Η σφήκα και η μελόντικα και το Τριώδιο κι η τράπουλα.... (μέρος 4ο)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΜΕΡΩΝ
(μέρος 1ο, 2ο, 3ο)

Η φύλαρχος Βαρβέτα Μανάρα καλεί το φιλότιμο Δημήτρη στο οβάλ γραφείο της όπου παίρνουν την απόφαση να προβούν σε εξώδικα.
Ακολουθεί συνάντηση με το δικηγόρο Τριδαγκάνα.
Τη συζήτηση παρακολουθεί ο αντίπαλος Καβλέντεης μεταμφιεσμένος σε σφήκα, ο οποίος τηλεφωνεί στο μάγο Γίσσπορ στο Ωσάλ Ιόρ της Ανατολής για να του μεταφέρει τα νέα.
Τον βοηθάει να απαγγείλει ένα ξόρκι από τον κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων που θα ξυπνήσει τα γαλάζια τέρατα από τα έγκατα του χωροχρόνου.
Στο μεταξύ η φύλαρχος, εμπνευσμένη από τις μηνύσεις στη μακρινή Αντίπαρο, ξανακαλεί το δικηγόρο Τριδαγκάνα και του αποκαλύπτει το μεγαλεπήβολο σχέδιό της: να ντυθούν ΣούπερΓούμαν και δικαστής Ντρενταγκάνας.
Την ώρα που η φύλαρχος ποτίζει τα ψεύτικα λίλλιουμ, πλάι στη σφήκα Καβλέντεη, ο Τριδαγκάνας της λέει πως της πέφτει λίγο στενή κι εκείνη αναφωνεί:
"Στενήήήήήή; ΣΤΕΝΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ;;;;"






"Στενηηηηή;;;; Στενηηηηή; Σπλασ! Μπρλουρμπ!...Τσικ...τσικ....Βzzzzzzzzzzz...".

Ο μάγος Γίσσπορ πετάχτηκε από τον ύπνο του. "Αρχίσανε τα όργανα, αυτοί θα μας στείλουν στη στενή", σκέφτηκε. Έβαλε το τηλέφωνο στο αυτί του, μόνο παράσιτα άκουγε. "Ανακάλυψαν το τηλέφωνο του Καβλέντεη και το καταστρέψανε" είπε και πέταξε το τηλέφωνό του στην άκρη. Πήγε μέχρι το διπλανό δωμάτιο, εκεί που είχε όλα τα σύνεργά του.

Τα πράγματα είχαν ξεφύγει από κάθε έλεγχο στο νησί. Το τελευταίο που θα πέρναγε ποτέ από το νου οποιουδήποτε νοήμονα, ακόμα και από το μυαλό ενός μάγου, ήταν το σενάριο να αρχίσουν να χώνονται στη στενή οι πολιτικοί αντίπαλοι της φυλάρχου. -Εδώ χρειάζεται κάτι υψηλότερο... Κάτι άφθαρτο... Κάτι δυναμικό.
Έψαξε μέσα στο σεντούκι με τα μαγικά του. Έχωσε τα χέρια του και χάιδεψε σαύρες του Σπηλαίου, κιτρινισμένα ψηφοδέλτια, ληγμένα βότανα, κατουρημένες ποδιές και ξεθωριασμένα όνειρα...Ήξερε πως κάπου στο βάθος υπήρχε το χαρτί που έψαχνε. Δεν άργησε να το βρει, ήταν όρθιο σε μια γωνία και χοροπήδαγε μόνο του, σαν τρελό, σα δαιμονισμένο.

Έπιασε το τραπουλόχαρτο με προσοχή και το έφερε εμπρός στα γέρικα, σοφά του μάτια. Ήταν ο Ρήγας Μπαστούνι και ήταν αλλιώτικος, με τα μάτια αγριεμένα και ένα τσιγάρο που κάπνιζε με μανία. Τράβηξε μια βαθιά ρουφηξιά και φύσηξε τον καπνό με δύναμη στα μούτρα του μάγου Γίσσπορ.

-Βγάλε με έξω από δω! Τι περιμένεις; Να καεί το Σάντα Πόρι ή να βουλιάξει σε μια σταγόνα νερό ο Καβλέντεης σε στολή σφήκας;

-Δεν σε βγάζω αν δε μου υποσχεθείς ότι δε θα κάνεις πάλι καμιά ζαβολιά.

-Τo υπόσχομαι... Θα κάνω μόνο τα απαραίτητα... Ούτε φωνές, ούτε σκόνη και θρύψαλλα. Τo υπόσχομαι... Στην τιμή του Δαλάι Λάμβδα.


Με ένα απλό φύσημα του μάγου στην κόψη του χαρτιού η φιγούρα ανασηκώθηκε σαν να την παρέσυρε κυκλώνας, σηκώθηκε ψηλά στον αέρα, στροβιλίστηκε ατέλειωτες φορές, κι όταν άρχισε να προσγειώνεται ο μάγος φύσηξε απάνω του άλλη μια φορά και φώναξε δυνατά το spell "πάταξον μεν άκουσον δε υπεχωδέ υπεχωδέ". Ακουμπώντας στο έδαφος η μεταμόρφωση είχε συμβεί.

Ο Ρήγας Μπαστούνης ήταν μπροστά του, πιο ανθρώπινος από ποτέ και κράδαινε στο αριστερό του χέρι ένα μπαστούνι του γκολφ. Ο μάγος κοίταξε το μπαστούνι του γκολφ και έξυσε αμήχανα το κεφάλι του. "Κάτι πήγε λάθος στο ξόρκι" ψέλλισε.
-Τι να το κάνω το μπαστούνι του γκολφ ρε μάγε της πεντάρας;;; Υπεχωδέ και κουραφέξαλα...

-Ξέρω γω; Για να σε έκανε έτσι το ξόρκι κάτι περισσότερο θα ξέρει.

-Τέλος πάντων. Είμαι έτοιμος. Πάμε;

-Πάμε, είπε ο μάγος και έφυγε να σελώσει δύο Πήγασους. Σε λίγο θα φτάσουν και οι άλλοι στο νησί, ο Γιουσουφλιάς με το Βούρτση, κι ο Συγκαμμένος με το Ραμπάχαλο Ροδοκόκκινο. Α! Μην ξεχάσουμε και το Δαλάι Λάμβδα.


Στον έναστρο ουρανό της Ανατολής δυο ήρωες ταξίδευαν προς το Σάντα Πόρι, αποφασισμένοι να γράψουν ιστορία.