Πρόκειται για τις ξεχασμένες από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο βόμβες που βρίσκονται στο βυθό του Αγίου Γεωργίου και προέρχονται, σύμφωνα με τους παλαιότερους, από φορτίο πολεμικού πλοίου που βυθίστηκε τότε. Η ελεγχόμενη εξουδετέρωση έγινε την Κυριακή το πρωί από ειδικό κλιμάκιο μπροστά από τον όρμο του εξωκκλησίου του Άη Γιώργη.
Όπως λέγεται η περιοχή βρίθει από ξεχασμένες βόμβες.
Ίσως μερικές παρόμοιες εξουδετερώσεις σε συγκεκριμένες τοποθεσίες του νησιού να μπορούσαν να αναβαθμίσουν τη ζωή των υπολοίπων.
Με το πρόσχημα της καλύτερης αυτοδιοίκησης (μεγάλοι δήμοι, άρα αυξημένη επιχειρησιακή ικανότητα, άρα λειτουργική και οικονομική αυτοδυναμία, άρα λιγότεροι άχρηστοι στην εξουσία) το σήκουελ Kapodistrias II αναμένεται πιο θεαματικό από το Kapodistrias I.
Ήδη τα πρώτα σενάρια του μεγαλεπιβόλου εγχειρήματος αποσαφηνίζονται και μπροστά τους η σύλληψη του τότε(1998) υπουργού Εσωτερικών από όπου προέκυψε το Kapodistrias I ωχριά. Σφαγές αναμένονται σε Αθήνα, Αλαμάνα, Σούλι και στη λοιπή Ελλάδα.
Κάποιοι δήμοι (Κέρκυρα, Ρόδος) βλέπουν στη νέα διοικητική μεταρρύθμιση την ευκαιρία να ανανεώσουν ευκαιρίες ή να μεταβιβάσουν αμαρτωλά φορτία και προβληματικά ταμεία. Κάποιοι άλλοι (μεγαλοβιομήχανοι, μονοπώλες, έπαρχοι, νομάρχες, βουλευτές) αναζητούν νέα ευρύτερα πεδία δράσης και δόξας.
Κι οι κάτοικοι του νησιού αυτού, που, σαν άλλοι Γαλάτες, αντιστέκονται στο χρόνο, τη μόλυνση, την παγκοσμιοποίηση, τη διαφθορά, την αλλοτρίωση γενικότερα, αυτοί που δεν έχουν ενημερωθεί από κανέναν για το τι ακριβώς πρεσβεύει αυτό το ενδεχόμενο, φαίνεται να γλιτώνουν τη συνένωση με την Πάρο, καθώς τα πρώτα δημοσιεύματα βαφτίζουν το νησί δήμο.
Από "ΤΑ NEA" Φωτιές σε όλη τη χώρα φέρνει ο νέος χάρτης της αυτοδιοίκησης με το σχέδιο «Καποδίστριας 2», που προβλέπει την κατάργηση όλων των σημερινών κοινοτήτων, ενώ «ψαλιδίζει» σημαντικά τον αριθμό των δήμων και σε Αττική και Θεσσαλονίκη. Η μελέτη, που είχε ανατεθεί στο Ινστιτούτο Τοπικής Αυτοδιοίκησης για λογαριασμό της ΚΕΔΚΕ και στάλθηκε χθες στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης ώστε να συζητηθεί στη μεθαυριανή συνεδρίαση, περιλαμβάνει τελικώς 3 διαφορετικές προτάσεις για δημιουργία 380 έως 390 δήμων από τους σημερινούς 1.034 δήμους και κοινότητες.
Ωστόσο, στελέχη της Αυτοδιοίκησης εκφράζουν φόβους πως η δημοσιοποίηση του χωροταξικού σχεδιασμού και η έναρξη διαλόγου μόνον στη βάση των νέων ορίων των δήμων θα αποπροσανατολίσει από την ουσία της διοικητικής μεταρρύθμισης.
Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση όχι μόνον δεν έχει ακόμη υλοποιήσει τις οικονομικές της δεσμεύσεις, που αποτελούσαν προϋπόθεση για τους δημάρχους πριν προχωρήσει ο «Καποδίστριας 2», αλλά δεν έχει ξεκαθαρίσει και τις θέσεις της για το μοντέλο οργάνωσης και διοίκησης των νέων δήμων.
Οι Αμερικανίδες μαζορέτες της συγχρονισμένης κολύμβησης
Η συμμετρία του άλματος από τα 10 μέτρα
Η απόσταση νίκης και ήττας
Ιστιομαχίες
Δύο μοναχικές φιγούρες μαζί στην Τιενανμέν
Κινέζικοι συνδυασμοί
Το αέρινο άλμα από τα 10μ.
Η τελετή λήξης. Τουλάχιστον δεν είχε γύφτο με ντάτσουν
οι φωτό από εδώ το σήμα των φετινών ολυμπιακών αγώνων
Ξεκίνησαν επιτέλους οι κεκαθαρμένοι Ολυμπιακοί αγώνες. Στα χιλιοειπωμένα άρθρα που κυκλοφορούν όλοι συμφωνούν ότι τίποτα δεν είναι ίδιο. Η μεγαλύτερη τηλεοπτική διαφήμιση ξεχύνεται στους καναπέδες για να θυμίσει κάτι από την ψυχαγωγία του αθλητισμού και κάτι από αυτό που έμοιαζε με παιχνίδι.
Και την ίδια στιγμή, όχι πολύ μακριά, η κλαγγή του πολέμου ηχεί πιο δυνατά απ'τον ολυμπιακό ύμνο και καταργεί την αυταξία της ολυμπιακής εκεχειρίας.
Και εδώ, στη χώρα που άνθησε το αθλητικό ολυμπιακό πνέυμα, ελάχιστους μοιάζει να ενδιαφέρει ετούτο το περιποιημένο διαφημιστικό περιτύλιγμα. Όχι γιατί πάψαμε να είμαστε ευεπίφοροι στα μυνήματα των τηλεοπτικών θεαμάτων (ίσα ίσα που έχουμε ήδη εγκαθιδρύσει μία νέα τηλεοπτικής ευεξίας κοινωνία), αλλά επειδή η ίδια μας η κοινωνία απαξίωσε μέσα σε τέσσερα χρόνια αυτό που τεχνηέντως είχε θεοποιήσει: τους αθλητές, την προσπάθεια, την άμιλλα, την καταξίωση.
Κι ενώ λοιπόν φαινόταν πως επιτέλους η φιλότιμη προσπάθεια και η κρατική μέριμνα έμοιαζαν ο επιτυχημένος συνδυασμός που άνοιγε το δρόμο για την ελληνική κοινωνία τέσσερα χρόνια πριν, αυτό ακριβώς μοιάζει να έχει εξοστρακιστεί ανεπιστρεπτί.
Η δε αποφορά από τα αήθη μετάλλια και τους πολιτικούς κομπορρήμονες κρατάει δύσοσμους τους ολυμπιακούς κύκλους πιο πολύ από ποτέ. Και τώρα σαν από άμυνα και σαν απο αμηχανία η ελληνική κοινωνία απέχει σχεδόν σύσσωμη από τους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες και προτιμάει να επιδίδεται σε πιο απλές και καταξιωμένες διαχρονικά δεξιότητες κοινωνικής ευεξίας (όπως η αυγουστιάτικη επέλαση-απόβαση στα νησιά).
Και περιμένει το νέο της εθνικό ήρωα που θα τον τιμήσει εν ζωή σε κάποια νέα έναρξη εθνικής φρενίτιδας.
