Ceiling Stop Motion

(Tomas Mankovsky)

Ταινιάκια με την τεχνική stop motion, με την ιδιομορφία ότι αυτό που βλέπουμε είναι η λήψη μιας κάμερας από το… ταβάνι!!!

Εναλλακτικές μορφές τέχνης που αναδεικνύονται μέσα από την πρωτοτυπία τους.

Αντίθετα με τις άνοστες πολιτικές τέχνες που καταποντίζονται μέσα στην τετριμμένη τους υπόσταση.

Αφιερωμένα στο φίλο λάτρη του stop-motion animation, με την υπενθύμιση για όλους ότι υπάρχει ζωή και έξω από τα ιστολόγια. Περισσότερα επί αυτού όμως σύντομα…

το νέο νοσοκομείο

 

Ας παρουσιάσουμε πρώτα την είδηση, μην το γρουσουζέψουμε κιόλας, όπως έχει γίνει με πολλά νοσοκομεία που έχει ανεγείρει, στα χαρτιά μόνο, ο Υπουργός Ιδιωτικής Υγείας, και αργότερα αναλύουμε το χάλι που έχει περιέλθει το ΕΣΥ στις Κυκλάδες, και ειδικότερα σε (Πάρο και) Αντίπαρο. Έχουμε πολύ χρόνο έτσι κι αλλιώς μέχρι η μακέτα του Λογγοβάρδειου Νοσοκομείου να γίνει πραγματικότητα.

από τον παριανό τύπο

Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος παρουσιάζει το χρονοδιάγραμμα του νέου νοσοκομείου

Αύριο Σάββατο 30 Μαΐου 2009 στις 13:30 ο υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δημήτρης Αβραμόπουλος, σε μια σεμνή τελετή που θα πραγματοποιηθεί στην Παναγία Εκατονταπυλιανή, θα παρουσιάσει το χρονοδιάγραμμα κατασκευής του νέου νοσοκομείου Πάρου-Αντιπάρου, τις μελέτες που έχουν ολοκληρωθεί, καθώς και φωτογραφίες του νέου νοσοκομείου.

Επίσης θα υπογραφεί η σύμβαση ανάμεσα στο υπουργείο Υγείας και τη Μονή Λογγοβάρδας για την ονομασία του νέου νοσοκομείου. Το νέο νοσοκομείο Πάρου-Αντιπάρου θα πάρει το όνομα: "Λογγοβάρδειο Νοσοκομείο Πάρου-Αντιπάρου".

Η Κοινότητα βάζει και λεωφορείο για όσους θέλουν να παρακολουθήσουν από κοντά τη σεμνή τελετή...

 

Καθαρισμός βυθού λιμανιού 2009

Αν αναλογιστεί κανείς ότι ο καθαρισμός προγραμματίσθηκε και ανακοινώθηκε μόλις δυο μέρες πριν, η προσέλευση του κόσμου ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητική. Είδαμε νέα πρόσωπα, περισσότερους ντόπιους και παιδιά, αρκετούς ξένους και καμιά 15αριά βουτηχτάδες. Σε δύο ώρες είχαν σαρώσει το βυθό και ένα σωρός από σκουπίδια στόλιζε τη μικρή αμμουδιά του λιμανιού.

Σαφώς καθαρότερος βυθός από πέρυσι, η φετινή συγκομιδή περιελάμβανε αρκετές ρόδες (πιθανότατα από το μώλο που δένουν τα καΐκια), πολλά πεταμένα παραγάδια (αντιστρόφως ανάλογα των ψαράδων που εμφανίστηκαν), χαλάκια (!), σακούλες και σακιά, μπουκάλια, κουτάκια από βερνικόχρωμα (αν ξέραμε ποιος τα πέταξε, θα τον βάζαμε να τα φάει).

Στο τέλος ακολούθησε τσιμπούσι με τσικουδιά και σουβλάκια, που τίμησαν οι συμμετέχοντες αλλά και οι παρευρισκόμενοι.

Παρευρέθηκε και η Κοινότητα, αλλά… όχι ακριβώς στο χώρο, αλλά σε παραπλήσια ταβέρνα… Ας είναι, ξέρουμε πως ψυχή και σώμα ήταν στο βυθό.

Μεγάλος (αλλά δικαιολογημένα) απών ο φίλος Ηλίας, που κάθε χρόνο ήταν ο επικεφαλής αυτής της εκστρατείας.

Μεγάλος απών και ο Αντιπάριος αλιεύς, που έπρεπε να ήταν εκεί (ο Γιώργος ο “σαργός” άφριζε για τα παραγάδια στο βυθό…).

Και του χρόνου; Ας ελπίσουμε να μη χρειαστεί…

μερικοί από τους συμμετέχοντες σε αναμνηστική φωτό

κι εδώ σε δράση

Μπραμ – κλασική αξία

(thank you Brahm)

the trash boat – το πλοίο της σαβούρας

κι ένα μικροσκοπικό χταποδάκι που ξαναπετάχτηκε στη θάλασσα

Ποινικό αδίκημα η ρύπανση της θάλασσας...

συγκομιδή από το χθεσινό επιτυχημένο καθαρισμό

Ενόψει της επόμενης ανάρτησης που αφορά τον χθεσινό καθαρισμό του βυθού του λιμανιού ας διαβάσουμε μία πρόσφατη σχετική Ευρωπαϊκή οδηγία:

Η πρόκληση σοβαρής θαλάσσιας ρύπανσης θα θεωρείται ποινικό αδίκημα, σύμφωνα με οδηγία που ενέκρινε χθες η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ωστόσο ακόμη και η ήσσονος σημασίας ρύπανση θα διώκεται ποινικά, εφόσον επαναλαμβάνεται. Στόχος των ευρωβουλευτών είναι η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος από τη ρύπανση, με τη θέσπιση υψηλών προστίμων ώστε πλέον να μην είναι οικονομικότερη για κάποιον η καταβολή του προστίμου απ’ ό,τι η λήψη μέτρων. Η απόρριψη ρύπων από πλοία θα θεωρείται ποινικό αδίκημα εφόσον γίνεται από πρόθεση ή σοβαρή αμέλεια και έχει αποτέλεσμα τη σοβαρή υποβάθμιση της ποιότητας των υδάτων. Εφόσον δεν έχουμε σοβαρή μόλυνση, δεν θα στοιχειοθετείται ποινικό αδίκημα, παρά μόνο στην περίπτωση που η πράξη έχει επαναληπτικό χαρακτήρα. Η οδηγία δεν προσδιορίζει το είδος ή το ύψος των ποινών για τη ρύπανση της θάλασσας, θέμα για το οποίο θα αποφασίζουν τα κράτη-μέλη. «Κάναμε ένα σημαντικό βήμα για την καταπολέμηση της θαλάσσιας ρύπανσης, καθώς για πρώτη φορά είναι υποχρεωτική η επιβολή ποινικών κυρώσεων σε όλα τα εμπλεκόμενα μέρη στον τομέα των θαλασσίων μεταφορών», δήλωσε ο εισηγητής της έκθεσης Ισπανός ευρωβουλευτής κ. Λουίς ντε Γκραντ. Οι κυρώσεις δεν αφορούν πλοιοκτήτες και εμπλεκόμενους στις θαλάσσιες μεταφορές (π.χ. ιδιοκτήτες του φορτίου). Δεδομένης της συμφωνίας μεταξύ Συμβουλίου και Κοινοβουλίου η τελική έγκριση της οδηγίας θεωρείται τυπικό ζήτημα. Θα τεθεί σε ισχύ 20 ημέρες μετά τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη θα έχουν περιθώριο 12 μηνών προκειμένου να συμμορφωθούν με τις διατάξεις της.

Κωστας Καρκαγιαννης

από την Καθημερινή
(http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_06/05/2009_313542)

το Σχολείο και το Σχόλιο – μια δυναμική επιστολή παραίτησης…

Μία επιστολή του Συλλόγου Γονέων Γυμνασίου, που δημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα, προκάλεσε την υπερβολική αντίδραση της Κοινότητας, η οποία επιδόθηκε σε οικονομικές φανφάρες και δημοσιεύτηκε σε άλλη εφημερίδα (και στο οικείο της μπλογκ), δίχως να δημοσιευτεί και η αρχική επιστολή του Συλλόγου. Καταλάβατε τίποτα; Όχι; Μπράβο... Διαβάστε, λοιπόν, την επιστολή παραίτησης του Γιάννη Τριαντάφυλλου, που απαντά στους πονηρούς, τους κατεργάρηδες, τους κονδυλοφόρους και τους ανάξιους κάθε είδους, και θα καταλάβετε...

Προκαταβολικά σας δηλώνουμε ότι όχι μόνο συμφωνούμε, αλλά σχεδόν ταυτιζόμαστε με το παρακάτω κείμενο. Και λίγα λέει...

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ Η ΨΕΥΤΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Πραγματικά μου είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσω ποιο νοσηρό μυαλό έφτιαξε αυτό το συνονθύλευμα λέξεων και αριθμών και το παρουσίασε σαν δελτίο τύπου μιας Κοινότητας. Αν μη τι άλλο, καλό θα ήταν να μπορεί κάποιος που το διαβάζει να καταλάβει και τι ακριβώς γράφει… και βέβαια σε ποιόν απευθύνεται.

Ας αρχίσουμε όμως από την αρχή. Κάποιοι πολύ έντεχνα …προσπάθησαν (μέσω διαδικτύου-blogs και τύπου) να αποκρύψουν το πως πραγματικά ξεκίνησε όλη αυτή η ένταση μεταξύ συλλόγων και κοινότητας, που μάλιστα δημοσιεύτηκε με τον άστοχο τίτλο «Κόντρες για τις χρηματοδοτήσεις».

Το νέο Δ.Σ. του συλλόγου Γονέων του Γυμνασίου με την παρακίνηση και συμπαράσταση της διευθύντριας και του συλλόγου καθηγητών αποφάσισαν να γίνουν ορισμένες εργασίες στο Γυμνάσιο. Για να μη μακρηγορώ, έγιναν αρκετά πράγματα εντός και εκτός αιθουσών, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι το μόνο που προσφέρθηκε από εργάτη της κοινότητας ήταν δυο πεντόκιλα χρώμα. Ορισμένα μέλη του ΔΣ θεώρησαν στη συνέχεια καλό να δημοσιευθούν φωτογραφίες σε μια τοπική εφημερίδα για όλα τα έργα που έγιναν. Από την εφημερίδα ζητήθηκε ένα μικρό κείμενο το οποίο συνέγραψα εγώ προσωπικά και στο οποίο προσπάθησα να τονίσω τη δύναμη της συνεργασίας και συλλογικότητας. Ποτέ δεν θέλησα να κάνουμε προσωπική προβολή. Αυτό έχουμε μάθει να κάνουμε χρόνια τώρα.

Το περιβόητο λοιπόν κείμενο ήταν αυτό:

-ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ-

"Παράδειγμα προς μίμηση στην Αντίπαρο αποτελεί ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου Αντιπάρου. Το νεοσύστατο ΔΣ του Συλλόγου με τη συνεργασία αρκετών γονέων κατάφεραν κυριολεκτικά να μεταμορφώσουν τις αίθουσες του Γυμνασίου και τους προαύλιους χώρους. Αψηφώντας την κρατική απάθεια κατάφεραν να κάνουν το Γυμνάσιο του νησιού μας ένα ζεστό και φιλικό σχολείο για τα παιδιά και τους καθηγητές. Σε άριστη συνεργασία με τη διεύθυνση του Γυμνασίου και μετά τις προσφορές αρκετών γονέων και κατοίκων (χρηματικές και υλικές) και αφιερώνοντας πολλά απογεύματα έβαψαν αίθουσες, προαύλιους χώρους, έχτισαν πεζούλες, έφτιαξαν αξιοζήλευτους κήπους. Το ΔΣ εκφράζει τις ευχαριστίες του σε όλους όσους βοήθησαν υλικά και ηθικά στην προσπάθεια αυτή. Τελικά καταφέρνουμε πολλά όταν δουλεύουμε συλλογικά."

Η κοινοτική μας αρχή όμως είχε άλλη γνώμη και θιγμένη από τη φράση «κρατική απάθεια» ξεκίνησε μία αναίτια επίθεση προς το Δ.Σ. του Συλλόγου εκδίδοντας ένα δελτίο τύπου όχι μόνο ανακριβές, ανορθόγραφο και ασύντακτο, αλλά και απαξιωτικό για όλους αυτούς τους γονείς που χρόνια τώρα έχουν προσφέρει τόσα στα σχολεία του νησιού μας.

Επομένως ο τίτλος :“Κόντρες για τις χρηματοδοτήσεις» της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ είναι άστοχος. Η κοινότητα και κυρίως η πρόεδρος κ. Μανέτα (καθώς οι άλλοι σύμβουλοι δεν γνώριζαν απολύτως τίποτα για το συγκεκριμένο δελτίο τύπου) προσπαθώντας να κερδίσει τις εντυπώσεις και συμβουλευόμενη -θα έλεγα- λάθος πρόσωπα («κοντυλοφόρους» όπως τους αποκάλεσε τοπικό μπλογκ φιλικό προς την κοινότητα), απέστειλε ένα δελτίο τύπου στο οποίο αναφέρει έργα όχι μόνο του γυμνασίου αλλά γενικά και αόριστα για όλα τα σχολεία (νηπιαγωγείο, δημοτικό και γυμνάσιο με Α’ τάξη λυκείου.)

Το μόνο σίγουρο είναι ότι πάντοτε στο κάθε βήμα και έργο που γινόταν στο σχολείο, πρωταρχικό ρόλο έπαιζαν οι άξιοι εκπαιδευτικοί και οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων. Η κοινότητα πάντα απλά γνωμοδοτούσε και μετά από πιέσεις χρηματοδοτούσε διάφορες εργασίες. Και βέβαια είναι αστείο η κοινοτική αρχή ενός τόπου να υπερηφανεύεται ότι έβαψε τις αίθουσες και τα κουφώματα των σχολείων!!!! Δηλαδή κάνουν χάρη στα παιδιά του τόπου τους…Μήπως όμως αυτό δεν είναι ευεργέτημα αλλά καθήκον της κάθε Κοινότητας; Μήπως θα έπρεπε κάθε χρόνο στις αρχές Σεπτεμβρίου τα σχολεία μας να είναι έτοιμα, φρεσκοβαμμένα και καθαρά, για την νέα σχολική χρονιά; Μήπως οι σύλλογοι δεν θα όφειλαν να ενοχλούν με επιστολές την κοινότητα για αποκατάσταση διαφόρων ζημιών στις κτιριακές εγκαταστάσεις;

Αφού όμως άλλο θέμα έθιξε η αρχική επιστολή του συλλόγου Γονέων και για άλλα ζητήματα απάντησε η λαλίστατη Κοινότητα, ας ακολουθήσουμε το κείμενό της και ας εστιάσουμε στο «μεγάλο» έργο του εκβραχισμού της αυλής του σχολείου (σύμφωνα με το δελτίο). Εδώ μιλάμε για 2-3 φορτηγά γαρμπίλι (τόσο μεγάλο έργο)... Η δε μεταφορά του ηρώων πεσόντων, το οποίο βέβαια δεν έχει σχέση με τη λειτουργία και τις ανάγκες των σχολείων, αποτελεί άλλο ένα «μεγάλο» κατόρθωμα της Κοινότητας. Εξάλλου, η ίδρυση της λυκειακής τάξης, αν δεν απατώμαι, ήταν πρωτοβουλία του τότε διευθυντή του γυμνασίου (κ. Χατζηγεωργίου , κ. Μητράρας), οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι κατάλληλο προεδρικό διάταγμα (για τα μικρά νησιά), προσπάθησαν και πέτυχαν την ίδρυση μιας τάξης Λυκείου στην Αντίπαρο. Και σε αυτήν την περίπτωση, για όσους δεν ξεχνάνε εύκολα, ο ρόλος του συλλόγου ήταν καταλυτικός. Η κοινότητα βέβαια, μη μπορώντας να γνωμοδοτήσει αρνητικά, χρηματοδότησε την ίδρυση αίθουσας με την βοήθεια της Νομαρχίας Κυκλάδων.

Τέλος στις γενναιόδωρες χρηματοδοτήσεις του επίμαχου δελτίου τύπου (που μέχρι στιγμή το έχουμε δει μόνο στα ΝΕΑ ΠΑΡΟΥ και ανυπομονούμε όλοι να το δούμε, ως γνήσιο δελτίο τύπου, και σε άλλες τοπικές εφημερίδες) αναφέρεται και ένα ποσό 4,000 ευρώ για το τραπέζι της αδελφοποίησης! Αυτό θα παραμείνει ασχολίαστο για να μη δημιουργηθούν περαιτέρω προστριβές με γνωστούς, φίλους και συνεργάτες. Κι ας το κρίνει ο καθένας μόνος του.

Για την παιδική χαρά πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος ότι η αρχική πρόταση της Διευθύντριας του Νηπιαγωγείου και του Συλλόγου ήταν για μία παιδική χαρά που να καλύπτει όλο τον προαύλιο χώρο έξω από το σχολείο. Η μελέτη της κοινότητας δεν κάλυπτε ούτε το μισό (70τμ.περίπου). Η αλλαγή για τα επιπλέον 75 τμ. και η ανέλπιστη έξτρα χρηματοδότηση αποφασίστηκαν εν μια νυκτί, και ασφαλώς αφού ο σύλλογος είχε αντιδράσει γι αυτό το περιβόητο δελτίο τύπου. Επίσης είχαμε και άλλη μια «προσφορά» της κοινότητας σε αίτημα του συλλόγου (7/5/09), για χρηματοδότηση 1000 ευρώ για την καθιερωμένη περιβαλλοντική εκδρομή της Ε’ και ΣΤ’ τάξης. Ενώ αρχικά ήταν αρνητικοί, όπως κάθε χρόνο, ξαφνικά την ίδια μέρα που παραπονέθηκα προσωπικά στην Πρόεδρο για την ανακοίνωση της Κοινότητας, μου τηλεφώνησαν ότι το αίτημα του συλλόγου έγινε δεκτό…Τα συμπεράσματα στην κρίση σας.

Ακολουθώντας τη λογική του επίμαχου δελτίου τύπου, ας αναλύσουμε λίγο και τα εξωπραγματικά ποσά των κοινοτικών ενταλμάτων. Κι εδώ υπάρχει τεράστια ασάφεια. Όλα αυτά τα νούμερα, εφόσον είναι ακριβή, αφορούν και τα 3 σχολεία του νησιού μας. Περιέχουν λειτουργικά έξοδα (πετρέλαιο θέρμανσης, γραφική ύλη, λογαριασμοί, εκτυπωτές, φωτοτυπικά, service αυτών), πληρωμές καθαριστριών και ασφάλιση αυτών, επισκευές, βαψίματα, ζημιές, αγορά εποπτικού υλικού και πολλά άλλα.

Καλό είναι να γνωρίζει η κοινότητα και οι «κονδυλοφόροι» ότι είναι θεσμός σε όλα τα σχολεία, οι τοπικές αυτοδιοικήσεις να διπλασιάζουν αυτόματα τις κρατικές επιχορηγήσεις. Για τον απλό λόγο, ότι η κρατική επιχορήγηση δεν επαρκεί να καλύψει ούτε καν τα λειτουργικά έξοδα ενός σχολείου. Στην Αντίπαρο τον διπλασιασμό αυτής της επιχορήγησης πάντα τον πετυχαίναμε μετά από πολλές επιστολές και διαμαρτυρίες. Κύριοι, ποτέ δεν ζητήσαμε χρήματα για τα σπίτια μας, αλλά χρήματα για ανάγκες των σχολείων, των παιδιών μας και των παιδιών σας. Στα γραφεία των σχολείων υπάρχουν αναλυτικοί ισολογισμοί (εσόδων-εξόδων) ετησίως τους οποίους μπορείτε να ελέγξετε.

