Στρογγυλό-Δεσποτικό-Αντίπαρος-Πάρος-Νάξος
Δεσποτικό
Φυσικός χώρος – Περιβάλλον
Η Αντίπαρος είναι ένα μικρό νησί του νησιωτικού συμπλέγματος Πάρου-Αντιπάρου, περίπου στο κέντρο των Κυκλάδων. Το σύνολο των δύο νησιών μαζί με τις συστάδες των γύρω μικροσκοπικών νησιών (με μεγαλύτερο και πιο ενδιαφέρον το Δεσποτικό) αποτελεί εκπληκτικό δείγμα φυσικού κάλλους και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Η Αντίπαρος βρίσκεται ακριβώς "απέναντι", νοτιοδυτικά της Πάρου. Τα δύο νησιά τα διασχίζει το Στενό της Αντιπάρου ή Στενό του Κάστρου, πλάτους 500-1.000 μ.
Η Αντίπαρος έχει έντονο ανάγλυφο με υψηλότερη κορυφή τον Προφήτη Ηλία σε υψόμετρο 308 μ. Πολύ αξιόλογο είναι το σπήλαιο της Αντιπάρου στο λόφο του Αγίου Ιωάννη. Δυτικά οι ακτές είναι ομαλές, αμμώδεις, ενώ ανατολικά βραχώδεις, σχηματίζοντας μικρούς όρμους. Το τοπίο είναι χαρακτηριστικά κυκλαδίτικο: ελάχιστη βλάστηση, λόφοι με κέδρους και θάμνους που χάνονται σε χρυσαφιές αμμουδιές, καταγάλανα νερά, καθαροί όγκοι και λιτές αρχιτεκτονικές γραμμές. Το έδαφος είναι ηφαιστειογενές, πιο ομαλό και γόνιμο στη βόρεια πλευρά του νησιού, αλλά οι καλλιέργειες του νησιού είναι περιορισμένες. Μικρές ποσότητες μεταλλευμάτων εξορύσσονταν παλαιότερα στα εγκαταλειμμένα σήμερα μεταλλεία.
Το Κάστρο ή Αντίπαρος είναι ο κύριος οικισμός και λιμάνι του νησιού. Οι κάτοικοί του ασχολούνται με τον τουρισμό, την αλιεία και την κτηνοτροφία. Το χωριό είναι αρκετά γραφικό αλλά ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί το ενετικό κάστρο που κρύβεται στον πυρήνα του. Η τουριστική ανάπτυξη έχει αλλοιώσει έως ένα βαθμό το τοπίο αλλά οι κλίμακες εδώ είναι πολύ μικρές. Μικροί οικισμοί αναπτύσσονται στον Άγιο Γεώργιο και στο Σωρό.
(πηγή βίντεο:ΚΕΤΠΑΑ)
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
5300-4500 π.Χ.: Αναπτύσσεται ο προϊστορικός οικισμός στο Σάλιαγκο, η πρώτη νεολιθική αποίκηση στις Κυκλάδες. Σε όλο το σύμπλεγμα εξάπλωση του «Πολιτισμού των Κυκλάδων»
3200-2100 π.Χ.: Πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Αναπτύσσονται οι πρωτοκυκλαδικοί οικισμοί της Αντιπάρου, του Δεσποτικού και των γύρω νησίδων
7ος αι. π.Χ.: Ο Πάριος ποιητής Αρχίλοχος χαράσσει το όνομά του στο σπήλαιο
1207: Η Αντίπαρος ενετοκρατείται, τμήμα του Δουκάτου του Αιγαίου Πελάγους
1440: Χτίζεται το Κάστρο από το Βενετό Λορεντάνο
1480: Η Αντίπαρος μαζί με την Ίο και την Ανάφη κτήσεις της βενετικής οικογένειας των Πιζάνι
1537: Η οικογένεια Λορεντάνο κυριαρχεί ξανά αλλά το νησί, όπως και τα υπόλοιπα νησιά των Κυκλάδων, πέφτει στα χέρια των Οθωμανών, οι οποίοι τα παραχωρούν στην οικογένεια των Κρίσπι
1566: Οριστική ενσωμάτωση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία
1673: Τελείται η λειτουργία των Χριστουγέννων μέσα στο σπήλαιο της Αντιπάρου από το μαρκήσιο de Nointel, Γάλλο πρόξενο στην Κωνσταντινούπολη και την ακολουθία του
Αύγουστος 1700: Ο Joseph Pitton de Tournefort, φημισμένος καθηγητής της Βοτανικής στη αυλή του βασιλιά της Γαλλίας, επισκέπτεται το σπήλαιο της Αντιπάρου και το περιγράφει
1700-1774: Η Αντίπαρος κυριεύεται από τους Ρώσους. Καταστροφές από αξιωματικούς στο σπήλαιο της Αντιπάρου
1756: Για να αντεπεξέλθουν στη φορολογία των Οθωμανών, οι κάτοικοι μεταβιβάζουν το νησί Διπλά στο Μαυρογένη της Πάρου και το Βάιο της Μυκόνου για 100 ρεάλια
1794: Το νησί ερημώνεται όταν μια συμμορία από Κεφαλονίτες και Μανιάτες πειρατές σφαγιάζουν και αιχμαλωτίζουν τους κατοίκους
1821: Οι κάτοικοι της Αντιπάρου παίρνουν μέρος στην Ελληνική Επανάσταση
1823: Σχέδιο παραχώρησης του νησιού μαζί με τη Νάξο, την Πάρο και τη Σίφνο στους Ιωαννίτες ιππότες έναντι χρημάτων. Το σχέδιο δεν πραγματοποιήθηκε
1832: Η Αντίπαρος γίνεται επισήμως τμήμα του ελληνικού κράτους
1840: Επίσκεψη του βασιλικού ζεύγους της Ελλάδας, του Όθωνα και της Αμαλίας, στην Αντίπαρο και στο σπήλαιο
1883: Ο Άγγλος αρχαιολόγος J.T. Bent ανακαλύπτει πρωτοκυκλαδικούς τάφους στην Αντίπαρο
1897: Ο Τσούντας διενεργεί ανασκαφές στην Αντίπαρο και στο Δεσποτικό ανακαλύπτοντας σημαντικότατα ευρήματα της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού
1940-1944: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Το νησί χρησιμοποιείται ως βάση των συμμάχων. «Επιχείρηση Αντίπαρος»
1960: Ο Ντίνος Δημόπουλος σκηνοθετεί την ταινία «Μανταλένα», γυρισμένη στην Αντίπαρο. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο ερμηνεύει η Αλίκη Βουγιουκλάκη και η ταινία αποσπά τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
1996: Ολοκληρώνεται ο νέος δρόμος πρόσβασης στο σπήλαιο Αντιπάρου
πηγή: Ι.Μ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου