6 Δεκ 2009

6/12: O homo canapeus τιμά…Τι ακριβώς τιμά;

1Ένα χρόνο μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, καμία αποτίμηση δε μπορεί να γίνει με ασφάλεια. Οι πρώτες όμως διαπιστώσεις αρχίζουν να δείχνουν το πρόσημο μιας αληθινής εξέγερσης κι όχι ενός “πλιάτσικου” όπως γραφικοί εθελοτυφλούντες σε κανάλια, μπλογκς, έντυπα και έδρανα δήλωναν και δηλώνουν ακόμα.

19 μέρες βίαιων ταραχών, εξαπλωμένες ταυτόχρονα σε πολλές πόλεις της χώρας, με σαφή στόχευση κατά συμβόλων της κρατικής εξουσίας (κόμματα, αστυνομία, τράπεζες, εκκλησία, ΜΜΕ κ.ά.), με άμεση μεταλαμπάδευση αυτής της ορμής και σε άλλες χώρες… Όλα αυτά καθιστούν τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη ΕΞΕΓΕΡΣΗ κι όχι πλιάτσικο ή οτιδήποτε άλλο.

Ένα χρόνο μετά, οι ίδιες κοινωνικές συνθήκες που επωάζουν την ανασφάλεια και την έλλειψη οράματος στην κοινωνία και ειδικότερα στους νέους, είναι ακόμα εδώ, ίσως ακόμα πιο έντονες. Η γενιά των 700 ευρώ, όρος του περασμένου Δεκέμβρη, που συμμετείχε ενεργά στις εξεγέρσεις, και είναι η πρώτη γενιά που απειλείται να ζει χειρότερα από την προηγούμενη, αντί να συρρικνώνεται, διογκώνεται. Κι η οργή έναντι της καθημερινής βίας που απειλεί την αξιοπρέπεια του πολίτη σε κάθε του δραστηριότητα εξακολουθεί να φουσκώνει.

“Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται…” δηλώνανε οι αρχηγοί των κομμάτων, παραβλέποντας τη βία της αστυνομίας, τη βία κάθε λαϊκής εξέγερσης, τη βία absolut-athensτων εθνικών επαναστάσεων που τιμάμε κάθε χρόνο, τη βία της καθημερινότητας. “Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται…” δήλωναν και θα δηλώνουν οι θιασάρχες στα κανάλια, κι ας στήνουν τους δημοσιογράφους των 700 ευρώ ελεύθερους σκοπευτές στις ταράτσες για να μη χάσουν ούτε μία μολότωφ. Στο κάτω κάτω, η βία που μετριέται με το σπάσιμο μιας τζαμαρίας είναι αμελητέα μπροστά στη βία που υφίσταται ο περίοικος του Αγ. Παντελεήμονα από τους ακροδεξιούς αυτόκλητους δρομομπάτσους και τη βία που αντιμετωπίζει ο μέσος έλληνας στην καθημερινή του επαφή με κάθε έκφανση του δημόσιου τομέα. Κι η ντροπή κι απαξίωση του μέσου πολίτη είναι αυτή που μεταμορφώνεται δυνητικά σε εντροπία της εξέγερσης.

Ένα χρόνο μετά και τα ΜΜΕ, κυρίως τα κανάλια των 8,0 χρίσθηκαν μέσω του ρόλου που κράτησαν τότε, σε διαμορφωτές της κοινής γνώμης, παύουν να είναι ειδησεογραφικά, αλλά αμιγώς κατευθυντήρια της κοινής γνώμης. Όποιος αμφιβάλει, ας θυμηθεί την οργή και δημόσια κατακραυγή για το πανώ που απλώθηκε στην Ακρόπολη ή το πανώ στο στούντιο της ΝΕΤ, που παρουσιάστηκαν από τα δελτία των 8 ως πανεθνική απειλή κατά της δημοκρατίας. Παράλληλα, υποβαθμίσθηκαν πολλές άλλες ειρηνικές δραστηριότητες που έλαβαν χώρα εκείνο το διάστημα, προεξοφλώντας τη χαμηλή δυναμική τηλεθέασης που έχουν τέτοιες ακτιβιστικές ενέργειες για τον αιμοβόρο homo canapeus.

Η δε αστυνομία, τουλάχιστον στην πρωτεύουσα, βιώνει από τότε τη μεγαλύτερη απαξίωσή της, χωρίς(;) να της αξίζει και χωρίς να ευθύνεται αποκλειστικά η ίδια.

Τουλάχιστον, εκείνη ακριβώς την περίοδο, το διαδίκτυο έδωσε την πιο πολύπλευρη, αντικειμενική και άμεση πληροφόρηση, μέσω των πολλαπλών portals, forums και blogs. Αυτή η δυναμική που φωτίζει πλέον καθαρότερα την αλήθεια, αποκαλύπτοντας ότι υπάρχει κι άλλη αλήθεια από αυτή του κάθε Τρεμοπρετεντέρη, διατηρείται μέχρι σήμερα και αποτελεί ένα από τα κέρδη της εξέγερσης, μαζί με την γνώση των κυβερνώντων ότι η ίδια λαϊκή δυσθυμία μπορεί υπό προϋποθέσεις να μετατραπεί πάλι σε κύμα λαϊκής οργής ή σε μία νέα εξέγερση, υπακούοντας στο νόμο της κοινωνικής εντροπίας.

