ZHTEITAI NOΣOKOMA, MEPOΣ 3o

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝ. & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ & ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝ. & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ

ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ 30/03/2009

ΠΡΟΣ: ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ (Κ: ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟ Δ.)

ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΣΥΡΟΥ

ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΠΑΡΟΥ

ΚΟΙΝ/ΣΗ: ΙΑΤΡΕΙΟ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ, ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ,ΤΟΠΙΚΑ Μ.Μ.Ε., ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΝΟΜΟΥ ΚΥΚΛΑΔΩΝ.

ΠΟΛΙΤΕΣ Α’ & Β’ ΔΙΑΛΟΓΗΣ

Τα Δ.Σ. και τα μέλη των Συλλόγων μας , καταγγέλουν κάθε υπεύθυνο για την μετακίνηση της μοναδικής νοσηλεύτριας του Ιατρείου Αντιπάρου στο κέντρο υγείας Πάρου( στο οποίο υπηρετούν 6 νοσηλεύτριες)

Ως ισότιμοι πολίτες αυτής της χώρας δικαιούμαστε και απαιτούμε δωρεάν παιδεία…. & δωρεάν υγεία………………..

τουλάχιστον για τα παιδιά αυτού του τόπου.Η δικαιολογεία ότι το κέντρο υγείας Παρου έχει περισσότερες ανάγκες ας την θεωρήσουμε τουλάχιστον…. φαιδρή. Ενα νησί 1000 κατοίκων και αρκετών οικονομικών μεταναστών ενόψει τουριστικής περιόδου δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν μπαλαντέρ σε κάθε δήθεν ανάγκη των γύρω νησιών (να μην λησμονήσουμε τις αναγκαστικές μετακινήσεις των 2 ιατρών μας στη Σέριφο πριν λίγα χρόνια….)

Κύριοι υπεύθυνοι δεν ανεχόμαστε άλλο αυτόν τον εμπαιγμό στον ευαίσθητο τομέα της υγείας του νησιού μας! Απαιτούμε άμεσα την κάλυψη της θέσης του νοσηλευτή στο ιατρείο Αντιπάρου αλλιώς θα μας βρείτε απέναντι σας.

Αναμένουμε το συντομότερο τις ενέργειες σας.

Με εκτίμηση

Οι Πρόεδροι των Δ.Σ.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΦΑΡΟΥΠΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Mankind is no island: Τέχνη με λιτά μέσα...

3 καλλιτέχνες, ο Jason van Genderen (σκηνοθέτης), ο Shane Emmett (παραγωγός) και ο John Roy (μουσικός) συνέθεσαν ένα εντυπωσιακό φιλμάκι μικρού μήκους με λήψεις από την κάμερα ενός κινητού τηλεφώνου, τις οποίες συνέρραψαν για να δημιουργηθεί κείμενο μέσα από τις εικόνες. Η ταινία κέρδισε το πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ Tropfest NY 2008 (ένα από τα σημαντικότερα φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους στον κόσμο). Κόστισε μόλις 57 δολλάρια και αναφέρεται στους άστεγους όλου του κοσμου. Όπου Νέα Υόρκη η Αθήνα κι όπου Σύδνευ η Θεσσαλονίκη ....

η σελίδα των δημιουργών: http://treehousecreative.com/

Εκπληκτική η μουσική σύνθεση του john Roy.

Ζητείται νοσοκόμα μέρος 2ο...

Επιστολή ανώνυμου:

Σίγουρα αυτό το χάλι που υπάρχει στο Κέντρο Υγείας Πάρου δεν είναι τωρινό μόνο φαινόμενο, αλλά όχι, επειδή προϋπήρχε, να επαναπαυθούμε και να δεχτούμε ότι «έλα μωρέ έτσι είναι αυτή η κατάσταση» και να καταληφθούμε από το σύνδρομο του ωχαδερφισμού. Είμαστε τυχεροί γιατί ένας συμπολίτης μας άφησε παρακαταθήκη μία κληρονομιά σε αυτόν τόπο, ένα ίδρυμα το οποίο πολλές φορές μας έχει ξελασπώσει «βλέπε αεροπλανάκι» και εμείς σαν Ελληνάρες το μόνο που ξέρουμε είναι το πώς θα αξιοποιήσουμε(;) τα χρήματα του για ημέτερους σκοπούς ή ακόμα και για προσωπική προβολή......

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ Ή ΕΔΩ

Διαβάστε και το ρεπορτάζ από "Τα Νέα Πάρου Αντιπάρου" : Τα θάυματα του ΕΣΥ στην Αντίπαρο

κι εδώ το 1ο μέρος:

Φαίνεται πως ακόμα κάποιοι νομίζουν ότι η Αντίπαρος είναι ένα ψαρονήσι...

(από Αντιπάρια Φωνή):

Μετά τη λήξη της σύμβασης με δύο νοσηλεύτριες του Κέντρου Υγείας (και την αδυναμία συνέχισης της εργασίας τους μέσω πληρωμής από το Βελέντζειο Ιδρύματος), αποφασίστηκε από την διοικούσα επιτροπή του ΚΥ και τη διοίκηση του νοσοκομείου Σύρου η μετακίνηση της νοσηλεύτριας του Ιατρείου Αντιπάρου για όλο το μήνα Μάρτη.

Φαίνεται πως ακόμα κάποιοι νομίζουν ότι η Αντίπαρος είναι ένα ψαρονήσι που δεν έχει ανάγκη επαρκούς υγειονομικής φροντίδας. Το "πολυδύναμο" Ιατρείο είναι πλέον σε κατάσταση αδικαιολόγητη, εξετάσεις που γίνονταν εκεί τους προηγούμενους μήνες δεν γίνονται, ασθενείς με ενδοφλέβιες θεραπείες καθυστερούν αδικαιολόγητα, ενώ ακούγεται ότι ούτε αποστείρωση των υλικών δεν μπορεί να γίνει. Όλα λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού. Φαίνεται πως δεν υπάρχει μάλιστα διάθεση το πρόβλημα να λυθεί άμεσα, οπότε και το μήνα Απρίλη το νησί ίσως τον περάσει δίχως νοσηλεύτρια....

Συμμέτοχοι ΝΑΙ, Συνένοχοι ΟΧΙ. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ

-τροποποιημένο- έργο του Διαμαντή Αϊδίνη για την Α.V.

Κοιτώντας παλιά κείμενα μέσα από το blog αυτό δίνεται η ευκαιρία, χρόνια μετά, να ξεδιαλύνεις τι είναι ακόμα επίκαιρο και τι όχι, τι έχει αλλάξει σε αυτά που πίστευες και σε αυτά που πίστευαν οι άλλοι και τι  κοινοποιείται ακόμα και σήμερα από τον έναν στον άλλον στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για θέματα όπως η Ημέρα της Γης. Κλείσε για μία ώρα τους διακόπτες: το μήνυμα για να αλλάξει ο πλανήτης... 
Έχουμε τρόπους στο νησί μας να μεταδώσουμε το μήνυμα αυτό, δεν χρειάζεται η υποκρισία να πάρει θεσμική μορφή, δηλαδή ο δήμαρχος να ανακηρύξει και στην Αντίπαρο την ώρα της γης... Όποιος θέλει μπορεί να ξεκινήσει να μαζεύει τα μπουκαλια του νερού και να τα αποθέσει στα πέντε σημεία που έχει ορίσει πρόσφατα η Επιτροπή Ανακύκλωσης του Δήμου.Την άλλη εβδομάδα ας έρθει όποιος έχει ανησυχίες που διαρκούν πέρα από μια ώρα και στον καθαρισμό του Let's do it. Υπάρχουν πολλές άλλες δράσεις, ατομικές και συλλλογικές. 
Αν σήμερα κανείς ανοίξει η κλείσει τους διακόπτες, τις βρύσες, τα βλέφαρά του ή οτιδήποτε άλλο ανώδυνο υπάρχει μες στο σπίτι του, δεν θα προσφέρει παρά σε μία οικουμενική αποενοχοποίηση.


Για άλλη μια φορά γινόμαστε όλοι μαζί θεατές μιας πανεθνικής παράκρουσης, καθώς πολιτικοί, δημοσιογράφοι, μπλόγκερς και απλοί πολίτες πανηγυρίζουν για την παγκόσμια πρωτιά μας. Πρώτοι στην παγκόσμια καμπάνια για το κλείσιμο των φώτων αύριο, τελευταίοι σε περιβαλλοντική ευαισθησία τις υπόλοιπες (365x24 μείον μία ώρα =) 8759 ώρες του χρόνου.


