Κλείνει η ΕΠΑΨΥ; Δεν πειράζει, θα κάνουμε αφαίμαξη...

Πριν μερικές μέρες: "Κλείνει η ΕΠΑΨΥ"
"Η παρατεταμένη και δραματική υποχρηματοδότηση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στη χώρα μας υποχρεώνει την Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας (ΕΠΑΨΥ) να διακόψει την παροχή υπηρεσιών από τις κινητές μονάδες Ψυχικής Υγείας που λειτουργεί η Εταιρεία στις βορειοανατολικές και τις δυτικές Κυκλάδες."

(ανοίξτε τη φωτό για να διαβάσετε το κείμενο από τη Φωνή της Πάρου)

Και πότε νoιάστηκε το κράτος και ο αψυχολόγητος Υπουργός για τη δική μας ψυχολογία και ψυχική υγεία; Είμαστε ο ουραγός της Ευρώπης στην ψυχιατρική φροντίδα.

Χρόνια τώρα βοούν οι υπεύθυνοι στο χώρο της ψυχικής υγείας ότι ο ψυχικά ασθενής στην Ελλάδα είναι όχι μόνο ασυλοποιημένος-περιθωριοποιημένος, αλλά και επιπλέον β' διαλογής πολίτης, μετανάστης στην πατρίδα του, μια σκιά χωρίς σώμα.
Σα να μην πρόκειται για φορολογούμενο πολίτη. Σα να μη δικαιούται δωρεάν περίθαλψης.

Μήπως ξεχνάμε ότι είναι κι αυτοί μια ομάδα φορολογουμένων πολιτών, και μάλιστα πιο ευαίσθητη από τις άλλες; Και μην σκεφθεί άδολα κανείς ότι αναφερόμαστε σε μια ομάδα ανθρώπων πολύ μακρινή από όλους εμάς. Στατιστικά ο ένας στους δύο γύρω μας θα βιώσει τους δαίμονες της κατάθλιψης κάποια στιγμή στη ζωή του. Άρα δεν ειναι και τόσο απίθανη περίπτωση. Δοκίμασε, λοιπόν, κανένας από τους ψυχικά τρωτούς ιθύνοντες του Υπουργείου Ιδιωτικής Υγείας και Υπερ Αυτών Πρόνοιας να αναζητήσει ψυχιατρική συμβουλή στο Δημόσιο Σύστημα; Να βρει ένα δημόσιο θεραπευτήριο να αποτανθεί προκειμένου να μπορέσει να διώξει από μέσα του αυτό που τον τυραννά;

Επαπειλούμενη διακοπή της ΕΠΑΨΥ λοιπόν. Μεγάλη ζημιά, ανυπολόγιστη, και σίγουρα μεγαλύτερη από το χρέος του υπουργείου προς την ΜΚΟ. Εκτός αν θεωρήσουμε ότι οι ζωές μερικών αυτοκτονικών καταθλιπτικών αποτιμώνται λιγότερο από τα 1,3 εκατ. ευρώ του χρέους. Εκτός, πάλι, αν θεωρήσουμε ότι οι ψυχιατρικές παθήσεις θεραπεύονται αποκλειστικά με φάρμακα, τυχαίες και μονοσήμαντες δηλαδή χημικές προσεγγίσεις των νοσημάτων που η ψυχιατρική και οι νευροεπιστήμες δυσκολεύονται ακόμα και σήμερα να ερμηνεύσουν.

Οπότε σε αυτήν την τελευταία περίπτωση η ομαδοποιημένη παρέμβαση τύπου ΕΠΑΨΥ (κλιμάκιο ειδικών που αναλαμβάνει σφαιρικά τον ψυχικά ασθενη, όποτε χρειάζεται) περιττεύει. Το πολύ πολύ να έρθει ο ίδιος ο Υπουργός στα μέρη μας, μια που το συνηθίζει τελευταία, ενδεδυμένος με το μανδύα του ψυχοθεραπευτή. Να δει στα γρήγορα μερικούς καταθλιπτικούς και με το χαρακτηριστικό άδειο βλέμμα του να τους ξορκίσει το κακό.

Ή μήπως να κάνουμε καλύτερα αφαίμαξη, όπως στην αρχαιότητα, προκειμένου να διώξουμε από μέσα μας την περίσσεια μέλαινας χολής, αιτία της κατάθλιψης κατά την Ιπποκράτεια αντίληψη; Ξεκινώντας από τους υψηλά ιστάμενους; Αφαίμαξη λοιπόν. Με καλαμάκι. Απάνω τους.

Παράκληση κύριε Υπουργέ Ιδιωτικής Υγείας και Υπερ Αυτών Πρόνοιας, ανάμεσα στα ταξίδια σας για τα εγκαίνια των νέων μεγάλων ιδιωτικών θεραπευτηρίων εδώ και εις την αλλοδαπήν παρακαλούμε μεριμνήστε για την υγεία των ψυχικά ευάλωτων, προτού όλης της ελληνικής γης οι κολασμένοι στραφούν εναντίον εσάς και κάθε υπ/αν-εύθυνου.

Σήμερα ανακοινώθηκε ότι τελικά το Υπουργείο Ιδιωτικής Υγείας ξύπνησε από το λήθαργο και θα πληρώσει τους απλήρωτους εργαζόμενους της ΕΠΑΨΥ. Έπρεπε δηλαδή να γεμίσει ο τύπος άρθρα αποδοκιμαστικά για τον υπουργό για να συμβεί το αυτονόητο. Έτσι αυτή η κίνηση που μοιάζει θετική δεν αφαιρεί ούτε σπιθαμή από την ευθύνη που έχει ο παρών Υπουργός και το επιτελείο του για την απαξίωση του συστήματος ψυχικής υγείας (και υγείας γενικότερα).
Να εξηγούμαστε: του δημοσίου συστήματος, έτσι; Το ιδιωτικό πηγαίνει μια χαρά, δεύτεροι στον κόσμο είμαστε...

Επισκεφθείτε το http://diktyoargos.blogspot.com/ για καθημερινή ενημέρωση στο ζήτημα.