Το άρθρο των Sunday Times για το νησί και η κατάρα των ελληνικών φυλλάδων

ΕΔΩ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΣΕ PDF ΜΟΡΦΗ:

link 

Μετά από δημοσιογραφίζοντες σε εφημερίδες και εφημεριδάκια, κι αφού οι ανακρίβειες που έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα για το νησί μας κάνουν συχνά να αναρωτιόμαστε αν ζούμε στο ίδιο μέρος που οι γραφιάδες το περιγράφουν με ενθουσιασμό ως κοσμικό νησί, μία μίνι Μύκονο, ένα πλωτό Κολωνάκι και ό,τι άλλο τα αρρωστημένα μυαλά γεννάνε για να πουλήσουν κανένα φύλλο μαζί με την αξιοπρέπειά τους, φαίνεται πως έφτασε η ώρα να διαβάσουμε και μία σοβαρή δημοσιογραφική προσπάθεια. Ο R.Waters ήταν στο νησί πριν λίγους μήνες, συζήτησε με απλούς ανθρώπους, περιηγήθηκε στο νησί και κατέγραψε τις εντυπώσεις του, που κάνουν το γύρο του κόσμου μέσω των Sunday Times.

Αν πιστεύαμε την κάθε ευφάνταστη “Σίβυλλα” ή κ. Δημητρίου (BIG FISH) με τις ανάλαφρες έως ελαφριές ανταποκρίσεις τους για ένα νησί που δεν υπάρχει στ’ αλήθεια, τότε πραγματικά το άρθρο του Richard Waters θα έπρεπε να είναι αποκύημα της βδελυρής φαντασίας ενός αποτυχημένου δημοσιογράφου. Ή μήπως πάλι συμβαίνει το αντίθετο;

«Dove sono e capere?Dove sono e capere?» έσκουζε ο Armani…. «Οh! Μadonna mia! Επιτέλους! She is coming!» έκραζαν οι λουσάτες ιδιοκτήτριες απέριττων βιλλών… Μήπως τα ελληνικά κείμενα για το νησί, που μετά αναπαράγονται αφειδώς και στο διαδίκτυο (όπως η περίπτωση με το κείμενο της -Σίβυλλας πάλι- “Μαντόνα επί Αντιπάρω” που κοσμεί αρκετά ελληνικά ιστολόγια και ιστοτόπους) δημιουργούν μία μηντιακή εντύπωση η οποία ευθύνεται για όλους αυτούς τους αλαλάζοντες αλαζόνες επιδειξιομανείς που μαζευτήκανε το τελευταίο διάστημα (και σιγά σιγά αποχωρούν σεμνά με τα παιδιά τους, τα SUV, τα σκάφη τους και τις Φιλλιπινέζες υποτακτικές, κατά σειρά βαρύνουσας σημασίας στο αξιακό τους σύστημα);

Ποια τιμωρία αξίζει στις χειμαρρώδεις πένες που καλύπτουν την γνωστική τους πενία με ευφάνταστα σκηνικά; Ίσως να τις βάλουμε να δουλέψουνε μεροκάματο στην πρώτη γραμμή, σε κάποιο από τα δημοφιλή στέκια του πεζοδρόμου που εξυμνούνε, από, ας πούμε, 1-20 Αυγούστου. Και μετά να τις βάλουμε να γράψουν εκατό φορές: δεν θα ξαναγράψω βλακείες. Η Αντίπαρος δεν είναι Μύκονος (ακόμη)…