Μεταξωτοί άνθρωποι και άνθρωποι τσουκνίδες

Το παρακάτω κείμενο του Γιάννη Τριάντη δεν είναι πολιτικό άρθρο με πινελιές ενδοστοχασμού και φιλοσοφίας, όπως το συνηθίζει. Σχεδιάζει ανάγλυφα τη σιλουέτα ενός μεταξωτού ανθρώπου, ενός δηλαδή σιωπηλού αγίου κι αέρινου ήρωα, που έγινε ανάλαφρος από τα πολλά βάρη, στοχαστικός από την άπλετη μοναξιά, αισιόδοξος από τις στερήσεις, φιλόξενος από τους πολέμους. Το να τον επαναφέρουμε στη ζωή μας είναι πιο δύσκολο κι από την εθνική υπόθεση των καιρών. Ίσως γιατί οι άνθρωποι τσουκνίδες περισσεύουν και οι μεταξωτοί εκλείπουν.

Αφιερωμένο στους αφανείς και σεμνούς, τους γνήσια καλούς και βιωματικά καλλιεργημένους. 

 

Το είχε πει σε μια συνέντευξή του ο αείμνηστος Νίκος Καρούζος: «Μεταξωτοί άνθρωποι». Μιλούσε για κάποιους χωρικούς που είχε συναντήσει στη Λέσβο. Αγράμματοι ήταν, αλλά σοφοί. Και, προπάντων, τρυφεροί με τους άλλους. Απαλοί, χωρίς γωνίες που κόβουν, χωρίς καχυποψία, δίχως έπαρση και επιθετική ειρωνεία που πληγώνει. Μεταξωτοί άνθρωποι...;

Μου 'μεινε αυτός ο χαρακτηρισμός. Χαράχτηκε μέσα μου. Κι από τότε ένα νέο κριτήριο λειτουργεί στις αξιολογήσεις μου για τους ανθρώπους: η συμπεριφορά και η στάση τους σε «ασήμαντα» πεδία της καθημερινότητας. Αυτά που συνήθως τα προσπερνάμε ή δεν τα παρατηρούμε, γιατί δεν μας απασχόλησαν ποτέ οι εκφάνσεις της «μεταξωτής συμπεριφοράς»...; Βέβαια οι άνθρωποι δεν συγκροτούν ως χαρακτήρες ένα συμπαγές όλον, αλλά ένα αντιφατικό σύνθεμα, στο οποίο συνυπάρχουν «μεταξωτά» στοιχεία και ακάνθινες απολήξεις. Γι' αυτό και είναι κάπως παρακινδυνευμένα τα άμεσα και οριστικά συμπεράσματα για το «είναι» των ανθρώπων...;

Παρ' όλα αυτά, προσωπικά, διακινδυνεύω την εξαγωγή συμπερασμάτων παρατηρώντας μικρές «ασήμαντες» κινήσεις στις παρέες, στον εργασιακό χώρο και στο «δάσος» του καθε μέρα, όταν συγχρωτίζομαι με αγνώστους. Και συνήθως δεν πέφτω έξω. Διότι τα γνωρίσματα αυτά αποκαλύπτουν πειστικά τον εσωτερικό κόσμο του άλλου. Τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό...;

Φερ' ειπείν, «σκλαβώνομαι» από εκείνους που δεν ορμάνε να πιάσουν την καλύτερη θέση στο τραπέζι μιας ταβέρνας. Θεωρώ την κίνηση αυτή απότοκο καταγωγικής ευγένειας και γενναιοδωρίας, η οποία αδιαφορεί για το ιδιωφελές και συμφέρον. Αντίθετα, οι άνθρωποι που σπεύδουν φουριόζοι για μια καλή θέση καταχωρίζονται μέσα μου σαν αρπακτικά. Και -το 'χω παρατηρήσει- έτσι συμπεριφέρονται, σαν αρπακτικά, και σε άλλα ζωτικά και κρίσιμα πεδία... Κάποτε βρέθηκα σ' ένα τραπέζι, στο οποίο κυριαρχούσαν οι «επώνυμοι». Απέναντί μου καθόταν ένας πολύ γνωστός καλλιτέχνης, μεγάλο όνομα, ο οποίος ούτε φλυαρούσε ούτε ακκιζόταν όπως κάποιοι άλλοι στη συντροφιά. Όταν άρχισαν να καταφθάνουν τα πρώτα κοινά πιάτα, ήταν ο μόνος που δεν επέπεσε για να εξασφαλίσει τη μερίδα του, αλλά ρωτούσε τους διπλανούς του και μοίραζε πρώτα στους άλλους και μετά, ό,τι έμενε, κρατούσε για τον εαυτό του. «Μεταξωτός άνθρωπος», σκέφτηκα...

