15 Σεπ 2009

Τι είδαν – Τι άκουσαν… Ατάκες του φετινού καλοκαιριού

Το ποστ θα ανανεώνεται  συνεχώς

με υλικό που μας στέλνετε

μέσω mail ή από τα σχόλιά σας,

μέχρι εξαντλήσεως

(κυριολεκτικής και μεταφορικής)

--

Το νησί και φέτος έγινε μάρτυρας κωμικοτραγικών καταστάσεων και διαλόγων από ντόπιους και -κυρίως- από επισκέπτες, ειδικά την περίοδο του Αυγούστου. Οι φίλοι Κ.Α., Β.Κ, Γ.Α., Α.Δ., Β.Σ. με σπουδή ντετέκτιβ περιμάζεψαν ατάκες που ακούστηκαν και με χαρά το antiparos-blog σας τις παραθέτει. Ευπρόσδεκτη η συμπλήρωση της λίστας και με άλλα (στα σχόλια)…  

-Μήπως έχετε κάνα μανό; Όχι εδώ… Για μετά… Έχει φτάσει το πεντικιούρ στο δάχτυλο!

(κυρία που απολαμβάνει το πρωινό της με την ομήγυρη τις πρώτες μεταμεσημβρινές ώρες στο καφέ «Νησήλιος»)

-Τι ώρα κλείνει η παραλία;

(ενθουσιώδης νεαρός στην παραλία του Σωρού, ψάχνει ατάκα για να «ρίξει» γοητευτική λουόμενη)

-Γι αυτό με λένε μπουμπούκα, γιατί μ’ αρέσουν τα ρυζόγαλα!

(η διάσημη γυναίκα –χαλί κ. Μοιραράκη επιλέγει να φάει ρυζόγαλο αντί για παγωτό, στο γνωστό μαγαζί της “Vicky’s”)

-Εσύ πότε φεύγεις;

(πλατεία, νωρίς)

-Εγώ πότε ήρθα;

(πλατεία, αργά και κάτι παραπάνω)

-Φεύγω αύριο…

(ένα από τα γνωστά ψέματα του νησιού, ακούστηκε πολλές φορές)

-Πάω να μαζέψω κάτι μ… που εκπέμψανε σήμα πίσω απ’το Δεσποτικό!

(βράδυ στην ταβέρνα του Πιπίνου κι ο γνωστός Σαργός, καθώς πίνει μια τελευταία γουλιά από τη μπύρα του και χάνεται μες στο σκοτάδι)

-Μα καλά… Πού να φέρνω το φουσκωτό με το τρέηλερ στην Κυκλάδα;

(η άνοια της Αθηναϊκής ευζωΐας από φέρελπι εισοδηματία, ένα πρωινό του Αυγούστου στο καφέ Μαργαρίτα)

-Ινώ! Αυγουστίνα! Φεύγουμε!

(μητέρα στα τέκνα της, στο βιβλιοπωλείο, ασφαλώς απόγονοι του Ευριπίδη)

-Ευκλείδη, παιδί μου, πού πήγε η Αριάδνη;

(μαμά στο γιο, αναζητώντας την κόρη, όλοι ασφαλώς απευθείας απόγονοι του Αισχύλου)

-Πώς πάνε La Luna;

(ερώτηση των 3.15 τα ξημερώματα, κάθε βράδυ…)

-Το ξέρεις ότι ο γέρο-Πιπίνος είχε βραβευτεί από τον Κώστα Καραμανλή; Τον γέρο, όχι τον τωρινό…

(πρωί στο καφέ «Ναυάγιο», συνομιλία ιστοριοδιφών)

-Παιδιά! Πήγε κουώρτερ παστ σέβεν!

(καλοζωϊσμένη νεαρά στην παραλία του litte Soros, αποδεικνύει την ευφράδεια της αστικής τάξης εις την αγγλικήν )

-Δες! Δες! Ελικόπτερο! Η Μόνικα!