Ακόμα τίποτα δεν έχει αναγνωσθεί σωστά. Κι εδώ εκφράζεται ασφαλώς μόνο μία άποψη.

Πολλοί θα καπηλευτούν το γεγονός της δολοφονίας, πολιτικοί, αντιεξουσιαστές, δημοσιογράφοι. Για κάποιους η 6η Δεκέμβρη θα αποτελεί ημερομηνία επετείου, για κάποιους νεοσσούς πολίτες ημερομηνία ορόσημο και για τους πολλούς, τους homo canapeus και τα παιδιά τους άλλη μία ημέρα λιγδωμένης αποχαύνωσης. gummy-bear

Όλως τυχαία, τις μέρες αυτές, το τραγουδάκι του gummy bear, που με αντάλλαγμα ένα παριζάκι, θα κοιμηθεί νωρίς, θα είναι καλό παιδί και άριστος μαθητής, κατακλύζει τα κανάλια, και μπολιάζει τις τρυφερές γενιές με τις αξίες της ελαφρότητας και της κοινωνικής πειθαρχίας και υπακοής, που τόσο πολύ θα χρειαστούν οι επόμενοι ηγέτες να διαθέτουν οι πολίτες τους.

Διαβάστε σχετικά:

(TVXS): Η εξέγερση που κρύφτηκε κάτω από το χαλί του Στ. Κούλογλου: “όσο έσβηνε ο απόηχος από τα Δεκεμβριανά τόσο δυνάμωναν οι φωνές στα ΜΜΕ που αφαιρoύσαν από τα περσινά γεγονότα κάθε ουσιαστικό περιεχόμενο”

Αλεξάνδρου του Εξεγέρτη - εξαιρετικό άρθρο του Γ. Πήττα: “Φόνος «εκ προθέσεως συστήματος”

(Καθημερινή): Ο Δεκέμβριος που συγκλόνισε την Ελλάδα - έρευνα της Public Issue για τα γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου

Πώς μιλάμε το συμβάν - Tου Nικου Γ. Ξυδακη - “ο Δεκέμβρης 2008 πλανάται ακόμη αδέσποτος, ακατάτακτος, ακατανόητος”

(Ελευθεροτυπία - Ιός): Οι δρόμοι της εξέγερσης - Αποτελέσματα μελέτης στο φαινόμενο του περυσινού Δεκέμβρη από το Τμήμα Πολιτικών Σπουδών

ΝΟ CONTROL – Ο Δημήτρης Αναστασόπουλος αφήνει τις δισκοκριτικές και καταγράφει εύστοχα την εξέγερση

(ibisclub) Τι πρέπει να θυμόμαστε ένα χρόνο μετά……..

φωτό: Alex Andreyev

5 σχόλια:

Unknown είπε...

ευχαριστώ για την αναφορά και τον δεσμό στο εξαιρετικό σας ιστολόγιο...κάτι τέτοια, όπως καλά το ξέρετε, είναι καύσιμο καθαρό και χωρίς "εκπομπές".

de-loused είπε...

Εξαιρετικό κείμενο. Δείχνει για άλλη μια φορά την καχεξία της επίσημης ελληνικής "διαννόησης" μιας και τέτοιο κείμενο με απόπειρα συστημικής ανάλυσης δεν έχει γραφτεί ακόμα σε κανένα μέσο μεγάλης αναγνωσιμότητας.

Ευτυχώς λοιπόν που υπάρχουν τέτοιες οάσεις στην έρημο των λιβελογραφημάτων του Β(λ)ήματος και των λοιπων ..δημοκρατικών δυνάμεων...

Magos Gsisspor είπε...

Ανταποδίδοντας τα καλά σας σχολια απομένει μόνο αυτό το "καύσιμο " που περιγράφει ο αγαπητός για τη γραφή του κ.Πήττας, μαζί με μία ελπίδα πως ανάλογα κείμενα στον κυβερνοχώρο μπορουν να μας απομακρύνουν από την κυβερνοπόλωση που όλο και συνότερα συναντάμε στα ελληνικά ιστολόγια.

Νορβηγος είπε...

Όλως τυχαία, τις μέρες αυτές, το τραγουδάκι του gummy bear, που με αντάλλαγμα ένα παριζάκι, θα κοιμηθεί νωρίς, θα είναι καλό παιδί και άριστος μαθητής, κατακλύζει τα κανάλια, και μπολιάζει τις τρυφερές γενιές με τις αξίες της ελαφρότητας και της κοινωνικής πειθαρχίας και υπακοής, που τόσο πολύ θα χρειαστούν οι επόμενοι ηγέτες να διαθέτουν οι πολίτες τους.

Εξαιρετικο κειμενο...
Μια απλη σκεψη που μας υπενθυμιζει οτι καποιοι τελικα δεν ειμαστε τοσο
παραλογοι και παραξενοι και εν τελει τοσο μονοι η οποια τυγχανει να εκφραζεται μεσα απο ενα μεστο ακριβεστατο λογο.

Συγχαρητηρια ειλικρινα...

L.A. woman είπε...

αφήστε τα πληκτρολόγια και πιάστε τις -ομολογουμένως προικισμένες- πένες σας!!