Η μεταξωτή συμπεριφορά δεν παραπέμπει απαραιτήτως -ή κυρίως- στο σαβουάρ βιβρ και στους «καλούς τρόπους» εν γένει. Τέμνεται σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά δεν αποτελεί αποτύπωμα διδαχθείσης μεθόδου για το φέρεσθαι.

Εδώ, το «μετάξι» είναι αυτοφυές ή προϊόν δουλεμένου χαρακτήρα. Είναι ο τρόπος που ο άλλος βλέπει τους συνανθρώπους του. Είναι η θέαση του κόσμου χωρίς τα εγωιστικά γυαλιά του προσωπικού ωφελιμισμού. Είναι, ευρύτερα, η υποταγή του ατομικού συμφέροντος στη συλλογικότητα, χωρίς βέβαια η «μεταξωτή συμπεριφορά» να φτάνει σε σημείο υπονόμευσης προσωπικών δικαιωμάτων και δικαίων. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να αδικεί τον εαυτό του... Όμως, προσέξτε μια λεπτή απόχρωση: ποτέ ένας «μεταξωτός άνθρωπος» δεν νιώθει κορόιδο, όταν άλλοι τον προσπερνούν -στη σειρά μιας καντίνας ή στην ιεραρχία- χρησιμοποιώντας αθέμιτα μέσα και μεθόδους.

Το «άφες αυτοίς» είναι ριζωμένο μέσα του. Αποτελεί μέρος του αξιακού του κώδικα. Ξέρει τι γίνεται στην «αγορά». Αλλά συνειδητά δεν συμμετέχει στο εξοντωτικό αυτό παιχνίδι. Απέχει χωρίς να κλαυθμηρίζει.

Γιατί, εκτός από μετάξι, τέτοιοι άνθρωποι διαθέτουν και ένα σκληρό κοίτασμα, που τους επιτρέπει να είναι ταυτόχρονα στωικοί και γρανιτένιοι. Ένας από αυτούς έγινε φίλος μου - και το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι θα συμβεί αυτό. Πρώτη μέρα στη μονάδα γύρισε από τη σκοπιά και μπήκε στη σειρά για φαγητό. Ήταν τρίτος από το τέλος. Τότε ακούστηκε ο μάγειρας να λέει ότι έμειναν μονάχα δύο μερίδες. Ο Κωστής πλησίαζε, ήταν ένας από τους δύο τυχερούς. Αλλά μόλις άκουσε τον μάγειρα, έφυγε αθόρυβα παραχωρώντας τη θέση του στον επόμενο. Έτσι. Αθόρυβα, αυτοθυσιαστικά, γενναιόδωρα, χωρίς να το κάνει θέμα...

Οι «μεταξωτοί άνθρωποι», λοιπόν. Που μιλούν ελάχιστα για τον εαυτό τους. Που χαίρονται με τις επιτυχίες των άλλων. Που δεν σπεύδουν χαιρέκακα να «κάνουν πλάκα», δήθεν χαριεντιζόμενοι, με εξωτερικά γνωρίσματα που πονάνε τους άλλους... Εκείνοι, που δεν σπερμολογούν διακινώντας φήμες. Εκείνοι που υπερασπίζονται σθεναρά κάποιον απόντα όταν λοιδορείται σε μια παρέα, χωρίς να είναι φίλος τους, αλλά επειδή νιώθουν ότι αδικείται...