(περιχαρής μεσήλιξ νεανίζουσα κυρία αντικρίζει ένα από τα ελικόπτερα του φετινού καλοκαιριού και φαντασιώνει)

-Τι ωραίο φουστάκι που φοράς…

-Άντε πάλι τα ίδιααα…

(με το χέρι στη μέση, όλο νάζι και ζοχάδα, τρίχρονο κοριτσάκι -η μικρή Μαιρούλα με τ’ όνομα-, καθώς σχολιάζεται για 2η συνεχή μέρα το κομψό ντύσιμό της, κάπου κοντά στο καφέ «Ναυάγιο»)

-Είμαι εγώ παράξενος; Όχι, είμαι εγώ παράξενος;;;

(φανατικός αναγνώστης των καλοκαιρινών αθλητικών εφημερίδων βιάζεται να αγοράσει τον Τύπο που μόλις ήρθε, και τρώει «πόρτα» από τον εφημεριδοπώλη, καθώς δεν τις έχει ξεπακετάρει ακόμα, οπότε και γίνεται ψιλομανούρα…)

-Ρε συ πού έστειλα εγώ μήνυμα?Ποια είναι η Άρτεμης?

(πρωινό ξύπνημα στο καφέ Μαργαρίτα, κάνοντας έναν απολογισμό της προηγούμενης νύχτας)

-Μεγάλωσε ο γιος του βιβλιοπώλη…

(γοητευτική τριαντάρα περιεργάζεται τον περί ου ο λόγος καθώς ξερογλείφει με λαγνεία το κουταλάκι με τη γλυκόξινη σως στο “Lollo’s”)

-Ένα χυμό ανανά θα μου φέρετε;
-Ναι, αμέσως.
-Είναι ντόπιος ο ανανάς;

(θαμώνας καφετέριας αποδεικνύει τη ζημιά που έκαναν οι παλιοφυλλάδες φέτος, αφήνοντας πιθανώς την εντύπωση πως μέχρι και ανανάδες αναπτύσσονται στη γόνιμη γη του νησιού)

-Συγνώμη, υπάρχει νευροχειρουργός στο νησί;

(κυρία VIP  ρωτάει με αφέλεια ντόπιο στο λιμάνι, μπερδεύοντας το L.A. με το ΕΣΥ του Αβραμόπουλου… -Σιγά μαντάμ, μήπως θέλετε να σας φέρουμε και τον Κλούνεϊ;…)

-Μήπως έχεις το PrezaTV;

(Ο Πέτρος Κωστόπουλος ρωτάει συνωμοτικά έναν από τους bloggers του νησιού)

-Παιδιά, μήπως έχετε  κανένα προφυλακτικό; Είναι επείγον… Excuse me girls, do you have a condom? It’s urgent!

(πυρωμένος θαμώνας της πλατείας σε απεγνωσμένη αναζήτηση σε ελληνικά και άπταιστα αγγλικά στους τριγύρω του - επείγον γαρ…)

-Έχετε ηρεμιστικά για παιδιά;

(Αργά, στο φαρμακείο…  Χωρίς σχόλιο)

-Παιδιά, σήμερα δεν θα πιω…

(μετά από ρακομελοκατάνυξη στην πλατεία και ξύπνημα με βαρύ κεφάλι. Κλασική ατάκα, πάντα πρωινή, που αρχίζει με σοβαρό ύφος και καταλήγει συνήθως σε μειδίαμα…)

-οκτώμιση…

-εννιά…

(οφθαλμολάγνοι θαμώνες κάθονται αντικριστά  στο Yannis Place και βαθμολογούν τις διερχόμενες δεσποινίδες από την οπτική τους γωνία)

17 σχόλια:

Ibis είπε...

Εκεί που πολεμάμε να ξεχάσουμε τις διακοπές και να συνηθίσουμε την χειμωνιάτικη πραγματικότητα, μας ξεσηκώνεις.
θα το υποστούμε όμως και προσθέσουμε.

