19 Οκτ 2009

Οι νέες περιπέτειες του μάγου Γίσσπορ, μέρος 6o: Η καραμέλα του Μάγου

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΕΝΤΕ ΠΡΩΤΩΝ ΜΕΡΩΝ

Ένα πελώριο σύννεφο από την Ανατολή αναστατώνει το φιλήσυχο Σάντα Πόρι - οι διψασμένοι κάτοικοι βγαίνουν στο δρόμο και ανακουφισμένοι από τις σταγόνες που έρχονται από τον ουρανό αναφωνούν: "Αααααααά!..."

Δυστυχώς δεν βρέχει. Είναι ο μάγος Γίσσπορ , που έρχεται από τα βάθη της Ανατολής σε μυστική αποστολή καθ' υπόδειξη του Ραμπάχαλου Ροδοκόκκινου. Ο Γίσσπορ καταφθάνει στο λιμάνι, η Βαρβέτα Μανάρα κρύβεται για να αποφύγει τη συνάντηση και ο κόσμος φεύγει διψασμένος, κατουρημένος και απογοητευμένος.
Ο μάγος αντικρίζει τις κίτρινες πλάκες στο λιμάνι και τις περνάει για αλβανικές. Συναντιέται με τον αφιονισμένο Ρήγα Μπαστούνη και αποφασίζει να πεταχτεί ως τον Ακονητό.
Μετά από μία μαγευτική διαδρομή στα κάλλη του νησιού φθάνει στον προορισμό του όπου συναντά τη γνωστή Κουρούνα να τραγουδά ευτυχεσμένη…
Ο μάγος βλέπει τα Μπάζα, το βοθροτόπι και τις πέτρες, συμβουλεύεται την πιστή του κουκουβάγια και προσπερνά ένα ιπτάμενο δελτίο τύπου. Πάνω που αποφασίζει όμως να αλλάξει προορισμό χάνει τη φωνή του…
Την ίδια στιγμή στο Σάντα Πόρι τα πράγματα κυλούσαν κανονικά: η φύλαρχος έπινε το τίλιό της και διάβαζε τα e-mail της, συζητούσε με τον αντιφύλαρχο, πολεμούσε τα μπλογκς, φοβότανε τα γκλομπς και πεταγόταν και για μία απονομή -άμα λάχει- μέχρι τη μακρινή Αντίπαρο...

 
akonitos2
κουράδι ρίχνω στο γιαλό και πως να μη χεστώ, είν’ ένα μέρος μακρινό ζεστό και αχνιστό


Ανάμεσα στα Βοθρολούλουδα και τα Μπάζα του Ακονητού ο μάγος Γίσππορ στεκόταν αποσβολωμένος. Όχι τελείως, γιατί έκραζε πότε πότε. Του είχαν κάνει μάγια. Το ήξερε, αλλά ήταν απίθανο να τα λύσει μόνος του, αφού δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη πέρα από ένα κράξιμο, τόσο τέλειο που έκανε ακόμα και την κουρούνα, που λίγο παραδίπλα έχεζε πάλι εκστασιαμένη πλάι στις βοθροσωλήνες, να ζηλεύει.

Ο μάγος με γρήγορα βήματα πήρε το δρόμο προς το Σπήλαιο, ξωπίσω του ακολούθησε η Αφ-Αλ-Άτοσι και ακόμη παραπίσω η κουρούνα. Ο Γίσσπορ ήξερε το ξόρκι, το έκανε κι αυτός παλιά στους εχθρούς του: σίγουρα έφταιγε αυτός ο καταραμένος Καβλέντεης, μόνο αυτός ήξερε τέτοια ξόρκια. Γιατί όμως του το’ κανε; Μήπως του κράταγε κακία που ήταν ακόμα μεταμφιεσμένος σε σφήκα; Ο μάγος ήξερε και τη λύση, έπρεπε να πάει αμέσως στο Σπήλαιο, να κατέβει στα έγκατά του και να τρίψει την πλάτη του απάνω στο φημισμένο πανάρχαιο σταλαγμίτη που κοσμούσε το χώρο. Ύστερα να βρει τον Καβλέντεη και να του λύσει τα μάγια: όσο ήταν μεταμορφωμένος σε σφήκα κινδύνευε και η ζωή ακόμα του μάγου.

