, Ανδρος κ.λπ.). Τα νησιά του ανατολικού και βορειοανατολικού Αιγαίου είναι σημαντικά πλουσιότερα σε βροχοπτώσεις από τις υπόλοιπες περιοχές (Λέσβος, Σάμος, Ικαρία, κ.λπ.), ενώ στα Δωδεκάνησα συναντάμε σχετικά υψηλά ετήσια ύψη βροχόπτωσης.




Η υδρογεωλογική εικόνα της περιοχής ποικίλλει και αυτή σημαντικά. Ορισμένα νησιά είναι άνυδρα (π.χ. Σίκινος, Ηρακλειά, Κουφονήσια, Χάλκη κ.λπ.) και τα υδρογεωλογικά τους χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με τις χαμηλές βροχοπτώσεις δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη εκμεταλλεύσιμων υπόγειων υδροφοριών.

Σε άλλες περιπτώσεις έχουμε πλούσιους καρστικούς ή προσχωματικούς υδροφορείς (π.χ. Ρόδος, Λέσβος, Χίος, Ανδρος κ.λπ.), ενώ σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει κάποιο υπόγειο δυναμικό, το οποίο όμως έχει περιορισμένη δυνατότητα εκμετάλλευσης.

Την τελευταία εφταετία η αυξητική τάση των υδρευτικών αναγκών είναι πολύ μεγάλη και έχουν επεκταθεί θεαματικά τα έργα υδροληψίας (νέες γεωτρήσεις, αφαλατώσεις, μεταφερόμενες ποσότητες), ενώ παράλληλα δεν υπάρχει σε κανένα επίπεδο (περιορισμός απωλειών, τιμολογιακή πολιτική, ευαισθητοποίηση των πολιτών, σχεδιασμός έργων κ.λπ.) διαχειριστική πολιτική μείωσης της υδρευτικής ζήτησης. Αυτό αποδεικνύεται τόσο από την αύξηση των μεταφερόμενων ποσοτήτων σε νησιά από το 1996 και μετά όσο και από τις καταμετρημένες καταναλώσεις, όπου αυτές είναι διαθέσιμες. Η αύξηση υπερβαίνει το 15% και έχει διαρκώς περαιτέρω ανοδική τάση.

Σημαντική είναι και η συνολική ζήτηση άρδευσης, η οποία καλύπτει περισσότερο από το 50% των σημερινών αναγκών των νησιών. Η ζήτηση για άρδευση είναι μεν γενικά σταθερή και δεν έχει αυξητικές τάσεις, αλλά είναι στην πλειονότητά της ανεξέλεγκτη.


________________________________________
Φράγματα αφαλάτωσης, οι μόνες λύσεις σωτηρίας


ΠΑΡΟΣ: Η μείωση των ελλειμμάτων στο τελικό σενάριο και η βελτίωση του οικονομικού αποτελέσματος (θετικό και για τις δύο χρήσεις σε όλη τη διάρκεια της προσομοίωσης) επιτυγχάνεται κυρίως με την αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων δικτύων ύδρευσης και με νέα μονάδα αφαλάτωσης δυναμικότητας 2.500 κ.μ./ημ. Οι τρεις λιμνοδεξαμενές (εγκεκριμένες μελέτες ΥΠΑΑΤ), οι οποίες διερευνήθηκαν στα διαχειριστικά σενάρια μόνον ως εναλλακτικές μακροπρόθεσμες παρεμβάσεις, μπορούν να εξετασθούν, αφού ο έντονος τουριστικός χαρακτήρας του νησιού, συνεπώς και η άμεση απαίτηση ικανοποίησης των ιδιαίτερα αυξημένων θερινών υδρευτικών αναγκών, επιβάλλει την κατασκευή μεγάλης μονάδας αφαλάτωσης (........)

όλο το άρθρο εδώ

και

Η Ελλάδα ξαναζεί το μαρτύριο της σταγόνας

Ανυδρα νησιά σε «ομηρία» νερουλάδων

Γάργαρο νερό ή γαργάρα το νερό;

Με ασφαλές νερό υποχρεώνεται να προμηθεύει 6000 κατοίκους-καταναλωτές η Κοινότητα.

Σχετική απόφαση εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο, ύστερα από αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσε η καταναλωτική οργάνωση ΕΚΠΟΙΖΩ.

Η προσφυγή της οργάνωσης έγινε μετά τη διαπίστωση ότι το νερό που παρέχεται στην περιοχή μέσω του δικτύου δεν είναι υγιεινό, ούτε ασφαλές και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την υγεία των κατοίκων, γεγονός που αποδέχτηκε και το δικαστήριο.

Ετσι, έως ότου λειτουργήσει το νέο δίκτυο, η Κοινότητα υποχρεώνεται από τη δικαστική απόφαση να προμηθεύει με υδροφόρες ασφαλές νερό στους κατοίκους μέσω δεξαμενών ύδατος που οφείλει να εγκαταστήσει στο νησι και σε αριθμό τέτοιο, που θα επιτρέπει στους καταναλωτές να προμηθεύονται ημερησίως 1.200 κυβικά μέτρα νερό, δηλαδή 200 λίτρα ημερησίως ο καθένας.

Επιπλέον, το δικαστήριο διατάσσει τη με κάθε πρόσφορο μέσον εκ μέρους της Κοινότητας αποτελεσματικότερη πληροφόρηση όλων των κατοίκων καταναλωτών νερού για τους κινδύνους που εγκυμονεί η χρήση του νερού από το πεπαλαιωμένο και βεβαρημένο με εξασθενές χρώμιο δημοτικό δίκτυο ύδρευσης.

Η ΕΚΠΟΙΖΩ επισημαίνει ότι η απόφαση αυτή είναι καθοριστικής σημασίας για την προστασία της υγείας των κατοίκων από τη ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα εξαιτίας της επιβάρυνσης του. Επίσης, εκτιμά ότι με αυτήν ανοίγει ο δρόμος προκειμένου να υπάρξουν αντίστοιχες παρεμβάσεις και σε άλλους δήμους που υδροδοτούν τις περιοχές τους από γεωτρήσεις του μολυσμένου υδροφόρου ορίζοντα.


Δεν είναι για την Αντίπαρο το άρθρο της Ελευθεροτυπίας. Θα μπορούσε όμως. (Εν αναμονή της πρόσφατης δειγματοληψίας που εδέησαν να διεξάγουν οι αρχές-Κοινότητα, Επαρχείο)


Περισσότερα:

Οι ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις και η ξηρασία εξαντλούν τα υδατικά αποθέματα σε Αττική, Θεσσαλία και νησιά του Αιγαίου

Επί μέρες οι βρύσες«έτρεχαν» θάλασσα...


Και στο link εδώ διψασμένος τουρίστας των Κυκλάδων σε απόγνωση