ξεγυμνώνουμε την κρατική απάθεια

Όσο για τον όρο «κρατική απάθεια», για τον οποίο η κοινότητα προσβλήθηκε , ζητάμε ταπεινά συγγνώμη, αλλά πρέπει να διευκρινιστούν ορισμένα πράγματα. Όλοι γνωρίζουμε ότι η κάθε μορφής εξουσία, θέλει από κάτω της ανθρώπους οσφυοκάμπτες και χειροκροτητές και όχι σκεπτόμενους και δραστήριους πολίτες. Γιατί άραγε πρέπει να υπάρχουν σύλλογοι γονέων, αφού -θεωρητικά- το κράτος και η κοινότητα χρηματοδοτούν τα πάντα; Μήπως η ύπαρξη συλλόγων προσπαθεί να καλύψει τα κενά της κρατικής απάθειας;

Απάθεια λοιπόν, εννοώ το ότι έχει εγκριθεί για το γυμνάσιο το κονδύλιο των 45.000 ευρώ για αλλαγή της μόνωσης της οροφής εδώ και δύο(!!!) χρόνια και τώρα ο σύλλογος προσπαθεί να βρει κατάλληλο μηχανικό και εργολάβο για να το πραγματοποιήσει.

Κοινοτική απάθεια εννοώ, το ότι πρέπει ο σύλλογος να καθαρίσει τις ταράτσες του Γυμνασίου, να κλαδέψει τα δέντρα, να βρει υδραυλικό και μαραγκό γιατί οι τεχνικοί της κοινότητας είναι δυσεύρετοι έως άφαντοι και πολλές φορές δεν σηκώνουν ούτε το τηλέφωνο.

Κρατική απάθεια διαπιστώνω όταν βρέχει, που οι αίθουσες και τα γραφεία πλημμυρίζουν από νερά.

Κρατική απάθεια είναι το ότι η κοινότητα δεν παρέχει πόσιμο νερό στο Γυμνάσιο.

Κρατική απάθεια είναι οι κακοτεχνίες στη μόνωση του Δημοτικού και του γηπέδου του.

Κρατική απάθεια είναι η ομολογία του διευθυντή του Ο.Σ.Κ. ότι το κτίριο του Γυμνασίου είναι επικίνδυνο, χωρίς όμως να κάνει τίποτα γι αυτό.

Κρατική και κατ’ επέκταση κοινοτική απάθεια είναι ότι τα σχολεία ετοιμάζονται κάθε φορά στο παρά πέντε της έναρξης της σχολικής χρονιάς (την κατάσταση και τα προσχήματα τα σώζουν ορισμένοι κοινοτικοί σύμβουλοι -βλ. κ.Πατέλης- που επιλαμβάνονται προσωπικά την υπόθεση.

Κρατική απάθεια είναι το ότι η καθαρίστρια του δημοτικού και νηπιαγωγείου έχει να πληρωθεί από την αρχή της σχολικής χρονιάς, και απλώς προσπαθεί ο Σύλλογος με δικά του χρήματα να δικαιολογηθεί.

Απάθεια τέλος είναι το ότι δεν υπάρχουν εντεταλμένοι τεχνικοί της κοινότητας για άμεση αντιμετώπιση των ζημιών και προβλημάτων. Όλη βέβαια αυτή η κρατική απάθεια δεν βαραίνει αποκλειστικά και μόνο την κοινότητα Αντιπάρου αλλά είναι αποτέλεσμα ενός ολόκληρου νοσηρού κρατικού μηχανισμού.

Να είστε λοιπόν σίγουροι ότι ποτέ κανένα μέλος του ΔΣ των συλλόγων γονέων δεν στρουθοκαμήλισε. Οι σύλλογοι πρέπει να μάχονται και να διεκδικούν και όχι να είναι επαίτες όπως κάποιοι τους θέλουν. Και να καταδικάζουν κάθε προσπάθεια να εξυμνηθεί το αυτονόητο.

Ας αναφερθούμε και λίγο στην περίπτωση του «στρουθοκαμηλισμού». Υπάρχουν βέβαια πολλά συμπτώματα αυτού του είδους ασθένειας στους τοπικούς μας άρχοντες.

Σαν πολύ δεν τράβηξε αυτή η καραμέλα με τους συλλόγους που στρουθοκαμηλίζουν;

Μια περίπτωση στρουθοκαμηλισμού είναι να έχεις χάσει (από κακούς χειρισμούς) το σημαντικότατο έργο της αποχέτευσης και εσύ να πιστεύεις ότι το έργο χάθηκε γιατί το μισό χωριό δεν το ήθελε…

Στρουθοκαμηλισμός είναι να περνάς κάθε μέρα από ένα δρόμο καρμανιόλα (περιφερειακός) και να μην έχεις κάνει τίποτα για να το διορθώσεις εδώ και 2 χρόνια…

Στρουθοκαμηλισμός είναι το τι δεν μπόρεσες ποτέ να βρεις μια βιώσιμη λύση για την εξόρυξη πέτρας στον Ακονητό και μετά να αναγκάζεσαι σε ένα έργο βιτρίνας για το νησί να αγοράζεις πέτρες-πλάκες από την εξωτική Αλβανία…Επίσης να μην κάνεις τίποτα για την απομάκρυνση τους από το λιμάνι, αφού το έργο πάλι από δικούς σου κακούς χειρισμούς μάλλον θα πάει αρκετά αργότερα…

Στρουθοκαμηλισμός είναι να μην έχεις κάνει έγκαιρα αίτηση πρόσληψης εκτάκτου προσωπικού για την καλοκαιρινή σεζόν και να ισχυρίζεσαι ότι φταίει η αντιπολίτευση γι αυτό...

Στρουθοκαμηλισμός είναι να αρνείσαι να προσλάβεις ένα φύλακα-συντηρητή για τα σχολεία, υποστηρίζοντας ότι δεν είναι εφικτό από τη νομοθεσία, και την ίδια στιγμή να προσλαμβάνεις δικό σου άτομο (που συμμετείχε στο ψηφοδέλτιο σου) στην κοινότητα, χωρίς αρμοδιότητα καν...

Στρουθοκαμηλισμός είναι να βλέπεις τη βρύση να τρέχει θαλασσινό νερό και συ την ίδια στιγμή να εγκρίνεις την επέκταση δικτύου ύδρευσης έξω από το χωριό για να ποτίζονται τα περιβόλια και τα αμπέλια!!!....

Στρουθοκαμηλισμός είναι να μην έχεις υδραυλικό και σε κάθε βλάβη τα νερά να τρέχουν άφθονα και προκλητικά στους δρόμους του χωριού για ώρες ή μέρες…

Στρουθοκαμηλισμός είναι να έχεις κάνει ταμειακή υπηρεσία στην κοινότητα και να μην είναι αυτή ικανή να εισπράξει λογαριασμούς ύδρευσης 2003-2006 εν έτει 2009…

Στρουθοκαμηλισμός είναι να καλείς το 2008 τον τροβαδούρο Σαλαμπάση και να το υποστηρίζεις αυτό ως επιτυχημένο λέγοντας ότι για τέτοια είναι άξια η κουλτούρα του νησιού μας…

Στρουθοκαμηλισμός είναι να σου έχει κοινοποιήσει με επίσημο έγγραφο η δασική υπηρεσία την αίτηση της Cosmote για αποχαρακτηρισμό γης στον Προφήτη Ηλία και εσύ να ισχυρίζεσαι ότι δεν ήξερες τίποτα για την παράνομη τσιμεντένια βάση 5x5m για τοποθέτηση δικτύου κεραιών από την εταιρεία…

Στρουθοκαμηλισμός είναι να κάνεις φιέστα για την ανακύκλωση και να γίνεσαι τελικά για μια ακόμη φορά ρεζίλι στους τουρίστες του νησιού…

Στρουθοκαμηλισμός είναι να κλείνεις τη χωματερή και να ανοίγεις άλλη μακρύτερα που να μη φαίνεται…

Στρουθοκαμηλισμός είναι να ζητάς τη συνεργασία όλων των συλλόγων και τελικά να τους ακυρώνεις φοβούμενη μήπως σε «καπελώσουν»…

Στρουθοκαμηλισμός είναι να μη βλέπεις χρόνια τώρα τις φιλότιμες προσπάθειες του Ναυτικού Ομίλου του νησιού και να επιμένεις να μην παραχωρείς ένα κομμάτι κοινοτικής έκτασης που έχεις υποσχεθεί (και με απόφαση κοιν. συμβουλίου) , προκειμένου ο όμιλος να αποκτήσει κάποτε στοιχειώδεις εγκαταστάσεις.

Επειδή θα χρειαστώ μερικές ακόμα σελίδες για να ερμηνεύσω πλήρως το στρουθοκαμηλισμό και την κρατική απάθεια, που μόνο όσοι έχουν παρωπίδες δεν αντιλαμβάνονται, προτιμώ να σταματήσω κάπου εδώ και να δηλώσω ότι καταθέτω στη διάθεση των ΔΣ των συλλόγων γονέων την παραίτησή μου από τη θέση του Προέδρου του ΔΣ δημοτικού και Αντιπροέδρου του ΔΣ Γυμνασίου. Μου είναι πλέον αδύνατο και ψυχοφθόρο, να προσπαθώ να συνεργαστώ με μία κοινοτική αρχή, κύριο μέλημα της οποίας είναι τα πανηγύρια, οι κουραμπιέδες και τα τραπεζώματα, η αυτοπροβολή και η στήριξη μόνο των -με τη βούλα - δικών της ανθρώπων.

Ευχαριστώ πολύ όλους τους εκπαιδευτικούς τα μέλη των Δ.Σ. και τους γονείς των συλλόγων για όλα αυτά που κατορθώσαμε αυτά τα χρόνια και δηλώνω ότι θα παραμείνω ενεργό μέλος των Συλλόγων Γονέων αλλά και της τοπικής κοινωνίας.

Με εκτίμηση,

Γιάννης Τριαντάφυλλος

(σσ: σας γ... τα λύκεια -και τα γυμνάσια!)