«Διάβασα στα Νέα Πόρι-Σανταπόρι ότι πρόσφατα έγιναν εγκαίνια στο Σπήλαιο, θα’ χει γίνει κούκλα», πετάχτηκε η κουκουβάγια που είχε μαντέψει τις προθέσεις του μάγου.


eisodos2Κράζοντας και μονολογώντας ο μάγος έφτασε μέχρι το περίφημο Σπήλαιο

Μετά από λίγο είχαν φτάσει ως εκεί κι ο Γίσσπορ στεκόταν έκθαμβος στην είσοδο του περίφημου Σπηλαίου Σάντα Πόρι. Μια διάχυτη οσμή καραμέλας γαργάλησε τη μύτη του Μάγου και το ράμφος των πουλιών.  Περίεργο. Ίσως γι’ αυτό της κουρούνας της ήρθε πάλι να χέσει. Πήγε λίγο παραπέρα, έτσι κι αλλιώς το αγαπημένο της βοθροτόπι στον Ακονητό ήταν μακριά πια.

«Μα τα Νεφελείμ… Είναι στ’ αλήθεια πολύ εντυπωσιακό. Μέχρι κι αυτή η γεύση καραμέλας προσδίδει στο χώρο άλλη ομορφιά. Τώρα καταλαβαίνω γιατί τόσοι και τόσοι επίσημοι στριμώχτηκαν για μια καλή θέση στην τελετή εγκαινίων πριν λίγους μήνες» σκέφτηκε από μέσα του ο μάγος αφήνοντας να βγει ένα χαμηλότονο συρτό κράξιμο.  Στράφηκε προς την αγαπημένη του πάνσοφη κουκουβάγια Αφ-Αλ-Άτοσι:



Κρααα! (Για να δούμε επιτέλους αυτό το περίφημο Σπήλαιο!)

-Κ-Κρααα (θέλω να το επισκεφθώ)
-Κ-Κ…Κρραααα… Κκρα κκραααααααα (Μμμ… Υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι… Είναι κλειστό), έκραξε με τη σειρά της, σαν αληθινή κουρούνα, η κουκουβάγια.
-Κρακαρα κραα κρρ; (Τουλάχιστον να βρούμε τον ξεναγό να μας πει δυο λόγια;)
-Κρ-Κ… Κρα κραα (Εχμ… Δεν υπάρχει ξεναγός), αποκρίθηκε πάλι το σοφό πουλί.
-Κρουκρα κρα κ-κρα κρρρρακααα; (Μήπως τότε απλά να βρούμε το ενημερωτικό φυλλάδιο για να μάθουμε κάτι περισσότερο γι αυτό το αριστούργημα;), ξαναρώτησε ο μάγος
-Κρ-κ-κ… (Εχμμμ…), κόμπασε η κουκουβάγια, κρρρ κραα (ούτε φυλλάδιο υπάρχει)
-Κρα κρα κρακρα (ξεράκιασα από το πολύ κρα κρα), είπε ο μάγος. Κρκραα κρρρρρα (πάμε να πιούμε λίγο νερό από το κυλικείο).
-Κρα κραα (Ούτε το κυλικείο δουλεύει)
-Κρααα! (ούτε η τουαλέτα δουλεύει!) προστέθηκε στη κουβέντα κι η κουρούνα, πιο χεσμένη από ποτέ.
-Κροακρα κρααααα κραααα!!! Κρακρακρακραααα κρ κρ κρααα!!! (Τι αστείο είναι πάλι αυτό!!! Πώς αφήνουν έτσι στην τύχη του αυτό το κόσμημα; Λοιπόν αρκετά! Μπορεί να μη μπορώ να μιλήσω, αλλά τα χέρια μου ακόμα αντέχουν. Δεν θα με σταματήσει μια κλειδωμένη πορτούλα!!!).


