media halasmena - μύδια χαλασμένα_

Όλα σχεδόν έχουν ακουστεί και όλα έχουν γραφτεί για τη δολοφονία διά εποστρακισμού του άτυχου νεαρού. Τα ηλεκτρονικά μήντια πρωτοστάτησαν και τροποποίησαν την ειδησεογραφική γραμμή ακόμη και των τηλεοπτικών καναλιών. Και πάνω που είχαμε κουραστεί να ακούμε και να βλέπουμε τους Τρεμοπρετεντέρηδες "έσκασε" και η είδηση του θανάτου ενός αστυνομικού που ξυλοκοπήθηκε άγρια πριν από ένα χρόνο. Την είδηση ξεφούρνισε αβασάνιστα ο νταής των Εξαρχείων ειδικός φρουρός της Μεγάλης Ιδέας και την αναπαρήγαγαν άμεσα τα εθνικιστικά blogs. Κυκλοφόρησε μέσω e-mail και λίγο μετά έφτασε και στα blogs της γειτονιάς. Δεν τρομάζει τόσο το ύφος που καταργεί το δίκιο του τραυματισμένου αστυνόμου - έτσι κι αλλιώς είναι η γνωστή ακραία μισαλλόδοξη φανφάρα των ακροδεξιών. Αυτό που τρομάζει περισσότερο είναι η ευκολία με την οποία αναμασήθηκε η σάπια, κίβδηλη, ληγμένη τροφή από δημοσιογράφους και δημοσιογραφίσκους των μήντια και των blogs:
ΕΣΒΗΣΕ ΧΘΕΣ - ΑΘΟΡΥΒΑ
Χθες έσβησε ο αστυνομικός που είχε δεχθεί επίθεση από κουκουλοφόρους σε συναυλία στο Ελληνικό το καλοκαίρι του 2007. Όλο αυτό το διάστημα ήταν ουσιαστικά ζωντανός-νεκρός. Δεν ήταν αρκετά νέος,ήταν ήδη 24 ετών. Δεν ανήκε στη γενιά των 700 ευρώ, γιατί έβγαζε 750. Δεν είχε όνειρα για τη ζωή του, είχε όπλο, κι ας μην το τράβηξε ποτέ για να σωθεί. Δεν είχε μάνα να τον κλάψει, γιατί ήταν ένας μπάτσος, ένα γουρούνι, ένας δολοφόνος. Κάποιοι θάνατοι δεν πουλάνε το ίδιο, αλλά μαντέψτε, πονάνε το ίδιο. Ποιος είναι ο αστυνομικός; Δυστυχώς θυμηθείτε το περιστατικό.... "Από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας ανακοινώνεται ότι την 23.10 ώρα της06/07/2007, δύο (2) αστυνομικοί οι οποίοι βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσίαμέτρων ασφαλείας για αποτροπή κλοπών, επιθέσεων και φθορών ξένης περιουσίας,(σπάσιμο οχημάτων, καταστημάτων ή εγκαταστάσεων κ.α αδικημάτων) όπως έχει συμβεί κατά το παρελθόν, κατά την διάρκεια συναυλίας συγκροτημάτων μουσικής στις εγκαταστάσεις του γηπέδου Baseball στο Ελληνικό, δέχθηκαν απρόκληταδολοφονική επίθεση από πλήθος ατόμων του αντιεξουσιαστικού χώρου. Η αναίτια επίθεση έγινε από τριάντα τουλάχιστον άτομα, με ενωμένες δυνάμεις ταοποία διέπραξαν βιαιοπραγίες σε βάρος των δύο (2) αστυνομικών, με γρόνθους, λακτίσματα και υλικά αντικείμενα (σιδηρολοστούς, ρόπαλα, θλώντα όργανα),προκαλώντας σε αυτούς βαρείες σωματικές βλάβες. Ειδικότερα ο ένας αστυνομικός (γεν. 1983), φέρει βαριές κακώσεις κεφαλής, πολλαπλά τραύματα στο σώμα και νοσηλεύεται στη Μ.Ε.Θ. Νοσοκομείου, ευρισκόμενος σε καταστολή. Η κατάσταση του εγκυμονεί κίνδυνο ζωής. Ο δεύτερος αστυνομικός (γεν. 1972), επίσης νοσηλευόμενος φέρει ρωγμώδες κάταγμα στο αριστερό χέρι και μώλωπες στα πλευρά. Η βάναυση επίθεση συνεχίζει μια σειρά προκλήσεων έναντι της έννομης τάξης και ''καταδρομών'' που αποδέχονται με απάθεια το ενδεχόμενο αποτέλεσμα της σωματικής βλάβης και της ανθρωποκτονίας από ''άτομα'' που ασκούνται στη βία, μάλλον ως πρόταση και στάση ζωής και ως ''πολιτική παρέμβαση''. Η Ελληνική Αστυνομία κινείται για την ανακάλυψη των δραστών". Γι' αυτό το γεγονός όμως, κανένας δημοσιογράφος δε θα φωνάξει, κανένα μίντια δε θα γράψει αράδες, κανένας ψευτοδημοκράτης μπλογκερ δε θα αναρτήσει έστω και μία γραμμή."

