Ένα πελώριο σύννεφο από την Ανατολή αναστατώνει το φιλήσυχο Σάντα Πόρι - οι διψασμένοι κάτοικοι βγαίνουν στο δρόμο και ανακουφισμένοι από τις σταγόνες που έρχονται από τον ουρανό αναφωνούν: "Αααααααά!..."
Δυστυχώς δεν βρέχει. Είναι ο μάγος Γίσσπορ , που έρχεται από τα βάθη της Ανατολής σε μυστική αποστολή καθ' υπόδειξη του Ραμπάχαλου Ροδοκόκκινου. Ο Γίσσπορ καταφθάνει στο λιμάνι, η Βαρβέτα Μανάρα κρύβεται για να αποφύγει τη συνάντηση και ο κόσμος φεύγει διψασμένος, κατουρημένος και απογοητευμένος.
Ο μάγος αντικρίζει τις κίτρινες πλάκες στο λιμάνι και τις περνάει για αλβανικές. Συναντιέται με τον αφιονισμένο Ρήγα Μπαστούνη και αποφασίζει να πεταχτεί ως τον Ακονητό.
Μετά από μία μαγευτική διαδρομή στα κάλλη του νησιού φθάνει στον προορισμό του όπου συναντά τη γνωστή Κουρούνα να τραγουδά ευτυχεσμένη…
Ο μάγος βλέπει τα Μπάζα, το βοθροτόπι και τις πέτρες, συμβουλεύεται την πιστή του κουκουβάγια και προσπερνά ένα ιπτάμενο δελτίο τύπου. Πάνω που αποφασίζει όμως να αλλάξει προορισμό χάνει τη φωνή του…
Την ίδια στιγμή στο Σάντα Πόρι τα πράγματα κυλούσαν κανονικά: η φύλαρχος έπινε το τίλιό της και διάβαζε τα e-mail της, συζητούσε με τον αντιφύλαρχο, πολεμούσε τα μπλογκς, φοβότανε τα γκλομπς και πεταγόταν και για μία απονομή -άμα λάχει- μέχρι τη μακρινή Αντίπαρο...
Ο μάγος κατεβαίνει στα άδυτα του Σπηλαίου όπου αφού λύνει τα μάγια ξαναβρίσκει όχι μόνο τη φωνή του αλλά και τον καταζητούμενο Χρήστο Καραμέλα. Του αποκαλύπτει ότι είναι μεταδημότης και ο μάγος ανακαλύπτει ότι στο Σάντα πόρι η κατάσταση ίσως έχει γίνει έκρυθμη. Σφραγίζει την είσοδο του Σπηλάιου και ψάχνει τρόπο να γυρίσει στο χωριό, όταν ένας οξύς διαπεραστικός θόρυβος, σαν σαΐτα, ακούστηκε να ‘ρχεται από το Νότο... Είναι η πασίγνωστη Γκαλερία Κακομοιραράκη, που κάνει λίγο χώρο για να ανεβεί ο Γίσσπορ στη μαγική μπουχάρα και έτσι φτάνει στο χωριό μια ώρα αρχύτερα…
«…Αγαπημένες μου φίλες, συνεχίζουμε πάλι τη μετάδοσή μας μετά από το μικρό διάλλειμα. Έχουμε λοιπόν αυτό το ιπτάμενο χαλί Μπουχάρα από τη μακρινή χώρα του Ουζμπεκιστάν σε κεραμιδοκαννελοκόκκινο χρώμα με μαργαρίτα ροζέτα στο κέντρο και καρό μπορντούρα... Ας το δείξει η κάμερα λίγο πιο κοντά να αναδείξει τις λεπτομέρειές του μέχρι να φάω εγώ το αγαπημένο μου ρυζόγαλο πριν ζεσταθεί…»
Στο περίφημο οβάλ γραφείο η φύλαρχος Μανάρα Βαρβέτα έπινε το καθιερωμένο της λασπώδες τίλιο και παρακολουθούσε την εκπομπή της κ.Κακομοιραράκη, που ήταν σε απευθείας μετάδοση από μια πλατεία που κάτι της θύμιζε αλλά μόνο μετά από πολλές εργατοώρες σκέψης θα μπορούσε να αναγνωρίσει σαν την πλατεία του Σάντα Πόρι. Το βλέμμα της έπεσε πάνω σε κάτι ξέφτια από το πανάκριβο χαλί του οβάλ γραφείου, που είχε αγοράσει πολλά χρόνια πριν από την εκπομπή της Κακομοιραράκη με κουπόνια που είχε μαζέψει από την αγαπημένη της εφημερίδα, «Τα Νέα Πόρι Σανταπόρι». Το χαλί είχε παλιώσει απ' τα πολλά σούρτα φέρτα των βουλευτάδων, των λιμοκοντόρων, των δημοσιογράφων, των δικηγόρων και των θεληματάδων κι ήταν καιρός να ανανεωθεί, και γρήγορα μάλιστα, γιατί ήταν γνωστό σε όλους ότι σε λίγο δεν θα υπήρχαν λεφτά...
