Ο λιόσπορος που δεν πεθαίνει

Η παρακάτω διαδικτυακή επιστολή κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες:

Φίλε blogger

Σήμερα στο Ράδιο 9, σε μια έκτακτη εκπομπή 4 ωρών, παρουσιάσαμε αναλυτικά τη Δανειακή Σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα και παραιτήθηκε από την ασυλία που απολάμβανε λόγω εθνικής κυριαρχίας.
Επειδή αυτό το θέμα και εγώ το έμαθα από τα blogs
Επειδή εδώ και μήνες μόνο στα blogs διακινείται το θέμα ...
και σε περιφερειακά κανάλια.
Επειδή εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο όλοι μιλάμε για το μνημόνιο αλλά κανείς δεν μας ενημέρωσε για τη Δανειακή Σύμβαση της χώρας.
Σας παρακαλώ –ως πολίτης της χώρας- να αναδείξετε όσο μπορείτε το τι κρύβει αυτή η δανειακή σύμβαση γιατί πάνω και πρώτα απ’ όλα σημασία έχει

ΝΑ ΜΑΘΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ…
Δεν σας ζητώ να κάνετε καμία αναφορά στις αναρτήσεις σας στο Ράδιο 9.
Την ίδια έκκληση κάνω σε όλους.
Αν κάποιος από εσάς γνωρίζει το περιεχόμενο αυτής της δανειακής σύμβασης, θα συμμερίζεται την αγωνία μου (και είμαι σίγουρος ότι είστε πολλοί).
Αν δεν έχετε ακούσει μέχρι σήμερα τίποτα από όλα αυτά… μπορείτε να βρείτε τις λεπτομέρειες στο site μας www.radio9.gr
Συγκεκριμένα:
Μπορείτε να βρείτε το video με την ανάλυση του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Γιώργου Κασιμάτη εδώ: http://www.youtube.com/user/Radio9gr#grid/user/412D2EA1DCD74952

Μπορείτε να ακούσετε όλη την εκπομπή -4 ωρών- του Ράδιο 9 εδώ: http://www.radio9.gr/LivePlayer.aspx?a_id=1346&intrv=13015

Μπορείτε επίσης να ακούσετε τις απαντήσεις των πολιτικών στην κατηγορία «συνεντεύξεις» εδώ: http://www.radio9.gr/InterviewsList.aspx?a_id=1304

Ντρέπομαι προσωπικά που έμαθα για αυτή τη δανειακή σύμβαση ένα χρόνο μετά…
Αισθάνομαι όμως χρέος μου (και ευελπιστώ και εσείς) να κάνω ό,τι μπορώ

ώστε να μάθει ο κόσμος ΕΣΤΩ και τώρα την αλήθεια…
Σ’ ευχαριστώ για το χρόνο σου
Μάνος Κακλαμάνος - δημοσιογράφος Ράδιο 9

 

Η τίμια επιστολή θίγει το ζήτημα της άνευ όρων παράδοσης της εθνικής μας κυριαρχίας στην επαπειλούμενη οικονομική δικτατορία. Προβλέπεται στην παρακάτω παράγραφο της δανειακής σύμβασης με την τρόικα (άρθρο 14, παράγρ. 5):

(5) Με την παρούσα ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.

Ο Δικηγορικός Σύλλογος το είχε δηλώσει πρώιμα, από το Δεκέμβριο του 2010, όπως και ο καθηγητής οικονομολόγος Καζάκης (αξίζει να δείτε τις δύο συνεντεύξεις του στο Κρήτη TV, παραμένουν επίκαιρες και αποκαλυπτικές για ζητήματα που ελάχιστοι έχουν αγγίξει μέχρι σήμερα), κάποιοι οικονομολόγοι ακολούθησαν, κανένας πολιτικός δεν δημοσιοποίησε το γεγονός, μέχρι που μια τετράωρη εκπομπή στο ράδιο 9 ασχολήθηκε ουσιαστικά με το θέμα.

Πώς διέφυγε μια τέτοια παράμετρος της προσοχής των δημοσιογράφων - φορείς μιας νέου ήθους και επικίνδυνα ισχυρής εξουσίας και ταυτόχρονα θεματοφύλακες της αλήθειας και της διαφάνειας, με το ένα δρων σε βάρος του άλλου;

Πώς αγνοούν τους όρους της σύμβασης οι περισσότεροι βουλευτές, τους οποίους εξέλεξε η κοινωνία καθ’ εικόνα και καθ΄ ομοίωσή της;

“Είμαστε ο σπόρος που δεν πεθαίνει” δήλωσε ο Αντώνης Σαμαράς, συναγωνιζόμενος τις βαρύγδουπες αερολογίες των κυβερνώντων που έδωσαν τροφή στη σάτιρα (λεφτά υπάρχουν, αλλάζουμε ή βουλιάζουμε, κ.ά.). Ίσως εννοούσε ότι είμαστε ο λιόσπορος που δεν πεθαίνει, ένας λαός χρεωκοπημένος χωρίς να δηλώνει την πτώχευση του, υποδουλωμένος χωρίς να το πιστεύει, φοβικός μέχρι σημείου φρίκης και παραιτημένος λόγω αποχαύνωσης από καιρό. Ένας λαός που ζητάει την υπέρβαση χωρίς να κάνει πρώτα την αμφισβήτηση. Ο λιόσπορος που μασιέται και φτύνεται, απογυμνωμένος από τον καρπό του, αλλά –ευχή και κατάρα- ζωντανός.

 

Στο μικρό νησί μας χωρούν άραγε τέτοιοι προβληματισμοί;… Στην Πάρο; Ο Καζάκης γυρίζει την Ελλάδα από άκρη σε άκρη για να διαμηνύσει τα παραπάνω, καλείται από τοπικούς φορείς, συλλόγους, κομματικές οργανώσεις. Μήπως οφείλουμε να τον καλέσουμε και στα νησιά μας, μικρογραφία της χώρας σε πολλά, όπου κρίση και κροίσοι συνυπάρχουν;

ΥΓ: την παράφραση του συνθήματος Σαμαρά πρώτος αποδόμησε ο Τζίμης Πανούσης