Αλήθεια, δεν έβαλε σε υποψίες κανέναν το ότι πολλοί δημόσιοι άνδρες που φέρουν κατάσαρκα το έμβλημα της περιβαλλοντικής αναιθησίας, τάχθηκαν απερίφραστα και αναφανδόν υπέρ της παγκόσμιας σαχλαμάρας; Της ώρας της υποτα-γής;

Υποκρισία; μάλλον ομαδική πλύση εγκεφάλου, που αντί να μας κάνει συμμέτοχους στο ζήτημα της περιβαλλοντικής εγρήγορσης, προσπαθεί να μας κάνει συνένοχους για την κρίση του πλανήτη. Στην ίδια ζυγαριά εμείς, οι απλές μονάδες, με τους κτηνώδεις βιομηχάνους, τους απάνθρωπους πλανητάρχες και τους οπισθοδρόμους της τεχνολογίας. Η τεχνογνωσία για την επίλυση του παγκόσμιου ενεργειακού προβλήματος υπάρχει χρόνια τώρα, τα συμφέροντα όμως για τη συντήρηση της παρούσας κατάστασης είναι ανυπέρβλητα.

Η WWF που ευλογεί αυτήν την παγκόσμια κίνηση είναι μία αξιόπιστη, δυναμική οργάνωση. Αντί να κλείσουμε ανώδυνα τα φώτα μας και να βγούμε στα μπαλκόνια μας να θαυμάσουμε τις σκοτεινές πόλεις και τον έναστρο ουρανό για μία ώρα, μήπως θα ήταν καλύτερα να οργανώνονταν σοβαρές παγκόσμιες ακτιβιστικές δραστηριότητες, πχ να σταματάγανε μέσω του παλμού των συμμετεχόντων όλες οι βιομηχανίες τη λειτουργία τους για εξήντα λεπτά; Τα αυτοκίνητα να μην κινούνταν για μία ώρα; Να έκλεινε το www; Να μην υπήρχε ούτε μία σπίθα ενέργειας που παράγει ρύπους;

Δύσκολο; Εντάξει, ας γίνει το εύκολο και ας νιώσουμε για λίγο πως αποενοχοποιούμαστε για κάτι για το οποίο δεν είμαστε οι ένοχοι.

Η κίνηση αυτή, να κλείσουν συμβολικά τα φώτα, θα είχε νόημα μόνο σε σχολεία. Εκεί που οι μαθητές δεν είναι ακόμα οι ένοχοι του παγκόσμιου συστήματος, αλλά οι συμμέτοχοι σε ένα καλύτερο αύριο. Ανύποπτοι πολίτες και άλλοι, υποκριτές λιπαροί ψηφοφόροι, που ακολουθούν ακόμα πιο λιγδωμένους και ασυνείδητους πολιτικούς, δεν αποτελούν τιμή για τη χώρα. Κι ας είναι αυτή άλλη μια παγκόσμια πρωτιά.

Έναρξη της διαδικασίας Επαναλειτουργίας των Κινητών Μονάδων Ψυχικής Υγείας Ε.Π.Α.Ψ.Υ.

Έναρξη της διαδικασίας Επαναλειτουργίας των Κινητών Μονάδων Ψυχικής Υγείας Ε.Π.Α.Ψ.Υ.

Αξιότιμοι Κύριοι/Κυρίες,

Με την επιστολή αυτή θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι σε απάντηση των δικών σας κινητοποιήσεων αλλά και της εταιρείας μας, των μελών του ελληνικού κοινοβουλίου, των φορέων της τοπικής αυτοδιοίκησης, και ΜΜΕ εθνικών και τοπικών, είχαμε τις ακόλουθες εξελίξεις:

Στις 3.3.09 το Υπουργείο εξέδωσε απόφαση χρηματοδότησης προς την ΕΠΑΨΥ ποσού που καλύπτει τις υποχρεώσεις του 2008. Σύμφωνα με έγγραφο του Υπουργείου, εντός του 2008 καλύφθηκε από την πλευρά του Υπουργείου μόνο το 58% του προϋπολογισμού, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό θα καλυφθεί τον Απρίλιο του 2009, εφόσον εκταμιευτεί το ένταλμα που αναφέρεται προηγουμένως. Στις 12.3.09 εκταμιεύτηκε μία πρώτη δόση χρηματοδότησης για το 2009, με την οποία κατέστη δυνατή η πληρωμή του 20% των οφειλόμενων προς τους μισθωτούς εργαζόμενους και μέρος των λοιπών υποχρεώσεων της εταιρείας.

Σκοπός της παύσης λειτουργίας ήταν εξαρχής η γνωστοποίηση σε όλους σας των πολλών και μεγάλων χρηματοοικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, και η διεκδίκηση και επίτευξη σταθερών και λειτουργικών λύσεων που θα εξασφαλίσουν την βιωσιμότητα αυτής της προσπάθειας των Κινητών Μονάδων στις Κυκλάδες σε βάθος χρόνου. Η μερική κάλυψη των μεγάλων οικονομικών ελλειμμάτων ήταν πραγματικά κρίσιμη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μας καθησυχάζει. Παραμένουν μία σειρά από προβλήματα σε θεσμικό, διαχειριστικό και οικονομικό επίπεδο, για τα οποία θα συνεχίσουμε να πιέζουμε με κάθε τρόπο το Υπουργείο για την επίλυση τους και ελπίζουμε στην διαρκή και πραγματικά μαζική συμπαράσταση σας.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, έχοντας όλοι μας πια μια πραγματική εικόνα της κατάστασης, λαμβάνοντας ξεκάθαρα τα μηνύματα στήριξης και σαν ένδειξη αναγνώρισης της υποστήριξης του έργου μας από όλους σας, αποφασίσαμε την έναρξη της διαδικασίας επαναλειτουργίας των Μονάδων με σκοπό να μην διαταραχθεί περαιτέρω το θεραπευτικό έργο και οι σχέσεις με τους ασθενείς, τους συγγενείς τους και τους υπόλοιπους συμπολίτες μας.

Η μέχρι τώρα μαζική κινητοποίηση ανέδειξε πλήρως τα προβλήματα που υπάρχουν στην παροχή ψυχιατρικής φροντίδας στα νησιά μας. Σ’ αυτά τα προβλήματα περιλαμβάνονται η τακτική και επαρκής χρηματοδότηση από τον Τακτικό προϋπολογισμό του Υπουργείου, η καθιέρωση ουσιαστικών κριτηρίων διαφάνειας και ποιότητας της φροντίδας και του επιστημονικού έργου των δομών, πέρα από τον διαχειριστικό-οικονομικό έλεγχο, η δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου που θα αναγνωρίζει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα και των φορέων και του Υπουργείου, έτσι ώστε να αποφευχθεί αντίστοιχη εκτεταμένη και επώδυνη κρίση στο μέλλον.

Υπενθυμίζουμε ότι η εκπρόσωπος της Ε.Ε. δήλωσε επίσημα στις 14.2.09 ότι: «Έξι χρόνια τώρα η Κομισιόν επισημαίνει στην Ελλάδα το σοβαρό έλλειμμα της χρηματοδότησης από τον δημόσιο προϋπολογισμό των δομών αποκατάστασης ψυχικά ασθενών. Το έλλειμμα θέτει σε κίνδυνο την αποτελεσματική λειτουργία των μονάδων αυτών. Η Κομισιόν αποφάσισε, για να προστατεύσει το πρόγραμμα, να διακόψει τη χρηματοδότηση μέχρι να ρυθμιστεί απόλυτα το θέμα». Σχετικές αποφάσεις αναμένουμε να έχουμε στις 6 Απριλίου 2009, ημέρα επίσκεψης του Ευρωπαίου Επίτροπου για θέματα Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Ίσων Ευκαιριών V. Spidla στην Ελλάδα.

Θέλουμε, τέλος, εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου, της Γενικής Διεύθυνσης και όλων των εργαζομένων, να ευχαριστήσουμε θερμά όλους τους εκπροσώπους του ελληνικού κοινοβουλίου, της νομαρχιακής, περιφερειακής και τοπικής αυτοδιοίκησης, των υπηρεσιών υγείας, των τοπικών συλλόγων, του εκπαιδευτικού χώρου, του τύπου και τους χρήστες των Μονάδων μας, που υποστήριξαν και υποστηρίζουν άμεσα και ουσιαστικά, με επιστολές τους, με την δημοσιοποίηση και διατήρηση στην δημοσιότητα του θέματος, με ομόφωνα ψηφίσματα στήριξης, με γενναίες αποφάσεις για χρηματοδότηση των Κινητών Μονάδων σε τοπικό επίπεδο, το έργο και τη σημασία των Κινητών Μονάδων στις Κυκλάδες.