Ιδού και το πραγματικό γεγονός όπως παρουσιάστηκε σήμερα στον τύπο:

Μέσα ενημέρωσης αναμετέδιδαν υποτιθέμενο θάνατο αστυνομικού

Του Βασιλη Νεδου

Η κρίση των τελευταίων ημερών εκτός από την ανυπαρξία κρατικού μηχανισμού ανέδειξε και την ανικανότητα αρκετών ευυπόληπτων ΜΜΕ να ξεχωρίσουν τις ειδήσεις από τα ψέματα.

Προχθές, ο ειδικός φρουρός που πυροβόλησε τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, υποστήριξε στην αίτηση αποφυλάκισής του, ότι υπέκυψε στις πληγές του συνάδελφός του που είχε ξυλοκοπηθεί πριν από ενάμιση χρόνο. Πρόκειται για τον 25χρονο σήμερα Παναγιώτη Τομαρά, ο οποίος είχε υποστεί κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις όταν ομάδα 30 ατόμων τού επιτέθηκε στο γήπεδο μπέιζμπολ του Ελληνικού τον Ιούλιο του 2007 κατά τη διάρκεια συναυλίας.

Τον υποτιθέμενο θάνατο του κ. Τομαρά αναπαρήγαγαν αρκετά Μέσα Ενημέρωσης, υιοθετώντας ουσιαστικά τη δήλωση που χρησιμοποίησε ένας υπόδικος στην αίτηση αποφυλάκισής του. Σε αυτό βοήθησε βέβαια και το Διαδίκτυο, καθώς οι ισχυρισμοί του Επαμεινώνδα Κορκονέα και της νομικής υπεράσπισής του έφθασαν σε πολλά δημοσιογραφικά γραφεία εν είδει ηλεκτρονικής επιστολής υπό τον τίτλο «έσβησε χθες -αθόρυβα- αστυνομικός θύμα κουκουλοφόρων του 2007». Επρόκειτο για μια πολύ βολική, για τον κατηγορούμενο ειδικό φρουρό, «αλήθεια» από τις πολλές που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες. Πρώτος που αντέδρασε ήταν ο εμβρόντητος πατέρας του 25χρονου, ο οποίος εκτός από το προσωπικό δράμα που διανύει τους τελευταίους μήνες, άκουσε σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό ότι ο γιος του πέθανε.

Οργισμένος παρενέβη στον «αέρα» και ζήτησε να μάθει ποιος είναι ο διασπορέας της μακάβριας φήμης για τον πληγωμένο γιο του. Ο κ. Τομαράς προφανώς ενοχλημένος ζήτησε εξηγήσεις από την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας, στελέχη της οποίας έχουν ξεκινήσει ήδη από χθες την προσπάθεια διάψευσης της υποτιθέμενης είδησης. Σε απογευματινή εφημερίδα δημοσιεύτηκε μάλιστα χθες εκτενές ρεπορτάζ, στο οποίο περιγραφόταν η σημερινή κατάσταση της υγείας του 25χρονου ειδικού φρουρού. Απ’ ό,τι φαίνεται εξακολουθεί να έχει επιπλοκές στην υγεία του, βρίσκεται υπό στενή ιατρική παρακολούθηση διότι έχει σοβαρά κινητικά προβλήματα.

Ο άνθρωπος, πάντως, είναι ζωντανός. Και ας έχουν διαφορετική άποψη οι προφυλακισμένοι ειδικοί φρουροί και οι δημοσιογράφοι μερίδας των μέσων μαζικής ενημέρωσης, που πρώτα δημοσιεύουν και μετά ρωτούν.

