Η παρέλαση, το “Όχι” και τα μεταμανταλενάκια

 

Η επέτειος της 25ης Μαρτίου έβγαλε το πλήθος στο δρόμο, που έζησε μια σπάνια μέρα χωρίς οχήματα.

Σημαιάκια, τσολιαδάκια, χοροί και πανηγύρια, εθνική παλιγγενεσία, ανάταση και τσικουδιά.

Λίγο παραδίπλα η Επιτροπή για το Αυτοδιοίκητο του νησιού μοίραζε ένα φυλλάδιο,  με σκοπό να αποσαφηνίσει τόσο στους υποστηρικτές όσο και στους -σιωπηλούς μέχρι σήμερα- αντιρρησίες τα επιχειρήματα υπέρ της διατήρησης της διοικητικής αυτονομίας της Αντιπάρου.

Παράλληλα συνεχίστηκε η συλλογή υπογραφών, καθώς διαπιστώνεται ότι υπάρχουν αρκετοί ακόμα που είναι πρόθυμοι να προσυπογράψουν το επίσημο κείμενο και δεν το έχουν πράξει μέχρι σήμερα.

* Λέγεται ότι η πρόεδρος του χωριού αρνήθηκε να υπογράψει, πιθανώς για να μην συνταχθεί με τους κατεργάρηδες που κατονόμασε πρόσφατα ή επειδή ίσως μπέρδεψε την επέτειο του ‘21 με αυτήν του “ΟΧΙ”. Όποια κι αν είναι η αλήθεια, τότε ίσως πρέπει να φωνάξουμε για ένα ευχέλαιο, ίσως κι έναν εξορκισμό, τον παπα-Μανώλη…

** επισκεφθείτε το φωτογραφικό δημοσίευμα για την 25η Μαρτίου στον αντιπάριο, που εστιάζει στα εκκολαπτόμενα μεταμανταλενάκια που θα σώσουν τον τόπο από τους κατεργάρηδες και τους αμνήμονες.

Και του χρόνου (άραγε θα υπάρχει παρέλαση στην Αντίπαρο του χρόνου;)