Θεωρούμε ότι οι λήπτες των υπηρεσιών. οι συγγενείς τους και οι τοπικές κοινότητες στις οποίες δραστηριοποιούμαστε λειτουργούν και θα συνεχίσουν να λειτουργούν πραγματικά ως μέτοχοι του συνταγματικού τους δικαιώματος και αιτήματος για καθολική δωρεάν και ποιοτική κάλυψη των ψυχιατρικών αναγκών και θα είναι συμπαραστάτες μας σ’ αυτή την προσπάθεια. Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα αυτής της προσπάθειας θα εξαρτηθεί και από την βούληση των τοπικών κοινωνιών και των εκπροσώπων τους να στηρίζουν ηθικά και οικονομικά την λειτουργία των μονάδων σε κάθε νησί. Η επαγρύπνηση πρέπει να υπάρχει απ’ όλους μας και στο μέλλον.

	Παναγιώτης Χονδρός Πρόεδρος ΔΣ ΕΠΑΨΥ
Αν. Καθ. Στέλιος Στυλιανίδης, Επιστημονικός Διευθυντής ΕΠΑΨΥ		Νίκος Συμεωνίδης, Γενικός Διευθυντής ΕΠΑΨΥ

Μάριος Σταυρογιαννόπουλος, Στέλλα Παντελίδου,

Επιστημονικός Υπεύθυνος, Επιστημονική Υπεύθυνη

Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας

Δυτικών Κυκλάδων Β.Α Κυκλάδων

Ένας μήνας χωρίς νοσοκόμα στο νησί και πάμε για δεύτερο

Φαίνεται πως ακόμα κάποιοι νομίζουν ότι η Αντίπαρος είναι ένα ψαρονήσι...

(από Αντιπάρια Φωνή):

Μετά τη λήξη της σύμβασης με δύο νοσηλεύτριες του Κέντρου Υγείας (και την αδυναμία συνέχισης της εργασίας τους μέσω πληρωμής από το Βελέντζειο Ιδρύματος), αποφασίστηκε από την διοικούσα επιτροπή του ΚΥ και τη διοίκηση του νοσοκομείου Σύρου η μετακίνηση της νοσηλεύτριας του Ιατρείου Αντιπάρου για όλο το μήνα Μάρτη.

Φαίνεται πως ακόμα κάποιοι νομίζουν ότι η Αντίπαρος είναι ένα ψαρονήσι που δεν έχει ανάγκη επαρκούς υγειονομικής φροντίδας. Το "πολυδύναμο" Ιατρείο είναι πλέον σε κατάσταση αδικαιολόγητη, εξετάσεις που γίνονταν εκεί τους προηγούμενους μήνες δεν γίνονται, ασθενείς με ενδοφλέβιες θεραπείες καθυστερούν αδικαιολόγητα, ενώ ακούγεται ότι ούτε αποστείρωση των υλικών δεν μπορεί να γίνει. Όλα λόγω έλλειψης νοσηλευτικού προσωπικού. Φαίνεται πως δεν υπάρχει μάλιστα διάθεση το πρόβλημα να λυθεί άμεσα, οπότε και το μήνα Απρίλη το νησί ίσως τον περάσει δίχως νοσηλεύτρια....

Κάθε μέρα είναι ημέρα νερού. Παγκόσμια ημέρα νερού.

Διαβάστε την εμπεριστατωμένη ανάρτηση-αφιέρωμα του ωλίαρου.

Θυμηθείτε την δική μας περσινή, έτσι κι αλλιώς από τότε δεν έχουν αλλάξει και πολλά...


Το 97,5% του παγκόσμιου νερού είναι αλμυρό. Αν ήταν όλο ένας κουβάς νερό, το πόσιμο θα' ταν μόλις μία κουταλιά. 1/6 του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε υγιές νερό. Κάθε ένα λεπτό πεθαίνει ένα άτομο στην Ινδία (και τέσσερα παγκοσμίως) από υδατογενές νόσημα. Ο μέσος Αμερικανός χρησιμοποιεί 400 λίτρα νερού ημερησίως. Ο μέσος Ευρωπαίος 200 (λίτρα ημερησίως). Ένας κάτοικος της Μοζαμβίκης χρησιμοποιεί μόνο 5 λίτρα ημερησίως. Λίγο λιγότερο από το νερό από ένα καζανάκι στις ΗΠΑ (6 λίτρα).Όσο αυξάνει ο παγκόσμιος πληθυσμός τόσο μειώνονται τα διαθέσιμα αποθέματα νερού.

Ρατσιστές εμείς; Ημέρα κατά του ρατσισμού

Ευτυχώς στο νησί μας μπορούμε να ισχυριστούμε ότι είμαστε περισσότερο ανεκτικοί και φιλόξενοι από αλλού...

«Εθνοπρεπής» σημαιολογία

Δεν θέλει ρώτημα: Αν ήταν Γάλλος ή Αγγλος ή Αμερικανός ο μαθητής που αρίστευσε και, κατά τις εγκυκλίους, παίρνει τη σημαία στην παρέλαση, αν ανήκε δηλαδή σε κάποια φυλή ευγενή σαν τη δική μας, τότε ουδείς θα γκρίνιαζε. Ισα ίσα όλοι οι νυν διαμαρτυρόμενοι θα δήλωναν περήφανοι που η αίγλη της πατρίδας μας είναι ικανή να κάψει και τις πιο ισχυρές αντιστάσεις. Αλλά ο μαθητής που πρώτευσε βαθμολογικά στον Πολύγυρο της Χαλκιδικής δεν είναι Αγγλος, Γάλλος ή Αμερικανός. Δεν είναι μέλος καμιάς ευγενούς φυλής. Είναι Αλβανός. Είναι δηλαδή ένας από αυτούς που, το ξέρουμε δα, «δεν θα γίνουν Ελληνες ποτέ», δεν θα αποκτήσουν δηλαδή ποτέ πιστοποιητικό «φυλετικής αναβάθμισης».

Νιώθουμε ντροπή. Αυτό είναι. Νιώθουμε ντροπή όχι επειδή ένα ξενάκι θα κρατήσει τη σημαία, αλλά επειδή τα κατάφερε να ξεπεράσει βαθμολογικά τα δικά μας παιδιά, τα καμάρια μας. Τα τρέχουμε εμείς στα φροντιστήρια, γεμίζουμε το γραφείο τους βοηθήματα, τ’ αφήνουμε να σερφάρουν με τις ώρες στο Ιντερνετ, κι έρχεται τώρα ένα βλαχάκι, ένα γυφτάκι, ένα Αλβανάκι και παίρνει καλύτερους βαθμούς. Κι ας μην έχει δικό του δωμάτιο για να διαβάζει, όπως δεν είχαμε οι περισσότεροι από μας, όχι και πολλά χρόνια πριν. Και από φροντιστήρια, βοηθήματα και Ιντερνετ, όχι και σπουδαία πράγματα, όσο αντέχει ο μισθός ενός μετανάστη, αν έχει σίγουρο μισθό και δεν βγαίνει αχάραγα αναζητώντας μεροκάματο εκεί όπου πια τα μεροκάματα σπανίζουν. Δεν είναι λοιπόν εθνική η ντροπή μας, κι ας τη μασκαρεύουμε έτσι για να της δώσουμε τάχα βαθύτερο περιεχόμενο. Προσωπική είναι, γιατί προσωπική είναι και η ήττα μας αφού, βλακωδώς, μεταφράζουμε σαν βαριά ήττα, δική μας και του παιδιού μας, ένα απλούστατο γεγονός: ότι το βλαστάρι μας δεν βγήκε πρώτο στα μαθήματα. Ενα παιδί δυσκολεμένο στη ζωή, ένα παιδί που μοιράζεται την πίεση του σπιτιού του, όπως ξέρουμε από παλιά, είναι πιθανό να κοπιάσει περισσότερο από τα παραχαϊδεμένα συνομήλικά του. Και με τον κόπο κτώνται τα αγαθά, έτσι δεν μάθαμε να πιστεύουμε;

Ιδού όμως που κάποιος από τους διαμαρτυρόμενους γονείς σκαρφίστηκε και πρότεινε δημοσίως το εξής σχέδιο, ώστε να μην πέφτουμε κάθε λίγο και λιγάκι στο πρόβλημα τη σημαίας: Να μην ανταμείβεται όσο πρέπει κι όσο αξίζει ένας μαθητής για τον κόπο του, αν ο ιδρώτας είναι αλβανικός, μη ελληνικός. Να βάζουν λέει οι δάσκαλοι μικρότερους βαθμούς στους ξένους, να τους κλέβουν στο ζύγι, να τους αδικούν κατάφωρα και προσχεδιασμένα για «εθνικούς λόγους» και, πάλι για εθνικούς λόγους», να επιδοτούν βαθμολογικά τα δικά μας παιδιά. Χυδαίο; Κυνικό; Εξοργιστικό; Μα όχι. Πρόκειται για σχέδιο απολύτως εναρμονισμένο με την πραγματικότητα: Οπως οι γονείς των Αλβανόπουλων, των ξενόπουλων εν γένει, πληρώνονται λιγότερο για τον μόχθο τους εν συγκρίσει με τους ημεδαπούς, έτσι και τα παιδιά τους πρέπει να παίρνουν μικρότερους βαθμούς. Για να μην κακομαθαίνουν κιόλας κι έτσι να μπουν ώριμα στην παραγωγή.