«...Οποια και να είναι η αλήθεια, το γεγονός παραμένει: απ’ το 2004 και μετά, η νεαρά πέρασε μια ονειρεμένη τετραετία. Ακόμη και ο κ. Μίνως Κυριακού, που τώρα της απαγγέλλει επικήδειους (βλ. «δε μιλάω για νεκρούς ανθρώπους!»), φωτογραφιζόταν μαζί της χαμογελαστός στα «Τσικλητήρεια». Και καθότι η δεσποινίς Χαλκιά δεν πήγαινε παρά σε ελάχιστους αγώνες, είχε ελεύθερο χρόνο για να ζωγραφίζει θαλασσογραφίες με λαδομπογιά και να γράφει ποιήματα - οι τυχεροί φίλοι της ακόμη και τώρα όταν την επισκέπτονται ζουν τη χαρά της απαγγελίας συνδυασμένη με την απόλαυση της θέας ζωγραφιστών υδάτων στους τοίχους της οικίας της… Οι λοιποί κοινοί θνητοί, πάλι, τη βλέπαμε μόνο στην τηλεόραση να κάνει διαφημίσεις για κουφώματα, ενίοτε και να ρίχνει γυροβολιές στα μπουζούκια μετά του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Κάπου στο ενδιάμεσο όλων αυτών, κατέστη και πρόεδρος των Ελλήνων Ολυμπιονικών, και εκπρόσωπος της Ουνέσκο (!), και βεβαίως αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας. Κι έτσι, μπορεί εσχάτως το «εκπληκτική η Χαλκιά!» του 2004 να έχασε την τελευταία του συλλαβή, και να καταλήξαμε στο «έκπληκτη η Χαλκιά!» το 2008, αλλά η μεγάλή εικόνα δεν αλλάζει και πολύ: η υποσμηναγός Φανή συνεχίζει στο μπράτσο να έχει τα σιρίτια, στο σπίτι τα μετάλλια και στην τράπεζα ένα λογαριασμό με πιο πολλά μηδενικά κι απ’ τους όψιμους επικριτές της. Σε κάποιο ντουλαπάκι θα πρέπει να της έχει ξεμείνει και η κρυφή κάμερα – οπότε τώρα που θα έχει ακόμη περισσότερο χρόνο, μπορεί και να «καδράδει» τη σατανική Σου Λι με τα μπουκαλάκια m3, ώστε ν’ αποκαταστήσει και τη χαμένη τιμή του «ελληνικού κυττάρου»… όλο το κείμενο:Φανή Χαλκιά, η χαμένη τιμή των ελληνικών κυττάρωναπό την Καθημερινή (Μ. Μαργωμένου)
"Μετριοπαθής, πάντως, ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις του μετά την αφή της φλόγας, αρκέστηκε να πει ότι μεταλαμπαδεύουμε αρχές και ιδεώδη, από τα οποία, ως γνωστόν, έχουμε πάντοτε περίσσευμα. Κι όμως. Θα μπορούσε να επεκταθεί και, πάντοτε σεμνά και ταπεινά, να αποσαφηνίσει ότι μπορούμε επίσης να εξαγάγουμε στην Κίνα τεχνογνωσία και πείρα τουλάχιστον σε άλλους τρεις τομείς, υλικότερους και ανταποδοτικότερους: στην ασφάλεια, στην περιβαλλοντική πολιτική και στη χρήση των ολυμπιακών κτισμάτων μετά το πέρας των Αγώνων. Ειδικά, βέβαια, στο ζήτημα της ασφάλειας, το κινεζικό καθεστώς, ξεσκολισμένο στη βία και την καταστολή, δεν φαίνεται να χρειάζεται μαθήματα. Και πάλι όμως θα μπορούσαμε να τους διδάξουμε έστω και τώρα πώς να αγοράσουν πανάκριβα και επιπλέον αχρείαστα μηχανήματα που ύστερα θα τους μείνουν αμανάτι, ή πώς να εκμεταλλευθούν την ολυμπιακή «ευκαιρία» για να σπείρουν κάμερες στο Πεκίνο (αν δεν τις έχουν ήδη σπείρει), τάχα για τη «διαχείριση της οδικής κυκλοφορίας»."
