Marla Gothe - spleenΗ έφεση του πρωθυπουργού στη ρητορική της ηθικολογίας είναι παλιά. Με αυτήν ως κύριο άξονα της στρατηγικής του οδηγήθηκε στην εξουσία το 2004, αυτή τον βοήθησε να διατηρήσει τα ηνία παρότι η κάλπη των εκλογών του 2007 είχε γεμίσει από τα αποκαΐδια που κατακάλυψαν τη χώρα λόγω «της καλύτερης από ποτέ αντιπυρικής προετοιμασίας», αυτή συνέτεινε να δημιουργηθεί η εντύπωση (μια ρηχή εικόνα) ότι διαθέτει το ηθικό πλεονέκτημα, καταπώς έλεγαν οι κόλακές του. Ηθικοπολιτικής και όχι πολιτικής τάξεως είναι οι κατά κόρον επαναλαμβανόμενοι αφορισμοί περί «σεμνότητας και ταπεινότητας», περί «σοβαρότητας και υπευθυνότητας» και, εσχάτως, περί «βουλιμίας του ΠΑΣΟΚ για την εξουσία», όπως την ονομάζει ο κ. Καραμανλής, ή «ακόρεστης πείνας», όπως τη μεταφράζουν στα δικά τους καταγγελτικά λογύδρια ο κ. Γκιουλέκας, ο κ. Αντώναρος και οι λοιποί αναμεταδότες των πρωθυπουργικών αποφάνσεων.
Ενα κόμμα εξουσίας προφανώς και πεινάει για την εξουσία, για να τη διαχειριστεί υποτίθεται όχι σαν αυτοσκοπό αλλά «για το καλό του λαού και του τόπου». Ως προς αυτό, και ως προς άλλα πολλά, τίποτα δεν διαφοροποιεί το ΠΑΣΟΚ από τη Ν.Δ. Αίφνης, συνιστά ή όχι σύμπτωμα της βουλιμίας για την εξουσία η ανοχή με την οποία η κυβέρνηση ανέχθηκε στους κόλπους της «παραπλανηθέντες υπουργούς»; Υποδηλώνει ή όχι ακόρεστη πείνα για την εξουσία (δηλαδή τρόμο για την απώλειά της) η ευκολία με την οποία η Ν.Δ. υποδέχτηκε και πάλι στις τάξεις της βουλευτές που είχαν οδηγηθεί στην έξοδο και επανέκαμψαν χωρίς να αποδειχθεί πως ήταν ανεπίληπτοι; Μαρτυρεί ή όχι πείνα για την εξουσία η πρωτοφανής απόφαση του κυβερνώντος κόμματος να αποχωρήσει από τη Βουλή για να μην κινδυνεύσει; Αποκαλύπτουν ή όχι ακόρεστη πείνα για την εξουσία τα επινοήματα της κατά συνείδηση ψήφου και της λευκής ψήφου; Καταδεικνύει ή όχι βουλιμία για την εξουσία η απροθυμία διαγραφής ενός βουλευτή για τον οποίο οι ομοϊδεάτες του δηλώνουν δημοσίως πως «αν ήταν απλός άνθρωπος, θα τον περιλάβαινε η Δικαιοσύνη»;
Τέλος(;), τι άλλο από βουλιμία για την εξουσία και από πάθος για τη διατήρησή της πάση θυσία (των θεσμών, ποιοι άλλοι να θυσιαστούν) φανερώνει το πανικόβλητο κλείσιμο της Βουλής που αιφνιδίασε ακόμα και στελέχη της Ν.Δ., τα οποία, αμήχανα, αδυνατούν να υποστηρίξουν την πρωθυπουργική απόφαση; Με τόσες σκανδαλώδεις υποθέσεις ανοιχτές, οι αφελείς (όσοι απέμειναν) θα περίμεναν την παράταση των εργασιών της Βουλής, όχι την πρόωρη λήξη τους, που μόνο την παραγραφή εξυπηρετεί. Αλλά φαίνεται πως το δόγμα Βουλγαράκη, ότι «το νόμιμο είναι και ηθικό», δεν αφορά αποκλειστικά τη στρατηγική του πρώην υπουργού. Είναι, ελαφρώς μεταλλαγμένο, και δόγμα της κυβέρνησης, η οποία κρύβει κάτω από τη νομοτυπία τον πολιτικό αμοραλισμό της.
+%5B640x480%5D.JPG)