Έβαλε τις ελβιέλες της και βγήκε μια βόλτα στον καθαρό αέρα του λιμανιού να σκεφτεί καλύτερα. Ένα υπέροχο πλακόστρωτο κοσμούσε το γραφικό λιμάνι. Αλβανοί εργάτες σφυρηλατούσαν εδώ και μήνες στο ιδρωμένο καλοκαιρινό καταμεσήμερο την πέτρα της πατρίδας τους και τώρα πια την είχαν στρώσει με απέριττη μαεστρία σε όλο το πανέμορφο λιμάνι. Το έργο είχε πια τελειώσει, μια σπουδαία κληρονομιά στις επόμενες γενιές του Σανταπόρι..
Ήταν μία ειδυλλιακή μέρα για το εξωτικό νησί. Στο βάθος, ανοικτά του λιμανιού σκαφάκια ιστιοπλοΐας έμπαιναν αργά, πλησιάζοντας τις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου Σανταπόρι, γνωστού και ως «ΝΟΣ», συντομογραφία του «ορφανός». Η πιστή ακόλουθος Έλι Φράπα που, κατάκοπη από τα αναγκαία μικρορουσφετάκια, λιαζόταν στα νεόκτιστα παγκάκια, σηκώθηκε και συνόδεψε τη φύλαρχο στη βόλτα της.
-Αυτά τα σκαφάκια είναι δικά μας;
-Μάλιστα.
-Ναι, αλλά εμένα δεν μ' αρέσει η ιστιοπλοΐα. Γιατί δεν με ρώτησαν πρώτα; Κομμένη η χρηματοδότηση.
-Κομμένη είναι έτσι κι αλλιώς.
-Ευτυχώς που είμαι προνοητική, απάντησε με υπερηφάνεια η φύλαρχος Μανάρα Βαρβέτα. «Όλα καλά, λοιπόν και σήμερα», συμπλήρωσε, καθώς ξεκίνησε μια σύντομη χαρωπή βόλτα στο πλακόστρωτο.
«Ξέρετε, αγαπημένη μου φύλαρχε, μήπως είναι ώρα να συζητήσουμε για εκείνη την αυξησούλα που σας είχα ζητήσει πριν τις εκλογές;
Η φύλαρχος άκουσε μόνο την τελευταία λέξη, αφού στο μυαλό της τριγύριζε αυτή η όμορφη μπουχάρα που διαφήμιζε η Κακομοιραράκη στην εκπομπή της. «Εκλογές» είπε σιγανά και με έκδηλη νοσταλγία. Αμέσως επέστρεψε στο παρόν.
«Έρχονται εκλογές και εκείνη η μπουχάρα μια χαρά θα ταίριαζε στο οβάλ γραφείο, κάνει ομοιοκαταληξία και με το όνομά μου, η Μπουχάρα της Μανάρα». Γύρισε στην πιστή ακόλουθό της:
-Θα αγοράσω όσο όσο τη μπουχάρα. Βάλτη στα έξοδα γραφείου. Κι αν είναι ιπτάμενη βάλτη στα έξοδα κίνησης.
Η ακόλουθος δεν απόρησε για αυτήν την αντίληψη περί ανακατανομής του δημόσιου χρήματος. Ήταν το νέο δόγμα σε όλη την επικράτεια εδώ και καιρό. Αμύνεσθε περί πάρτης, νυν υπέρ πάρτης ο αγών. Παρόλα αυτά ήθελε να ‘ναι καλυμμένη.
-Ξέρετε… Είχε γίνει σάλος όταν είχατε αγοράσει εκείνη την καφετιέρα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Βούιξαν τα μπλογκς, ο τύπος και τα ραδιόφωνα.
-Μη στεναχωριέσαι, πιστή μου Έλι Φράπα, τα' χω σκεφτεί όλα. Όσα χωράνε στο νου μου δηλαδή. Καταρχήν το είχε γράψει η αγαπημένη μου εφημερίδα;
-Τα «Νέα Πόρι-Σάντα Πόρι» εννοείτε; Όχι, ούτε πρόκειται.
-Είδηση που δεν δημοσιεύεται εκεί δεν είναι είδηση. Σιγά μην πιστέψει ο κόσμος τα μπλογκς. Αλλά ακόμα και αν συμβεί αυτό, έχω λύση: θα στείλω κάνα δυο εξώδικα πάλι για αποπροσανατολισμό και το ζήτημα θα ατονήσει. Θα βάλω και το δικαστή Ντρενταγκάνα να γράψει και μία ανοικτή επιστολή προς το σινάφι του Καβλέντεη και του Ρήγα Μπαστούνη. Στην ανάγκη θα ντυθώ πάλι Σούπερ Γούμαν για να επιβάλλω το Νόμο και την Τάξη. Ή θα βάλω τον Ζαν Κλωντ Βαν Ντάμη να βάλει φωτιά στο λιμάνι για αντιπερισπασμό. Έχω πολλά εναλλακτικά σχέδια όπως βλέπεις.