στα σχόλια θα βρείτε και ένα σχόλιο για το θέμα από το φίλο ibis που μας απέστειλε εδώ και μια εβδομάδα, αγανακτισμένος από τις γραφικότητες των τοπικών αιρετών και τις μηχανουργίες των δημοσιογράφων-πολιτικών.

σχετικό άρθρο και το: Απάθεια και αντιπάθεια

οι εικόνες και τα σχόλια (έχει καλά έχει και μουρμούρα) από τον επιτυχημένο καθαρισμό του βυθού του λιμανιού αναβάλλονται για αύριο, τώρα καθαρίζουμε πιο βρώμικα και πιο βαθιά νερά...

Γεωτρήσεις και το Πρόβλημα του Νερού

Οι γεωτρήσεις είναι μια αμφιλεγόμενη μέθοδος εύρεσης νερού. Προκαλούν ποικίλα περιβαλλοντικά και εν τέλη κοινωνικά προβλήματα, μιας και σχετίζονται άμεσα με το στέρεμα των υδάτινων πόρων του νησιού.
Μπορούν να συνεχίσουν οι γεωτρήσεις στην Πάρο? (και στην Αντίπαρο)
Ναι, αλλά μόνο μετά από σοβαρές περιβαλλοντικές και κοινωνικές μελέτες, απαραίτητα ελεγχόμενες, όπου πραγματικά χρειάζεται και οπωσδήποτε ομαδικές. Γιατί το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Ανήκει σε όλους.

Γεωτρήσεις στην Πάρο (και στην Αντίπαρο)? Ναι, αλλά μόνο μετά από σοβαρές περιβαλλοντικές και κοινωνικές μελέτες, απαραίτητα ελεγχόμενες, όπου πραγματικά χρειάζεται και οπωσδήποτε ομαδικές.

Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Ανήκει σε όλους. Ακόμα και το νερό από το πηγάδι ή τη γεώτρηση κλπ. στο χωράφι μου, κι αυτό ανήκει σε όλους - ρέει στον υδροφόρο ορίζοντα του νησιού μας, της Πάρου, που άνετα χαρακτηρίζεται πλέον σαν "τρυπητήρι" εξαιτίας των ανεξέλεγκτων γεωτρήσεων.

Το νερό από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα είναι κι αυτό ένα είδος υπό εξαφάνιση.
Και έτσι πρέπει να το χειριστούμε.

Αυτόν τον καιρό είναι αναζωπυρωμένο το θέμα των γεωτρήσεων στο νησί μας. Γιατί? Διότι είναι από τα μεγαλύτερα πλήγματα στον υδροφόρο ορίζοντα, από όπου παίρνουμε σε μεγάλο ποσοστό, το νερό που πίνουμε και ποτίζουμε εάν δεν έχουμε δεξαμενή. Επίσης γιατί τα καινούρια σπίτια που συνεχώς χτίζονται εντός ή εκτός σχεδίου (δηλ. αυτά που έχουν νερό από το δίκτυο ΔΕΥΑΠ και αυτά που δεν έχουν), δημιουργούν ούτως ή άλλως αυξημένη ανάγκη για νερό ύδρευσης και άρδευσης.

Πολλοί, για λόγους χαμηλού κόστους και ευκολίας και ενδεχομένως και άγνοιας, καταφεύγουν στη μέθοδο της γεώτρησης: κάνοντας τρύπες στη γη, ρουφούν αφειδώς το νερό όλων μας, χωρίς να ενδιαφέρει πώς θα το αντικαταστήσουν, με αποτέλεσμα να καταστρέφεται ο υδροφόρος ορίζοντας, να χαλάει η ποιότητα του νερού ή να εισχωρεί αλμυρό νερό εκεί που από πάντα υπήρχε πόσιμο. Τη στιγμή που υπάρχουν νέες αλλά και παραδοσιακές εναλλακτικές λύσεις για μερική ή ολική ύδρευση κτηρίων και χωραφιών, και τη στιγμή που πλέον είναι γνωστά τα καταστροφικά αποτελέσματα των αυξανόμενων γεωτρήσεων, πολλοί κάτοικοι ή άλλοι ιδιοκτήτες ακινήτων στην Πάρο, ζητούν να τους δοθεί άδεια για γεώτρηση στο κτήμα τους. Οι περιβαλλοντικές συνέπειες παραβλέπονται από ιδιώτες και διάφορους φορείς μιας και δυστυχώς δεν υφίσταται πλέον επίσημο διαχειριστικό σχέδιο υδάτων για το νησί και την περιφέρεια.

Οι τελευταίες 11 αιτήσεις γεωτρήσεων που κατατέθηκαν για γνωμοδότηση στο Δήμο Πάρου απορρίφθηκαν - είτε αυτές είναι για οικιακή υδρευτική χρήση είτε για αγροτική άρδευση. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αυτή η απόφαση θα προκαλέσει αντιδράσεις. (Α! εμείς δεν έχουμε τέτοια προβλήματα...Δεν ζητάμε καν άδεια...)

Παρόλα αυτά, με μαθηματική ακρίβεια, εάν συνεχίσουν έτσι οι γεωτρήσεις και γενικότερα οι τρόποι άντλησης νερού ως έχει σήμερα, θα έχουμε καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα στο νησί μας σε πολύ λίγα χρόνια.

Επιστήμονες, Δήμος και σχετικοί φορείς πλειοψηφικά συμφωνούν στο ότι για να συνεχίσουν να γίνονται γεωτρήσεις και οι σχετικές αιτήσεις να έχουν θετική γνωμοδότηση, θα πρέπει απαραίτητα να έχουν γίνει τα ακόλουθα:

Σαφής καταγραφή των υπαρχουσών γεωτρήσεων, νόμιμων και μη, σε μια βάση δεδομένων.

Δημιουργία κανονιστικής διάταξης από την περιφέρεια που να είναι σαφής και να καθορίζει περιοριστικά μέτρα (αποστάσεις από άλλες ιδιωτικές & δημοτικές γεωτρήσεις και πηγάδια, περιοχές όπου μπορούν να γίνουν γεωτρήσεις με βάση το είδος των πετρωμάτων και το φυσικό πλούτο, σαφή όρια για την ποσότητα αντλούμενου νερού κ.α.)

Επίσης, να σταματήσουν να δίνονται άδειες για φυσικά πρόσωπα (απλή ύδρευση από ιδιώτες), και να επιτρέπονται μόνο σε πραγματικούς αγρότες που ζουν από αυτή τη δουλειά και παρουσιάζουν σοβαρό αγροτικό εισόδημα. Ακόμα κι εδώ, να γίνονται πλέον ομαδικές γεωτρήσεις που θα διευκολύνουν ένα σύνολο ανθρώπων, μιας και το νερό είναι κοινωνικό αγαθό.

Να τηρούνται αυστηρά όλες οι προϋποθέσεις χρήσης και όλες οι γεωτρήσεις να ελέγχονται 1 φορά το χρόνο.

Να υπάρχουν αναγκαστικά και ατομικές εγκαταστάσεις συλλογής νερού (πχ. δεξαμενές) για εξοικονόμηση του αντλούμενου νερού.

Για να λυθούν τα σημαντικά περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα που προκαλούν οι γεωτρήσεις αλλά και η έλλειψη παροχής νερού σε ιδιοκτησίες, οι διοικητικές αρχές και σχετικοί τοπικοί φορείς θα πρέπει να δράσουν όχι μόνο αποφασιστικά αλλά κυρίως γρήγορα, και οι ίδιοι οι πολίτες θα πρέπει να δείξουν σεβασμό στους υπόλοιπους κατοίκους της Πάρου, με το να ενημερώνονται για την τρέχουσα περιβαλλοντική κατάσταση, να σταματήσουν να επιμένουν για γεώτρηση προσωπικής χρήσης και να εφαρμόσουν οικειοθελώς άλλες βατές μεθόδους για παροχή νερού στις ιδιοκτησίες τους.

Πηγές:
- Εισηγήσεις από την ημερίδα "Διαχείριση Υδάτινων Πόρων" - 16 Μαΐου 2009, αίθουσα Αρχίλοχου, Παρος.
- Συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου Πάρου, 22 Μαΐου 2009.

τροποποιημένη αναδημοσίευση ενός εξαιρετικού άρθρου από το blog της Εleni Grammatikaki (http://community.parosweb.com/)


Προτρέπουμε τον επισκέπτη να διαβάσει και τις τρεις σχετικές αναρτήσεις του antiparos-blog, με τα εξαιρετικά σχόλια που παρατέθηκαν και το αποτέλεσμα που επέφεραν. Κατά χρονολογική σειρά:

Ημερίδα για το νερό στην Πάρο; Μα κανείς δεν ξέρει το θέμα καλύτερα από εμάς...

Κουνούπια ήρθε η ώρα σας...Παρεμβάσεις πολιτών

Για την ημερίδα με θέμα "διαχείριση υδάτινων πόρων"

Τρία ποστ που ξεκίνησαν σατιρίζοντας το σοβαρό θέμα της κακοδιαχείρισης των υδάτινων πόρων και κατέληξαν στην απόφαση από τη Νομαρχία να διενεργείται αυτόνομα από κάθε κοινότητα ή δήμο η ετήσια απεντόμωση.

Ήδη σήμερα ειδικό κλιμάκιο επισκέφθηκε τους υποψήφιους προς απεντόμωση χώρους και σε λίγες μέρες θα ξεκινήσει ο ψεκασμός έναντι των κουνουπιών, που μαστίζουν τις νύχτες μας.

Έστω και καθυστερημένα, τουλάχιστον φαίνεται πως βρέθηκε ένας τρόπος να υλοποιείται κάθε χρόνο η συγκεκριμένη διαδικασία νωρίτερα (γύρω στο μήνα Μάρτιο).

Κι είναι μια ακόμη απόδειξη ότι ο διάλογος, ακόμα και μέσα από τα "μιαρά" ιστολόγια, είναι πιο αποτελεσματικός από πολλά άνοστα κοινοτικά συμβούλια και υπερφίαλες πολιτικές αερολογίες.