-Ρε συ που έστειλα εγώ μήνυμα?Ποια είναι η Άρτεμης?

-Πραγματικά χθες δεν ήθελα να πιω.
και αντίστοιχα
-Φίλε σήμερα δεν θα πιω.

Tatiana Kontouli είπε...

Χαχαχαχαχα!
απίστευτες ατάκες για γέλια και για κλάμματα :)
ειδικά η Μιραράκη... α ρε vicky τι ακούς!

Ανώνυμος είπε...

"Ένα χυμό ανανά θα μου φέρετε;".
-Ναι, αμέσως.
"Είναι ντόπιος ο ανανάς;".

Magos Gsisspor είπε...

Οι ατάκες δεν έχουν τελειωμό. ήδη μέσω mail έρχονται κι άλλες. Ο κόσμος παρατηρεί, λοιδωρεί, καταγράφει, με το χιούμορ αποκυρήττει ή επιδοκιμάζει. Το ποστ θα ανανεώνεται με υλικό από τα σχόλια μέχρι εξαντλήσεως. Πικ απ εντ κηπ απ...

Ανώνυμος είπε...

Του 2007 αλλά πάντα καλό:
Αμερικάνος αγοράζει κρασιστην κάβα Τάσος, Παροικία:"Ουάου! Έχετε πολύ φτηνά κρασιά εδώ στη Μέση Ανατολή!" ("You've got very cheap wines here in the Middle East!")

MIA

ΚΕΝΤΡΙ είπε...

Πολύ καλή ιδέα, μπράβο παιδιά, πάρτε και 3 φετινές ατάκες:

1) Κυρία από Αθήνα, με τζιπ και πέντε κιλά χρυσαφικά στους Μελισσουργούς (ορεινό χωριό της Άρτας) προς τον ταβερνιάρη: Θαλασσινά έχετε; ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, αλάτι!!!
2) Υπάρχουν Σύβοτα και στην Λευκάδα και στην Θεσπρωτία. Νοικιασμένο σκάφος καταπλέει στο λιμανάκι στ αΣύβοτα Λευκάδας και ο κύριος κατεβάζει μηχανάκι στον μώλο. Πλησιάζει σε ψαρά και τον ρωτάει: Πόση ώρα θα το κάνω για Ηγουμενίτσα;
3) Πλαστικός χειρουργός των Αθηνών κάνει ηλιοθεραπεία στο Κάθισμα στην Λευκάδα και μιλάει με την παρέα του : -2500, -4000, -5000, κ.ο.κ. (ανάλογα με το πόσο κοστολογούσε τις εργασίες επιδιόρθωσης που χρειάζονταν οι κυρίες που περνούσαν από μπροστά του...)

Antipariafwni είπε...

Pelatis sto Yiannis Place Zitise leptotero kalamaki apo ton frape giati tou epefte xontro.

Pelatisa pali sto yannis place exei stithei apo tis 7 to prwi kai perimenei na zigistei sto farmakio, gia na dei an telika tha paragilei prwino h oxi.

Ανώνυμος είπε...

Πελάτισα ζητά διευκρίνηση αν το cheese cake είναι κασερόπιτα ή τυρόπιτα......
Aυτές είναι οι δυσκολίες του επαγγέλματος, οτι πρέπει να είσαι πάντα σοβαρός.
V.

L.A. woman είπε...

Kαταπληκτικό.. χαρούμενο, δροσερό- καλοκαιρινό!! Το χρειαζόμαστε!
Βάζω μπρος τη μηχανή της μνήμης και επανέρχομαι δριμύτερη [ελπίζω..]

Ανώνυμος είπε...

- Αντε γειά σας, θα τα πούμε του χρόνου...
- Φεύγεις;;;;;;;;
- Οχι κάνω πρόβες για μεθαύριο.
Αυθεντικός διάλογος στην... γνωστή παρέα της παραλία της Παναγιάς τέλος Αυγούστου.