και ένα πρόσφατο για την εθνική μας αλκοόλη (διαρκώς επίκαιρο όσο συλλαμβάνονται "πειραγμένα" τα εθνικά μας καθαρόαιμα, 15 ως τώρα, παγκόσμιοι πρωταθλητές στη ντόπα μετ' εμποδίων): (απόσπασμα) "Ισως και να ’ταν λιγότεροι οι αθλητές που ενδίδουν στα αναβολικά αν ήταν πολύ μικρότερες οι απολαβές, σε χρήμα και είδος, στις οποίες μεταφράζονται τα μετάλλια. Σίγουρα πάντως λιγότερα παιδιά θα ντοπάρονταν αν δεν τα ζάλιζε η εθνική μας μέθη, υπό το κράτος της οποίας εξισώνουμε με φυλετικό θρίαμβο μια πρωτιά στα εκατό μέτρα πεταλούδα ή ένα ρεκόρ στο αρασέ· και πιο ισχυρό αναβολικό από την εθνική μας αλκοόλη δεν υπάρχει."
Ο ολυμπιακός ζήλος της Κίνας Ένα σημερινό άρθρο στη Καθημερινη που εστιάζει στο ζήλο της Κίνας να διοργανώσει τους "καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες": (απόσπασμα) "Η χώρα με τους 1,3 δισ. κατοίκους και το μονοκομματικό καθεστώς προφανέστατα έχει την «άνεση» να κινητοποιήσει πολλά εκατομμύρια ανθρώπων για τη διοργάνωση των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά και να ξοδέψει μεγάλα χρηματικά ποσά. Εάν το Σίδνεϊ στοίχισε 4 δισ. δολάρια το 2000, η Αθήνα τριπλασίασε το κόστος σε 12 δισ. τέσσερα χρόνια αργότερα και το Πεκίνο έρχεται τώρα να το υπερτριπλασιάσει στα 38 δισ. Είναι ολοφάνερο ότι η Κίνα επιδιώκει να οργανώσει τους «καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες που έχουν γίνει ποτέ» (the best Olympics ever)."
και οι δυτικοί αντιρρησίες
κι ένα ενδιαφέρον άρθρο για τον Πιερ ντε Κουμπερτέν που δεν ξέρουμε: ήταν ο Κουμπερτέν ρατσιστής; (απόσπασμα)
"η περί αθλητισμού αντίληψη του βαρόνου ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη προς κάθε έννοια φιλικής άμιλλας, συνύπαρξης, γεφύρωσης χασμάτων. Ο Κουμπερτέν ήθελε έναν αθλητισμό που θα επιβεβαίωνε την υπεροχή των ελίτ και ο οποίος ταυτοχρόνως θα ωθούσε τους γόνους των λαϊκών ή μεσαίων τάξεων σε εκτονώσεις ανώδυνες για την ισχύουσα τάξη πραγμάτων. Μόνο που μερικοί ήσαν πολύ «παρακατιανοί» για να τους αναγνωρίσει ο αξιότιμος βαρόνος ακόμη και το δικαίωμα του… εκτονώνεσθαι: το 1908 ο Ντε Κουμπερτέν διακήρυξε τη βαθύτατη απέχθειά του προς όσους αθλητές είχαν σκούρο δέρμα κι ασφαλώς ουδείς μπορεί να τον κατηγορήσει για ασυνέπεια. Πώς να μην είναι ρατσιστής ένας λάτρης της αποικιοκρατίας".
Η είδηση για τα σκηνοθετημένα πυροτεχνήματατης τελετής έναρξης που δεν μεταδόθηκαν σε ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη, αλλά είχαν ήδη προδημιουργηθεί ψηφιακά, κάνει το γύρο του κόσμου και επιβεβαιώνει αφενός την αγχώδη επιθυμία των Κινέζων να αποδείξουν ότι ανήκουν στο δυτικό κόσμο, αφετέρου την μετατροπή των αγώνων σε τηλεοπτικά κουστουμάκια, κομμένα και ραμμένα στα μέτρα των απανταχού τηλεθεατών. πηγή:msn.com - Part of Olympic display altered in broadcast - Some aerial footage of fireworks digitally created months in advance
Είναι Κυριακή 1 Αυγούστου του 1936, ώρα 4 μετά το μεσημέρι. Ο Αδόλφος Χίτλερ ανεβαίνει στο βάθρο, στο νέο Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου, και κηρύσσει την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων: «Κηρύσσω την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου, με τους οποίους ξεκινάει η 11η Ολυμπιάδα της νέας εποχής». Αυτά ήταν όλα όσα είπε επισήμως ο Χίτλερ κατά τη διάρκεια των αγώνων, που διήρκεσαν δύο εβδομάδες. Ωστόσο, παρ’ όλο που ο ηγέτης των Ναζί κρατήθηκε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, η διοργάνωση διαπνεόταν από τις αρρωστημένες ιδέες του.
