29 Νοε 2011

Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Αντιπάρου (ΚΕΔΑ): καλή η πρόθεση, αλλά με ψήφο στο πόδι

psaralyki-novΑπό τη στήλη “Γέφυρα” του menoumeantiparo.wordpress.com παρατίθεται το παρακάτω απόσπασμα, σχετικά με το τελευταίο δημοτικό συμβούλιο και τη σύσταση της  Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Αντιπάρου (ΚΕΔΑ), σε αντικατάσταση της πρώην ΚΕΤΠΑΑ.

Ο προβληματισμός είναι σαφής και αφορά την πλημμελή προετοιμασία των δημοτικών συμβούλων για να ψηφίσουν ένα τόσο σημαντικό θέμα. Είναι εskariνδεικτικό ότι δεν είχαν πρόσβαση πριν το συγκεκριμένο συμβούλιο ούτε στο καταστατικό ούτε στη μελέτη βιωσιμότητας της ΚΕΔΑ, όγκου 1500 σελίδων(τουλάχιστον ηλεκτρονική πρόσβαση) και αντί αυτής παρουσιάστηκε μία περιληπτική μελέτη σε τριάντα διαφάνειες, φορτωμένη με νούμερα και στοιχεία. Δεν είναι τυχαίο που σύσσωμη η αντιπολίτευση διαμαρτυρήθηκε για τον τρόπο που έφτασε το σημαντικότατο αυτό θέμα στο Συμβούλιο, χωρίς πρότερη ενημέρωση των συμβούλων δηλαδή. Και βέβαια κανείς δεν διαφωνεί για την αναγκαιότητα σύστασης μιας βιώσιμης Κοινωφελούς Επιχείρησης, αλλά εδώ θίγεται η μεθοδολογία, που εν τέλει αποστερεί από την απόφαση του Συμβουλίου την ικανοποίηση ότι προηγήθηκε σφαιρική ενημέρωση και δημόσια συζήτηση.

Αυτό που είναι ακόμα πιο σημαντικό όμως, είναι ότι ξαφνικά εμφανίστηκε ένα πλάνο ανάπτυξης του Δήμου, που δεν έχει καν προηγουμένως συζητηθεί. Ακούστηκαν, ανάμεσα σε πολλά στοιχεία και νούμερα, έννοιες όπως “εκμεταλλεύσεις παραλιών”, “διεξαγωγή συνεδρίων και συνεδριακά κέντρα”, καθώς και άλλα αναπτυξιακά σχέδια, που δεν είναι βέβαιο ότι αποτελούν και το αναπτυξιακό όραμα όλων, καθώς δεν τέθηκαν ποτέ σε διαβούλευση. Επρόκειτο με λίγα λόγια, για μία καθαρά τεχνοκρατική προσέγγιση, μεγαλόπνοη και φιλόδοξη μεν (εξάλλου μόνο έτσι μπορεί να είναι μία μελέτη βιωσιμότητας με θετικό οικονομικό πρόσημο) αλλά αποστερημένη από έννοιες μορφών εναλλακτικού τρόπου ζωής, τουρισμού και ανάπτυξης. Και αυτά μόνο μέσα από δημόσια συζήτηση με πολίτες και ειδικούς μπορούσαν να συντεθούν σε συγκεκριμένη πρόταση.


Την Τετάρτη 30/11/11, στις 7μμ, πρόκειται να διεξαχθεί το επόμενο δημοτικό συμβούλιο. Τα θέματά του είναι ενδιαφέροντα και βέβαια μακάρι να υπάρχει πλήρης ενημέρωση των συμβούλων για αυτά, ώστε να μην κληθούν για μια ακόμα φορά να ψηφίσουν αυτοσχεδιάζοντας. Ανάμεσα στα θέματα (όχι πρώτο, το γιατί θα κριθεί εκ των υστέρων) είναι και τα επίμαχα αποτελέσματα της δειγματοληψίας του νερού από το ΕΛΚΕΔΕ πριν 7 μήνες, ερώτημα που εκκρεμεί στο Δήμο από τις 30/9/11 και δεν έχει ακόμα απαντηθεί, παρά μόνο με υπεκφυγές. Το ζήτημα ήρθε στο δημοτικό συμβούλιο με πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης (“Μένουμε Αντίπαρο” που ανέδειξε το θέμα και “Ενωτική Κίνηση Προόδου” που το συνυπέγραψε). Εκεί καλό θα είναι να ακουστούν οι απόψεις του δημάρχου για την προκλητική καθυστέρηση δημοσιοποίησης των αποτελεσμάτων (κατά παράβαση των διατάξεων: “Πρόσβαση των Πολιτών στην Περιβαλλοντική Πληροφορία”), αλλά καλό θα είναι να ακουστούν και εκείνοι οι δημοτικοί σύμβουλοι που με λεβεντιά και θάρρος καταφέρονται με μένος, ενίοτε και με συκοφαντία, εναντίον όποιου βάλλει κατά της δημοτικής αρχής, αλλά το πράττουν μόνο στα καφενεία και στην άτυπη Βουλή του Δήμου στο Λιμάνι. Κάπου εκεί εξαντλείται ο μονόλογος και φθάνουν  στα συμβούλια ξέπνοοι και άλαλοι –όχι όλοι. Σκληρό το τελευταίο σχόλιο, αλλά εκεί που απευθύνεται απευθύνεται δικαίως. Και κάθε αντίλογος δεκτός, αρκεί να είναι σοβαρός.
seagulls