Οι μεταξωτοί άνθρωποι. Όσοι προσέχουν τι λες, και δεν είναι ωσεί παρόντες στην κουβέντα, με το μυαλό τους στο τι θα πουν οι ίδιοι για να εντυπωσιάσουν. Άνθρωποι με ανοιχτούς πόρους και πλατιά καρδιά... Υπεράνθρωποι; Όχι. Απλώς, μεταξωτοί... Φαίνονται από μακριά. Αρκεί να προσέξεις «μικρές», «ασήμαντες» κινήσεις στο φέρεσθαι των ανθρώπων...

πηγή

Διάπλους 2012–τα ανθρώπινα γλαράκια

Για μια ακόμα φορά κερδίζει επάξια τον τίτλο του κεντρικού γεγονότος της θερινής Αντιπάρου. Αξίζει ένα μπράβο σε όλους: διοργανωτές, συμμετέχοντες, εθελοντές, θεατές. Οι μικρές ατέλειες είναι απλά για να είναι η επόμενη διοργάνωση ακόμα πιο επιτυχημένη.

Ήδη άρχισαν να αναρτώνται τα πρώτα βίντεο και φωτογραφίες, αλλά και σχόλια σε κοινωνικά δίκτυα όπως το παρακάτω (της φίλης Αλ.Κ. στην παρθενική της συμμετοχή):

“Σήμερα κολύμπησα την απόσταση Πούντα-Αντίπαρος! Ένα ακατόρθωτο εγχείρημα για μένα έγινε πραγματικότητα! Προτρεπω όλους να δοκιμάσουν αυτή την μοναδική εμπειρία! Πως την βίωσα? Ως μια ατομική προσπάθεια μέσα από ένα αρχέγονο αίσθημα επιβίωσης με μια ταυτόχρονα επιχειρούμενη συλλογική προσπάθεια μέσα σε μια διαισθητικά συγχρονισμένη συνειδητότητα!! Δεν θα ξεχάσω τους ήχους της θάλασσας από την θορυβώδη διάσχιση της από τα ανθρώπινα "γλαράκια". Μπράβο στους διοργανωτές και συνκολυμβητες μου!!”

πηγή των δύο εξαιρετικών φωτό: http://www.facebook.com/mairixatzaki

 

Αφιέρωμα από την αντιπάρια φωνή που πρώτη ανέβασε υλικό από την εκδήλωση:

Ολόκληρο φωτογραφικό άλμπουμ από τον αντιπάριο (εδώ το άλμπουμ):

Βίντεο από τον παριανό τύπο (psts.gr):

και οι χρόνοι των νικητών από το ΝΟΑ (και τον πρόεδρό του κ. Φαρούπο Τάσο, στον οποίο αξίζουν και τα περισσότερα συγχαρητήρια:

YOU ARE DREAMING–KEEP ON

(ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΗΛΗ “ΓΕΦΥΡΑ 2” ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ - http://menoumeantiparo.wordpress.com/2012/07/07/27-6-12-28-6-12-om/)