Του Παντελη Μπουκαλα

Aν η παρακάτω κοινοποίηση είναι δυσανάγνωστη δεν πειράζει, μια από τα ίδια είναι, ένα ρατσιστικό παραλήρημα. Μακριά από εμάς, μέχρι την ώρα που κάποιος μη έλλην πρωτεύσει στο χωριό...

Τo DΝΑ αποκαλύπτει πως οι Ευρωπαίοι είμαστε όλοι παιδιά μιας «μαύρης μάνας»

(απόσπασμα)

.......Η πρόοδος της γενετικής έχει εφοδιάσει με νέα εργαλεία τους επίδοξους φυλετικούς ιχνηλάτες. Με «λαγωνικό» το μιτοχονδριακό DΝΑ αναζητούν τις ρίζες των σύγχρονων ανθρώπων στα βάθη της ιστορίας.Μέσα στο χάος των θεωριών που διατυπώνονται ωστόσο ένα μοιάζει σίγουρο: όλοι είμαστε παιδιά μιας αφρικανής Εύας..........

....«Τα έθνη-κράτη πρέπει να αντιληφθούν ότι το πρόθεμα “έθνος” ενέχει οπισθοδρόμηση και είναι ανασταλτικός παράγοντας στη μετεξέλιξή τους προκειμένου να ακολουθήσουν τις επιταγές της σύγχρονης εποχής». Δεν το καταλάβαμε τότε, παλιά, όταν μας το έλεγε ο Ρήγας στον Θούριό του. Ισως τώρα, που η κατάρρευση της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας αποζητεί σωτηρία στη «διεύρυνση της εσωτερικής αγοράς», αντιληφθούμε επιτέλους ότι τα Βαλκάνια είναι ο κοινός μας τόπος ......

Τα επείγοντα των νοσοκομείων γεμάτα αλλοδαπούς

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Της Μαριας Δεληθαναση

(απόσπασμα)

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, οι αλλοδαποί ξεπερνούν το 80% του συνόλου των πολιτών που καταφεύγουν στα επείγοντα. Ομως αποτελούν μόλις το 6,2% όσων νοσηλεύονται. Την ίδια στιγμή, σημείωσε η αναπληρώτρια καθηγήτρια της Ιατρικής σχολής κ. Αθηνά Γλυνού, το 15% - 20% των αναγκών για παροχές υγείας στα νοσοκομεία αφορούν αλλοδαπούς. Μετανάστες και πρόσφυγες αποτελούν ευπαθή πληθυσμό με περίπλοκα προβλήματα υγείας. Ομως οι διαθέσιμοι πόροι είναι ανεπαρκείς, οι αλλοδαποί δεν χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες υγείας στο βαθμό που τις χρειάζονται, η ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχονται από ΜΚΟ δεν είναι ελεγμένη και ένας μεγάλος αριθμός τους είναι παράνομοι.

Η έλλειψη νομιμοποιητικών εγγράφων στο 50% ίσως των μεταναστών και προσφύγων που διαβιούν στη χώρα σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο νόμος απαγορεύει ρητά την παροχή υπηρεσιών υγείας σε μη νόμιμους (με εξαίρεση τις περιπτώσεις επειγόντων περιστατικών) και την ευκαιριακή απασχόλησή τους σε εργασίες που σχετίζονται με τη δημόσια υγεία συνθέτουν ένα σοβαρό πρόβλημα. Κύρια προβλήματα υγείας που παρουσιάζουν είναι λοιμώδη νοσήματα (ηπατίτιδα Β, φυματίωση, έιτζ), διαταραχές ψυχικής υγείας (άγχος, σύγχυση, διάσπαση προσοχής, κατάθλιψη, διαταραχή μνήμης, μετατραυματικό στρες) και εργατικά ατυχήματα. Οπως χαρακτηριστικά σημειώθηκε χθες: «Παρ’ όλα τα αυξημένα προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας, οι αλλοδαποί χρησιμοποιούν λιγότερο τις υπηρεσίες υγείας. Το γεγονός είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για την υγεία του συγκεκριμένου πληθυσμού και για τη δημόσια υγεία δεδομένου ότι μεγάλο μέρος των μεταναστών απασχολείται στην παροχή υπηρεσιών υψηλού υγειονομικού ενδιαφέροντος (εστίαση, διασκέδαση, τουρισμός, καθαριότητα)».

Ιταλία: Αντιδρούν οι γιατροί στην άρση απορρήτου για τους λαθρομετανάστες

Σου χρωστάω ένα ευχαριστώ, Ελλάδα | Të dedikohem një faleminderit,Greqi (από ένα ελληνοαλβανικό μπλογκ)

Tα μπλογκς είναι η φωνή του σύγχρονου πολίτη

ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΩΝ ΜΠΛΟΓΚΣ -

ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ

1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.

2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.

3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.

4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.

5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.

6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.

7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.

8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.

9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.

από το nylon

(αναπαραχθέν και στον αντιπάριο και την αντιπ. φωνή)

ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΣ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΑ
ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΜΠΑΝΙΣΑΜΕ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ,
ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΑΜΕ ΟΤΙ
Η ΚΟΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΠΟ
ΥΠΕΡΝΙΚΑ ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κάποιοι από την τοπική κοινωνία αναρωτιώνται όλο και συχνότερα τι ακριβώς ρόλο παίζουνε αυτά τα καταραμένα μπλογκς στη γειτονιά μας. Αυτή είναι μια υγιής σκέψη, στο βαθμό που ο καθένας έχει μια προσωπική άποψη την οποία και δικαιούται να εκφράζει (όπως κι εμείς εδώ).

Τα μπλογκς, ως προσωπικά ημερολόγια εκφράζουν προσωπικές απόψεις και μόνο. Κάποιοι τα διαβάζουν τακτικά συμφωνώντας ή μη. Άρα πότε πότε είναι και μια μορφή διαλόγου. Στη βάση τους όμως είναι μια προσωπική σελίδα κατάθεσης προσωπικών απόψεων. Δεν είναι δημοσιογραφικές πύλες. Αν ήταν θα γράφαμε επώνυμα.

Όλοι όσοι καταφέρονται εναντίον των τοπικών ιστολογίων ας αναρωτηθούν αν στις κοινωνικές τους συναναστροφές (στα καφενεία, τις καφετέριες, τα κομμωτήρια, τις εορταστικές επισκέψεις, κλπ) ακούγονται υψηλότερου περιεχομένου ζητήματα από αυτά που παρουσιάζονται εδώ.

Και για τελευταία φορά όποιος πιπιλά προκλητικά την καραμέλα της δυσφήμισης του νησιού από τα μπλογκς ας την καταπιεί αμάσητη και για πάντα. Δυσφήμιση είναι όλα αυτά που σε αυτό το ιστολόγιο (και στα γειτονικά) παρουσιάζονται κατά καιρούς ως πλήγμα για την ζωή στο νησί. Όχι γιατί παρουσιάζονται εδώ στα blogs, όμως, αλλά γιατί υπάρχουν. Δυσφήμιση δεν είναι η ανάδειξη των ζητημάτων αλλά τα ίδια τα ζητήματα. Ή μήπως η κεραία στον προφήτη Ηλία υπήρχε μόνο αφού την ανακαλύψαμε εμείς οι ρημαδομπλόγκερς; Ή το ρυπαρό λιμάνι βρώμισε από εμάς; Ή μήπως η καύση της χωματερής δεν θα μας είχε μολύνει αν δεν την είχαμε στηλιτεύσει όλοι οι bloggers; Και τόσα άλλα...

Από την άλλη αν κάποιος δεν μπορεί να δει τι υπηρεσία προσφέρουν τα τρία μπλογκς μάλλον εθελοτυφλεί. Ή δεν γνωρίζει. Καλείται λοιπόν στην ετικέτα "περιήγηση" να διαπιστώσει την εικόνα που αντικρύζει για το νησί ο επισκέπτης του antiparos-blog και μετά να τη συγκρίνει με αυτήν του επισήμου site (www.antiparos.gr).

