Ψηφίζω άρα υπάρχω… (υπάρχω;)

 

Μία μέρα πριν τις εκλογές που θα καθορίσουν το πρώτο δημοτικό συμβούλιο του νησιού καλό είναι να πάρουμε αποστάσεις από τα μικροεκλογικά πάθη των ημερών και να σκεφτούμε ποιος είναι τι και πόσο ικανός, ποια σύνθεση του δημοτικού συμβουλίου θα υπηρετήσει πιστότερα τις –κοινές από όλους- προεκλογικές δεσμεύσεις και ποιος θα ξεπεράσει με πειθώ και τόλμη τους σκοπέλους του άνοστου και μανταλενικού παρελθόντος.

Δεν υπάρχει μία σωστή απάντηση, η διασπορά των ψήφων αυτό υποδηλώνει. Αυτά τα ερωτήματα δεν είναι δυνατό να απαντηθούν ομαδικά ή μέσα από μια καφενειακή συνάντηση, μια κατευθυντήρια γραμμή μιας εφημερίδας (κάκιστος ο ρόλος τους σε αυτές τις εκλογές) ή ένα ανώνυμο σχόλιο σε ένα ιστολόγιο (καθοριστικός ο ρόλος τους στην ενημέρωση και την αύξηση της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά, ακόμη κι αν στο τέλος κουραστήκαμε να βλέπουμε τοπία, εμβλήματα και πρόσωπα υποψηφίων).

Οφείλουμε να σκεφτούμε ατομικά και σύμφωνα με τη βαρύτητα και την αξία που πρέπει να έχει η μία και μοναδική ψήφος που δικαιούται ο κάθε δημότης για τα επόμενα 3μιση χρόνια. Όποιος και να βγει νικητής στις πιο αναβαθμισμένες εκλογές των τελευταίων ετών, δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει το βουνό που καλείται ως ιχνηλάτης να ανεβεί, βουνό στο οποίο δεν φαίνεται καν η κορυφή του. Η δίψα για την διεκδίκηση της πολυπόθητης δημαρχίας δεν επέτρεψε σε βάθος αναζήτηση και ανάγνωση των απαιτήσεων του Δήμου Αντιπάρου, αυτό έγινε φανερό και από τις δημόσιες συζητήσεις των ημερών, ακόμη και από τους υπουργούς που ήρθαν κι έφυγαν ατσαλάκωτοι και δίχως  απαντήσεις κι αυτοί, ακόμη κι από τα αναπάντητα ερωτήματα των πολιτών.

Η συμμετοχή των πολιτών αλλά και όλων των υποψηφίων (και όσων δεν εξελέγησαν, αλλιώς η συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια είναι εκ του πονηρού κι αμφιλεγόμενη) είναι απαραίτητη για να εμπλουτίσουν με την παρουσία τους το ανθρώπινο δυναμικό που απαιτείται για να συνεχίσουμε να ελπίζουμε και μετά το τέλος των 3μιση ετών. Για πρώτη φορά στο νέο Δήμο υπάρχει και μία τρίτη φωνή, η οποία πέραν των άλλων, θα είναι σημαντική αν δεν υπάρξει διάθεση από τους δύο “ισχυρούς” να αγγίξουν ζητήματα που καίνε κι άλλα που θα έχουν πολιτικό κόστος. Πριν λίγα χρόνια οι δύο συνδυασμοί για τις εκάστοτε εκλογές έπιαναν πάνω από το 95% του εκλογικού σώματος, τώρα ένα 13% δηλώνει την αμφιβολία του για την ικανότητα των δύο παρατάξεων, η συμμετοχικότητα αυξάνει, οι απαιτήσεις των πολιτών σιγά σιγά εκσυγχρονίζονται και είναι βέβαιο ότι δεν θα περάσει “εύκολη” δημαρχία όποιος κι αν βγει.

Ας αναλογιστεί ο καθένας μόνος του τι πρέπει να κάνει για αύριο, μην αναζητείτε τι λέει ο καθένας εδώ και παραέξω, πως τα πήγαν οι δύο υποψήφιοι δήμαρχοι και τι συζητιέται στα καφενεία και στο λιμάνι. Αν έπρεπε να χειραγωγείται η  ψήφος θα ψήφιζε ένας για άλλους πενήντα.

Υπάρχουν πέντε επιλογές, οι τρεις από αυτές δεν πριμοδοτούν κανέναν αλλά και γι’ αυτές υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις, οι δύο που απομένουν δίνουν τη ικανοποίηση της συμμετοχής και παράλληλα φορτώνουν τον ψηφοφόρο με ευθύνη για την επιλογή του.

Παράλληλα όμως, διαιωνίζουν την πόλωση και το δικομματισμό, αφού επιλέγοντας από ανάγκη δείχνεις το δρόμο και στους νεώτερους να συμβιβάζονται με τη μετριότητα. Ίσως έτσι φτάσαμε και μέχρι εδώ, κανένας να μην είναι βέβαιος για το συμφέρον αποτέλεσμα, εκτός από τους άμεσα εμπλεκόμενους, τους ιδεολογικά προσκείμενους και, βέβαια, τους διαπλεκόμενους:

Αυτούς που αν υπήρχε παράταξη να τους ενώσει θα έπαιρναν το 0,5%, κι όμως, θέλουν ισοβίως να καθορίζουν τις τύχες όλων μας…

ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ, ΨΗΦΙΣΤΕ ΜΕ ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

ΚΑΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΟΡΘΑ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ.

ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ, ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ,

ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ, ΝΑ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΛΙΤΕΥΣΟΥΜΕ.

         ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ,

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΥΣ

αφιερωμένο στον πανάξιο εκπρόσωπο του είδους των τρωκτικών “αρουραίο”, είδος που ευδοκιμεί ως επισκέπτης των τοπικών ιστολογίων και κοσμεί την ιστολογιακή πανίδα. Μην αναρωτιέστε ποιος και τι, αυτός ξέρει.

Πηγή των εξαιρετικών ποντικιών του ποστ: http://mouseshouses.blogspot.com/