Δεν χρειάζεται να σχολιασθεί εκτενώς το πρόσφατο δελτίο τύπου του Δημάρχου που κυκλοφόρησε προχθές στη Φωνή της Πάρου(και μοιράστηκε πόρτα πόρτα στο νησί μας, σαν να πρόκειται για μία απέλπιδα προσπάθεια να διαστρεβλωθεί η αλήθεια και να αποκρυφτούν τα ποικίλα προβλήματα του Δήμου μας). Πρόκειται για ένα γενικόλογο αφορισμό του σατανικού ρολού που επιτελεί η αντιπολίτευση συνολικά, μέρος της οποίας είμαστε κι εμείς. Όποιος επιθυμεί απάντηση στα φαιδρά που γράφονται στο συγκεκριμένο δελτίο τύπου μπορεί να διαβάσει προσεκτικά το εκτενές δελτίο τύπου μας που αποκαλύπτει όλη την αλήθεια που άκομψα απέκρυψε ο δήμαρχος στην απαράδεκτου ύφους ομιλία του στην πλατεία πριν ένα μήνα. Δεν χρειάζεται επίσης να αποδείξουμε ότι δεν υπάρχει καμιά συγγένεια με την μείζονα αντιπολίτευση, πέρα από την κοινή συχνά αντιπολιτευτική στάση στην οποία μας υποχρεώνει ο ίδιος ο δήμαρχος. Και φυσικά δεν θα μάθουμε ιστορία από τα δελτία τύπου των συμβούλων του δημάρχου, που επαναδιατυπώνουν βασικές αρχές περί δημοκρατίας, σωστής διαχείρισης των κοινών και διαφάνειας, με αναφορές ακόμα και στο Νέρωνα.

Το νησί μας διανύει το δεύτερο έτος δημαρχίας του Κ. Λεβεντάκη και ακόμα περιμένουμε όλα αυτά που με σαφήνεια διατυπώνουμε στο πρόσφατο δελτίο τύπου μας, που φυσικά δεν απαντήθηκε ποτέ, αλλά ευτυχώς κοινοποιήθηκε στο μεγαλύτερο μέρος των συμπολιτών μας (παρότι η Φωνή της Πάρου δεν το δημοσίευσε ούτε καν περιληπτικά, ακολουθώντας μία σταθερή γραμμή συμπολίτευσης με το Δήμαρχο και αποκήρυξης ή μη δημοσίευσης κάθε δελτίου τύπου, ενέργειας ή θέσης του συνδυασμού μας, αντίθετα με βασικές αρχές δημοσιογραφικής δεοντολογίας).

Αντιπαρερχόμενοι τέλος την περίφημη ομοιότητα μας με την παράταξη του κ.Βασιλόπουλου (μείζονα αντιπολίτευση), θα μπορούσαμε να δούμε στο πρόσωπο του Δημάρχου και του στενού επιτελείου του μία σαφή αντιστοίχιση με όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας, υπό το πρίσμα ενός βαθέως κομματικού κράτους που φαίνεται πως δουλεύει πολύ ενώ είναι αναποτελεσματικό, που εξυμνεί τη συνεργασία και τη διαφάνεια χωρίς να τις εφαρμόζει στην πράξη, που ορκίζεται στην αξιοκρατία υπηρετώντας ωστόσο τις αρχές της οικογενειοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων και που, εν τέλει, αποδίδει στην αντιπολίτευση κάθε στραβό που οφείλεται στη στρεβλή διοίκηση του ιδίου. Πολλές ομοιότητες για να είναι συμπτωματικές.