Μ’ ένα δυνατό σάλτο ο μάγος βρέθηκε στην κορυφή του πελώριου φαλλόμορφου βράχου της εισόδου και με ένα σάλτο χάθηκε μες στα σκοτάδια του σπηλαίου. Ακόμα πιο εύκολα ακολούθησε πετώντας ξοπίσω του η πιστή Αφ-Αλ-Άτοσι, έχοντας αναλάβει την επιτήρηση του μάγου, του οποίου η όραση ήταν λόγω ηλικίας χειρότερη κι από το Άι Κιού της φυλάρχου Μ.Β..
 
Ο Γίσσπορ κατέβηκε τα σκαλοπάτια του Νέου Σπηλαίου πολύ αργά, το μόνο που του έλειπε τώρα ήταν να σπάσει κανένα πλευρό και να μείνει μέσα στα έγκατα της γης φωνάζοντας, ή σωστότερα κράζοντας, για βοήθεια. Έφτασε στον πυθμένα του σπηλαίου, όπου ανάμεσα σε μεγάλους σταλακτίτες και σταλαγμίτες, παλιοί όσο κι ο μάγος, ξεχώριζε ένας επιβλητικός σταλαγμίτης. Χωρίς χρονοτριβή ο μάγος γύρισε την πλάτη του στο βράχο και έτριψε τη γέρικη ραχοκοκαλιά απάνω του.

lightning
Ένας γαλάζιος σπινθήρας φώτισε τα σκοτεινά έγκατα του Σπηλαίου για μια στιγμή, βγήκε μέσα από το βράχο, ανέβηκε ψηλά και με ορμή έπεσε στο κεφάλι του Γίσσπορ, διαπερνώντας τον σύγκορμα και προκαλώντας του δυνατούς σπασμούς.

«Test: Ένα δύο, ένα δύο» φώναξε δυνατά και αφού βεβαιώθηκε πως η φωνή του είχε επανέλθει αναστέναξε: “Δεν αντέχω πολλά τέτοια συμβάντα στην ηλικία μου, πρέπει να κάνω το συντομότερο τον Καβλέντεη επιτέλους πάλι άνθρωπο”. Η κουκουβάγια γέλασε με τον αστεϊσμό του μάγου. «Εννοώ να τον κάνω από σφήκα πάλι άνθρωπο» διόρθωσε ο Γίσσπορ, και ήταν η πρώτη φορά που χαμογέλασαν κι οι δυο τους.

Έκανε μια κίνηση να φύγει όταν με την άκρη του ματιού του είδε μια σκιά να εξαφανίζεται πίσω από τους σταλακτίτες. Αρχικά νόμισε ότι τον ξεγέλασαν τα μάτια του, αλλά αμέσως μετά η σκιά ξανακινήθηκε, αυτή τη φορά χάθηκε ακόμα πιο βαθιά μες στα σκοτάδια του σπηλαίου. Ο μάγος πλησίασε αργά, ανάλαφρα, σαν να περπατάει στο βούρκο της Βοθρολυκής. Είχε φτάσει ακριβώς πίσω από την περίεργη σκιά.

«Κύριε» του φώναξε αυστηρά. Απότομα η σκιά γύρισε ξαφνιασμένη και μεμιάς φωτίστηκαν τα χαρακτηριστικά της.
«Παρακαλώ» αποκρίθηκε στο μάγο.

Ακόμα κι ο μάγος Γίσσπορ κατάλαβε ποιος ήταν: αν και δεν φορούσε καπέλο ναυτικού, τα μαύρα κοκάλινα γυαλιά ηλίου και η μαύρη σακούλα απορριμμάτων που ξεχείλιζε από πεντακοσάευρα φώναζαν δυνατά το όνομά του.