Κι αν πάλι κάποιοι δυσανασχετούν και διαφωνούν με τη θεματολογία και τον τρόπο προσέγγισης των ζητημάτων, τότε δεν έχουν παρά να μας ακυρώσουν σταδιακά, μη επισκεπτόμενοί μας. Κάποια στιγμή που δεν θα μας διαβάζει κανένας θα αναγκαστούμε να σταματήσουμε. Επειδή όμως μάλλον το αντίστροφο συμβαίνει (170ο μπλογκ ανάμεσα σε 40000 στην Ελλάδα-βάσει συνδέσμων-, 200-400 επισκέψεις ημερησίως, εύσημα από όλο και περισσότερους), καλούμε όλους τους αντιρρησίες να συμπράξουν κι αυτοί σε ένα νέο μπλογκ, προσπαθώντας να εκφέρουν άποψη, να τηρούν τα προσχήματα, να είναι ειλικρινείς, να αυτοψυχοθεραπεύονται μέσω των κειμένων τους, να προάγουν το διάλογο και παράλληλα να είναι και ποιοτικοί -κατά το δοκούν. Δύσκολο έτσι;

(Λίγο ακόμα και θα αφήσουμε τα μπλογκ και θα αρχίσουμε να γράφουμε σε ημερολόγιο... Και μετά θα βγαίνουμε να το διαβάζουμε δυνατά στο δρόμο...)

Ταλέντα χωρίς τάλαντα...

Κάποιοι φυλάνε τα τάλαντα για εκεί ακριβώς όπου τα ταλέντα δεν είναι αναγκαία.

Τα παιδιά είναι η ελπίδα κάθε τόπου. Ειδικά εκεί που οι μεγαλύτεροι δείχνουν παροπλισμένοι από τις συνήθειες που ο ίδιος ο χρόνος τους φόρτωσε πονηρά στην πλάτη, που πάψανε να κοιτάνε τα παιδιά, ανήμποροι να εμπνευστούν από τη δική τους ξεχασμένη παιδικότητα.

Στους πρόσφατους πανκυκλαδικούς αγώνες κάποια παιδιά του νησιού ξεπέρασαν κάθε προσδοκία με τις επιδόσεις τους. Τις ξεπέρασαν όχι για κανένα άλλο λόγο, παρά γιατί αυτές οι επιδόσεις μοιάζουν ουρανοκατέβατες για τη νεολαία ενός νησιού, που δεν έχει οργανωμένους χώρους να αθληθεί, να ανιχνεύσει τα αθλητικά της ταλέντα και να τα εξελίξει.

Χτίστηκαν τόσα ενοικιαζόμενα δωμάτια, τόσες εντυπωσιακές βίλες, δαπανήθηκαν κοινοτικά χρήματα για τόσα ανούσια έργα και κανένας, μα κανένας δε φρόντισε τόσα χρόνια να εξασφαλίσει τις αυτονόητες συνθήκες για να μπορεί ένα παιδί, ένας έφηβος να αθληθεί.

Χωρίς γήπεδο στίβου, λοιπόν, ο δικός μας Μάριος (αλβανός στην προέλευση, πιο έλληνας όμως από πολλούς γηγενείς) τερμάτισε άνετα πρώτος στα 150 μέτρα, με επίδοση παρ' ολίγον ικανή για να λάβει μέρος και στους πανελλήνιους αγώνες. Ένα παιδί που ακόμα οι συνομήλικοι τον αποκαλούν "αλβανό", που διέκοψε τις προπονήσεις ποδοσφαίρου στην Πάρο γιατί δεν τον εξυπηρετεί η υποτυπώδης συγκοινωνία (χερσαία και θαλάσσια), που τρέχει πότε πότε στο χορταριασμένο ανοιχτό χωράφι της Ψαραλυκής που κάποτε ήταν γήπεδο ποδοσφαίρου, που τίποτα δεν του υπόσχεται ότι θα καλλιεργήσει τις αθλητικές του ικανότητες στο νησί.

Χωρίς γήπεδο στίβου, πάλι, ένα άλλο παιδί, ο Αναστάσης, έκοψε χαρακτηριστικά πρώτος το νήμα στα 400 μέτρα, παρολίγον πιάνοντας κι αυτός την επίδοση για τους πανελλήνιους αγώνες. Γνήσιο αθλητικό ταλέντο, οι Κυκλάδες τον γνωρίζουν από τις ποδοσφαιρικές του επιδόσεις με την ομάδα (των ανδρών) της Πάρου όπου αγωνίζεται, κι εμείς από το κουρασμένο του πρόσωπο τα βράδια του χειμώνα, όποτε περίμενε το φέρρυ της επιστροφής.

Κι άλλα δύο παιδιά, ο Δαμιανός και η Αντωνία, αγωνίστηκαν στο άλμα εις μήκος (η μικρή Αντωνία, μάλιστα, είχε επίδοση πριν τους αγώνες που της εξασφάλιζε συμμετοχή στους πανελλήνιους, ωστόσο αγωνίστηκε με πυρετό και δεν τα κατάφερε). Το αξιοσημείωτο; Στο νησί δεν υπάρχει σκάμμα μήκους... Σαν να λέμε ότι κάποιος γίνεται ζωγράφος χωρίς να έχει μολύβι. Μαραγκός χωρίς πριόνι. Αιρετός χωρίς υπευθυνότητα. Άρχων χωρίς μυαλό.

Μικτή λοιπόν η γεύση: ελπίδα για τα ταλέντα που αναδύονται κόντρα στις αντιξοότητες και αυτούς που τους υποστηρίζουν -γυμναστές και γονείς-, πικρία για τα άλλα που χάνονται και την στοιχειώδη υποδομή που στερούνται όλοι.

Κάποιοι φυλάνε τα τάλαντα για εκεί ακριβώς όπου τα ταλέντα δεν είναι αναγκαία.

Ακολουθεί στα σχόλια το σημείωμα του αντιπροέδρου του συλλόγου γονέων που υπέδειξε το γεγονός.

Οδυσσέας Ελύτης - 18/3/1996

Αέρας είναι αυτός, δεν πιάνεται. Σύμφωνοι. Ο ίδιος όμως από που πιάνεται; Από την άκρη του σεντονιού της θάλασσας, που τ' ανασηκώνει κάποτε τόσο ψηλά ώστε για μια στιγμή να βλέπεις τη γυμνή πλάτη τ' ουρανού γεμάτη αφρούς και κοχύλια; Απ' τις αυλές και τους φωταγωγούς των παλαιών σπιτιών, όπου λουφάζει και μουγκρίζει ολονυχτίς, ώσπου με το πρώτο ξύπνημα ξεσπά και ξετυλίγει μια σειρά κατάλευκους φλόκους στην Πάρο, την Ίο, τη Μύκονο; Ή μήπως απ' τα ξεχαρβαλωμένα πορτοπαραθυρόφυλλα, όπου μάλιστα αν συμβεί και θυμώσει αρχίζει να μιλά και στην παλιομαραγκική; Μπορεί ωστόσο να να ομιλεί και στην καθαρόαιμο Ελληνική, αν τύχει και επικρατήσει νηνεμία. Οπόταν δεν έχεις παρά ν' αφηγηθείς τα πάθια του Βέλθανδρου και της Χρυσάνζας, για να δεις να απλώνεται γύρω σου μια ζωηρή μικρή θάλασσα, μάϊστρο-τραμουντάνα.

Α τι ωραία που είναι να χαϊδεύεις το χέρι που σε χαϊδεύει και να κρατάς τον αέρα του, για να τον διαθέσεις στο μέλλον, όπως οι παλιές ανθοπώλισσες μέσα σε πανεράκια προσφέροντας σκουλαρίκια γιασεμιά και γαρδένιες βέρες της μιας στιγμής και του πάντοτε. Άνεμε, άνεμε, ο μονογενής της Τήνου και πολύτεκνος των Κυκλάδων, που με λυτό μαλλί κοριτσιών ξέρεις να υπογράφεις και καρένες πλαταγιστές να τυμπανίζεις, κέρνα μας σωφροσύνη απ' αυτήν που διδάσκει ο υιός της Ήρας. Έτσι ώστε ούτε ο κίνδυνος να γίνεται αντίπαλος του πλου ούτε ο πλους αντίπαλος του κινδύνου.

Οδυσσέας Ελύτης, Ο Κήπος Με Τις Αυταπάτες, 1995


ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΙΗΤΗ. ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΕΙΠΩΘΕΙ. ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ, ΙΔΟΥ ΜΕΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ:

"Τα Δημόσια και τα ιδιωτικά" Οδ. Ελύτης

To Άξιον Εστί εδώ (pdf)

To Μονόγραμμα εδώ (pdf)

Ρένος Αποστολίδης (αναφορά στον Οδ. Ελύτη)

Ακολουθώντας το link του βίντεο θα δείτε και τα υπόλοιπα 8 μέρη

Περισσότερος Ελύτης στο ποστ "χαρταετός" και "άνοιξη παρά τέταρτο" πριν λίγες ημέρες

κι εδώ το όμορφο αφιέρωμα του φιλικού ibisclub

Η κουκούλα μας τελειώνει... Η φαιδρότητα;

Οι φαιδρότητες δεν έχουν τέλος, αντίθετα με τις κουκούλες. Μόνο που ακολουθούν διαρκώς όλο και πιο προσηλωμένη πορεία στη μείωση των ατομικών ελευθεριών.