Κάθε ομοιότητα είναι τυχαία και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα
Έστω και καθυστερημένα στην Πάρο ξεκινάει η ενημερωτική εκστρατεία για την ανακύκλωση.
Στο νησί μας δε χρειάζεται κανένα μέτρο. Λεφτά μόνο για τα 34 χιλιάδες ευρώ που θα κοστίζει καθημερινά η ιερή χωματερή από το 2009.
Λέγεται πως κάποιοι επώνυμοι πολίτες και επισκέπτες ετοιμάζονται να ζητήσουν ασφαλιστικά μέτρα για τη λειτουργία και την καύση της χωματερής. Πού να μάθουν και ποια είναι η λεκάνη απορροής των τοξικών ρύπων της ιερής χωματερής.
Διαβάστε το δελτίο τύπου του δήμου Πάρου (και αναστενάξτε από απογοήτευση)
Βοούν τα άρθρα λοιπόν στον τύπο για τη λειψυδρία, την αφαλάτωση και τα προβλήματα των νησιών. Ευτυχώς εδώ είμαστε, όπως πολλές φορές έχουμε διαπιστώσει, μεταλλαγμένοι. Χάρη στο μαγικό ιερό καπνό της χωματερής το αντιπάριο είδος εξελίχθηκε πρώτο από τον υπόλοιπο κόσμο σε ανθρωποειδές που όχι μόνο δε διψά, αλλά κάνει εξοικονόμηση νερού και με πρωτότυπους τρόπους, κάνοντας περιττή την αφαλάτωση (καλύτερα, γιατί ακούστηκε κάτι για καταστροφή των κέδρων στο Σιφνέικο) , τα φράγματα κι όλα τα ανούσια που αναφέρονται από τους αδαείς δημοσιογράφους- ερευνητές.
Καταργήσαμε τον ιδρώτα κι έτσι εδώ δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Κι αυτό είναι μόνο η αρχή για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας. Έπεται η πόση του νερού των αιρκοντίσιον, η συλλογή και πόση ούρων και άλλων βιολογικών υγρών δικών μας και των πέριξ ζώων, η εμφύτευση λεπιών για να μειώσουμε την άδηλη (μέσω του δέρματος) αναπνοή, και πολλά άλλα τα οποία όλοι εσείς οι πολυάριθμοι φανς του αντιπαρος-μπλογκ, οι ευφυέστεροι όλων, καλείστε να εφεύρετε.
Το 2020, η Νάξος θα έχει πληθυσμό όσο ο Δήμος Αμαρουσίου σήμερα, η Τήνος όσο η Αργυρούπολη, η Κέα όσο τα Γρεβενά, η Λέσβος θα έχει ξεπεράσει τον σημερινό πληθυσμό της Πάτρας, η Σαντορίνη θα έχει περισσότερους κατοίκους απ' ό,τι το Ηράκλειο Κρήτης, η Ιος θα φτάσει την Κω. Με βάση αυτά τα στοιχεία που θα εμφανίζουν τα νησιά μας την επομένη δωδεκαετία, τα διαχειριστικά σενάρια της κοινοπραξίας Υδατοσυστημάτων Αιγαίου (ΤΕΜ Α.Ε., ΛΔΚ ΕΠΕ, ΥΔΡΟΕΞΥΓΙΑΝΤΙΚΗ Ε.Ε.) «μιλούν» για υπερπολλαπλάσιες ανάγκες σε νερό.
Η ζήτηση υδατικών πόρων στα νησιά του Αιγαίου τα επόμενα χρόνια αναμένεται να πάρει την ανιούσα, γεγονός που σχετίζεται τόσο με τη ραγδαία αύξηση του μόνιμου πληθυσμού (τη δεκαετία 1991-2001 ανέρχεται σε 28% έναντι 5% τη δεκαετία 1981-1991) όσο και της τουριστικής κίνησης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ειδικών για τα νησιά «πρώτης ταχύτητας», ο ρυθμός αύξησης εκτιμάται ότι θα μειώνεται σταδιακά.