διαβάστε το πρώτο (ασιχτιρίκ) σχόλιο να καταλάβετε

Καθαρισμός Λιμανιού 2009

Πάει να γίνει θεσμός, τουλάχιστον μέχρι να καταλάβουν όλοι ότι κι η θάλασσα είναι το σπίτι μας. Πέρυσι ο καθαρισμός προβλήθηκε μέχρι και στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", κι ας θεωρήθηκε από κάποιους δυσφήμιση.

Φέτος συμμετέχουν όλοι σχεδόν οι Σύλλογοι (με τη σύμπραξη και της Κοινότητας), έτσι που να ελπίζουμε ότι θα είναι μια ακόμα πιο επιτυχημένη διοργάνωση.

Πέμπτη 3 το μεσημέρι. Φέρτε σχοινιά, απόχες, σακούλες και...μάσκα

Ολόκληρο το βίντεο με τα δελφίνια

Ολόκληρο το δωδεκάλεπτο βίντεο από τη βόλτα με τα δελφίνια που παρουσιάστηκε πριν λίγες ημέρες. Ευχαριστούμε το Θεολόγο και το φίλο του Γιέσπερ για την εμπειρία που μοιράστηκαν με όλους μας.

dolphins in antiparos, Cyclades, Greece on 15 May 2009

Επιστολή πολίτη-αιμοδότη για το θέμα της αιμοδοσίας

Σχετικά με το ζήτημα της αιμοδοσίας, που δεν έγινε φέτος στην Αντίπαρο, θα επιθυμούσα να καταθέσω και τη δική μου άποψη:

Κανείς μας δε θεωρεί ότι θα χρειαστεί κάποτε αίμα, ότι θα έρθει κάποια στιγμή που η υγεία του δεν θα εξαρτάται μόνο από τους γιατρούς, αλλά και από την εθελοντική προσφορά αιμοδοτών. Είμαστε όλοι πιθανοί ασθενείς και κάποια στιγμή μπορεί να χρειαστούμε αίμα. Καλό είναι να το αντιληφθούμε πριν μας συμβεί.

Τον περασμένο Οκτώβρη ο σύζυγός μου υποβλήθηκε σε καρδιοχειρουργική επέμβαση για την οποία απαιτήθηκαν επτά φιάλες αίματος.

Απευθύνθηκα, όπως όλοι οι συμπολίτες μας μέχρι τώρα, στην Πρόεδρο του Συλλόγου κ.Ναυπλιώτου. Ένα τηλεφώνημα ήταν αρκετό για να ξεκινήσει η διαδικασία δέσμευσης της απαιτούμενης ποσότητας αίματος και ν α προγραμματιστεί άμεσα το χειρουργείο.

Είμαι αιμοδότρια γιατί νιώθω κοινωνικά χρήσιμη και θα συνεχίσω να είμαι γιατί τώρα ξέρω από πρώτο χέρι πόσο σημαντική είναι η εθελοντική αιμοδοσία και η ύπαρξη ενός Συλλόγου Αιμοδοτών τόσο δραστήριου όπως ο δικός μας.

Προτρέπω κάθε συμπολίτη μου να μη διστάσει να δώσει λίγο από το αίμα και το χρόνο του στην επόμενη αιμοδοσία, είτε αυτή γίνει στην Πάρο, είτε στην Αντίπαρο. Κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει η μοίρα.

Άννα Τριανταφύλλου

Διαβάστε επίσης:

Η Αντίπαρος παίρνει κόκκινη κάρτα από την εαρινή αιμοδοσία

Για μια χούφτα φιάλες...

Οι νέες περιπέτειες του μάγου Γίσσπορ, μέρος 3ο: Πέτρες και Τούβλα

διαβάστε ολόκληρο το πρώτο μέρος εδώ
και το δεύτερο εδώ

ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΡΩΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ

Ένα πελώριο σύννεφο από την ανατολή αναστατώνει το φιλήσυχο Σάντα Πόρι - οι κάτοικοι βγαίνουν στο δρόμο και ανακουφισμένοι από τις σταγόνες που έρχονται από τον ουρανό αναφωνούν: "Αααααααά!..." Δυστυχώς δεν βρέχει, παρά είναι μόνο ο μάγος Γίσσπορ , καθώς έρχεται από τα βάθη της Ανατολής σε μυστική αποστολή καθ' υπόδειξη του Ραμπάχαλου Ροδοκόκκινου. Ο Γίσσπορ καταφθάνει στο λιμάνι, η Βαρβέτα Μανάρα κρύβεται και ο κόσμος φεύγει απογοητευμένος. Ο μάγος αντικρίζει τις πλάκες στο λιμάνι...



Η φύλαρχος Μανάρα Βαρβέτα έβγαλε δειλά δειλά το κεφάλι της από τον ίσκιο της παράνομης πέργκολας, για μια στιγμή στραφτάλισε στο φως το ολόξανθο σαν αχυρώνας κεφάλι τόσο έντονα που για μια στιγμή θα νόμιζε κανείς ότι ήταν πράγματι τέτοιο. Ευτυχώς, ο μάγος ήταν στην άλλη άκρη του λιμανιού, δεν κοίταζε καν προς το μέρος της.

Η φύλαρχος Βαρβέτα κοίταξε με απορία μικρού παιδιού τους σωρούς από πέτρες που στόλιζαν το λιμάνι και γυρνώντας στο Γαμσώταυρο του είπε:

«Αυτές οι πέτρες…κάτι ήταν να τις κάνουμε».
«Δεν θυμάστε;» ρώτησε ρητορικά ο Γαμσώταυρος τραβώντας την τελευταία βαθιά ρουφηξιά από το τσιγάρο του πριν το εκσφενδονίσει στη θάλασσα, «αφού σας το εξήγησα».
«Μου το εξήγησες αλλά έχω τόσα λίγα στο μυαλό μου που ξέχασα να θυμάμαι»…



Στην άλλη άκρη ο μάγος Γίσσπορ κοίταζε με δέος τις πέτρες. Τι σύμπτωση! Θυμήθηκε ότι ίδιες πέτρες είχε δει κάποτε κοντά στα αλβανικά σύνορα, τότε που αναζητώντας τις ρίζες των προγόνων του είχε ταξιδέψει από τα Τίρανα μέχρι την Οαχάκα και τελικά αντιλήφθηκε ότι η καταγωγή του ήταν από το εξωτικό και απομονωμένο Αλ Σοώρι, ένα χωριό νομάδων στην άγονη έρημο του Φιλελιστάν. Αλβανικές πέτρες στο Σάντα Πορι; «Μάλλον σύμπτωση θα είναι», σκέφτηκε.
«Αυτές οι πέτρες πάντως δεν ήταν εδώ την τελευταία φορά που ήρθα… Τι συνέβη άραγε; Μάλλον έφτασε μέχρι εδώ η πέτρα που βγαίνει πλούσια από την περιοχή που μου είπαν κάποτε ο Ραμπάχαλος Ροδοκόκκινος κι ο Πάνω Συγκαμμένος. Πώς την είπαν……Ακίνητος, Ακούνητος, Αγέλαστος….»

«Ακονητός λέγεται!» πετάχτηκε με πηδηματάκια μέσα από τις βάρκες ένα γνώριμο τραπουλόχαρτο. Δεν υπάρχουν πολλά τραπουλόχαρτα που καπνίζουν... Ήταν ο Ρήγας Μπαστούνης.
«Ακούνητη κι αγέλαστη είναι η Βαρβέτα και όλο το σινάφι της. Βγάλε με από δω μέσα να τους δείξω…Βγάλε με σου λέω! Βγάλε με τώρα, το καλό που σου θέλω!»


Ο Γίσσπορ ήταν σε δίλημμα, από τη μια δεν ξεχνούσε την ανέλπιστη βοήθεια που του είχε προσφέρει ο Ρήγας πολλές φορές στο παρελθόν, από την άλλη όμως δεν μπορούσε και να του συγχωρήσει το φλερτ που αναίσχυντα έκανε τη μέρα του αγίου Βαλεντίνου με τη φύλαρχο Μανάρα Βαρβέτα. Το μόνο ελαφρυντικό του ήταν που εκείνη τη μέρα ακόμα κι ο ταγμένος στη νόμιμη αυτοεκτόνωση Δαλάι Λάμβδας έκανε τα γλυκά μάτια στον δικαστή Ντρενταγκάνα.

«Ρήγα Μπαστούνη, θα σε αφήσω εκεί που είσαι για την ώρα, αρκετά έχω στο μυαλό μου»

«Βγάλε με και θα σου πω κι άλλα. Ξέρεις που είναι ο Ακονητός; Ξέρεις ότι εκεί πετάνε και μπάζα; Κι έχω κι άλλα να σου πω... Βγάλε με και θα σου πω. Εεεεε! Που πας; Μη φεύγεις… Γίσσπορ! Γιιιιιιιίσποοοορ!»


Η φωνή του Ρήγα ξεμάκραινε και έσβηνε, σαν πολιτικό διάγγελμα, καθώς ο μάγος ανέβηκε πάλι πάνω στο σύννεφο που κινούνταν προς τα δυτικά και από ψηλά αναζήτησε τον περίφημο Ακονητό.
«Δυτικά-Νοτιοδυτικά είναι, συντεταγμένες 37.012, 25.030». Η πάνσοφη κουκουβάγια Αφ-Αλ-Άτοσι έμοιαζε να ξέρει τα πάντα για το Σάντα Πόρι. Ο Γίσσπορ απόρησε αλλά δεν υπήρχε καιρός για χάσιμο.


Ο μάγος και η κουκουβάγια πέταξαν πάνω από τον υπέροχο και φανταστικό χλοοτάπητα του γηπέδου όπου τα αυτοκίνητα έκαναν κωλιές και οι γουρούνες γουρουνιές, δίπλα ακριβώς από τις νεόδμητες εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου Φαναριού και θαύμασαν από ψηλά το υπέροχο σχολείο που θεμελίωσε με υπευθυνότητα και αποφασιστικότητα ο υπουργός Ληστιανίδης.