Χάρη στην εξαγγελία του κ. Δένδια (συντόμευση για το "Δεν-Διαφέρω από τον προκάτοχό μου") που εμπνεύστηκε ο λαμπρός νους του περιχαρούς πλέον κ.Καρατζακαταφέρη, η κουκούλα μας τελείωσε.

Με συνοπτικές διαδικασίες αυτοί οι αστείοι τύποι που βγαίνουν ισορροπώντας περίτεχνα στα γλιστερά κανάλια της TV λύσανε το πρόβλημα της διασάλευσης της έννομης τάξης. Τι κι αν βάζουν στο ίδιο σακί πολλές διαφορετικές ομάδες ανθρώπων που για διαφορετικούς λόγους αποκρύπτουν το πρόσωπό τους από τη δημόσια θέα; Τι κι αν χάριν εντυπώσεων επιστρέφουμε σε μια κάπως πιο εύθραυστη δημοκρατία ακόμα κι από αυτήν που απειλείται από τους βανδαλισμούς των Πόρσε και Φερράρι;

Ας θυμηθούμε ότι κουκούλες φοράμε για πολλούς άλλους λόγους πέραν του να βανδαλίσουμε.

Κουκούλες φοράγανε και τα καλόπαιδα που στέκονταν πλάι στα ΜΑΤ στα επεισόδια του Δεκέμβρη, κουκούλες φοράνε και οι άνδρες των ΕΚΑΜ στις επιχειρήσεις τους (περίοδος Ολυμπιακών 2004, επιδρομή στους τσιγγάνικους καταυλισμούς - 1996), κουκούλες φοράγανε και οι λεβέντες που ενεπλάκησαν στο επεισόδιο του φοιτητή που "έπεσε" πάνω στη ζαρντινιέρα. Κουκούλες φοράνε κι όσοι διαδηλώνουν ή διαμαρτύρονται κοντρα στο κράτος ή στον εργοδότη τους, κουκούλες φοράνε και οι αρνητές στράτευσης στις συνεντεύξεις τους, για ευνόητους λόγους όλοι.

Όσο δε οι κάμερες «ρύθμισης της κυκλοφορίας» πληθαίνουν και χρησιμοποιούνται για φακέλωμα κι όχι για την κίνηση των οχημάτων, τόσο θα πληθαίνουν και οι κουκούλες.

Η λύση για τους βάνδαλους και τα χουλιγκάνια δεν είναι να ποινικοποιήσουμε την κουκούλα. Με το ίδιο σκεπτικό για να περιορίσουμε τις βωμολοχίες πρέπει να κόψουμε τη γλώσσα όσων δυνητικά μπορούν να βωμολοχήσουν; Και για να περιορίσουμε την υπογεννητικότητα, όπως γράφτηκε στον Pitsiriko, πρέπει μήπως να ποινικοποιήσουμε τα προφυλακτικά;

Οι φαιδρότητες δεν έχουν τέλος. Μόνο που ακολουθούν διαρκώς όλο και πιο προσηλωμένη πορεία στη μείωση των ατομικών ελευθεριών.

Αν ο κ.Δένδιας (συντόμευση για το "Δεν-Διαθέτω κοινή λογική") φορέσει κουκούλα μία παγερή ημέρα του Μαρτίου για να προφυλάξει την απέριττη κόμη του, και άξαφνα συνειδητοποιήσει το ατόπημά του και αυτομουντζωθεί, πόσα αδικήματα έχει διαπράξει (ιδιώνυμο κουκούλας και περιύβριση αρχής);

Δενδροφύτευση από τα παιδιά, αδιαφορία από τους υδρόφοβους ενήλικες...

Μερικές φωτογραφίες από τη σημερινή δενδροφύτευση σε Λιβάδια και Παναγιά. Ίσως αργότερα βρούμε εικόνες και από τις δενδροφυτεύσεις στις άλλες παραλίες.

Όσες κι αν ανεβάσουμε, πάντως, πουθενά δεν θα δείτε πολλούς ενήλικες...









Ελάχιστοι γονείς, οι δάσκαλοι αναγκάστηκαν να σκάψουν οι ίδιοι, η Κοινότητα και πάλι απούσα, το λεωφορείο άφησε παράπονα στους επιβάτες του (τους άφησε 1,5 χλμ από την παραλία), έμεινε ο φιλότιμος (Ζαν Κλών Βαν) Ντάμης να κάνει τα πάντα.

Και τα παιδιά; Παρά τη βροχερή ημέρα το καταχάρηκαν... Η κουβέντα ενός μαθητή ("κύριε, ήταν η πιο όμορφη ημέρα της χρονιάς") αρκεί για να γεμίσει ικανοποίηση τους διοργανωτές και τύψεις όλους αυτούς τους υδρόφοβους που μπορούσαν και δεν ήρθαν (φυτά τους είπαμε; φυτά λοιπόν...Υδρόφοβα).

χωρίς θέμα...

Δενδροφύτευση - Όποιος δεν έρθει...

Την τελευταία φορά που οργανώθηκε δενδροφύτευση από το σχολείο και τους τοπικούς φορείς βρέθηκαν οι διοργανωτές να φυτεύουν δέντρα και όλοι οι υπόλοιποι να επιβραβεύουν την προσπάθεια από τα σπίτια τους. Υπάρχει και χειρότερο από αυτό; Υπάρχει... Μέλη της εκλεκτής νομενκλατούρας του Σωρού (και του σωρού όπως απέδειξαν τα γεγονότα) ξερίζωσαν τότε τα νεόφυτα δενδρύλλια προκειμένου να διασφαλίσουν το άβατο της παραλίας τους. Αγνοώντας ότι η λαίλαπα του τουρισμού έχει παράπλευρες συνέπειες για όλους.
Καλοκαίρι έρχεται, οι παραλίες θα είναι το καταφύγιό μας, για σκιά θα ψάχνουμε πάλι. Ας βοηθήσουμε όλοι.

Συνυπογράφοντας την πρόθεση των φορέων προτρέπουμε κάθε ευσυνείδητο κάτοικο του νησιού να λάβει μέρος σε αυτή την πρώτη προσπάθεια δενδροφύτευσης, έτσι ώστε να περάσει το μήνυμα της περιβαλλοντικής μας ευαισθησίας, όχι για μία ώρα, όπως άλλες δυτικότροπες καμπάνιες για να σώσουμε τον πλανήτη, αλλά για όσο τα δέντρα αυτά παραμείνουν στη θέση τους, κι ακόμα περισσότερο, αφού τα παιδιά που θα λάβουν μέρος, διαμορφώνοντας έτσι περιβαλλοντική συνείδηση, θα γίνουν κάποτε αυτοί που θα καθορίζουν τις τύχες του νησιού.

Με άλλα λόγια, όποιος (μπορεί και) δεν έρθει διεκδικεί τον τίτλο του "πιο φυτού κι απ' τα δενδρύλλια"...

Το Δημοτικό Σχολείο Αντιπάρου και
ο Σύλλογος Γονέων του σχολείου
σε συνεργασία με
την Κοινότητα Αντιπάρου,
την Τοπική Επιτροπή Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
και εθελοντές
οργανώνουν
την Τετάρτη 18 Μαρτίου
εκστρατεία δενδροφύτευσης παραλιών του νησιού με αρμυρίκια.

Οι παραλίες στις οποίες θα γίνει δενδροφύτευση είναι οι εξής:
Παναγιά, Γλυφά, Σωρός, Λιβάδια, Άγιος Θεολόγος και Άγιος Σπυρίδωνας.

Για τη δενδροφύτευση των παραπάνω παραλιών
έχουμε εξασφαλίσει 150 δενδρύλλια.

8:30 το πρωί στο Δημοτικό Σχολείο, μαθητές, γονείς και λοιποί εθελοντές.
Όσοι ενήλικες μπορούν ας φέρουν μαζί τους τσάπα για τη διάνοιξη των λάκκων.

αρμυρίκι

Το αλμυρίκι έχει δυνατό ριζικό σύστημα και οι ρίζες του διακλαδώνονται φτάνοντας σε μεγάλο βάθος. Τα κλαδιά του είναι λεπτά και τα φύλλα του είναι πολυάριθμα σχηματίζοντας λέπια. Τα άνθη του είναι πολύ μικρά ρόδινα ή λευκορόδινα, διατάσσονται δε σε μακριές ταξιανθίες και φύονται στα άκρα των κλαδιών.