Στα νησιά «δεύτερης ταχύτητας» η αυξητική τάση θα μεγαλώσει εφόσον γίνουν έργα υποδομής, ενώ τα ήδη καθυστερημένα σε επίπεδο τουριστικής κίνησης θα παραμείνουν ως έχουν ή θα έχουν μία μικρή αύξηση.
Σε ό,τι αφορά το πρόβλημα του νερού, σήμερα στα νησιά οι αφαλατώσεις καλύπτουν το 4,1%, οι μεταφερόμενες ποσότητες το 1,4%, οι ταμιευτήρες το 4,4% και τα υπόγεια ύδατα το 82,6% των υδρευτικών αναγκών, οι οποίες ανέρχονται σε 63.796.792 κ.μ. Το μέσο ετήσιο έλλειμμα ανέρχεται σε 6,4%, κατανέμεται κατά κανόνα μόνο στους ξηρούς μήνες, δηλαδή Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο, αφού οι χειμερινές υδρευτικές ανάγκες καλύπτονται γενικά εύκολα.
Σύμφωνα με το κείμενο διαβούλευσης επί των προσχεδίων για την «Ανάπτυξη συστημάτων και εργαλείων διαχείρισης Υδατικών Πόρων Υδατικού Διαμερίσματος Νήσων Αιγαίου» (οι μελέτες εκπονήθηκαν για λογαριασμό του υπουργείου Ανάπτυξης), το οποίο θα σταλεί σε περιφέρειες, νομαρχίες και δήμους για διάλογο και στη συνέχεια βάσει αυτού θα καταρτιστούν οι πίνακες με τα έργα της επόμενης δωδεκαετίας, μελετήθηκαν οι περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου και οι 5 νησιωτικοί νομοί (Κυκλάδων, Δωδεκανήσων, Χίου, Σάμου, Λέσβου).
Στο Αιγαίο, σήμερα, έχουμε 57 νησιά που κατοικούνται και που έχουν πληθυσμό άνω των 10 κατοίκων. Η έκταση της περιοχής είναι περίπου 9.100 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πώς ορίζεται αυτός ο χώρος; Βόρεια από τη Λήμνο, νότια από την Κάσο, ανατολικά από τη Μεγίστη (Καστελόριζο) και δυτικά από την Κέα, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα κάθε είδους νησιά και βραχονησίδες. Από τα 57 αυτά νησιά δέκα (10) πολύ μικρής έκτασης και πληθυσμού ανήκουν ως δημοτικά διαμερίσματα στους ΟΤΑ των υπόλοιπων 47.
Η περιοχή μελέτης λοιπόν διαμορφώθηκε με βάση τα 47 αυτά νησιά, στα οποία σαν δημοτικά διαμερίσματα θα ενσωματωθούν και τα υπόλοιπα 10, και έτσι δημιουργήθηκαν 47 διαχειριστικές ενότητες επί των οποίων αναπτύχθηκαν οι εργασίες του έργου.
Ψηφιοποιήθηκαν 657 λεκάνες απορροής και 84 υπολεκάνες έργων, όπου υπολογίστηκαν υδατικά ισοζύγια κατά μήνα για 16 χρόνια (1985-2001), 151 υδρογεωλογικές ενότητες με μηνιαίες χρονοσειρές κατείσδυσης για 16 χρόνια (1985 - 2001), 6.500 γεωαναφερμένα υδροσημεία, με χημικές αναλύσεις σε 1.800 από αυτά, και 12 προσχωματικοί υδροφορείς όπου αναπτύχθηκαν μαθηματικά ομοιώματα.