«Μα… εσείς είστε ο κύριος Καραμέλας…» ψέλλισε ο μάγος.
«Καραμέλας. Χρήστος Καραμέλας. Χαίρετε», συμπλήρωσε ο μυστηριώδης κύριος με το στόμφο που του προσέδιδε η ιδιότητά του: ο Χρήστος Καραμέλας ήταν ο άνθρωπος που ανέστησε το real estate στο φτωχό Σάντα Πόρι, που ξέπλυνε με χρήμα τον ιδρώτα του, που έφτιαξε την πρώτη αμιγώς ιδιωτική πλαζ, την περίφημη πλαζ Καραμέλα.
Πέρα από όλα αυτά, όμως, ο Χρήστος Καραμέλας ήταν ο γνωστός διαπλεκόμενος παράγοντας, που είχε κάνει πλούσιους πολλούς πρασινογάλαζους γίγαντες και γαλαζοπράσινους νάνους με το σκάνδαλο Μίζενς, που είχε διασυνδέσεις σε όλα τα κυβερνητικά κλιμάκια, που ψήφιζε σταθερά Μανάρα Βαρβέτα και που τον αναζητούσε εδώ και μήνες όλη η χώρα.


ο μάγος μύρισε καραμέλα στο χώρο


«Τι κάνετε εδώ;» ρώτησε ο μάγος.
«Βγήκα να ξεμουδιάσω λιγάκι, έτσι, για μια βόλτα. Ξέρετε, η βίλα μου, που έχει και αντιπυρηνικό καταφύγιο, επικοινωνεί κρυφά με αυτό εδώ το σημείο» είπε ο Χρήστος Καραμέλας και του έδειξε μία απύθμενη τρύπα πίσω από ένα σταλακτίτη. «Έρχομαι τακτικά εδώ, η υγρασία του μέρους βοηθάει το χρήμα μου να παραμένει φρέσκο».

Ο μάγος τα είχε χαμένα:
«Μα εσείς δεν είστε καταζητούμενος;»
«Ήμουν» είπε και έσκυψε κοντά, σχεδόν συνομωτικά, στο μάγο. «Είμαι όμως και… μεταδημότης» του ψιθύρισε. «Ο νούμερο 24...»
“Γιατί το κάνατε; Τι θα κερδίζατε;”
«Εγώ; Τίποτα, για τη φουκαριάρα τη Μανάρα μου το έκανα».

Ο Γίσσπορ γούρλωσε τα μάτια του. Πώς του είχε ξεφύγει από τον Καζαμία του στις αρχές του χρόνου;

“Μετά από τις καταγγελίες που βγήκαν στην εκπομπή του Μάκη Κιτρινάκη δεν είχα άλλη λύση. Με κυνηγούν όλοι. Κρύφτηκα μες στην απόρθητη βίλα μου μέχρι να με σώσουν οι φίλοι μου. Αλλά τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα είχα υπολογίσει”, είπε ο Χρήστος Καραμέλας και άρχισε να κλαίει γοερά.

Ο μάγος άρχισε να τον λυπάται.
«Τι συνέβη;»
«Περίμενα βοήθεια από τους φίλους μου αλλά δεν έχουν έρθει ακόμα».
«Ποιοι είναι οι φίλοι σας;»
«Ο Ραμπάχαλος Ροδοκόκκινος, ο Πάνω Συγκαμμένος, ο Βαραμόπουλος, ο Γιουσουφλιάς και άλλοι».

Η κουκουβάγια Αφ-Αλ-Άτοσι πήρε το λόγο, έτσι κι αλλιώς ήταν η πιο καλά πληροφορημένη από όλους για τις δραματικές εξελίξεις, αφού ήταν σε συνεχή σύνδεση μέσω twitter με το άριστα ενημερωμένο κοινοτικό site:
«Δυστυχώς κανείς από αυτούς δεν υπάρχει πια για σας…»
4216835[3]
««Πεθάνανε όλοι;»
«Κάτι χειρότερο. Πέσανε από την κυβέρνηση της χώρας».
«Μπου χου χουυυ… Πάει, έμεινα μονάχος, όπως του Ακονητού ο βράχος, σαν ξερόκλαδο σπασμένο, σαν ξωκλήσι ερημωμένο… Πάει ο Ραμπάχαλος Ροδοκόκκινος, πάει ο Πάνω Συγκαμμένος, πάει ο Βούρτσης, πάει ο Βαραμόπουλος, πάει ο Γιουσουφλιάς, πάνε όλοιιιιι. Μπου χου χουυυυ…»
«Και το χειρότερο», συμπλήρωσε η Αφ-Αλ-Άτοσι μόλις έμαθα ότι κι η τελευταία σου ελπίδα, η Μητέρα Τερέζα των μεταδημοτεύσεων, η λατρεμένη φύλαρχος, η αμίμητη, η μία και μοναδική Μανάρα Βαρβέτα, κινδυνεύει».