Καβάλα στο σύννεφο ανηφόρισαν με έκδηλη νοσταλγία την πλαγιά που κάποτε έκαιγε ο ιερός καπνός της χωματερής και τώρα σιγούσε μελαγχολικά.

Ατένισε με θαυμασμό τις επιβλητικές γυάλινες κατοικίες στις βουνοκορφές και καθρεφτίστηκε πάνω στα παράθυρά τους, καθώς ο άνεμος κυμάτιζε στα μακριά μαλλιά του και στα φτερά της Αφ-Αλ-Άτοσι. Για μια στιγμή ένιωσαν και οι δυο τους πως ήταν πάλι νέοι, κι αυτή η ψευδαίσθηση ήταν αρκετή για να τους δώσει δύναμη να πετάξουν ακόμα πιο ορμητικά, ακόμα ψηλότερα.

Προσπέρασαν σα σίφουνας τις ολοκαίνουριες γεωτρήσεις που έφερναν ηθικό νερό σε κάθε σπίτι και αντίκρισαν στο βάθος την επιβλητική κεραία του προφήτη Ηλία. «Ακόμα κι η εκκλησία εκσυγχρονίζεται», σκέφτηκε ο Γίσσπορ, «κι εγώ ταξιδεύω με κουκουβάγιες και σύννεφα». Κάπου δεξιά όπως κοίταζε αντίκρυσε ένα σαρακοφαγωμένο βουνό.


«Χωρίς αμφιβολία αυτό είναι…» μονολόγησε ο Γίσσπορ και πεζός πια άρχισε να βαδίζει προς τα κει.

Κραααααα! Κραααααα!

Μες σ’ αυτό το βοοοοόθροοοο είμαι μοναχή
Κι έχω συντροφιαααά μουυυυ κοπριά ζεστή
Κουράδι ριιίχνω στο γιαλό και πώς να μη χεστωωωώ
Είναι ένα μεεεέρος μαγικό, ζεστό και αχνιστοοοοοοό.
Λάλα λαλά λαλά λαλάλαϊ
Λάλα λαλά λαλά λαλάλαϊ
Λαλα λ..,

«Τι κάνεις εδώ!» διέκοψε ο μάγος την ειδυλλιακή σκηνή...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΚΛΕΙΣΤΑ, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΕΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΑΠΗΧΟΥΝ ΤΗ ΣΚΛΗΡΗ, ΚΩΜΙΚH KAI ΦΤΗΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙ
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΣΤΟ e-mail (blogantiparos@gmail.com)
Ή ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ:
http://antiparos-blog.blogspot.com/2009/05/blog-post_2670.html

ευχαριστούμε τα ibis labs για την πολύτιμη βοήθεια

Για την ημερίδα με θέμα "διαχείριση υδάτινων πόρων"

Άρθρο της εφημερίδας "Φωνή της Πάρου" σχετικά με την ημερίδα του δήμου Πάρου με θέμα "διαχείριση υδάτινων πόρων" που έγινε το περασμένο Σάββατο στον Αρχίλοχο

Για μια χούφτα φιάλες...

Παρά το άρθρο πριν λίγες μέρες σχετικά με τη μη διεξαγωγή αιμοδοσίας στο νησί (Η Αντίπαρος παίρνει κόκκινη κάρτα από την εαρινή αιμοδοσία) που κινητοποίησε κάποιους και έδωσε μια ελπίδα ότι τελευταία στιγμή θα επικρατήσει η λογική, η αιμοδοσία στην Πάρο ξεκίνησε όπως αρχικά προγραμματίστηκε: η Αντίπαρος πήρε κόκκινη κάρτα λόγω κακής διαγωγής.

Έτσι, θα τιμωρηθούμε με παραδειγματικό τρόπο: θα αποστερήσουμε από συνανθρώπους μας μερικές δεκάδες φιάλες αίμα...επειδή κάποιοι προέταξαν μικροεγωισμούς και πεισματάκια και κάποιοι άλλοι έκριναν ως σημαντικότερο να ασχοληθούν με δελτία τύπου στα ΜΜΕ για να απαντήσουν στους τοπικούς συλλόγους.

Άραγε θα προβληματιστεί κανείς για το γεγονός πέρα από ελάχιστους;

Ας ελπίσουμε την επόμενη φορά να επικρατήσει η λογική και το αίσθημα της κοινωνικής ευθύνης εκατέρωθεν.

Το παρακάτω κείμενο είναι αποσπάσματα από πρόσφατο άρθρο της εφημερίδας "Μακεδονία". Ο καθένας θα βρει κάτι που ταιριάζει στην περίσταση.


...“Το καλοκαίρι πάντα παρατηρούνται ελλείψεις σε αίμα. Είναι τραγικό να βλέπεις παιδιά με μεσογειακή αναιμία να έχουν αιματοκρίτη στο 25 και να σέρνονται κυριολεκτικά, διότι δεν μπορούν να κάνουν μετάγγιση αίματος. Δυστυχώς, απουσιάζει ο στρατηγικός σχεδιασμός για την εθελοντική αιμοδοσία”, δηλώνει ο κ. Πρωτόπαπας, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εθελοντών Αιμοδοτών Ελλάδος (ΠΟΣΕΑ). Παράλληλα, επισημαίνει ότι, για να λυθεί το πρόβλημα, η πολιτεία οφείλει να προγραμματίσει αιμοδοσίες και τους θερινούς μήνες, και όχι να οργανώνονται αιμοδοσίες σε περιόδους κατά τις οποίες δεν χρειαζόμαστε αίμα. Επίσης, οι άδειες του προσωπικού στα τμήματα αιμοδοσίας πρέπει να ρυθμίζονται έτσι, ώστε να μη δημιουργούνται κενά...

...“Μέτρα πρέπει να ληφθούν και για τις μονάδες αίματος που καταστρέφονται χωρίς να χρησιμοποιούνται. Μιλάμε για περίπου 25.000 μονάδες το χρόνο που πετιούνται, δηλαδή σχεδόν όσες εισάγουμε από το εξωτερικό. Ακόμη, είναι σημαντικό να υπάρχει συνεργασία μεταξύ των τμημάτων αιμοδοσίας”, τονίζει ο κ. Πρωτόπαπας. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εθελοντών Αιμοδοτών Ελλάδος αριθμεί 105 μέλη, τα οποία συγκεντρώνουν 30.000 μονάδες αίμα ετησίως. Η ομοσπονδία προγραμματίζει την καταγραφή των αναγκών σε όλη τη χώρα και την εφαρμογή οδηγιών από τους συλλόγους-μέλη της, προκειμένου να προγραμματίζονται αιμοδοσίες, όχι όποτε βολεύει κάθε σύλλογο, αλλά όποτε το χρειάζεται η χώρα...

...“Ωστόσο, η κατάσταση είναι τραγική στην Αθήνα και σε άλλες επαρχιακές πόλεις, όπου παρατηρείται το φαινόμενο να διώχνουν ανθρώπους που χρειάζονται μετάγγιση διότι δεν υπάρχει αίμα. Πιστεύω ότι, για να λυθεί το πρόβλημα, πρέπει να δοθεί έμφαση στην ενίσχυση των υποδομών. Για παράδειγμα, δεν υπάρχουν κινητά συνεργεία αιμοληψίας που να μπορούν να επισκέπτονται κάθε γειτονιά, ενώ λείπει το απαραίτητο, αριθμητικά, προσωπικό στα τμήματα αιμοδοσίας των νοσοκομείων, για να κάνει τις σχετικές εξορμήσεις. Ακόμη και το ωράριο λειτουργίας των τμημάτων αυτών είναι συχνά απαγορευτικό για ανθρώπους που θέλουν να δώσουν αίμα αλλά δουλεύουν και δεν τους βολεύει ο χρόνος”, τονίζει ο κ. Δήμος....

...Πιστεύω ότι οι Έλληνες είναι φιλότιμος λαός, και κανονικά δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε, ως χώρα, έλλειψη σε αίμα. Δυστυχώς, για την έλλειψη αυτή ευθύνεται η τεμπελιά των υπευθύνων και όχι οι πολίτες”, επισημαίνει ο κ. Γάκης, διοικητής του νοσοκομείου “ΑΧΕΠΑ” ...

Διάλεξη: Το έργο και η σκέψη του Νίκου Καζαντζάκη

και μια παλιότερη δημοσίευση - συνέντευξη του μεγάλου συγγραφέα:

Αν ενωθώ με τους άλλους θα χάσω την ελευθερία μου

"Δεν θα ήθελα να πεθάνω ποτέ"

Στις αρχές του 1957 η δημοσιογράφος Γιολάντα Τερέντσιο (σσ οι παλιότεροι θα τη θυμούνται ανεξίτηλα) επισκέφθηκε το ζεύγος Καζαντζάκη στο σπίτι τους στην πόλη Αντίμπ. Περιγράφει το χώρο, δίνει ένα σύντομο πορτρέτο του συγγραφέα και καταγράφει τη συζήτηση που είχε μαζί του. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα:

Ζουν ήσυχα, ερημικά, οι δυο Ελληνες στο γραφικό μικρό σπίτι της οδού του Μπα-Καστελέ. Απ' τα παράθυρά τους βλέπουν το λιμάνι της Αντίμπ και τη γαλανή Μεσόγειο. Η πρόσχαρη φιλοξενία της οικοδέσποινας αγκαλιάζει τον επισκέπτη μόλις δρασκελίσει το κατώφλι. Λίγα σκαλιά οδηγούν στο γραφείο του συγγραφέα. Ψηλός, ίσιος, ασκητικός, μ' ένα καλό χαμόγελο, απλώνει το μπράτσο και σφίγγοντας το χέρι ρωτάει άπληστα, με την ιδιαίτερη προσφορά του: «Τι νέα μας φέρνετε απ' την Ελλάδα;»

Ευτυχώς, μια σειρά από δημοσιογραφικές έρευνες μ' έχουν φέρει τελευταία σ' επαφή με την έξω από την Αθήνα Ελλάδα κι έτσι του διηγούμαι τι είδα και τι άκουσα στα χωριά και τις πόλεις, από τ' άγρια βράχια της Μάνης ώς την κορφή του Βίτσι.

