26 Απρ 2014

Artiparos welcome to the jungle



Μετά από έξι μήνες ο μάγος είναι πάλι εδω, χωρίς παραμύθια, αλλά με πολλά επιμύθια. Ευχαριστώ τον ΟΤΕ, μονοπωλιακό παροχο στο νησί για τη σημαντική καθυστέρηση και τα λεφτά που μου κόστισε η αστρονομική σύνδεση των 4mbps. Στο διάστημα αυτό αποτοξινώθηκα από νταουνλοουντς, τσατ, τουητ, μπλογκιν', λάικ, σέαρ και πολλά άλλα. Ευχαριστώ όλους όσους τακτικά ρωτάτε ποτe θα ξαναγραφεί κείμενο εδω, πιστεύω πως είναι η ώρα που κρίνονται πολλά για το μικρό νησάκι και ο σεμνός διάλογος είναι ευπρόσδεκτος. Οι υπόλοιποι δυστυχώς/ευτυχώς δεν θα βρείτε βήμα εδω. Επίσης οι ανορθογραφίες θα διαγράφονται, τα γκρηκλις θα γίνονται δεκτά.


Αρτιπαρος ή Αρτέμη αρχηγέ πες τα (τα bold είναι κατά την υποκειμενική μου άποψη)


Η Αντίπαρος προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της προς την ευημερία μέσα από μια ισορροπία με την τουριστική ανάπτυξη, κουβαλώντας όμως πολλά από τα βαρίδια του παρελθόντος.

Υπάρχει μια κομματικοποιημένη νοοτροπία καιροσκοπισμού που δεν την αφήνει να προχωρήσει μπροστά. Ταυτόχρονα παρά τα έργα του ελληνικού δημοσίου στο νησί, η Ελλάδα δείχνει αδύναμη διασπασμένη μέσα στην λαίλαπα της οικονομικής κρίσης. Με την Αντίπαρο να χάνει το στοίχημα της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας στον κυκλαδικό χάρτη.

Έχοντας προσωπικά ένα όραμα για το νησί αναζητούσα πίσω από την κοινωνική φίμωση μια ενιαία φωνή και πυξίδα κοντά στην Αντίπαρο και μακριά από την Αριστερά και την Δεξιά.

Δε θέλω η ηγεσία του τόπου να αποτελείται από μια αγέλη παπαγάλων που στα καφενεία προπαγανδίζει ψέματα.
Δε θέλω οι εκλογές στην Αντίπαρο να αναλώνονται σε ανθρώπινες συμπεριφορές αλλά σε ουσιαστικές λύσεις.
Δε θέλω μηχανισμούς προβοκάτσιας σε ένα νησάκι που νοσεί ήδη από το σύνδρομο του μικρού τόπου.
Δε θέλω να παραιτηθώ και να αφήσω τα πράγματα να πορεύονται χωρίς εμένα και να κοιτάω ανίσχυρος.
Δε θέλω τα πράγματα να τα διαμορφώνουν οι ασκημένοι στην ίντριγκα και στην έπαρση κάθε ευκαιριακής σημαίας.
Δε θέλω τις εκπτώσεις στην ποιότητα των συνδυασμών μόνο και μόνο για την κουτάλα.
Δε θέλω την δεύτερη μέρα των εκλογών οι σκεπτόμενοι άνθρωποι να ρίχνονται στο καλάθι των αχρήστων σαν στημένες λεμονόκουπες.
Δε θέλω την πελατειακή λογική ενός προσωποκεντρικού Δήμου μαριονέτα.
Δε θέλω προεκλογικούς ανταγωνισμούς, και μυστικές συνεννοήσεις να δηλητηριάζουν άλλο τη ζωή μας.

Θέλω να αποκομματικοποίησουμε τις κρισιμότερες για το μέλλον της Αντιπάρου τοπικές εκλογές...
Θέλω να είμαστε όλοι μέλη της συμπολίτευσης και να αφήσουμε μια παρακαταθήκη συνέχειας για όσους στο παρόν και το μέλλον θελήσουν να ζήσουν τα ευεργετήματα της ενότητας.

1 σχόλιο:

Ibis είπε...

Τι πιο προφανές μια τοπική κοινωνία να θέλει να αφορίζει τις χρωματικές(κομματικές) σημαίες?

Σε μια χώρα που έμαθε να κομματικοποιεί και να "παιδεύει" με πράσινα, μπλε, κόκκινα μικρόβια την φοιτητικά χρόνια, ο απογαλακτισμός που κρύβεται στα "θέλω" φαντάζει αν όχι δύσκολος στη καλύτερη περίπτωση χρονοβόρος.

Ίσως χρειαστούν πολλές γενιές ίσως και όχι. Ωστόσο όσο και να θέλουμε να βγάλουμε το μανδύα της πολύχρωμης πολιτικοποίησης αυτός έχει ποτίσει βαθιά το δέρμα μας.

Καλώς ήλθες κ πάλι!

Ibis