Το φυσικό σύστημα του Αιγαίου
Με βάση τις υδρολογικές αναλύσεις που έγιναν στο πλαίσιο της μελέτης, οι νότιες Κυκλάδες έχουν χαμηλά μέσα ετήσια ύψη βροχόπτωσης (Μήλος, Θήρα, κ.λπ.), ενώ οι βόρειες γενικά λίγο μεγαλύτερα (Νάξος, Τήνος, Ανδρος κ.λπ.). Τα νησιά του ανατολικού και βορειοανατολικού Αιγαίου είναι σημαντικά πλουσιότερα σε βροχοπτώσεις από τις υπόλοιπες περιοχές (Λέσβος, Σάμος, Ικαρία, κ.λπ.), ενώ στα Δωδεκάνησα συναντάμε σχετικά υψηλά ετήσια ύψη βροχόπτωσης.
Η υδρογεωλογική εικόνα της περιοχής ποικίλλει και αυτή σημαντικά. Ορισμένα νησιά είναι άνυδρα (π.χ. Σίκινος, Ηρακλειά, Κουφονήσια, Χάλκη κ.λπ.) και τα υδρογεωλογικά τους χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με τις χαμηλές βροχοπτώσεις δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη εκμεταλλεύσιμων υπόγειων υδροφοριών.
Σε άλλες περιπτώσεις έχουμε πλούσιους καρστικούς ή προσχωματικούς υδροφορείς (π.χ. Ρόδος, Λέσβος, Χίος, Ανδρος κ.λπ.), ενώ σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει κάποιο υπόγειο δυναμικό, το οποίο όμως έχει περιορισμένη δυνατότητα εκμετάλλευσης.
Την τελευταία εφταετία η αυξητική τάση των υδρευτικών αναγκών είναι πολύ μεγάλη και έχουν επεκταθεί θεαματικά τα έργα υδροληψίας (νέες γεωτρήσεις, αφαλατώσεις, μεταφερόμενες ποσότητες), ενώ παράλληλα δεν υπάρχει σε κανένα επίπεδο (περιορισμός απωλειών, τιμολογιακή πολιτική, ευαισθητοποίηση των πολιτών, σχεδιασμός έργων κ.λπ.) διαχειριστική πολιτική μείωσης της υδρευτικής ζήτησης. Αυτό αποδεικνύεται τόσο από την αύξηση των μεταφερόμενων ποσοτήτων σε νησιά από το 1996 και μετά όσο και από τις καταμετρημένες καταναλώσεις, όπου αυτές είναι διαθέσιμες. Η αύξηση υπερβαίνει το 15% και έχει διαρκώς περαιτέρω ανοδική τάση.
Σημαντική είναι και η συνολική ζήτηση άρδευσης, η οποία καλύπτει περισσότερο από το 50% των σημερινών αναγκών των νησιών. Η ζήτηση για άρδευση είναι μεν γενικά σταθερή και δεν έχει αυξητικές τάσεις, αλλά είναι στην πλειονότητά της ανεξέλεγκτη.
________________________________________ Φράγματα αφαλάτωσης, οι μόνες λύσεις σωτηρίας
ΠΑΡΟΣ: Η μείωση των ελλειμμάτων στο τελικό σενάριο και η βελτίωση του οικονομικού αποτελέσματος (θετικό και για τις δύο χρήσεις σε όλη τη διάρκεια της προσομοίωσης) επιτυγχάνεται κυρίως με την αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων δικτύων ύδρευσης και με νέα μονάδα αφαλάτωσης δυναμικότητας 2.500 κ.μ./ημ. Οι τρεις λιμνοδεξαμενές (εγκεκριμένες μελέτες ΥΠΑΑΤ), οι οποίες διερευνήθηκαν στα διαχειριστικά σενάρια μόνον ως εναλλακτικές μακροπρόθεσμες παρεμβάσεις, μπορούν να εξετασθούν, αφού ο έντονος τουριστικός χαρακτήρας του νησιού, συνεπώς και η άμεση απαίτηση ικανοποίησης των ιδιαίτερα αυξημένων θερινών υδρευτικών αναγκών, επιβάλλει την κατασκευή μεγάλης μονάδας αφαλάτωσης (........)
_%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1_1.jpg)
_%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1_2.jpg)
_%CE%A3%CE%B5%CE%BB%CE%AF%CE%B4%CE%B1_3.jpg)
+%5B640x480%5D.JPG)
