Ούτε ο Πόθος ούτε όλοι οι σωματοφύλακες μαζί δεν φτάνουν για να σώσουν το Κέντρο Υγείας Πάρου

Στο πανελλαδικό καθεστώς της οικονομικής ομηρίας και της λογιστικής πολιτικής δεν θα περίμενε κανείς η υγεία να παραμένει αλώβητη. Τα δύο πρωτεύοντα δημόσια αγαθά, της παιδείας και της υγείας, είναι αυτά που θίγονται περισσότερο σε υπό το ΔΝΤ κυβερνήσεις, για λόγους καθαρά εισπρακτικούς αλλά και συμβολισμού. Πρώτα πλήττεται η ψυχική υγεία (καθώς πληθαίνουν οι μελέτες που καταδεικνύουν αύξηση των αυτοκτονιών και ανάδειξη ενός άγνωστου μέχρι σήμερα όρου, της «εθνικής κατάθλιψης», που αγγίζει το 70% του πληθυσμού), όσο και η σωματική υγεία. Η κάμψη της τελευταίας θα φανεί στο άμεσο μέλλον, οι πολιτικές όμως της κυβέρνησης και των κατά τόπους διορισμένων αφισοκολλητών της είναι από τώρα διακριτές. Διαβάστε σχετικά το σημερινό δελτίο τύπου της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (pdf) για να γίνει αντιληπτό ότι με αφορμή τo Μνημόνιο εφαρμόζεται μία αμιγώς δεξιά πολιτική στο χώρο της υγείας, που αποδυναμώνει το ΕΣΥ και καταργεί τη δημόσια υγεία.

 

Από το προσβλητικό για κάθε λειτουργό στο χώρο της υγείας πεντάευρο στα Κέντρα Υγείας και τα Νοσοκομεία (ας αρνηθούν και στην Πάρο να το εισπράττουν, η ανυπακοή σε νόμους ανήθικους δεν είναι κατακριτέα) μέχρι την περικοπή των εφημεριών σε όλο το ΕΣΥ (που αποτελεί τον πυρήνα της δημόσιας υγείας και το τελευταίο κομμάτι του ΕΣΥ που πρέπει να πληγεί) και την παραίτηση γιατρών από το ΕΣΥ, φαίνεται ότι οι διοικούντες, με μπροστάρη τον ίδιο τον υπουργό Υγείας, λειτουργούν καθαρά με λογιστικά κριτήρια εξοικονόμησης με κάθε τρόπο. Δεν πάει πολύς καιρός που κάποιοι εγκέφαλοι στο ΙΚΑ (η προϊσταμένη μάλιστα λεγόταν κατά σύμπτωση Μαρία Χάρου) παρέπεμψαν διαβητικό ασθενή σε ακρωτηριασμό(!) κρίνοντας τον ως περισσότερο συμφέροντα από τη χορήγηση ειδικών υποδημάτων. Αλλού συγχωνεύονται Νοσοκομεία (όπως τα δύο Παίδων και άλλα μικρότερα στην Αθήνα) και Κέντρα Υγείας (όπως των Λαυρίου, Μαρκοπούλου και Καλυβίων Αττικής), εδώ ας μην εκπλαγούμε αν καταργηθούν τελείως τα περιφερικά ιατρεία στην Πάρο -και στην Αντίπαρο ακόμα- και συγχωνευτούν όλες οι υπηρεσίες σε ένα Κέντρο Υγείας, ίδιο και απαράλλαχτο με το σημερινό, αφού λεφτά για αναβάθμιση δεν υπάρχουν. Το δε Νοσοκομείο, αυτό που πανηγυρικά διατυμπάνιζαν κομματάρχες και βουλευτές της τότε κυβέρνησης, κι ακόμα συζητιέται από εκτός τόπου και χρόνου πολιτευτές, θα αποτελέσει προϊόν σάτιρας στους καζαμίες για πολλά χρόνια, μαζί με τον περίφημο κορδελάκια Μαυρογιαλούρο της ΝΔ κ. Αβραμόπουλο. 

Πολλά γραφτήκανε αυτές τις μέρες για το Διοικητή του Νοσοκομείου Σύρου κ. Νικόλαο Πόθο. Ο διορισμένος από τα παιδιά του κυβερνώντος κόμματος οικονομολόγος δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει με άλλα κριτήρια, και σίγουρα όχι με το «Πάθος», που εύστοχα καυτηριάστηκε από εδώ και αναπαράχθηκε μέχρι και στο portal της υγείας ygeianet.gr. O κ. Πόθος αποδεικνύεται δεινός σωματοφύλακας (Πόθος/Πόρθος) της προϊσταμένης του Διοικήτριας της 2^ης Υγειονομικής Περιφέρειας κ. Χριστ. Παπανικολάου (που μαζί με τον Υποδιοικητή κ. Ζώτο  χόρτασαν το πλήθος με παχιά λόγια πριν από ένα χρόνο, στην περίφημη σύσκεψη για την υγεία στο Δημαρχείο Πάρου). Ας μην ξεχνάμε ότι ο προκάτοχός του κ. Πλατής διέθετε επίσης, και αντίθετα με το όνομά του, μια στενότατη αντίληψη της έννοιας «διασφάλιση της δημόσιας υγείας σε Πάρο και Αντίπαρο».