Ακολουθεί το απόσπασμα του κ. Σφαλαγκάκου:
“2. Σύσταση Κοινωφελούς Δημοτικής Επιχείρησης:
Η πρόταση εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία. Καταψήφισα την πρόταση. Τόνισα, ωστόσο, ότι η γενική ιδέα της σύστασης της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Αντιπάρου (ΚΕΔΑ) μας βρίσκει σύμφωνους—πώς θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει, άλλωστε, με τη σύσταση μιας τέτοιας Επιχείρησης, η οποία ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με τον τουρισμό, έναν τόσο σημαντικό κλάδο για το νησί μας; Με τη σωστή διαχείριση και προγραμματισμό, είναι σίγουρο ότι θα ήταν κερδοφόρα επιχείρηση.
Ο λόγος για τον οποίο δεν συμφωνήσαμε με την πρόταση είναι επειδή, για άλλη μια φορά, δεν ακολουθήθηκε η σωστή και ικανοποιητική διαδικασία, κατά την άποψή μας.
Σε αντίθεση με το πρώτο θέμα, δεν μας δόθηκε ούτε ένα έγγραφο να μελετήσουμε πριν τη Συνεδρίαση.
Αντί αυτού, πραγματοποιήθηκε από τον υπεύθυνο μελετητή από την Πάρο μια περιληπτική παρουσίαση PowerPoint αποτελούμενη από 32 διαφάνειες—οι μισές περίπου, ωστόσο, ήταν δυσανάγνωστες, δυστυχώς.
Η παρουσίαση ήταν περίληψη της Μελέτης Βιωσιμότητας, η οποία εκπονήθηκε επειδή είναι υποχρεωτική για να προχωρήσουμε εν συνεχεία στο στάδιο της Σύστασης της Επιχείρησης (εφ’ όσον η μελέτη δείξει ότι η επιχείρηση θα είναι βιώσιμη).
Πληροφορηθήκαμε στη Συνεδρίαση ότι η Μελέτη, η οποία ανατέθηκε και πληρώθηκε από το Δήμο, εμπεριέχει 1.400+ σελίδες. Δυστυχώς, δεν φρόντισε ο Δήμος να μας την στείλει (ηλεκτρονικά, για να μην προκληθεί όποια επιπλέον δαπάνη), ώστε να μας δοθεί η δυνατότητα να την εξετάσουμε πριν τη Συνεδρίαση, και να εκφράσουμε όποιες απορίες ή να θέσουμε όποιες ερωτήσεις που μπορεί να είχαμε.
Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε, ρώτησα αν είχε ολοκληρωθεί η απαιτούμενη εκκαθάριση της ΚΕΤΠΑΑ (της προκατόχου εταιρείας [της Κοινοτικής Επιχείρησης Τουριστικής και Πολιτιστικής Ανάπτυξης Αντιπάρου]), και έλαβα την απάντηση ότι ήμουν ‘εκτός θέματος’—παρά το γεγονός ότι συζητούσαμε για την διάδοχη εταιρεία της ΚΕΤΠΑΑ, και ότι λογικά θα έπρεπε να είχε προηγηθεί η εκκαθάριση της ΚΕΤΠΑΑ πριν προβούμε στη σύσταση της ΚΕΔΑ. Ζήτησα ενημέρωση για το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η εκκαθάριση της ΚΕΤΠΑΑ, και αγνοήθηκε η ερώτησή μου.
Ρώτησα, επίσης, να διασαφηνιστεί ποιο ακριβώς ήταν το θέμα της συζήτησης και της ψήφισης. Ήταν η παρουσίαση και η έγκριση της Μελέτης; Τι σήμαινε η λέξη ‘Σύσταση’ όπως αναγραφόταν στην Πρόσκληση για τη Συνεδρίαση; Εγώ, τουλάχιστον, όσο γνωρίζω, όταν αναφερόμαστε σε ‘Σύσταση’, εννοούμε ότι θα αποφασίσουμε αν θα εγκριθεί ή όχι η δημιουργία κάποιας επιχείρησης ή κάποιου σωματείου βάσει ενός συγκεκριμένου καταστατικού. Δηλαδή, για να καταλάβουμε όλοι, αυτό είναι που καλούμεθα να κάνουμε—να εγκρίνουμε το Καταστατικό της ΚΕΔΑ; Αν ναι, πού είναι αυτό το Καταστατικό; Δεν το έχουμε δει, δεν το έχουμε μελετήσει… Πώς είναι δυνατόν να ψηφίσουμε—υπεύθυνα—επί του θέματος, από τη στιγμή που δεν έχουμε την ελάχιστη γνώση σχετικά με το θέμα;
Η απάντηση που έλαβα ήταν να εμφανιστεί εκείνη τη στιγμή μπροστά μου το Καταστατικό—από τα χέρια του ίδιου του κ. Δημάρχου—και να μου πει να το διαβάσω, αν θέλω.
Είναι παράλογο, στην καλύτερη περίπτωση, να ισχυριστεί κανείς ότι θα μπορούσαμε οι Σύμβουλοι να διαβάσουμε και να μελετήσουμε επαρκώς ένα Καταστατικό την ώρα της Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου. Έπρεπε να μας είχε δοθεί πριν τη Συνεδρίαση, εφ’ όσον ήταν το κύριο θέμα για το οποίο θα συζητούσαμε και θα ψηφίζαμε.
Ούτε μας βρίσκει σύμφωνους το σκεπτικό του «ας το ψηφίσουμε τώρα, και αν χρειαστεί θα το τροποποιήσουμε αργότερα», όπως προτάθηκε στη Συνεδρίαση. Δεν είναι προτιμότερο να ακολουθήσουμε τη σωστή και λογική διαδικασία από την αρχή, να κάνουμε τώρα όποιες αλλαγές χρειαστούν, ώστε να μην χρειαστούν αλλαγές αργότερα; Αφού εγκριθεί το καταστατικό, θα δημοσιευθεί σε ΦΕΚ. Όποιες αλλαγές μετά τη δημοσίευση λογικά θα είναι χρονοβόρες και κοστοβόρες—συνεπώς, όχι και τόσο εύκολες όσο παρουσιάζονται.