«Μπου χου χουυυ… Τετέλεσται!» Ο Καραμέλας έλιωνε στο κλάμα, σαν αληθινή καραμέλα.
«Και τώρα; Θα μείνετε εδώ; Μέχρι πότε;» ρώτησε ο μάγος.
«Δεν ξέρω ακόμη, ευτυχώς υπάρχει ένα σχέδιο που ίσως με σώσει. Δεν μπορώ όμως να σας το αποκαλύψω τώρα, είμαι συντετριμμένος, αυτό το νέο για τη φύλαρχο με αιφνιδίασε πραγματικά» ψέλλισε ο Καραμέλας μέσα από τα αναφιλητά του.

Ο μάγος δεν είχε χρόνο για χάσιμο. Από όλα αυτά που του είπε ο Χρήστος Καραμέλας κράτησε ένα: αν ήταν αλήθεια ότι οι γαλάζιοι γίγαντες είχαν καταρρεύσει, αυτό σήμαινε έκρυθμες καταστάσεις και στο Σάντα Πόρι.

Κι ίσως να ήταν ήδη αργά, έπρεπε να βιαστεί, τουλάχιστον να σώσει τη Μανάρα Βαρβέτα, το Γαμσώταυρο, τον Καβλέντεη, το Ρήγα Μπαστούνη, κι όσους ήρωες του Σάντα Πόρι είχαν απομείνει. Το νησί ίσως κινδύνευε και για όλους τους άλλους.

Ανέβηκε σαν έφηβος τα εκατοντάδες σκαλιά και βγήκε ασθμαίνοντας στο φως. Για καλό και για κακό σκέφτηκε ότι θα ήταν καλύτερα να μην έχει άλλος πρόσβαση στο σπήλαιο. Έτσι κι αλλιώς παρατημένο που ήτανε κανείς δεν θα έπαιρνε χαμπάρι άλλη μία πινακίδα. Κοίταξε την εντυπωσιακή ταμπέλα της εισόδου:
tampela
  “Αυτή η Βαρβέτα είναι πραγματικά παντού” σκέφτηκε ο Γίσσπορ

“Κι η τελετή επίσης”, φώναξε η Αφ Αλ Άτοσι, καθώς διάβαζε τις τελευταίες λέξεις τις πινακίδας.
“Η τελετή τι;” ρώτησε κουρασμένος ο μάγος.
“Κι η τελετή με πόρους του ελληνικού δημοσίου έγινε, αλλά τι τα θες;  Το έργο απεντάχθηκε, θα το μάθουν και οι κάτοικοι σύντομα, οπότε τσάμπα οι τελετές και τα πανηγύρια και τα τραπεζώματα που η φύλαρχος έκανε ως μεγαλόκαρδη οικοδεσπότισσα…Ο λαός τα πλήρωσε πάλι.”
“Έτσι κι αλλιώς, λοιπόν,  αυτή εδώ η πινακίδα είναι άχρηστη” σκέφθηκε ο μάγος.

Πήγε λίγο παραπέρα κι έστησε τη δική του.

ucannotpass

Έψαξε μαζί με την μονάκριβη Αφ-Αλ-Άτοσι για έναν τρόπο να φτάσουν το συντομότερο στο χωριό του Σάντα Πόρι, ελπίζοντας να το βρουν ακόμα όρθιο. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή ένας οξύς διαπεραστικός θόρυβος, σαν σαΐτα, ακούστηκε να ‘ρχεται από το Νότο…


(συνεχίζεται)

Τις δικές τους κουτσουλιές έβαλαν μέσω της τεχνογνωσίας τους και της έμπνευσής τους τα δαιμόνια ibis labs.