από την Καθημερινή

και εδώ από το Έθνος

Κι όσο για την καραμέλα που αναμασάνε πολλοί περί διεθνούς ρεζιλιού της χώρας και επικείμενης μείωσης του τουρισμού στο κέντρο της Αθήνας, ανάμεσα στις άλλες καραμελίτσες του δελτίου των 8 που τόσες μέρες γλύφουμε από τους καναπέδες μας, αφήνουμε το παρακάτω άρθρο να μιλήσει:

Μία απροσδόκητη νίκη του κινήματος της ελληνικής νεολαίας. Όχι στην Ελλάδα, αλλά στο εξωτερικό. Η γαλλική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να πάρει πίσω- έστω προσωρινά- την εκπαιδευτική της μεταρρύθμιση. Κι ο Νικολά Σαρκοζί εξομολογήθηκε στους βουλευτές του τους φόβους του για μια κοινωνική έκρηξη παρόμοια με την ελληνική.

Οι μεταρρυθμίσεις στη γαλλική παιδεία συσσωρεύονται χρόνο με τον χρόνο, από τα νηπιαγωγεία μέχρι τα πανεπιστήμια. Και όλες τους ακολουθούν τη λογική της εμπορευματοποίησης, της ιδιωτικοποίησης, της υποβάθμισης της διδασκαλίας. Άλλωστε το σχέδιο είναι γνωστό και κοινό για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όπως αυτό διατυπώθηκε το 1993 στην πράσινη βίβλο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: η εκπαίδευση θα παραδοθεί στον ιδιωτικό τομέα που θα διαχειρίζεται τους νέους ως «ανθρώπινους πόρους» ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς. Κι αυτό το σχέδιο εφαρμόστηκε απαράλλαχτα από δεξιές και σοσιαλιστικές κυβερνήσεις. Η γαλλική μεταρρύθμιση προβλέπει τον περιορισμό των ωρών διδασκαλίας. Οι νέοι δεν χρειάζεται να μαθαίνουν πολλά, μόνο όσα είναι απαραίτητα για να ευδοκιμήσουν στην οικονομία της αγοράς. Η λογική είναι μπακαλίστικη: με δυόμισι ώρες λιγότερες που προβλέπει το σχέδιο του υπουργού Παιδείας Νταρκό, θα εξοικονομηθούν 10.000 διδασκαλικές θέσεις. Και οι γνώσεις που θα χαθούν; Τι να τις κάνει ο μαθητής μπροστά στην επιτυχία που του υπόσχεται το νέο σύστημα στην οικονομία της αγοράς;

Ένας άλλος υπουργός Παιδείας όμως, πρώην αυτός, που συμβαίνει να είναι και φιλόσοφος, έχει διαφορετική γνώμη. Πιστεύει πως σήμερα πια έχουμε χάσει το νόημα των λέξεων. «Η επιτυχημένη ζωή δεν έχει το νόημα της κοινωνικής επιτυχίας, αλλά το νόημα που της έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες όταν μιλούσαν για τη σοφία», λέει ο Λικ Φερί. «Ο σοφός είναι εκείνος που καταφέρνει να ζει στο παρόν, δηλαδή εκείνος που μπορεί και ξεπερνάει, όπως ο Οδυσσέας, όλους τους φόβους που του προκαλούν τα δυο μεγάλα βαρίδια της ανθρώπινης ύπαρξης: το παρελθόν και το μέλλον. Το παρελθόν μας τραβάει προς τα πίσω με πανίσχυρα συναισθήματα και το μέλλον προς τα εμπρός με πανίσχυρες αυταπάτες». Με την ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα δυο, η αρμονία επιβάλλεται στο χάος. Όταν όμως οι κυβερνώντες μάς υπόσχονται ένα λαμπρό μέλλον, μόνο και μόνο για να αναιρέσουν όλα όσα είχαμε κατακτήσει στο παρελθόν, τότε η επιστροφή σε αυτό γίνεται αναπόφευκτη, έστω κι αν πρέπει να φτάσουμε στη Γαλλική Επανάσταση.

Ο Δαντών έλεγε πριν από διακόσια τόσα χρόνια για τη δημόσια παιδεία: «Πολίτες, ύστερα από την ήττα των εχθρών μας, δεν υπάρχει σπουδαιότερο από το να δώσουμε στις μελλοντικές γενιές μια παιδεία που να είναι αντάξια της ελευθερίας τους. Τα παιδιά του λαού θα μορφωθούν από το περίσσευμα των ανθρώπων που απέκτησαν σκανδαλώδεις περιουσίες. Όταν σπέρνουμε στο απέραντο πεδίο της Δημοκρατίας, δεν πρέπει να λογαριάζουμε το τίμημα αυτής της σποράς. Μετά το ψωμί, η παιδεία είναι η πρώτη ανάγκη του λαού».

του Ρ.Βρανά, 17/12/08

και μια ενδιαφέρουσα επιστολή από το υπερπέραν εδώ