 Το πρόβλημα λοιπόν, δεν είναι ξαφνικό στο Κέντρο Υγείας Πάρου. Με ένα οργανόγραμμα της περασμένης εικοσαετίας, με διοικήσεις που θέλουν αλλά δεν μπορούν ή –συνηθέστερα- μπορούν αλλά δεν θέλουν, είτε λόγω ανικανότητας και ανεπάρκειας είτε λόγω διοίκησης με γνώμονα το μικροκομματικό συμφέρον και τις κρυφές ελπίδες για μεταπήδηση σε δημόσια αξιώματα (κάθε φορά που έχουμε δημοτικές εκλογές τα θέματα του Κέντρου Υγείας γίνονται πολύ επίκαιρα, και γι αυτό δεν φταίει μόνο ο τύπος αλλά και οι διοικούντες που δίνουν πλούσιες αφορμές), με γιατρούς και λοιπό προσωπικό που ποτέ δεν είναι αρκετό, το πρόβλημα δεν είναι σημερινό. Αυτό οφείλει να το έχει υπ’ όψιν του τόσο ο Δήμαρχος Πάρου που πυροβολείται από παντού και ίσως κληθεί να καταλήξει σε σπασμωδικές λύσεις, όσο και κάποιοι αντιπολιτευόμενοι που τα φορτώνουν όλα στο μνημόνιο και την άκρως νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Πάρου μετέχουν σύμβουλοι από το χώρο της υγείας, ας συνδράμουν με το πάθος που δεν έδειξε ο ίδιος ο κ. Πόθος, το πνευματικό εύρος που έλειψε από τον κ. Πλατή κ.ό.κ. (το θέμα θα συζητηθεί πρώτο απ’ όλα στο Δημ. Συμβούλιο του Δήμου Πάρου στις 20/1/11, ώρα 6μμ). 

Σε λίγους μήνες, ακόμα κι αν κανείς δεν αντιδράσει από την τοπική κοινωνία, μπορεί να υπάρχει έτσι κι αλλιώς παιδίατρος, μπορεί να έχουν έρθει και μερικοί ειδικευμένοι γιατροί κι οι εφημερίες του ΚΥ να είναι νόμιμες και πλήρεις ιατρών, ωστόσο αυτό και πάλι δεν σημαίνει ότι η δημόσια υγεία αναβαθμίστηκε χάρη στην παρέμβαση κάποιων. Εδώ και χρόνια τέτοιοι κιρκαδιανοί ρυθμοί χαρακτηρίζουν το χώρο της υγείας στην Πάρο: έρχεται ορθοπεδικός, φεύγει, κενό, έρχεται μικροβιολόγος, φεύγει, κενό, έρχεται καρδιολόγος, φεύγει, κενό, και πάλι από την αρχή, με μια μικρή έκπτωση κάθε φορά, που μας έφερε σήμερα εδώ, να ψάχνουν οι γονείς παιδίατρο, οι γέροι ορθοπεδικό και οι τραυματίες ασθενοφόρο. 

Η λύση πρέπει να είναι κεντρική, και γιατί από εκεί ξεκίνησε η παρακμή του ΕΣΥ στην Πάρο και γιατί μόνο έτσι θα είναι μόνιμη. Εξάλλου είναι όνειδος για την ίδια την Πολιτεία να απαιτείται η παρέμβαση Δημάρχων, ΜΜΕ, και γιατρών ΕΣΥ για να λυθούν τα αυτοδίκαια. Ναι λοιπόν στη δημόσια συζήτηση που καλούν οι αριστερές παρατάξεις, όχι στο λαϊκισμό του σατανά Μνημονίου, ναι στην γενικευμένη ανυπακοή στα πεντάευρα (που είναι το εύκολο έσοδο, τώρα που η καπνοαπαγόρευση απέτυχε, και τόσο έγκυρο ηθικά όσο και τα 150 εκ. ευρώ που επιβαρύνουν οι λαθρομετανάστες το ΕΣΥ), όχι στην πολιτική εξαργύρωση των προβλημάτων της υγείας σε ψήφους για Πάρο και Αντίπαρο. Και τέλος ναι και όχι στους βουλευτές: πριν, επί ΝΔ κρυβόταν ο κ.Βρούτσης, τώρα κυκλοφορεί λάβρος και κρύβεται με τη σειρά του ο κ. Ρήγας. 