Η στήλη «Γέφυρα 2» επανέρχεται λοιπόν. Σιγά σιγά θα αναρτηθούν περιληπτικά και τα παλαιότερα συμβούλια, ως συνέχεια της μέχρι σήμερα προσπάθειας που ξεκίνησε ο προκάτοχος μου κ. Σφαλαγκάκος, να καταγράφονται δηλαδή οι αποφάσεις και οι συζητήσεις που αναπτύσσονται στις συνεδριάσεις της Οικονομικής Επιτροπής και του Δημοτικού Συμβουλίου, στις οποίες έχει εκπροσώπηση ο συνδυασμός μας. Αυτή η ανάγκη γίνεται ακόμα πιο επιτακτική αυτή τη στιγμή: στην κακή και ανεπαρκέστατη μέχρι σήμερα ιστοσελίδα του Δήμου δεν υπάρχει καμία ανάρτηση των πρακτικών των συνεδριάσεων της Οικονομικής Επιτροπής και του Δημοτικού Συμβουλίου, παρότι αυτό προβλέπεται θεσμικά (Καλλικράτης, άρθρα 75-10 και 71-3). Η ιστοσελίδα, αν και πρώτη προτεραιότητα, παραμένει «υπό κατασκευή», έχει δοθεί μάλιστα με απ’ ευθείας ανάθεση από τον ίδιο το Δήμαρχο σε ιδιώτη της επιλογής του, παρόλο που υπήρχαν πολλές αξιόλογες προσφορές, αλλά και μία σημαντική προεργασία από την άτυπη επιτροπή που συστάθηκε και στη οποία συμμετείχαμε. Άλλη μία χαμένη χρονιά για το κομμάτι της ψηφιακής προβολής της Αντιπάρου. Προφανώς δεν τον ενδιαφέρει το Δήμαρχο αυτό, αφού ούτε το κατέχει στοιχειωδώς αλλά ούτε έδωσε και ποτέ βάρος στο κομμάτι που αφορά την ψηφιακή ζωή του νησιού, παρά μόνο αρκείται στα εκτυπωμένα κείμενα που του φέρνουν αιμοδιψείς πολιτικοί του φίλοι από το μπλογκ του συνδυασμού μας (και του αντίστοιχου της Ενωτικής Κίνησης). Αν τον ενδιέφερε, θα είχε δημιουργήσει μία ιστοσελίδα για της παράταξή του, αντί να ρυπαίνει την ατμόσφαιρα με απανωτά ρυπαρά δελτία τύπου, έτοιμα για απόθεση κατευθείαν στον αμαρτωλό Ακονητό.

Δυστυχώς, η μη ανάρτηση των πρακτικών στη σελίδα του Δήμου είναι μία μόνο από τις παρατηρούμενες παρατυπίες, καθώς αποτελεί κοινό μυστικό ότι όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι (και βέβαια αυτοί της μειοψηφίας) παρανόμως δεν λαμβάνουν πρότερη των συμβουλίων ενημέρωση για τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, με αποτέλεσμα, όπως πολλάκις έχει σχολιασθεί εδώ, να επαφίεται η ψήφος μας σε προσωπική έρευνα και –κυρίως-σε αυτοσχεδιασμό την ώρα της συνεδρίασης, γεγονός που καταργεί τη δυνατότητα λήψης απόφασης από όλο το συνδυασμό μας αλλά και μετά από συνομιλία με πολίτες και ειδικούς για κάθε θέμα.

Παράλληλα, ο κανονισμός λειτουργίας του δημοτικού συμβουλίου εξακολουθεί να μην εφαρμόζεται. Υπάρχει σχετική ανάθεση της Οικονομικής Επιτροπής εδώ και πολλούς μήνες προς τον κ. Γρίσπο. Του ανατέθηκε επίσημα η εργασία αυτή από την οικονομική επιτροπή (εθελοντική εργασία με μόνη αμοιβή για την κοπέλα που θα κάνει τη δακτυλογράφηση, όπως δημόσια δηλώθηκε). Έκτοτε έχουμε λάβει ένα προσχέδιο (βασισμένο σε μεγάλο ποσοστό στον πρότυπο κανονισμό της ΕΕΤΑΑ) που το εγκρίναμε άμεσα, αλλά ανεπίσημα, καθώς -άγνωστο γιατί- δεν έχει έρθει το προσχέδιο και στο δημοτικό συμβούλιο για επίσημη συζήτηση και έγκριση. Όλα αυτά κάνουν και τον πιο καλόπιστο πολίτη να θεωρεί ότι η εφαρμογή του κανονισμού λειτουργίας αναβάλλεται εσκεμμένα, προκειμένου να συντηρείται το καθεστώς αναρχίας, αντεγκλήσεων, λαϊκισμού και υποκατάστασης ενίοτε του Προέδρου από τον ίδιο τον Δήμαρχο.