Μέχρι το επόμενο μέρος θυμηθείτε τα προηγούμενα φανταστικά αλλά προφητικά σενάρια, που μιμούνται έναν κόσμο πραγματικό μεν, σκληρό, κωμικό και ανυπόληπτο δε.

Οι νέες περιπέτειες του μάγου Γίσσπορ

Οι νέες περιπέτειες του μάγου Γίσσπορ, μέρος 1ο: Το σύννεφο έφερε βροχή

Οι νέες περιπέτειες του μάγου Γίσσπορ, μέρος 2ο: Το σύννεφο ΔΕΝ έφερε βροχή

Οι νέες περιπέτειες του μάγου Γίσσπορ, μέρος 3ο: Πέτρες και Τούβλα

Οι νέες περιπέτειες του μάγου Γίσσπορ, μέρος 4ο: “…Ψηλά κι αγνάντευε…”

Οι νέες περιπέτειες του μάγου Γίσσπορ - μέρος 5ο: “Η μελόντικα θα παίξει Σαλαμπάση"
Η σφήκα και η μελόντικα

Η σφήκα και η μελόντικα (ρίμα με τα εξώδικα): μέρος Α' - η μελόντικα

Η σφήκα και η μελόντικα (ρίμα με τα εξώδικα): μέρος Β' - η σφήκα

Η σφήκα και η μελόντικα και το Τριώδιο: μέρος Γ'

Η σφήκα και η μελόντικα και το Τριώδιο κι η τράπουλα.... (μέρος  Δ’)

Η σφήκα και η μελόντικα και το Τριώδιο κι η τράπουλα και η γιορτή.... (μέρος Ε’): η γιορτή

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φοβερό.
Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Πολύ γέλιο, αιχμηρό χιούμορ.

Πλάκα πλάκα έχουμε εθιστεί με τις περιπέτειες του μάγου και της Βαρβέτας...

Antipariafwni είπε...

Halali sou h apoxh blogger, apla grafeis me thn kodikopiish tou xioumor thn sinxronh metamantalenikh istoria...

Kalimera

:-)

Magos Gsisspor είπε...

Η σύγχρονη μεταμανταλενική οικογενειοκρατία δεν χαμπαριάζει από τη σάτιρα, είναι φανερό.

Τουλάχιστον έχουμε να λέμε ότι το διασκεδάζουμε με τα χάλια αυτών που φέρονται ως οδηγητές, σωτήρες, αναμορφωτές, δωρητές, οραματιστές, δημοσιογραφάρες, δημοκρατες και δε συμμαζεύεται.

Από τη σύγχρονη μεταμανταλενικη πραγματικότητα θα μπορούσε κανείς να φτιάξει ολόκληρο τόμο από παραμύθια...
Που ξέρει όμως κανείς; Σιγά σιγά προς τα εκεί πάμε...

γατα είπε...

το θεμα ειναι σοβαρο . δεν χρειαζεται να το διακομοδουμε. καλα τα παραμυθια αλλα μην τα ισοπεδωνουμε ολα ! λεφτα δικα μας θα ζητησουν .

Magos Gsisspor είπε...

Μα δεν το διακωμωδΕΙΤΕ εσείς. Αυτό δεν χρειάζεται ανάλυση και απορώ πως μετακυλίεται έτσι εύκολα η ευθύνη της σάτιρας από το κέιμενο απάνω σας. Κι όποιου άλλου νιώθει τύψεις.

Αν δεν εισερχόσασταν στη σελίδα αυτή εξάλλου, που είχε προαναγγείλει το ακατάλληλο θεάμα για κυρίους (και γάτες), τότε δε θα αγανακτούσατε με το ύφος...

Επομένως μην έχετε τύψεις. Απλά μελαγχολείστε για άλλη μία χαμένη ευκαρία, αυτή τη φορά με υλικό κόστος και για τους μανταλενιστές.

Ανώνυμος είπε...

Μα παίζουμε όλοι σε αυτο το παραμύθι, μόνο που θα έχει αυτο το τέλος: ΕΖΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ

Ανώνυμος είπε...

ki ezisan aftoi kala ki oi ypoloipoi pethanane