Πασόου και δέος

Πολύ κακό για το τίποτα...
Σε έναν χώρο πραγματικά αφιλόξενο για εκδηλώσεις τέτοιαν εποχή συγκεντρώθηκαν 100-150 άτομα. Οι πιο πολλοί ψηφοφόροι του κόμματος, κάποιοι περαστικοί που κοντοστάθηκαν, σκεπτόμενοι που προσήλθαν διερευνητικά, βαριεστημένοι που βρήκαν απασχόληση μέχρι να αρχίσουν τα τηλεοπτικά παράθυρα των ειδήσεων. Το κρύο ήταν τσουχτερό και έτσι έτυχε ανταπόκρισης (και χειροκροτήματος) η ατυχής δήλωση του κ. Ρόβλια ότι η αίθουσα Καλουδά δεν τους δόθηκε σχεδόν ετσιθελικά και ότι "άμα αλλάξουν τα πράγματα" η αίθουσα θα διατίθεται σε κάθε κόμμα και παράταξη, σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε δραστηριότητα. Ατυχές και συνάμα τρομακτικό στο άκουσμα, αλλά και άτοπο αν αναλογιστεί κανείς την πρόσφατη δέσμευση της σχολικής επιτροπής.

Η συζήτηση αναλώθηκε κυρίως στα σκάνδαλα που απασχολούν την κοινή γνώμη. Ήταν σα να παρακολουθείς ένα βουλευτή να μιλάει σε κάποιο τηλεοπτικό πάνελ. Η εντύπωση αυτή, της τηλεοπτικού τύπου ομιλίας, επιβεβαιώθηκε όταν το λόγο πήραν οι πολίτες. Το show του Πάρη ήταν το κλου της εκδήλωσης. Δικαιωματικά αξίζει ένα πεντάλεπτο σε κάποιο ραδιοσταθμό της περιοχής.

Αν αξίζει να σταθεί κανείς σε κάτι είναι το κλίμα συσπείρωσης που φανερά επεδίωξαν να δημιουργήσουν οι δύο βουλευτές και το προεκλογικού τύπου ύφος στο λόγο τους. Όπως και το ότι αναφέρθηκαν στην Αντίπαρο ελάχιστα έως καθόλου (κάτι είπε ο κ.Ρήγας για τις αφαλατώσεις και για την ανάγκη μιας αίθουσας πολιτιστικών εκδηλώσεων, αλλά τίποτα άλλο).

Όχι, δεν έπαιξε τελικά το "χέρια ψηλά".

(μία σάτιρα για το θέμα είναι αρκετή- εξάλλου είχαμε κι άλλη εκδήλωση το Σ-Κ που θα την αναλύσουμε με το γνωστό γλαφυρό τρόπο το απόγευμα: νεοευσεβείς μείνετε μακριά...)