Επίσης, στην ίδια συνεδρίαση της οικ. επιτροπής πέρυσι, ανατέθηκε στον ίδιο (κ. Γρίσπο) η κατάρτιση και του κανονισμού καθαριότητας. Εδώ ακόμα δεν έχουμε λάβει καν προσχέδιο… Κι εδώ σκέφτεται κανείς ότι η έλλειψη κανονισμού καθαριότητας  συμφέρει την πολιτική και τις "τακτικές" που εφαρμόζει η δημοτική αρχή σχετικά με τον Ακονητό, την ανακύκλωση, τη διάθεση απορριμμάτων, και άλλα περιβαλλοντικά ζητήματα.  Γεγονός είναι ακόμα ότι η επίσημη εφαρμογή κανονισμών από το Δημοτικό Συμβούλιο θα διευκόλυνε όποιον ήθελε να καταγγείλει τους επιβαρυντικούς χειρισμούς του Δήμου σχετικά με όλα αυτά τα θέματα γενικότερα...

Έχει εξάλλου επισημανθεί πολλάκις η μη ανάδειξη και συζήτηση κατατεθειμένων αιτημάτων και προτάσεων του συνδυασμού μας, πολλές φορές με καθυστέρηση που επισύρει και βαρύτατα πρόστιμα, καθώς ο Δήμος οφείλει, αν δεν θέσει το αίτημα στο δημοτικό συμβούλιο- να απαντήσει εντός μηνός. Ειδικά μάλιστα για περιβαλλοντικά ζητήματα (και ως τέτοια εννοούνται η ανακύκλωση, το δεύτερο βυτιοφόρο, ο Ακονητός, η αποχέτευση και ο Βιολογικός, οι κλειστές παραλίες, κ.ά.) ο Δήμος οφείλει να ανταποκριθεί άμεσα («πρόσβαση στην περιβαλλοντική πληροφορία», συνθήκη Aarhus ).

Τελευταίο θλιβερό γεγονός αποτελεί η ώρα διεξαγωγής του συμβουλίου της Οικονομικής Επιτροπής, που ξεκίνησε από τις απογευματινές ώρες, ευχερείς για κάθε πολίτη, και κατέληξε εδώ και λίγους μήνες στις πρώτες μεσημβρινές (συνηθέστερα 13:00), ακόμα και σε εργάσιμες ημέρες. Παρότι έχουμε αιτηθεί επισήμως να αλλάξει αυτή η τακτική αποκλεισμού μας από τις συνεδριάσεις της Οικονομικής Επιτροπής, η αδιαφορία από μέρους Δημάρχου είναι προκλητική και πάντως όχι τυχαία. Το ίδιο, που περιγράφεται παραπάνω, συνέβη και στην πρόσφατη συνεδρίαση της Ο.Ε., που διεξήχθη στις 13.00, παρόλο που μία μέρα πριν είχα ζητήσει εγγράφως από το Δήμαρχο (και πρόεδρο της επιτροπής) να μεταθέσει χρονικά την ώρα συνεδρίασης λόγω αδυναμίας παρεύρεσης εμού αλλά και όσων πολιτών αδυνατούν να προσέλθουν, λόγω εργασίας στο δημόσιο τομέα.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: http://menoumeantiparo.wordpress.com/2012/07/07/27-6-12-28-6-12-om/

ΑΝΘΕΜΙΟΝ: έχω ένα Ανθέμιον που όλο όλο τρέχει και πού θα σταματήσει; Και σε ποια τιμή;

 

Ότι έχει συμβεί το τελευταίο χρονικό διάστημα με την υπόθεση του αξιόλογου Λαογραφικού Μουσείου Ανθέμιον, που αναζητεί νέα στέγη, περιγράφεται στο αναλυτικό άρθρο του τελευταίου φύλλου της εφημερίδας “Τα Νέα Πάρου-Αντιπάρου”. Όποιος έχει άποψη για το θέμα, παρόμοια ή διαφορετική, όποιος γνωρίζει στοιχεία για το παρελθόν της αναζήτησης, καλείται να συνεισφέρει στο διάλογο που άνοιξε πρόσφατα (το θέμα συζητήθηκε και στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο).

(ΚΛΙΚ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΕΥΚΡΙΝΕΣΤΕΡΑ ΤΟ ΚΑΘΕ ΑΡΧΕΙΟ)