Δυστυχώς, το όλο θέμα αποτελεί, κατά την άποψή μας, μία ακόμη περίπτωση έλλειψης σοβαρότητας και ένδειξης προχειρότητας σχετικά με τον προγραμματισμό και χειρισμό ενός θέματος από πλευράς της Δημοτικής Αρχής.
Αν πραγματικά ενδιαφέρεται η ηγεσία του Δήμου για ουσιαστική και ειλικρινή συνεργασία με όλες τις ομάδες του Συμβουλίου και της τοπικής κοινωνίας, δεν έχει παρά να το αποδείξει και να το επιδιώξει η ίδια.
Πιστεύουμε ότι στην προκειμένη περίπτωση, για κάτι τόσο σοβαρό όσο είναι η σύσταση μιας Δημοτικής Επιχείρησης, είναι αυτονόητο ότι θα έπρεπε να είχαν δοθεί στους Δημοτικούς Συμβούλους όλα τα σχετικά έγγραφα, και πάνω απ’ όλα το Καταστατικό, το όποιο θα καλούνται οι Σύμβουλοι να εγκρίνουν στη Συνεδρίαση. Έτσι, θα είχε εξετάσει ο/η κάθε Σύμβουλος τα έγγραφα και το Καταστατικό, θα το είχε μελετήσει και θα είχε σχηματίσει την άποψη του/της, και θα είχε τη δυνατότητα να την εκφέρει στη Συνεδρίαση του Συμβουλίου, ώστε να τροποποιηθεί—αν χρειαζόταν—οποιοδήποτε άρθρο, και εν συνεχεία να ψηφίσει ο/η κάθε Σύμβουλος υπεύθυνα.
Ρωτήθηκα, στη συνέχεια, στη Συνεδρίαση γιατί, εφ’ όσον ενδιαφέρομαι τόσο πολύ για το θέμα, δεν φρόντισα να πάω στο Δήμο ο ίδιος να ζητήσω το Καταστατικό;
-Πρώτον, μας δόθηκε ένα πακέτο που αφορούσε το πρώτο θέμα της Συνεδρίασης, το οποίο εμπεριείχε και εκείνο ένα καταστατικό—αυτό του ΟΕΥ—το οποίο είχε Άρθρα, κλπ. Και ερωτώ: Με ποια κριτήρια αποφασίστηκε να μας δοθεί το πακέτο με το πρώτο θέμα, και όχι η Μελέτη ή το Καταστατικό του δεύτερου θέματος;
-Δεύτερον, έχουμε ζητήσει επανειλημμένως να μας δίδονται όλα τα σχετικά έγγραφα για όλα τα θέματα, όπως δικαιούμαστε να λαμβάνουμε, σύμφωνα με το νόμο. Γιατί δεν μας τα δίνουν όλα, και αντί αυτού γίνεται μια επιλογή τι θα λάβουμε (και αν θα λάβουμε γενικώς); Ποια είναι τα κριτήρια; Την έκανα αυτή την ερώτηση στο Συμβούλιο. Δυστυχώς, ούτε σε αυτήν έλαβα απάντηση.
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι ο καθένας μας, στην καθημερινή μας ζωή, όταν πραγματικά επιδιώκουμε τη συνεργασία, προβαίνουμε σε όποιες απαραίτητες κινήσεις για να την επιτύχουμε. Επιζητούμε τη συμμετοχή όλων, και εξασφαλίζουμε τις συνθήκες ώστε να πραγματοποιηθεί. Όμως, όταν δεν θέλουμε πραγματικά και κατά βάθος τη συνεργασία, είναι πολύ εύκολο να βρούμε τρόπο ή δικαιολογία ώστε να μην επιτευχθεί.
Πρότεινα στο Σώμα να αποσυρθεί το θέμα, να δοθούν στους Συμβούλους ηλεκτρονικά η Μελέτη, η PowerPoint παρουσίαση αυτής, και το Καταστατικό, ώστε να δούμε τα παραπάνω έγγραφα και να τα μελετήσουμε, και να συνεδριάσουμε ως Σώμα σε μία εβδομάδα, όντας σε θέση πλέον να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε υπεύθυνα επί του θέματος τότε. Ούτως ή άλλως, ισχυρίστηκα, περιμένουμε οχτώ μήνες να δημιουργηθεί η ΚΕΔΑ—δεν θα έχει κάποια σημασία ή επίπτωση το να περιμένουμε μία εβδομάδα ακόμα, αν είναι να γίνει σωστά και υπεύθυνα η δουλειά. Δυστυχώς, δεν έλαβα απάντηση στην πρότασή μου, και προχωρήσαμε στην ψηφοφορία.
Αν επιδιώκει πραγματικά τη συνεργασία η Πλειοψηφία, όπως ενίοτε εξακολουθεί και δηλώνει, ο δρόμος προς την επίτευξη μιας ουσιαστικής συνεργασίας είναι ορατός και ορθάνοιχτος, από πλευράς μας—αρκεί να το θέλει η ίδια πραγματικά.
Την καλούμε, εκ νέου, να το αποδείξει εμπράκτως, με σκοπό την επίτευξη της ενότητας των ομάδων και των κατοίκων του νησιού μας. Αν επιδείξει ουσιαστικά και πρακτικά ότι την ενδιαφέρει πραγματικά να επιδιώξει και να επιτύχει τη συνεργασία και την ενότητα, να είναι σίγουρη ότι θα έχει εμάς, τουλάχιστον, στο πλευρό της. Το έχουμε δηλώσει πάμπολλες φορές, και το δηλώνουμε εκ νέου εδώ, αυτή τη στιγμή.
Αξίζει, εξ’ άλλου, να θυμίσουμε ότι αυτός είναι και ο αποκλειστικός λόγος για τον οποίο τα μέλη της ομάδας μας αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε να ασχοληθούμε ακόμα πιο ενεργά, μεθοδικά και συστηματικά με τα κοινά του νησιού μας.”
the-woman-and-the-donkey
πηγή των εξαιρετικών φωτό: optiko