Εξαιρετικά ανθεκτικό στη ξηρασία και στην αλατότητα του εδάφους ευνοείται κιόλας από το ράντισμα με θαλασσινό νερό. Καλλιεργείται κατά μήκος των ακτών σαν καλλωπιστικό, μέσο σκίασης και για τη δημιουργία ανεμοφρακτών.

Η Μυρίκη των αρχαίων (σήμερα αρμυρίκι) ήταν αφιερωμένη στην Αφροδίτη, σύμβολο της ομορφιάς και της νεότητας.
Κατά μια άλλη παράδοση το αρμυρίκι είναι μεταμόρφωση της Μυρίκης, θυγατέρας του Κύπριου βασιλιά Κινύρα και αδελφής του Άδωνι.
Ο Οδυσσέας στην Ιλιάδα του Ομήρου κρεμά σε ένα δέντρο μυρίκης την πανοπλία του Δόλωνα, κατασκόπου των Τρώων , που κτυπήθηκε θανάσιμα από τον Διομήδη.

Σήμερα είναι γνωστά ως αρμυρίκια , αρμυρίχια, μερεχλιές, μυρίγκες, μέρικοι και μεριτές.

Φυτά ιδιαίτερα ανθεκτικά και στην αλατότητα του εδάφους.

Πηγές: Ο φυτικός θησαυρός της Σικίνου, wikipedia

Πράσινα ταξίδια

Το παρακάτω άρθρο, μαζί με το σχόλιο που το ακολουθεί, εστάλη για δημοσίευση και το συνυπογράφει και το blog ετούτο.

Ο τουρίστας ρυπαίνει το περιβάλλον

Πράσινα ταξίδια, η οικολογική λύση

Της Λίνας Γιάνναρου (Kαθημερινή)

Λίγο που η χώρα μας προσφέρει πληθώρα επιλογών (βουνά, θάλασσες, όλα στο πόδι μας), λίγο που χάρη στην εγχώρια ακρίβεια, οι προορισμοί του εξωτερικού μας φαίνονται όλο και πιο προσιτοί, οι ταξιδιώτες μέσα μας μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνουν. Ωραία όλα αυτά, αλλά... το περιβάλλον; Δεν είναι μόνο ότι οι αερομεταφορές έχουν σημαντικό μερίδιο στο φαινόμενο του θερμοκηπίου («συμμετέχουν» με ένα 8%). Υπολογίζεται ότι ο κλάδος της φιλοξενίας δαπανά 3,7 δισ. δολάρια τον χρόνο σε ενέργεια, ενώ ένα τυπικό ξενοδοχείο χρησιμοποιεί 826 λίτρα νερού την ημέρα ανά κατειλημμένο δωμάτιο!

Μολονότι κάθε μας ταξίδι σηματοδοτεί μια μικρή ή μεγαλύτερη επιβάρυνση για τον τόπο που επισκεπτόμαστε, ο πράσινος» τουρίστας δεν είναι ο στάσιμος τουρίστας. Υπάρχουν τρόποι και να γνωρίσουμε τον κόσμο και να τον κάνουμε καλύτερο. Αρκεί να μην ξεχνάμε στα ταξίδια μας το «πράσινο» διαβατήριό μας. Ο λόγος για την πρωτοβουλία του Προγράμματος Τουρισμού του UNEP (Πρόγραμμα του ΟΗΕ για το Περιβάλλον) να συντάξει έναν ηλεκτρονικό οδηγό για φιλικές προς το περιβάλλον διακοπές, ο οποίος βρίσκεται στη διάθεση των Ελλήνων πολιτών χάρη στην Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού και συγκεκριμένα στο Πρόγραμμα Αειφόρο Αιγαίο (diktioaigaiou.gr).

Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν; Κατ' αρχήν να σχεδιάσουμε σωστά τις αποδράσεις μας, ξεκινώντας από την επιλογή προορισμού. Οπως τονίζουν οι ειδικοί του ΟΗΕ, μπορούμε να συμβουλευτούμε δικτυακούς τόπους αφιερωμένους στον υπεύθυνο ή βιώσιμο τουρισμό και να επιλέγουμε ξενοδοχεία ή ταξιδιωτικούς φορείς που επιδεικνύουν σεβασμό στο περιβάλλον. Εάν είναι εφικτό, ας αποφύγουμε τις αεροπορικές μετακινήσεις και ας επιλέξουμε τις επίγειες διαδρομές. Εάν το αεροπλάνο είναι μονόδρομος, πάντως, μπορούμε να επιλέξουμε εταιρεία που έχει δεσμευτεί απέναντι στη βιώσιμη αεροπορία ή να αποφύγουμε διαδρομές με ενδιάμεση στάθμευση. Ως γνωστόν, οι υψηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα καταγράφονται στην απογείωση και στην προσγείωση των αεροπλάνων.

Οι υποχρεώσεις μας

Φτάνοντας στον τόπο των διακοπών μας, οι υποχρεώσεις μας αυξάνονται. Ωραία η αίσθηση της πολυτέλειας, είναι όμως πραγματικά ανάγκη να αλλάζουμε καθημερινά σεντόνια; Τα περισσότερα ξενοδοχεία σήμερα δίνουν τη σχετική επιλογή στον επισκέπτη. Στα εστιατόρια, ας επιλέγουμε τοπικές σπεσιαλιτέ. Ετσι, δεν ανοίγουμε μόνο τους γευστικούς μας ορίζοντες, αλλά επιπλέον ενισχύουμε τις τοπικές κοινωνίες και βοηθάμε στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από άσκοπες μεταφορές προϊόντων. Είναι σαφές ότι δεν καταναλώνουμε τρόφιμα που προέρχονται από απειλούμενα είδη (ούτε αγοράζουμε τέτοια σουβενίρ!). Για τις μετακινήσεις μας, τα δημόσια μέσα μεταφοράς, τα ποδήλατα, η πεζοπορία αποτελούν «πράσινες» εναλλακτικές του Ι.Χ.

Άραγε περνάει από το μυαλό όσων σχετίζονται και εξαρτώνται άμεσα από τον τουρισμό το όφελος που θα αποκόμιζε ένας τόπος αν πλασαριζόταν ως "πράσινος" στο διεθνή χάρτη; Πέρα από τα σημαντικά που ευελπιστούμε να αποκτήσουμε σ' αυτή τη ζωή (βιολογικός, αφαλάτωση, ανακύκλωση, κ.ά.) υπάρχουν κι άλλες παράμετροι που θα μπορούσαν να αποτελούν οικολογικό δέλεαρ:

Χωριό χωρίς αυτοκίνητο (δηλαδή να μη χρειάζεται ο επισκέπτης να φέρει στο νησί το όχημά του)

Νησί χωρίς χωματερή

Υπάρχουν άλλες προτάσεις; (ναι ναι...)

Φτωχοί στο μυαλό...

...Αυτές τις μέρες το κράτος χρεοκόπησε και επισήμως. 5 ταμεία δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Το κράτος έχει χρεοκοπήσει καιρό τώρα, σε όλες τις λειτουργίες και τους κοινωνικούς ρόλους του, απλώς δεν το ’χουμε καταλάβει χειροπιαστά, γιατί έχουμε μάθει να μετράμε μόνο με τα λεφτά που μπαίνουν στην τσέπη μας.

Σε όλες τις χώρες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την κρίση. Αυξάνουν τις δημόσιες δαπάνες, μειώνουν τη φορολογία. Εδώ δεν μπορούν, κάνουν το αντίθετο, το κράτος είναι το ίδιο χρεοκοπημένο, αντί να ενισχύσει τη ρευστότητα, την αφαιρεί. Για τον εαυτό του. Η κρίση δεν είναι η αιτία των προβλημάτων μας. Τα προβλήματά μας μας κάνουν ανίκανους να αντιμετωπίσουμε την κρίση.

Το κράτος δανείζεται ακριβότερα απ’ όσο δανείζεται καθένας από μας. Το κράτος δηλαδή είναι πια εντελώς αφερέγγυο. Πληρώνει το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού σε τοκοχρεολύσια. Δεν έχει λεφτά, αν ήταν επιχείρηση θα έβαζε λουκέτο. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά μας. Παραδόξως δεν συζητάνε όλοι αυτό.