Για την Αντίπαρο και το Πολυδύναμο Ιατρείο της: αν τη σώσει κάτι από τα αντιλαϊκά μέτρα του κ. Λοβέρδου θα είναι η διοικητική αυτονομία του νησιού, που ακόμα δεν ξέρουμε που θα οδηγήσει τελικά, σίγουρα όμως διαχωρίζει διοικητικά αυτό που η ίδια η φύση έχει διαχωρίσει γεωγραφικά. Κι όμως, ο διοικητής του Νοσοκομείου Σύρου κ.Πόθος, με την ανοχή των ανωτέρων του, δείχνει τις προθέσεις του, αφήνοντας την Αντίπαρο ακάλυπτη από επισήμως εφημερεύοντα γιατρό για πολλές ημέρες του μήνα, αδιαφορώντας στα προβλήματα του ιατρείου (ασθενοφόρο και εργαστηριακά μηχανήματα που περιμένουν απλά μια έγκριση εδώ και μήνες) και, ως αποκορύφωμα της μπακαλίστικης προσέγγισης, διατάσσοντας τους γιατρούς της Αντιπάρου να καλύψουν από το σπίτι τους το ΚΥ Πάρου για τις τελευταίες μέρες του μήνα Ιανουαρίου, όσες ακριβώς απαιτείται για να γεμίσει τα κουτάκια των κενών ημερών του Κέντρου Υγείας και να στείλει έτσι μία εικόνα καλά ευνομούμενης διοίκησης στο Υπουργείο (εκεί όπου ο Υπουργός έχει υπ’ ατμόν όλους τους πλουσιοπάροχα αμειβόμενους διοικητές νοσοκομείων, μέχρι να αποδείξουν εγγράφως ότι είναι άριστοι μπακάληδες στα Νοσοκομεία τους, μειώνοντας τα βερεσέδια αλλά και τις παροχές τους).

Κι αν στο μεταξύ κάποιος χρειαστεί ειδικευμένο γιατρό το τελευταίο δεκαήμερο του Ιανουαρίου στην Πάρο θα πρέπει να περιμένει από μία έως δύο ώρες για να προσέλθει ο ειδικός από το διπλανό νησί. Αν είναι νύχτα ξεχάστε το. Το δε κενό στην Αντίπαρο θα καλυφθεί με το να μετακινηθεί ένας αγροτικός ιατρός (αν βρεθεί κανείς από τους ελάχιστους εναπομείναντες του ΚΥ Πάρου), για να εφημερεύσει μαζί με τον άλλον ειδικό γιατρό της Αντιπάρου, ουσιαστικά εξωθώντας τους δύο γιατρούς σε απλήρωτη υπερωριακή εργασία πολλαπλάσια του προβλεπόμενου. Και βέβαια με το ίδιο σκεπτικό μπορεί ένας διοικητής  προσκυνητής του Λοβέρδειου ΕΣΥ να διατάξει έναν γιατρό στην Σαντορίνη να κάνει εφημερία ετοιμότητας... που θέλετε; στην Κρήτη; στην Κρήτη λοιπόν. Στο μαγικό μας ΕΣΥ όλα γίνονται. Και στο τέλος πάντα κάποιος ανύποπτος αθώος πληρώνει τα σπασμένα όλων των πόθων πλην των δικών του με την ίδια του τη ζωή. Όλα αυτά την πρώτη φορά συγχωρούνται, τη δεύτερη εναπόκεινται στο φιλότιμο και την ανοχή, την πολλοστή φορά ωστόσο ανοίγουν τους ασκούς του Αιόλου, αλλά και της τοπικής κοινωνίας: προς τιμήν του ο νέος Δήμαρχος Αντιπάρου έχει πάρει το ζήτημα προσωπικά, για λόγους αντικειμενικά σοβαρούς (δημόσιας υγείας, που αποτελεί εξάλλου και τουριστικό επιχείρημα στα κατά τόπους τουριστικά γραφεία) αλλά και γοήτρου: στην πρώτη του σοβαρή διένεξη με τον κρατικό μηχανισμό οφείλει να δείξει ότι έχει πυγμή, ειδικά για ένα θέμα για το οποίο προεκλογικά δέχτηκε κριτική, ακόμα και κακόβουλη.

Διαβάστε σχετικά, πέρα από τα ενσωματωμένα στο κείμενο links:

Πολίτες Κόντρα στον Καιρό

ΚΚΕ ερώτηση στον Υπουργό (απ’ αυτές έχουν γίνει πολλές…)
Ο παράδεισος της πώρωσης (άρθρο της Τασ. Καραϊσκάκη στην Καθημερινή για να δούμε από που πρέπει να αναζητήσει τα λεφτά που του λείπουν για να κλείσει το ταμείο ο φιλότιμος λογιστής Υπουργός και οι υποτακτικοί του)