Κλώνοι γονέων και γόνοι κλώνων σε έναν Αύγουστο ψεύτικο

Η εκκωφαντική βουή του πολυπληθούς Αυγούστου δεν έχει ακόμα κοπάσει. Οι μόνιμοι κάτοικοι, ακόμα κι οι εξαρτώμενοι από τον τουρισμό, ταγμένοι όλοι να ζουν στο όμορφο νησί, το έβλεπαν διαρκώς να μεταλλάσσεται, κάθε μέρα και περισσότερο, σε έναν τόπο άγνωστο, άσχημο, σχεδόν αφιλόξενο. Κι όσο πιο αφιλόξενο τον νιώθαμε εμείς, τόσο αυτός ο τόπος, σαν από πείσμα νομοτελειακό, πλημμύριζε από κόσμο, κάνοντας τους επιχειρηματίες πρόσκαιρα ευτυχείς και τους Αθηναίους φανερά ικανοποιημένους και άνετους καθώς κινούνταν στα γνώριμα μονοπάτια που χαράζουν οι ζωές τους στην πόλη, μετατρεπόμενοι από κανονικοί άνθρωποι σε γόνοι κλώνων, που με τις νεόπτωχες εμφανίσεις τους και το άνετο ύφος που επιτάσσουν ο συνδυασμός εναλλακτικού lifestyle και απέριττης ζωής, περιδιάβαιναν τα σοκάκια του νησιού.
Η Αντίπαρος που γνώρισαν οι περισσότεροι επισκέπτες την περίοδο του Αυγούστου και τίμησαν τα περιοδικά, οι εφημερίδες και τα σαχλοκάναλα δεν είναι η πραγματική: η νύφη των κεντρικών Κυκλάδων που αγαπάμε έντεκα μήνες το χρόνο μετατρέπεται τον Αύγουστο, με όλο και μεγαλύτερη ακρίβεια κάθε χρόνο, σε ένα παρδαλό και υστερικό νυμφίδιο, χωρίς τρόπους, τσαλακωμένο κι αηδιαστικό. Στον δρόμο περιφέρονταν με ηδυπάθεια και ναρκισσισμό νεοέλληνες που δραπέτευσαν για λίγο από την κολασμένη πρωτεύουσα, ελπίζοντας σε ένα σύντομο διάλειμμα εκφόρτωσης στη ματαιόδοξη αστική ζωή τους, αγνοώντας ωστόσο το πρωταρχικό: η κοινωνική γκλαμουριά έχει τη δική της μνήμη.  Κι αυτή μεταφέρθηκε αυτούσια εδώ τον Αύγουστο, και μάλιστα ακόμα πιο ενοχλητική: Όλοι αυτοί οι κοκαρισμένοι νεόπτωχοι κλώνοι κροίσων γονέων, που αποβιβάζονται στο νησί με τα ελικόπτερά τους και συμπεριφέρονται με τη χαρακτηριστική άνεση που τους προσδίδει η εντύπωση πως είναι κομμάτι από εμάς, στην πραγματικότητα είναι ξένοι. Κι όσο δεν νιώθουν μια οργίλη πίεση να τους ελέγχει, τόσο πληθαίνουν και προκαλούν με τη στάση τους.
Ακόμα περιμένουμε τους μεγαλοκροίσους που έφτιαξαν εδώ τον φορολογικό τους παράδεισο να ανταποδώσουν την φιλοξενία του νησιού και την ανοχή των κατοίκων. Μάταια μέχρι σήμερα, είναι ελάχιστοι αυτοί που περιφέρονται στο χωριό και δεν εισπράττουν την πισώπλατη χλεύη, οργή κι αποδοκιμασία.
Το κάκιστο νερό, οι βρώμικοι δρόμοι, η ανύπαρκτη αστυνόμευση, οι μεταμεσονύκτιοι καυγάδες και ξυλοδαρμοί εν μέσω αλκοολικής -και άλλης- νιρβάνας γύρω από την κακαίσθητη θορυβώδη πλατεία και την –εκτός κανόνων λόγω ρετρό(;)- ντίσκο, το ολοσκότεινο κάστρο, έρμαιο στους σύγχρονους νεόπτωχους πειρατές και πειρατίνες, και πολλά ακόμα, κάνουν παράδοξη την αυξημένη επισκεψιμότητα του νησιού από VIPS, ψευδοVIPS, κροίσους, σελέμπριτις και φτηνιάρηδες διάττοντες αστέρες της ελληνικής σόουμπιζ, αφού δεν μπορούν να αρέσκονται να περιφέρονται ανάμεσα σε σωρούς από σκουπίδια ή να τρώνε πλάι σε ξέχειλους βόθρους ο Sakis, ο Νταλάρας, η Μπακοδήμου και οι λοιποί διάσημοι αξιοπρεπείς επισκέπτες. Μήπως αυτό αξίζει κατά βάθος σε όσους με υπερηφάνεια και έλλειψη κριτικής τους προωθούν (ΜΜΕ, blogs, κλπ);

διαβάστε επίσης: γυναίκες κλώνοι στο νησί - μια εξωραϊσμένη γυναικεία μάζα από πανομοιότυπες προτυποποιημένες γυναίκες στο νησί του Αυγούστου