Ο πεζόδρομος είναι ένα μέτρο της παιδείας μας

ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙΣΤΕΙ ΑΣ ΠΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ

Για μια ακόμα φορά η διέλευση από τον κεντρικό δρόμο και τους παραδρόμους του αποτελεί πηγή κινδύνου για τους φιλήσυχους και ευκαιρία ψευτομαγκιάς από τους “ανήσυχους” (Σάββατο βράδυ ίσως χρειαζόμαστε  παρκαδόρο και τροχονόμο έξω από τα νυχτερινά στέκια του πεζοδρόμου). Η (επεξεργασμένη ώστε να μη σοκάρει) φωτογραφία με τη νεκρή –εγκυμονούσα- γάτα, πατημένη και παρατημένη από έναν από εμάς μεσημέρι Κυριακής, εστάλη στο blog με τον τίτλο “ως πότε πια;” και αυτό είναι που πρέπει να ρωτήσουμε με τη σειρά μας σε όσους μας εμπαίζουν καθημερινά, εποχούμενους και διοικούντες.

Ως πότε πια;

Δεκαπέντε χρόνια σχεδόν ο δρόμος δηλώνεται ότι πρέπει να γίνει πεζόδρομος, πέρυσι συγκεντρωθήκανε σχεδόν 150 υπογραφές και η Κοινότητα πήρε για ακόμη μια φορά απόφαση υπέρ της προστασίας του πεζοδρόμου, φέτος μάλιστα γίναμε μάρτυρες των περίφημων διακηρύξεων από όλους τους υποψηφίους δημάρχους για άμεση απαγόρευση της κυκλοφορίας. Επειδή τίποτα δεν είναι πιο άμεσο από το θάνατο καλό είναι να βιαστούμε λίγο, καθώς αύριο μπορεί να είναι αργά. Κι αντί για γάτα να συζητάμε για κάποιο παιδί. Απίθανο; Μάλλον ζείτε σε άλλο νησί.

Από το μπλογκ αυτό ξεκίνησε πριν δυο χρόνια μία διαπόμπευση όσων περνάνε προκλητικά.

Το αποτέλεσμα πενιχρότατο.

Το γυρίσαμε στα χιουμοριστικά ποιηματάκια. 

Το αποτέλεσμα μηδενικό.

Ίσως λοιπόν θέλει πιο δυναμική στάση. Αυτοκόλλητα, φυσικά εμπόδια, εξώδικα και ασφαλιστικά μέτρα. Η απερχόμενη Κοινοτάρχισσα με το νυν Κοινοτικό Συμβούλιο (ένας μήνας έμεινε, δεν τελείωσε η θητεία, όπως θα νομίσει κάποιος που θα επισκεφθεί αυτές τις μέρες το Κοινοτικό Κατάστημα για να θέσει κάποιο ζήτημά του) και ο μέλλων Δήμαρχος καλούνται να δείξουν το δρόμο.

Ή πιο σωστά να δείξουν τον πεζόδρομο.

BLOGS ΚΑΙ ΜΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΤΕΛΙΚΑ;

Ας το δείξουμε έμπρακτα, κι αυτό αποτελεί κάλεσμα σε όλους όσους έχουν βήμα. Αντίπαρος δεν σημαίνει μόνο πολιτικό ρεπορτάζ ή υποκειμενικό σχολιασμό.