-Οι απόψεις του "Μάγου" είναι απόψεις ενός ατόμου μόνο και δεν πρέπει να ταυτίζονται με τις θέσεις του "Μένουμε Αντίπαρο", όπως ακριβώς δεν ταυτίζεται ο "αντιπάριος" με τον Δήμαρχο, η αποθανούσα "μπουρού" και ο "parospress" με τη μείζονα αντιπολίτευση και η "αντιπάρια φωνή" με το ακομματίκ κίνημα.
Εξάλλου, γι αυτό μπορείτε να ακολουθήσετε το
σύνδεσμο του Μένουμε Αντίπαρο. ώστε να διαβάσετε επίσημες θέσεις και κείμενα.

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΣΥΜΦΟΝΩ ΣΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΤΟΜΑ.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΑΥΤΗ Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ, ΤΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΚΡΙΤΙΚΑΡΟΥΜΕ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ.
Γ.Τ.

Ο.Μ. είπε...

ειναι προφανες οτι η συνεργασια και η εποικοδομητικη επικοινωνια μεταξυ μελων του δημοτικου συμβουλιου που ανηκουν σε διαφορετικες παραταξεις πασχουν. αυτα που επισης φαινονται να εξασθενουν σημαντικα ειναι η διαθεση και οι καλοπροαιρετες προσπαθειες για την επιτευξη της συνεργασιας.
παραθετω τα λεγομενα του κυριου σφαλαγκακου με τα οποια συμφωνω απολυτως:
..."Αυτό που γνωρίζω είναι ότι ο καθένας μας, στην καθημερινή μας ζωή, όταν πραγματικά επιδιώκουμε τη συνεργασία, προβαίνουμε σε όποιες απαραίτητες κινήσεις για να την επιτύχουμε. Επιζητούμε τη συμμετοχή όλων, και εξασφαλίζουμε τις συνθήκες ώστε να πραγματοποιηθεί. Όμως, όταν δεν θέλουμε πραγματικά και κατά βάθος τη συνεργασία, είναι πολύ εύκολο να βρούμε τρόπο ή δικαιολογία ώστε να μην επιτευχθεί."
...και αναρωτιεμαι κατα ποσο αυτα ισχυουν για το καθε ενα μελος του δσ συμπεριλαμβανομενου και του δημαρχου αλλα και του ιδιου του κ. σφαλαγκακου.
γιατι μερικες φορες οταν οι αλλοι δεν θελουν να μας παιξουν, ουτε κι εμεις θελουμε να παιξουμε με τους αλλους (...για την ακριβεια ξεχναμε ποσο πολυ θελουμε!)και προτιμαμε παραπονουμενοι να αποδεικνυουμε ποσο ανισοτιμα μας εχουν εκτοπισει, απο το να διεκδικησουμε μια θεση στο παιχνιδι.
Η ενηλικιωση και η ωριμοτητα παραμενουν προκληση για ολους μας...
αλλωστε ποιος ισχυριζεται οτι η πολιτικη ειναι ενα ωριμο παιχνιδι;

Γ.Μ. είπε...