Γιατί είμαστε φτωχοί; Πληρώνουμε πάρα πολλά στο κράτος. Έχουμε τις μεγαλύτερες «κρατήσεις», οι εργαζόμενοι παραπονιούνται ότι σχεδόν το 40% του μισθού τους παρακρατείται, οι επιχειρήσεις ότι πληρώνουν σχεδόν το διπλάσιο απ’ όσα ο κάθε εργαζόμενος παίρνει στο χέρι. Πώς λοιπόν χρεοκόπησε αυτό το κράτος; Έχουμε δωρεάν παιδεία, όμως πληρώνουμε περισσότερες ιδιωτικές δαπάνες για παιδεία από κάθε άλλον Ευρωπαίο. Περισσότερες ιδιωτικές δαπάνες για υγεία από κάθε άλλον Ευρωπαίο. Κάθε Σεπτέμβριο πανικόβλητοι γονείς ψάχνουν νηπιαγωγεία.

Πληρώνουμε σχολεία, πληρώνουμε παιδικούς σταθμούς, πληρώνουμε φροντιστήρια, πληρώνουμε τις ξένες γλώσσες, τον αθλητισμό, τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες, πληρώνουμε τις σχολές.
Πληρώνουμε ιδιωτική ασφάλιση, πληρώνουμε νοσοκομεία, εξετάσεις, φακελάκια. Πληρώνουμε διόδια, η μοναδική χώρα που αντί να μειώνονται τα διόδια ακριβαίνουν με το χρόνο, πληρώνουμε δεκαετίες διόδια για δρόμους που δεν είναι εθνικοί οδοί, πληρώνουμε διόδια για δρόμους που δεν έχουν γίνει ακόμα.
Δεν έχουμε μετρό, συγκοινωνίες, πληρώνουμε ταξί, πληρώνουμε βενζίνες, πληρώνουμε πάρκινγκ γιατί δεν υπάρχουν θέσεις στάθμευσης.
Πληρώνουμε σεκιουριτάδες γιατί δεν υπάρχει ασφάλεια, αστυνόμευση, πληρώνουμε κάθε διασκέδαση γιατί δεν υπάρχει ένα δέντρο, ένα παγκάκι, μια προβλήτα να κάτσει ένας άνθρωπος χωρίς να πληρώσει.
Πληρώνουμε για κάθε δραστηριότητα, για κάθε λειτουργία του κράτους, πληρώνουμε ταρίφα για τη βάφτιση και την κηδεία μας.
Πληρώνουμε την παιδεία, πληρώνουμε την υγεία, την ασφάλεια, πληρώνουμε τις συγκοινωνίες, τους δρόμους, τα σκουπίδια, το περιβάλλον.
Πληρώνουμε δηλαδή διπλά.
Πληρώνουμε αυτά που κανένας άλλος Ευρωπαίους δεν διανοείται να πληρώσει, γιατί του τα παρέχει ήδη το κράτος.
Γι’ αυτό είμαστε φτωχοί.

Κι όμως το κράτος έχει χρεοκοπήσει. Μήπως επειδή μας παρέχει υψηλές υπηρεσίες; Γίνονται κάθε χρόνο και χειρότερες. Κι όμως το κράτος δεν έχει λεφτά και δανείζεται. Πού πάνε αυτά τα λεφτά; Εκατοντάδες χιλιάδες κομματικές προσλήψεις, ενώ μένουν κενές οι απαραίτητες οργανικές θέσεις. Προκλητική κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος από κομματικά στελέχη. Αύξηση όλων των δαπανών στα ταμεία και το ΕΣΥ, ενώ συγχρόνως οι υπηρεσίες τους υποβαθμίζονται. Διασπάθιση του δημόσιου χρήματος στις ΔΕΚΟ την ίδια ώρα που χρεοκοπούν και οι υπηρεσίες τους υποβαθμίζονται. Μετατροπή της τοπικής αυτοδιοίκησης σε άλλο ένα πεδίο διασπάθισης δημόσιου χρήματος. Εκποίηση της δημόσιας γης από κουμπάρους και ηγούμενους. Υπεξαίρεση του κοινωνικού πλούτου από πολιτικές εταιρείες Α.Ε. που μεταφέρουν συνεχώς χρήμα από τα δημόσια ταμεία και το μετατρέπουν σε μαύρο χρήμα, σε πολιτικό χρήμα.

Έτσι το κράτος χρειάζεται κι άλλο χρήμα, πάντα περισσότερο χρήμα. Και χτυπάει δεύτερη φορά. Αυξάνει τους φόρους, μεγαλώνει τον ΦΠΑ, αυξάνει τους έμμεσους φόρους, τις ασφαλιστικές εισφορές, τους λογαριασμούς των υπηρεσιών κοινής ωφελείας. Έτσι τα προϊόντα γίνονται ακόμα πιο ακριβά, η ζωή ακόμα πιο δύσκολη.

Καμία υγιής παραγωγική δραστηριότητα δεν αναπτύσσεται σε τέτοιο περιβάλλον. Η ιδιωτική παραγωγή μειώνεται αντί να αυξάνεται, μόνο η διαπλοκή, η συναλλαγή με την εξουσία σε όλες τις βαθμίδες ανθεί σ’ αυτή τη χώρα. Στους πολίτες υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να επιβιώσουν, να κλέβουν ο ένας τον άλλον. Και αυτό κάνουν. Και όλοι μαζί τον εαυτό τους. Γι’ αυτό είμαστε φτωχοί.

Κάθε μέρα που περνάει η κατάσταση γίνεται λιγότερο αναστρέψιμη.
Τα ταμεία χρεοκόπησαν, στα νοσοκομεία πεθαίνουν άνθρωποι γιατί λείπουν εξαρτήματα, τα ποτάμια έχουν γίνει χαβούζες, ζούμε δίπλα στις χωματερές, τα σχολεία μοιάζουν με παράγκες χωρίς δασκάλους, τα δικαστήρια με σταθμούς των ΚΤΕΛ που εκδικάζουν υποθέσεις μετά από μια δεκαετία, οι αστυνομικοί πυροβολούν ο ένας τον άλλον ή αυτοτραυματίζονται, η Ακρόπολη λειτουργεί 9 με 2, όταν δεν είναι κλειστή λόγω απεργίας, και τα πανεπιστήμια λειτουργούν χρόνο παρά χρόνο.

Είμαστε φτωχοί καιρό τώρα, αλλά δεν το ’χουμε καταλάβει.
Δεν είναι παράδοξο που κανένας δεν λέει κάτι για το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε και τι θα κάνουμε γι’ αυτό;

Κείμενο του Φ. Γεωργελέ - Φωτογραφίες του Gilbert Garcin

Της κυράς Σαρακοστής

Η 50χρονη Βασιλική, ψάχνοντας στο βάθος της ντουλάπας της, βρήκε ένα κουτάκι με θύμησες. Το άνοιξε και αντίκρισε ένα σχέδιό της που είχε κάνει παιδί, για να αποτυπώσει την κυρα-Σαρακοστή, έτσι όπως την είχε περιγράψει η γιαγιά της, η Μαρία. Από κάτω έγραφε και ένα αντίστοιχο ποιηματάκι.

«Την κυρα-Σαρακοστή
που 'ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσε
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν ένα τη βδομάδα
μέχρι να' ρθει η Πασχαλιά».

Ονειροπόλησε. Θυμήθηκε ότι η γιαγιά της, έφτιαχνε την κυρα-Σαρακοστή σαν μπισκοτάκι, με επτά πόδια. Μετά το τέλος κάθε εβδομάδας έκοβε και από ένα πόδι. Το τελευταίο πόδι το 'κοβε το Μεγάλο Σάββατο.

Η Μεγάλη Εβδομάδα δεν περιλαμβάνεται στη Σαρακοστή και η νηστεία της είναι ιδιαίτερη και αυστηρή. Σύμφωνα με τα λαογραφικά δρώμενα, αλλά και το τυπικό της Εκκλησίας, όλες τις ημέρες της Σαρακοστής τηρείται αυστηρή νηστεία εκτός του Σαββάτου και Κυριακής όπου γίνεται κατάλυση οίνου και ελαίου.

Η Βασιλική θυμήθηκε τη γιαγιά που έλεγε ότι στη Σαρακοστή εξαίρεση αποτελεί η γιορτή των Αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων (όπου καταλύεται το λάδι) καθώς και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου οπότε καταλύεται το ψάρι, όποια μέρα και να γιορταστεί.

Επανερχόμενη στην ωμή πραγματικότητα διάβασε για την έρευνα του Πανεπιστημίου της Κρήτης. Βάσει αυτής, τα άτομα που νηστεύουν παρουσιάζουν μειωμένα επίπεδα λιποπρωτεϊνών στο αίμα, μειωμένα επίπεδα ουρικού οξέος και χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας, ενώ αποκτούν υποσυνείδητα καλές διατροφικές συνήθειες. Και το σπουδαιότερο η νηστεία καταπολεμά και την κατάθλιψη.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ

αφιερωμένο στο χρήστη V