Πως γίνονται και μεγάλα έργα, αλλά πως η φτώχεια μένει πάντοτε φτώχεια και πως η εγκατάλειψη στα χωριά είναι τόση ώστε οι άνθρωποι στη Βόρειο Ελλάδα μου είπαν πως ζούνε «πίσω από τον ήλιο».

Πίσω από τον ήλιο, μουρμουρίζει ο Καζαντζάκης και σημειώνει την απλή αυτή φράση, που βγήκε απ' τα χείλια του λαού που τόσο βαθιά αγαπάει.

Γ.Τ.: Πέστε μου τώρα και για σας, είσαστε ευχαριστημένος;

Ν.Κ.: Είμαι ευτυχισμένος -αν κι είναι ντροπή να αισθάνεται κανείς ευτυχισμένος μια ώρα τέτοια. Αν δεν ήταν μπροστά η Ελένη, θα σας έλεγα πως αυτή η γυναίκα είναι η αιτία της ευτυχίας μου... πραγματικά, δεν είχα ποτέ μου τολμήσει να φαντασθώ τέτοια κατανόηση από άνθρωπο. Αλλ' αν εξακολουθήσω, θα θυμώσει... Είμαι ευτυχισμένος γιατί μπορώ να δουλεύω, γιατί δεν έχω καμία φιλοδοξία, κανένα μίσος, γιατί έχω την καρδιά μου καθαρή. Οταν δουλεύει κανείς πνευματικά δεν αρρωσταίνει, δεν γερνάει - αυτό είναι το μυστικό: να μην παρατήσει κανείς τη δουλειά του, γιατί τότε αλίμονο. Πέντε λεπτά μετά τον θάνατό σου, το μυαλό σου να δουλεύει ακόμα. Του Γκαίτε, είμαι σίγουρος, ότι δούλευε και μετά τον θάνατό του, γι' αυτό όταν ο Εκερμαν ξεσκέπασε το σώμα του, ήταν σαν του εφήβου, είχε πειθαρχήσει στα βάσανά του.

Γ.Τ.: Αν μπορούσατε να ξαναγεννηθείτε, θα το θέλατε;

Ν.Κ.: Δεν θα ήθελα να πεθάνω ποτέ· μ' ενδιαφέρει η ζωή, ο άνθρωπος -όχι οι άνθρωποι όλοι μαζί.

Γ.Τ.: Πιστεύετε στην ποιοτική εξέλιξη της ανθρωπότητας;

Ν.Κ.: Ενας Αρμένης ποιητής είπε κάποτε: «Ο πιθηκάνθρωπος ξεκίνησε να γίνει άνθρωπος, αλλά δεν έφτασε ακόμα...».

Γ.Τ.: Υπάρχει ελπίδα για τους ανθρώπους να ζήσουν κάποτε ευτυχισμένοι;

Ν.Κ.: Με στοίχημα, σε χίλια χρόνια!... Ενας χωρικός πήρε έναν κόρακα, για να εξακριβώσει αν αλήθεια ζη εκατό χρόνια, μα ο χωρικός πέθανε πρώτος! Ετσι κι εγώ, και χίλια χρόνια αν ζήσω, δεν θα προφτάσω να δω τους ανθρώπους ευτυχισμένους.

Γ.Τ.: Ποια είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια στην ευτυχία τους;

Ν.Κ.: Αυτό είναι πολύ δύσκολο ν' απαντήσει κανείς, αυτό είναι η μεγάλη μου αγωνία... Το μεγαλύτερο εμπόδιο στον άνθρωπο είναι, φαντάζομαι, η έλλειψη πίστης σ' ένα ιδανικό ανώτερο από το Εγώ του. Αν δεν πιστεύει κανείς σ' ένα πράγμα ανώτερο από τον εαυτό του, δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος.

Γ.Τ.: Νομίζετε πως μπορεί ν' αποφευχθεί ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος;

Ν.Κ.: Δεν νομίζω πως θα τον γλιτώσουμε...

(Μην λέτε τέτοια πράγματα! φωνάζει η κυρία Καζαντζάκη. Ο,τι και να βάλουμε στο μυαλό μας, ό,τι και να πούμε, τα πράγματα θα έρθουν αλλιώτικα.)

Ν.Κ.: Ο πόλεμος θα σταματήσει όταν ο πιθηκάνθρωπος γίνει άνθρωπος! Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σήμερα είναι η διάσταση που υπάρχει ανάμεσα διανοητικού και ηθικού ανθρώπου. Ο διανοητικός άνθρωπος έχει φθάσει στο μαγικό, στο υπεράνθρωπο, ενώ ηθικά είναι ανάπηρος. Οταν αρμονισθούν αυτά τα δύο, τότε θ' αποκτήσει κι η ανθρωπότητα το ισοζύγιο και θα γίνει ευτυχισμένη. Ο σημερινός άνθρωπος μου θυμίζει τον θηριοδαμαστή που μπήκε στο κλουβί των θηρίων νομίζοντας πως η τίγρη ήταν γυμνασμένη...

Γ.Τ.: Ο πνευματικός άνθρωπος μπορεί ν' ανήκει σ' ένα κόμμα ή πρέπει να μένει πάντοτε ανεξάρτητος, για να είναι ελεύθερος να κρίνει; Οπως είπε ο Σαρτρ, κάποτε, ότι ο πνευματικός άνθρωπος πρέπει να πολεμάει την αδικία όπου και να τη βρίσκει.

Ν.Κ.: Είναι δύσκολο για τον πνευματικό άνθρωπο να μείνει μόνος του. Μόνος του είναι αδύνατος, αν ενωθεί όμως με τους άλλους χαλάει. Το πρόβλημα είναι: πώς είναι δυνατόν να ενωθούν οι τίμιοι άνθρωποι; Ο πνευματικός άνθρωπος πρέπει να καταδικάζει την αδικία όπου τη βρίσκει και κάνοντας αυτό που κάνω απαντώ στο ερώτημά σας: γράφω για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που ποδοπατιέται παντού τόσο εύκολα. Αν ενωθώ με τους άλλους θα χάσω την ελευθερία μου. Η ψυχολογία της μάζας είναι αλλιώτικη, μιλάω για τους διανοούμενους σαν μάζα, όχι για τις λαϊκές μάζες, που τις σέβομαι και που έχουν τη δική τους δουλειά. Ενας πνευματικός άνθρωπος μόνος του μπορεί να δουλέψει καλύτερα: ελεύθερος άνθρωπος παλεύει για την ελευθερία. Δέκα ελεύθεροι άνθρωποι, ενωμένοι, χάνουν την ελευθερία τους. Εκείνο που χρειάζεται είναι ν' ακολουθήσεις τον δρόμο σου ώς την άκρη. Η αξία του δρόμου είναι να μη σταματήσεις ποτέ!

Γ.Τ.: Ποιο είναι το πολυτιμότερο πράγμα στον κόσμο;

Ν.Κ.: Για μένα ο χρόνος. Οπως είπε ο αισθητικός Μπέρναρντ Μπέρενσον, που αποτραβήχτηκε στη Φλωρεντία κι είναι ενενήντα χρονώ, μου έρχεται να κατέβω στο δρόμο και ν' απλώσω το χέρι μου στους διαβάτες και να τους πω: «Δώστε μου λίγο από το χρόνο που χάνετε...».

Γ.Τ.: Κι εγώ που σας έφαγα τόσην ώρα απ' τον πολύτιμο χρόνο σας!

Ν.Κ.: Ε, δεν πειράζει, άπλωσα κι εγώ το χέρι μου και κάτι μάζεψα...

(Περιοδικό «Ταχυδρόμος» 2 Μαρτίου 1957-αναδημοσιεύθηκε σε επετειακό λεύκωμα για τα 50 χρόνια από το θάνατό του, πέρυσι)

ο συγγραφέας // στην Αντίμπ (Αντίπολις) με την Ελένη // ένα Νόμπελ που δεν πήρανε ποτέ


ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΑΠΟ ΕΔΩ: ASKHTIKH.pdf

Κι ένα δυσεύρετο ένθετο της Καθημερινής από το 1997, αφιέρωμα στο Νίκο Καζαντζάκη:

KATHIMERINI_7_HMERES-1997.pdf

Απάθεια και αντιπάθεια

Ν. Εγγονόπουλος - "Αργώ"

Ένα ακόμη ατόπημα τάραξε τα ήδη θορυβώδη νερά του νησιού. Η άτακτη επίθεση που εξαπέλυσε ένα ύποπτο δελτίο τύπου της Κοινότητας Αντιπάρου δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για τη σχέση που οφείλει να έχει μία αρχή με τους τοπικούς φορείς και συλλόγους.
Τηρώντας τη δεοντολογία παρατίθεται πρώτα το κείμενο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Παριανή Ενημέρωση στις αρχές Μαΐου και αμέσως μετά η απάντηση της Κοινότητας (χωρίς διόρθωση στα ορθογραφικά και συντακτικά της λάθη)από εδώ το blog fileleutheros.pblogs.gr

ΠΑΡΙΑΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, σελ. 11, ΜΑΪΟΣ 2009

Παράδειγμα προς μίμηση στην Αντίπαρο αποτελεί ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου Αντιπάρου. Το νεοσύστατο ΔΣ του Συλλόγου με τη συνεργασία αρκετών γονέων κατάφεραν κυριολεκτικά να μεταμορφώσουν τις αίθουσες του Γυμνασίου και τους προαύλιους χώρους. Αψηφώντας την κρατική απάθεια κατάφεραν να κάνουν το Γυμνάσιο του νησιού μας ένα ζεστό και φιλικό σχολείο για τα παιδιά και τους καθηγητές.
Σε άριστη συνεργασία με τη διεύθυνση του Γυμνασίου και μετά τις προσφορές αρκετών γονέων και κατοίκων (χρηματικές και υλικές) και αφιερώνοντας πολλά απογεύματα έβαψαν αίθουσες, προαύλιους χώρους, έχτισαν πεζούλες, έφτιαξαν αξιοζήλευτους κήπους.
Το ΔΣ εκφράζει τις ευχαριστίες του σε όλους όσους βοήθησαν υλικά και ηθικά στην προσπάθεια αυτή.
Τελικα καταφέρνουμε πολλά όταν δουλεύουμε συλλογικά.