Προς τον κο ή την κα Ο.Μ.:

Δεν είναι σωστό ούτε δίκαιο, κατά την άποψή μου, η συνεργασία με αποκλειστικό σκοπό την επίτευξη του κοινού καλού να απλουστεύεται και να μειώνεται με το να συζητείται σε επίπεδο 'παιξίματος' και 'ωριμότητας'.

Συμφωνώ, η συνεργασία είναι καθαρά θέμα θέλησης και αποφασιστικότητας από όλες τις πλευρές. Αλλά, για να πούμε την αλήθεια και να είμαστε ρεαλιστές, αν δεν θέλει η παράταξη που κυβερνά να συνεργαστεί, τότε συνεργασία δεν πρόκειται να υπάρξει, σε καμία περίπτωση. Ή μήπως δεν είναι έτσι;

Η πολιτική δεν είναι 'παιχνίδι' -εκτός αν θέλουμε να την βλέπουμε έτσι. Άποψή μου είναι ότι δεν μιλάμε για σκάκι εδώ, ούτε για ποδόσφαιρο, ούτε για καποιο άλλο παιχνίδι. Μιλάμε για την Αντίπαρο, για τα προβλήματά μας, για το τι θα κάνουμε για τα παιδιά μας, για το αύριο που θα έρθει για εμάς, αυτούς και για άλλους.

Είναι και επιθυμιτή και εφικτή η συνεργασία σε τοπικό επίπεδο, τουλάχιστον. Μιλάμε για 1.000 κατοίκους -τα μεγέθη δεν είναι μεγάλα σχετικά, και έτσι μπορούμε να λύσουμε αρκετά εύκολα τα προβλήματά μας και να προγραμματίσουμε το μέλλον μας- αρκεί να είμαστε καλοπροαίρετοι και να υπάρχει πραγματική θέληση για συνεργασία.

Όσο για την "ενηλικίωση" και την "ωριμότητα"... το να διεκδικεί κανείς τα δικαιώματά του ταυτόχρονα σεβόμενος τα δικαιώματα του διπλανού του είναι ένδειξη αυτών των στοιχείων, πιστεύω, και πρέπει αυτά να ενθαρρύνονται και να εξασφαλίζονται από την εκάστοτε Δημοτική Αρχή. Και πρωτίστως καλούνται το επίσημο Κράτος -και εννοείται οι τοπικοί άρχοντες -να επιδείξουν ότι έχουν "ενηλικιωθεί" και είναι "ώριμοι". Και πώς θα το αποδείξουν; Επιδιώκοντας τη συνεργασία για το κοινό καλό, φυσικά.

Κλείνετε το σχόλιό σας με τη φράση "Άλλωστε ποιος ισχυριζεται οτι η πολιτικη ειναι ενα ωριμο παιχνιδι;"
Σίγουρα αυτό που γράφετε ισχύει... 'Ομως, δεν είναι στοιχείο που πρέπει απαραιτήτως να υπάρχει στη μικρή μας κοινωνία. Ναι, έτσι μας έμαθαν -δεν σημαίνει όμως ότι είναι και σωστό, ούτε ότι δεν μπορεί να αλλάξει. Δεν οφείλουμε να προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε κάποτε, τουλάχιστον εδώ στο νησί μας, όπου υπάρχουν πιθανότητες να το καταφέρουμε;

Αυτό είναι το θέμα -να γινόμαστε καλύτεροι, ωριμότεροι. Ας εγκαταλείψουν λοιπόν την τοπική πολιτική όσοι θέλουν να παραμείνουν (πραγματικά) πολιτικά ανώριμοι, και να αφήσουν την Αντίπαρο να προχωρήσει σωστά και τους Αντιπαριώτες να μονιάσουμε επιτέλους.

Άραγε...ποιοι είναι οι ανώριμοι, τελικά;

Μ.Π. είπε...