Ανώνυμος είπε...

- Ρε σεις έχασα τη φωνή μου.
Ατάκα στο Door's από... νέο στη νυχτερινή ζωή του νησιού.

Ανώνυμος είπε...

- Everything is dangerous in Antiparos.
Ιστορική... ατάκα μεγάλης μορφής του νησιού που σχεδόν ζει μόνιμα στην Αντίπαρο και έχει άπειρες συμπάθειες.

Ανώνυμος είπε...

- Καλημέρα....
- Τι καλημέρα 4 το μεσημέρι είναι...
- Τώρα ξύπνησα δεν θα πω καλημέρα;
Ο ίδιος διάλογος όλο το 24ωρο και το γνωστό πρόβλημα.......

Ανώνυμος είπε...

Αυθεντικός διάλογος που έγινε πριν... κάποια χρόνια μπροστά στην Αγία Μαρίνα από... παλιούς που «έβγαζαν» όλο το πρόγραμμα του νησιού.
- Φεύγετε... τυχεράκηδες. Αντε τη γλιτώσατε για φέτος.
- Εσύ πότε;
- Δυό τρεις μερούλες ακόμα.....
- Υπομονή... θα περάσουν.

Ανώνυμος είπε...

-Εμμμ... Συγνώμη... Έμαθα πως έχετε σκληρά μπαλάκια. Μήπως μπορείτε να μου δανείσετε ένα;

-Φυσικά. Πάρτε δύο...

(λουόμενος ρακετόπληκτος στην παραλία του Αγ. Σώστη πλησιάζει κυρία που λιάζεται και διαθέτει αυτό που κάθε παίκτης ρακέτας αναζητά)

Ανώνυμος είπε...

φράση σε μπαρ
μην ανησυχείς γιαυτόν
έχει περάσει δια πυρός και τεκίλας

L.A. woman είπε...

Εγώ θέλω να αφήσω το τελευταίο σχόλιο σ'αυτήν την ανάρτηση... Μπορώ?

Είναι το άρωμα του περσινού μου καλοκαιριού/ κάτι σαν το καρπούζι των παιδικών αναμνήσεων που το τρως με τη φλούδα, βάφεις τα λευκά κόκκινα κ συνεπώς το φχαριστιέσαι περισσότερο

Είναι οι ήχοι του καλοκαιριού μου/ φωνές, γέλια, μουσικές που μπλέκονται ανάκατα στ'αυτιά.. Ο μονότονος ήχος της ρακέτας, το κύμα, οι κιθάρες.. Οι τσαμπουκάδες για τα διάφορα ποικιλόχρωμα μάτια

Είναι οι γεύσεις του καλοκαιριού μου/ τα στέκια, τα παγωτά που λιώνουν γρήγορα, έχοντας προλάβει να δροσίσουν πρόσκαιρα το στόμα..

Είναι οι εικόνες του καλοκαιριού μου/ το άσπρο του ήλιου, το θαλασσί, η βόλτα στο Δεσποτικό κ τον Αι Γιώργη, το σπήλαιο, η Φανερωμένη, το θερινό σινεμά...

Είναι η διάθεση του καλοκαιριού μου/ η ραστώνη, η ηρεμία, η βραδύτητα

Σ'αυτήν την ανάρτηση γύριζα τις χειμωνιάτικες νύχτες, μ'αυτήν γέμιζα μοναξιές, μ'αυτήν σχεδίαζα όνειρα.. Αυτή, ακόμα και τώρα, στον "αποχωρισμό", με κάνει να χαμογελάω..

Για κάποιους από μας αυτό το blog ήταν και καλοκαίρι/ με την συμβολική κ την κυριολεκτική έννοια!

τί άλλο, λοιπόν??
Καλό καλοκαίρι...