Και η περιγέλαστη απάντηση:

Αντίπαρος 11/5/09

Υπέπεσε στην αντίληψή μας δημοσίευμα του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου Αντιπάρου να στρουθοκαμιλήζει, ότι κατάφεραν να μεταμορφώσουν τις αίθουσες και τον αύλειο χώρο του σχολείου, με προσφορές χρηματικές και υλικές, προσωπική εργασία, έφτιαξαν αξιοζήλευτους κήπους κ.λ.π. Η προσφορά κάθε ατόμου είναι προς τιμή του, αυτό δεν σημαίνει όμως Κρατική και κατ' επέκταση Κοινοτική απάθεια.

Επειδή δεν είναι η πρώτη φορά που μας αγνοούν, έχουμε την υποχρέωση σαν φορέας που χρηματοδοτεί τα παραπάνω έργα, να κάνουμε τη σωστή ενημέρωση. Γιατί αποσιωπάται το γεγονός ότι από το 2003 που ανέλαβε η Κοινοτική αρχή άλλαξε όψη και αναβαθμίστηκε όλο το σχολικό συγκρότημα της Αντιπάρου; Γιατί αποσιωπούν το χρηματοδότη όλων των σχολικών έργων και μιλούν για κρατική απάθεια; Θα θυμίσουμε τα βράχια και τις λακκούβες στον αύλειο χώρο, την πλάκα των ηρώων στην πλαϊνή είσοδο και την κατασκευή νέας στο κέντρο της αυλής, τα σπασμένα κουφώματα, τους τοίχους που είχαν χρόνια να βαφτούν. Η Κοινοτική αρχή πραγματοποίησε την αποκατάσταση των παραπάνω και ίδρυσε την Α' Λυκειακή τάξη, με αίθουσα. Επίσης, ανακαίνιση παιδικής χαράς, φέτος δημοπρατήθηκε η τοποθέτηση παιχνιδιών του Νηπιαγωγείου με πάτωμα ασφαλείας από καοτσούκ, προϋπολογισμού 28.000,00 ευρώ από Κοινοτική επιχορήγηση. Χρηματοδότηση για το τραπέζι της αδελφοποίησης 4.000 ευρώ Κοινοτική Επιχορήγηση, και τόσα άλλα που συστηματικά αγνοούνται.

Σας παραθέτω τα χρηματικά εντάλματα που δίδονται για λειτουργικές δαπάνες και για επισκευές του σχολικού συγκροτήματος Αντιπάρου.

	ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΟΡ/ΣΕΙΣ	ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΟΡ/ΣΕΙΣ
2003 ΣΥΝΟΛΟ	7.497,00	30.402,37
2004 ΣΥΝΟΛΟ	11.724,43	19.996,49
2005 ΣΥΝΟΛΟ	13.534,74	17.086,73
2006 ΣΥΝΟΛΟ	42.689,45	12.807,53
2007 ΣΥΝΟΛΟ	18.483,22	14.929,68
2008 ΣΥΝΟΛΟ	18007,05	21.000,00

(ανυπόγραφο)



Μερικά σχόλια, έτσι κι αλλιώς τα περισσότερα έχουν ήδη διατυπωθεί:

-Η στήριξη και υποστήριξη των σχολικών συλλόγων δεν γίνεται στα πλαίσια ελεημοσύνης και κοινοτικής μεγαλοκαρδίας, αλλά επειδή αποτελεί καταγεγραμμένη υποχρέωση της κοινοτικής αρχής και της τοπικής αυτοδιοίκησης γενικότερα.

-Τα δελτία τύπου αποτελούν βιτρίνα του φορέα που τα υπογράφει. Αν θεωρήσουμε ότι όντως το παραπάνω δελτίο τύπου φέρει την υπογραφή της κοινότητας, θα ήταν φρόνιμο να γίνεται ένας εξονυχιστικός έλεγχος βάσει απλών κανόνων γραμματικής, συντακτικού και ορθογραφίας, ώστε να μην εκτίθεται στα μάτια των αναγνωστών. Υπάρχουν αυτόματοι διορθωτές στα προγράμματα επεξεργασίας κειμένου. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, ας υπογράφει ως Κηνώτιτα Αντοιπάρου για να μας προϊδεάζει τουλάχιστον για αυτό που επακολουθεί. Σαν τη χύμα και ανορθόγραφη, πλην ειλικρινή, αντιπάρια φωνή, που τουλάχιστον το έχει δηλώσει προ πολλού.

-Η κρατική απάθεια δεν είναι μόνο απάθεια, αλλά επιπλέον και αμάθεια, ασυνέπεια, αμνησία, αδιαφορία, μυωπία, αναλγησία, αβελτηρία, απραξία και τόσα άλλα. Και βέβαια δεν αφορά απευθείας την Κοινότητα, που στο κάτω κάτω διέθεσε μεγαλόψυχα και τόσα χιλιάδες ευρώ, αλλά όλους τους καρεκλοκένταυρους αριβίστες χαρτογιακάδες σε όλες τις βαθμίδες της κρατικής εξουσίας. Απόλυτα δικαιολογημένη η διατύπωση του Συλλόγου Γονέων, και καλό θα ήταν να ονόμαζε και συγκεκριμένα τους απαθείς φορείς που υπονοεί, μόνο που τότε θα χρειαζόταν μία εφημερίδα ολόκληρη.

-Μοιάζει να επέλεξε κάποιος παρατρεχάμενος πως αυτή η ασάφεια του δελτίου τύπου του Συλλόγου Γονέων ("κρατική απάθεια") θα μπορούσε να αποτελέσει ένα επικερδές εφαλτήριο για παρουσίαση του κοινοτικού έργου, και μάλιστα με ένα επιθετικό ύφος που δεν μπορεί παρά να δημιουργήσει εχθρικό κλίμα στο Σύλλογο Γονέων Γυμνασίου (αλλά και σε άλλους). Κι είναι απορίας άξιο πώς δεν υπήρχαν παρόμοιες απαντήσεις εκ μέρους της κοινότητας σε τόσες μομφές που έχουν πολλές φορές διατυπωθεί περί πλημμελούς υποστήριξης προς τους άλλους συλλόγους (με πρώτο απ' όλους το Ναυτικό Όμιλο Αντιπάρου). Η αντίδραση μοιάζει σπασμωδική και θυμίζει πολύ την προσφατη ιστορία με τα εξώδικα της Κοινότητας προς τα τοπικά ΜΜΕ, που προκάλεσαν την οργή αλλά και τη θυμηδία (εως αντιπάθεια) πολλών. Αλήθεια, ποιος χαρισματικός εγκέφαλος ενορχηστρώνει αυτές τις άχαρες επιθέσεις;

-Εκεί όπου υπάρχει παραγωγικό έργο από συλλόγους, φορείς, ιδιώτες και ΜΚΟ υπάρχει και μία κεντρική αρχή που νοσεί και ανεπαρκεί. Κι αυτό αφορά όλα τα επίπεδα της διοίκησης, από την τοπική αυτοδιοίκηση μέχρι την εκάστοτε κυβέρνηση. Όταν δε η κάθε αρχή, αντί να βλέπει συμμάχους φαντασιώνεται αντιπολιτευόμενους εχθρούς, έχουμε ανεξήγητα απαντητικά δελτία τύπου σαν το παραπάνω.



-Κίτρινη κάρτα στο blog fileleutheros που φιλοξένησε το δελτίο τύπου της Κοινότητας (αν και έχει δηλώσει ότι δεν αναρτά δελτίου τύπου, οπως άλλα ιστολόγια) χωρίς να φιλοξενεί ταυτόχρονα και την επιστολή του Συλλόγου Γονέων. Δημιούργησε στους μη γνώστες της επιστολής την εντύπωση ότι ο Σύλλογος Γονέων καταφέρθηκε ανοικτά και με σκαιό τρόπο εναντίον της Κοινότητας, πράγμα που ποτέ δεν έγινε έτσι.

-Πώς ακριβώς έχει γίνει η διαχείριση των 228 χιλιάδων ευρώ του παραπάνω πίνακα; Πόσοι ταϊζονται με 4000 ευρώ; Πώς ακριβώς θα δαπανηθούν 28000 ευρώ για ένα πάτωμα ασφαλείας από καουτσούκ (και όχι καοτσούκ) που όσοι το είδαν λένε ότι δεν ξεπερνά τα 40τ.μ.; Ερωτήματα που ίσως ούτε στα παραμύθια του antiparos-blog δεν μπορούν να απαντηθούν...

-Ανάδελφος, μισαλλόδοξος, αφισοκολλητής και πολλά άλλα, αλλά τουλάχιστον το blog kourounas δήλωσε το σωστότερο αυτή τη χρονική στιγμή:

"...Παιδιά, δώστε τόπο στην οργή κι από τις δύο μεριές, το νησί χρειάζεται και δυνατούς συλλόγους γονέων για να μαθαίνουν και τίποτα τα παιδιά μας, αλλά και υπεύθυνη κοινότητα, που στηρίζει τις προσπάθειες αυτών..." (μέχρι εκεί, μετά το χαλάει...)


-Και τέλος μια παράκληση από τούτο εδώ το ιστολόγιο:

Να μην παραιτηθεί κανένας από το ΔΣ του Συλλόγου Γονέων. Αν θέλει, ας κατεβάσει ή ας ανεβάσει ταχύτητα, ας επαναπροσδιορίσει προς τα πάνω ή προς τα κάτω τις προσδοκίες του, ας συμβιβαστεί ή ας φωνάξει οργισμένα. Όμως να μην υποκύψει φερόμενος σπασμωδικά στην πίεση μιας ενέργειας εξίσου σπασμωδικής.