Μπράβο στην παράταξη του κ.Λεβεντάκη για τα χτεσινά κατορθώματα. Δυναμίτισαν από την αρχή το δημοτικό συμβούλιο και απέφυγαν να συζητήσουν το θέμα του νερού, προφασιζόμενοι δικαιολογίες για τον τρόπο που είναι διατυπωμένο το θέμα αλλά και για το αν πρέπει να συζητηθεί ένα τέτοιο ζήτημα. Νροπή. Για να μην θεωρηθεί υπέυθυνος για την ποιότητα του νερού (όχι ότι φταίει, αλλά δεν έκανε και κάτι για να δείξει ότι νοιάζεται για την υγεία όσων χρησιμοποιούν το νερό του δικτύου, αφού κράταγε στο συρτάρι του τα αποτελέσματα και συνεχίζει να πιστεύει ότι καλά έκανε) δεν διστάζει να απειλήσει, να ειρωνευτεί, να χτυπήσει το χερι στο τραπέζι, να αποφύγει κάθε συζήτηση. Δεν ξέρω ποιοι έμειναν στη χτεσινή παρωδία, έφυγαν οι περισσότεροι νωρίς. Τέτοια συμβούλια μας κάνουν να αναπολούμε τη Μανέτα. Ντροπή.

Ανώνυμος είπε...

ντροπή αθλιότητες

Ο.Μ. είπε...

προς τον κο η την κα Γ.Μ.

-η χρηση του μεταφορικου λογου (παιξουν, παιξουμε, παιχνιδι)ειχε σκοπο μονο ν'αναδειξει τα δυναμικα που συχνα αναπτυσσονται μεταξυ συνεργατων και οχι να μειωσει τη σημαντικοτητα της συνεργασιας.

-επιτρεψτε μου να διατηρω τις αποψεις μου περι πολιτικης:

α) η πολιτικη ειναι ενα παιχνιδι και μαλιστα βρωμικο γιατι, σε αντιθεση με το σκακι και το ποδοσφαιρο, στερειται κανονων.

β) η πολιτικη ειναι ενα παιχνιδι συχνα στα χερια ανωριμων και εννιοτε ανηθικων παιχτων.

αν τα πραγματα ηταν διαφορετικα, η σημερινη παγκοσμια πραγματικοτητα δεν θα ηταν πιο ευχαριστη;

-σε καμμια περιπτωση δε θεωρω παιχνιδι τις ζωες των ανθρωπων, τα προβληματα των τοπων μας και το μελλον των παιδιων μας. μην αυταπατασθε ομως, σιγουρα καποιοι αλλοι αυτο ακριβως τα θεωρουν!!!

-οσον αφορα στο θεμα της πολυποθητης συνεργασιας, θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας μερικες απ΄τις σκεψεις μου:
η αντιπαρος αποτελει μια μικρογραφια κοινωνιας μολις 1000 ατομων οπως λετε. ενω αυτο φαινεται να καθιστα ευκολοτερη την επιτευξη της συνεργασιας, (αφου οι αναγκες ειναι κοινες, τα προβληματα εντοπισμενα και τα συμφεροντα ως επι το πλειστον συγκλινοντα) αυτο ακριβως ειναι στην ουσια το "προβλημα" της.
η μεγαλη εγγυτητα (το γεγονος οτι ολοι γνωριζουν ολους) ευθυνεται για τη διχονοια που ειναι κυριο χαρακτηριστικο πολλων μικρων κοινωνιων. ειναι πολυ πιο ευκολο και ανακουφιστικο, οχι ομως και ωριμο, να αποδιδουμε την ευθυνη για τη ματαιωση των αναγκων μας και την οποιαδηποτε αποτυχια μας στον απεναντι, που ειναι γνωστος, οικειος, σαν κι εμας...
...μονο που εμεις ειμαστε, εννοειται, "καλυτεροι"!!! (αφου ευκολα το δικο μας ελλειματικο κομματι το εχουμε ξεφορτωθει, προβαλλοντας το στο γνωστο, κοντινο μας αλλο.)
αντι να προσπαθουμε να εντοπισουμε τους "ανωριμους" της αντιπαριωτικης κοινωνιας, ή τους "σπορεις" της διχονοιας και να τους εξοστρακισουμε, ας προσπαθησουμε να εντοπισουμε το δικο μας ανωριμο ή επιθετικο κομματι, ο καθενας μεσα του (ολοι εχουμε) και ας του δωσουμε μια ευκαιρεια να ενηλικιωθει και να συνεργαστει για το οφελος ολων μας.

Ανώνυμος είπε...

Αυτή τη φορά το δημοτικό συμβούλιο είχε περισσοτερο κόσμο συγκριτικά με αλλες φορες. Ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικό. Δείχνει πως υπάρχει διάθεση του κόσμου για ενημέρωση πάνω στα θέματα που αφορούν το μέλλον του νησιού και το τρόπο αντιμετώπισης τους.

'Ομως η συμπεριφορά του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν ανάρμοστη, δεν μπόρεσε να χαλιναγωγήσει τον ίδιο τον Δήμαρχο που προσέβαλε και απείλησε το κοινό. Επαιζε με τις λέξεις και μάλιστα σε ένα τόσο σημαντικό θέμα που υπήρχε, δεν έδινε το λόγο στο κοινό και τόνισε επανειλλημένως, πως εγώ είμαι ο πρόεδρος και αποφασίζω (διατάσσω) για το ποιός θα μιλήσει.
Το αποτέλεσμα? Κατάφερε να "διώξει" το κοινό κυριολεκτικά και μεταφορικά. Μήπως τελικά ήταν και ο στόχος του αυτός?