Η φύλαρχος κοίταξε το χάι τεκ ρολόι της, δώρο του Φαυλόπουλου πριν λίγα χρόνια. Ακίνητο κι ασάλευτο σα νεκρό, έδειχνε την ώρα δυο φορές τη μέρα με απαράμιλλη ακρίβεια. Η μία ήταν αμέσως τώρα.
Ε-mail και φίλοι μηδέν… Ήταν η κατάρα των μεγάλων ηγετών, να είναι πάντα μόνοι.
-Πάμε, πέρασε η ώρα, σε λίγο θα αρχίσει η λαϊκή συγκέντρωση για το σχέδιο Καλλιτζάκης και τη συνένωση Πόρι Σάνταπόρι. Πρέπει να στολιστώ, να σουλουπωθώ, να πάω κομμωτήριο... Ίσως να είναι κι η τελευταία μου εμφάνιση... Εξάλλου, πόσες λαϊκές συγκεντρώσεις θα γίνουν ακόμα από τους θολοκουλτουριάρηδες του Σάντα Πόρι αν τελικά συνενωθούμε; Δε μου λες; Επίσημοι θα έρθουν; Αν είναι, να βάψω και τις ρίζες μου, αν και λένε ότι η βαφή της ρίζας καίει τα εγκεφαλικά κύτταρα...
Η Έλι Φράπα άνοιξε το καρνέ της και με την πανάκριβη πένα της, δώρο του Ραμπάχαλου Ροδοκόκκινου, άρχισε να διαγράφει ένα ένα τα ονόματα:
-Γιουσουφλιάς πάει, Βούρτσης πάει δεν πάει, Καβλέντεης αγνοείται, Ρήγας Μπαστούνης ντηλήτ, Τριδαγκάνας σε αποστολή, Δαλάι Λάμβδα σε νιρβάνα, Φαυλόπουλος πάει, Συγκαμμένος πάει, Βαραμόπουλος παραπάει, Μπομπ Βουλγαράκης ανεπιθύμητος. Μείνατε εσείς, εγώ κι ο Γαμσώταυρος, που επίσης λείπει.
-Πού είν' αυτός; Έχω καιρό να τον δω.
-Δεν θυμάστε; Τον έχετε στείλει από το καλοκαίρι σε μυστική αποστολή…
Κοίταξε για μια στιγμή στα μάτια τη φύλαρχο, μέσα στο απόλυτο κενό του βλέμματός της κατάλαβε αμέσως:
-Δεν θυμάστε, είπε με βεβαιότητα.
-Η αλήθεια είναι ότι κάποιες σπάνιες φορές θυμάμαι, αλλά κάνω πως δε θυμάμαι. Συνήθως όμως έχω τόσο λίγα στο κεφάλι μου που έπαψα να θυμάμαι. Αυτή τη φορά κάτι θυμάμαι αμυδρά, νομίζω είναι σε μία αποστολή που έχει να κάνει με τον Αστυνόμο και μια Κινέζα...
-Πινέζα... Του είπατε να στείλει τον Αστυνόμο στην πινέζα για να μη μπλέκει στα πόδια σας. Γι αυτό λείπει ο αντιφύλαρχος. Μυστική αποστολή. Μόνο που έχει περάσει τόσος καιρός κι ακόμα δεν γύρισε…
-Ας είναι. Θα πάμε οι δυο μας.
(συνεχίζεται και πολύ σύντομα μάλιστα…)
Τις δικές τους κουτσουλιές έβαλαν μέσω της τεχνογνωσίας τους και της έμπνευσής τους τα δαιμόνια ibis labs.
Μέχρι το επόμενο μέρος θυμηθείτε τα προηγούμενα φανταστικά αλλά προφητικά σενάρια, που μιμούνται έναν κόσμο πραγματικό μεν, σκληρό, κωμικό και ανυπόληπτο δε.
Οι νέες περιπέτειες του μάγου Γίσσπορ
Οι νέες περιπέτειες του μάγου Γίσσπορ, μέρος 1ο: Το σύννεφο έφερε βροχή
4 σχόλια:
εκτός από παραμύθι είναι και παραμυθία
ΥΓ
προτεινω διαβουλευση στα αντιπαριωτικα blogs για το σχεδιο
Καλλιτζακης
Δεδομένου ότι "παραμυθία" σημαίνει καταπράϋνση, άμβλυνση, μετριασμό, ίσως θα μπορούσε πράγματι να τεθεί σε διαβούλευση το εν λόγω σχέδιο για την διάλυση του Πόρι διαβάζοντας μεγαλόφωνα αποσπάσματα από το παραμύθι στους δρόμους της κεφαλονήσου Πόρι, όπου εκτυλίσσονται σκηνες απείρου κάλλους...
Παλι γελασα με την καρδια μου!!
Απιστευτα και ομως αληθινα
οπως διαπιστωνω απο το σχετικα
μικρο διαστημα
που διαμενω μονιμα πλεον στο νησι.
Κριμα.
Όλα αληθινά κι όλα απίθανα...
Δημοσίευση σχολίου