Δεν ξέρω αν πρέπει να κοιτάμε προηγούμενα σύμβουλια όπως γράφουν κάποιοι.
Πρέπει να δούμε το παρόν και το δημοτικό συμβούλιο που έχουμε.

-Να τηρηθούν επιτέλους οι κανονισμοί, ώστε να ξέρουν όλοι τους ρόλους τους.
-Να δίνετε το δικαίωμα λόγου στο κοινό.
-Να βιντεοσκοπείται ώςστε να μπορεί να το βλέπει ο καθένας απο το σπίτι του (που δεν τολμά να έρθει στο συμβουλιο να αντιμετωπίσει εκείνα τα βλέμματα που τον κάνουν να νιώθει άβολα)
-Να μη πίνουν τσίπουρα
-Να μη καπνίζουν στις γωνίες
-Να μιλάνε οι ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ που έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους και να μη μουρμουράνε απο πίσω.
και τέλος μιας και χρησιμοποιούν το χώρο του σχολείου ας αναλάβουν να καθαρίζουν την ταλαίπωρη αυτή αίθουσα.

Γ.Μ. είπε...

Προς τον κο ή την κα Ο.Μ.:

Θέτετε πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα.
Θα σας απαντήσω όσο συνοπτικά μπορώ.

Γράφετε:
"α) η πολιτικη ειναι ενα παιχνιδι και μαλιστα βρωμικο γιατι, σε αντιθεση με το σκακι και το ποδοσφαιρο, στερειται κανονων."

Απαντώ:
Η πολιτική έχει κανόνες, που ονομάζονται 'Νόμοι'. Το θέμα είναι να επιδιώκουμε και να απαιτούμε την εφαρμογή των νόμων. Να ισχύουν για όλους -πρώτα απ' όλα για εμάς τους ίδιους. Ο καθένας μας ας αναλάβει τις ευθύνες των πράξεών του, από όποια θέση βρίσκεται. Εκεί θα φανεί η ωριμότητά μας.

Γράφετε:
"β) η πολιτικη ειναι ενα παιχνιδι συχνα στα χερια ανωριμων και εννιοτε ανηθικων παιχτων."

Απαντώ:
Ναι, όμως είναι στο χέρι το δικό μας (κυριολεκτικά, μέσω της κάλπης) να επιλέγουμε τους πιο ώριμους και ηθικούς υποψηφίους. Κάποιοι πάντα υπάρχουν, όπως υπάρχουν και μέσα στην κοινωνία γενικότερα.

Γράφετε:
"αν τα πραγματα ηταν διαφορετικα, η σημερινη παγκοσμια πραγματικοτητα δεν θα ηταν πιο ευχαριστη;"

Απαντώ:
Σίγουρα ναι, αλλά έχουμε περισσότερες πιθανότητες να δημιουργήσουμε πιο 'ευχάριστη' κατάσταση στην Αντίπαρο, λόγω μεγεθών. Με άλλα λόγια, την πολιτική των ΗΠΑ δεν μπορώ να την επηρεάσω -σε αντίθεση με την Αντίπαρο, όπου πιστεύω θα συμφωνήσετε ότι ο πολίτης έχει κάποιες πιθανότητες να επηρεάσει πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές καταστάσεις. Τα μεγέθη και οι καταστάσεις διαφέρουν τόσο πολύ που δεν μπορούμε να βάλουμε στην ίδια ζυγαριά την κατάσταση και τις συνθήκες που επικρατούν την Αντίπαρο με την κατάσταση και τις συνθήκες σε άλλα, διαφορετικά και μεγαλύτερα μέρη -ούτε μας ωφελεί σε κάτι να γενικεύουμε τα πράγματα κάνοντας αυτή τη σύγκριση, κατά την άποψή μου.

Γράφετε:
"-σε καμμια περιπτωση δε θεωρω παιχνιδι τις ζωες των ανθρωπων, τα προβληματα των τοπων μας και το μελλον των παιδιων μας. μην αυταπατασθε ομως, σιγουρα καποιοι αλλοι αυτο ακριβως τα θεωρουν!!!

Απαντώ:
Ναι, και εδώ πρέπει να θυμηθούμε και να κατανοήσουμε ότι εμείς κάνουμε τις επιλογές μας, μέσω της ψήφου μας, και είμαστε υπεύθυνοι για τις επιλογές μας και για τις πράξεις μας και αυτών που μας αντιπροσωπεύουν. Δηλαδή, όταν ψηφίσω κάποιον που γνωρίζω, εκ των προτέρων, ότι θα βάλει το προσωπικό τους όφελος και αυτό των υποστηρικτών του πάνω από το συμφέρον του συνόλου, δεν έχω κάποια ευθύνη για την επιλογή μου; Δεν συνεισφέρω έτσι στην επικράτηση όσων βλέπουν τα πράγματα όπως περιγράφετε παραπάνω;

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

Γ.Μ. είπε...

Προς τον κο ή την κα Ο.Μ.: (Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ)

Γράφετε:
"-οσον αφορα στο θεμα της πολυποθητης συνεργασιας, θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας μερικες απ΄τις σκεψεις μου:
η αντιπαρος αποτελει μια μικρογραφια κοινωνιας μολις 1000 ατομων οπως λετε. ενω αυτο φαινεται να καθιστα ευκολοτερη την επιτευξη της συνεργασιας, (αφου οι αναγκες ειναι κοινες, τα προβληματα εντοπισμενα και τα συμφεροντα ως επι το πλειστον συγκλινοντα) αυτο ακριβως ειναι στην ουσια το "προβλημα" της.
η μεγαλη εγγυτητα (το γεγονος οτι ολοι γνωριζουν ολους) ευθυνεται για τη διχονοια που ειναι κυριο χαρακτηριστικο πολλων μικρων κοινωνιων. ειναι πολυ πιο ευκολο και ανακουφιστικο, οχι ομως και ωριμο, να αποδιδουμε την ευθυνη για τη ματαιωση των αναγκων μας και την οποιαδηποτε αποτυχια μας στον απεναντι, που ειναι γνωστος, οικειος, σαν κι εμας..."


Απαντώ:
Αν έχω ερμηνεύσει σωστά τα λεγόμενά σας, συνοπτικά υποστηρίζετε ότι η διχόνοια είναι αποτέλεσμα της κατάστασης στα μικρά μέρη (όπως και στην Αντίπαρο), όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Πώς εξηγείτε, λοιπόν, το γεγονός ότι η διχόνοια είναι πραγματικότητα σε ολόκληρη την χώρα, στα περισσότερα επίπεδα, ασχέτως μεγεθών και πληθυσμών (και η ιστορία μας μάς δείχνει ότι αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο ισχύει και διαμορφώνει καταστάσεις και σχέσεις στον ελλαδικό χώρο εδώ και πολλούς αιώνες, τουλάχιστον. Μια ματιά στον 20ο αιώνα και μόνο αρκεί -εμφύλιοι πόλεμοι, δικτατορίες, διαμάχες μεταξύ του Παλατιού και Πρωθυπουργούς και Κοινοβούλια, κτλ...).
Η διχόνοια υπάρχει σε μικρά μέρη και σε μεγάλα, και μόνο μια θετική και ουσιαστική συνεργασία μπορεί να την εκτοπίσει. Πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε ότι αυτό που λέω δεν συνιστά κάποιο 'εύκολο ξεφόρτωμα' οποιασδήποτε ευθύνης ή 'αποτυχίας' μας στον διπλανό μας. Αντιθέτως, πιστεύω ότι χρειάζεται κανείς αυτογνωσία και ωριμότητα για να αποδεχτεί, να αναζητήσει και να επιδίωξη την αγνή και καλοπροαίρετη συνεργασία εντός των σημερινών συνθηκών στις οποίες ζούμε. Δεν βλέπω άλλη λύση -ή θα συνεχίσουμε να 'τρώμε' ο ένας τον άλλον, ή θα δουλέψουμε μαζί προς όφελος του συνόλου.

Γράφετε:
"...μονο που εμεις ειμαστε, εννοειται, "καλυτεροι"!!! (αφου ευκολα το δικο μας ελλειματικο κομματι το εχουμε ξεφορτωθει, προβαλλοντας το στο γνωστο, κοντινο μας αλλο.)
αντι να προσπαθουμε να εντοπισουμε τους "ανωριμους" της αντιπαριωτικης κοινωνιας, ή τους "σπορεις" της διχονοιας και να τους εξοστρακισουμε, ας προσπαθησουμε να εντοπισουμε το δικο μας ανωριμο ή επιθετικο κομματι, ο καθενας μεσα του (ολοι εχουμε) και ας του δωσουμε μια ευκαιρεια να ενηλικιωθει και να συνεργαστει για το οφελος ολων μας."

Απαντώ:
Όλοι έχουμε περιθώρια βελτίωσης, και μεγάλα μάλιστα, σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας -προσωπικής και συλλογικής. Ναι, όλοι νομίζουμε ότι ξέρουμε περισσότερα, καλύτερα, από τους άλλους. Ωστόσο, υπάρχει και το αντικειμενικό, κοινό 'καλό' -και όλοι ξέρουμε, κατά βάθος, ποιο είναι αυτό: από το να έχουμε νερό που δεν θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, στο να μην πετάμε ακαθαρσίες και μπάζα στην εξοχή. Από εκεί και πέρα φαίνεται η ωριμότητα του καθένα μας, στις πράξεις μας, και μέσα σε αυτές είναι και οι πολιτικές μας επιλογές. Δεν είναι θέμα 'ξεφορτώματος' όποιου 'ελλειμματικού' μας 'κομματιού' στον άλλον -είναι καθαρά θέμα ωριμότητας, η οποία προέρχεται από την ανάληψη των ευθυνών μας απέναντι στο σύνολο και στο κοινό μας μέλλον.

Ανώνυμος είπε...

Πού είναι οι νέοι;