Ακολούθησε η δημοσιοποίηση της επιστολής των κατοίκων του Κάστρου, που μη αντέχοντας πλέον την εγκατάλειψη του κάστρου αποφάσισαν να δράσουν. Άνθρωποι χωρίς πολιτικό παρελθόν, επομένως πολίτες αληθινά αγανακτισμένοι, που είδαν το κάστρο, την αυλή δηλαδή των σπιτιών τους, να βιάζεται και τους ασύδοτους και τοξικούς επισκέπτες να καταστρέφουν, να ρυπαίνουν, να παρενοχλούν, να ασεβούν, να προσβάλλουν. Αναζήτησαν ένα τρόπο να καυτηριάσουν τη συμπεριφορά που είδαμε όλοι το φετινό καλοκαίρι και έχει σχολιαστεί αρνητικά από τον περισσότερο κόσμο, μια συμπεριφορά που αξίζει να γίνει ιδιαίτερο ποστ και μόνο ελκυστικό τουριστικό στόχο δεν καθιστά το νησί μας.
Οι ευθύνες είναι συγκεκριμένες, και έχουν να κάνουν φυσικά με την έλλειψη αστυνομικής παρουσίας στο νησί (ένα νησί τελείως ανοχύρωτο) και την αντίστοιχη έλλειψη αντανακλαστικών εκ μέρους του Δήμου. Η αστυνομία λείπει εδώ και χρόνια, και υπάρχει υπόσχεση πέρυσι του δημάρχου σε πρωτοκολλημένο αίτημα στο δημοτικό συμβούλιο για την αστυνομία ότι έχει κάτι(;) στο μυαλό του, αλλά ας μην συζητηθεί ακόμα. Η κατάσταση παραμένει ίδια και χειρότερη, η ασυδοσία αρχίζει να μπολιάζει ακόμα και τους πιο νομοταγείς πολίτες, ενώ τουρίστες έρχονται εδώ για να σπάσουν, να ερωτοτροπήσουν δημόσια και να δοκιμάσουν ουσίες που πριν λίγα χρόνια δεν γνωρίζαμε, όλα ελλείψει ουσιαστικής αστυνομικής παρουσίας. Όλα αυτά οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο τέλος του κύκλου. Το βλέπει κανείς; Μάλλον όχι αυτοί που πρέπει, οι ιδέες και οι σκέψεις είναι πολύ μεταγενέστερες από τη νοοτροπία, κι αυτή είναι που καταδικάζει τον γράφοντα σε απαισιοδοξία και αποτέλεσε και την αφορμή για να αρχίσει πάλι να γράφει εδώ…
Διαβάστε το κείμενο, είναι αποκαλυπτικό και δεν σηκώνει αμφισβήτηση ότι είναι έτσι. Εκτός αν πάλι κάποιοι θυμηθούν τους φτωχούς και ανήμπορους κατοίκους που, χάρη στους νεόπτωχους επισκέπτες από την Πάρο και από τα κότερα κάθε βράδυ, ρέφαραν και η σεζόν κύλησε με θετικό πρόσημο για τις τσέπες, άρα και για το νησί. Ίσως υπάρχουν κι άλλα παρόμοια επιχειρήματα που θα φωτίσουν μονόπλευρα την ιστορία, σίγουρα θα ακούσουμε διάφορα που θα απογειώσουν τη φαντασία μας, οπότε θα περιμένουμε, εδώ, στο διαδίκτυο, αλλά και στα έντυπα ΜΜΕ (“των οποίων οι σελίδες μπορούν να γίνουν βήμα διαμαρτυρίας αλλά και διαλόγου, κόντρα στην λογική της υποκινούμενης πληροφόρησης και της ιδιοτέλειας”).
H υπογράμμιση είναι του blogger
“Στις 21 Αυγούστου, με αφορμή τον εορτασμό της πανσελήνου στον αρχαιολογικό χώρο του Κάστρου της Αντιπάρου, κάποιοι από τους κατοίκους πήραμε την πρωτοβουλία να συντάξουμε και να μοιράσουμε ένα κείμενο αφιερωμένο στην εξαθλιωμένη, πλέον, γειτονιά του ιστορικού οικισμού. Ο λόγος που επιλέξαμε την συγκεκριμένη εκδήλωση ήταν συμβολικός. Και αυτό γιατί παρόλη την εγκατάλειψη του Κάστρου και την αδιαφορία προς τους κατοίκους, ο Δήμος δέχτηκε την πρόταση της ΚΑ’ Εφορείας Αρχαιοτήτων να συνδιοργανώσουν την εκδήλωση. Είναι ιδιαίτερα οξύμωρο το γεγονός ότι ενώ κάθε βράδυ το Κάστρο παραδίδεται στην παρακμή και την βία, κάποιοι συνεχίζουν να υποκρίνονται και να καμαρώνουν για ένα κατεστραμμένο, πλέον, μνημείο. Ο στόχος μας ήταν η ενημέρωση των επισκεπτών και φυσικά η δραστηριοποίηση της δημοτικής αρχής. Μοιράσαμε περίπου 100 δισέλιδα κείμενα (παρατίθενται στο τέλος) που περιελάμβαναν μία περιληπτική ιστορική αναδρομή του Κάστρου καθώς και μία σύντομη αναφορά σε κάποια από αυτά που συμβαίνουν στην Αντίπαρο του 2013. Οι αντιδράσεις ήταν ιδιαίτερα θετικές μιας και επρόκειτο για έναν πολιτισμένο τρόπο διαμαρτυρίας που δεν επηρέασε σε καμία περίπτωση την ατμόσφαιρα της εκδήλωσης. Οι μόνοι που αντέδρασαν (και μάλιστα πολύ έντονα) ήταν κάποιοι άνθρωποι του Δήμου με τους οποίους, μετά από πρόσκλησή τους για διάλογο, συναντηθήκαμε την επόμενη μέρα στο δημαρχείο. Ο διάλογος, αν και η διάθεση αρχικά ήταν επιθετική από την πλευρά τους, κατέληξε στην υπόσχεση του Δήμου για άμεση επίλυση των προβλημάτων με πρώτη κίνηση την τοποθέτηση πόρτας στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, η οποία θα κλείνει αργά το βράδυ και θα ανοίγει νωρίς το πρωί τους καλοκαιρινούς μήνες για την προστασία τόσο του χώρου όσο και των κατοίκων. Την επόμενη μέρα, πρωτοκολλήθηκε το αίτημά μας, το οποίο συνοδευόταν από τις υπογραφές των 28 κατοίκων του προστατευόμενου οικισμού. Τόσοι είναι πια οι κάτοικοι το καλοκαίρι (τον χειμώνα είναι μόνο 5-6) εξαιρώντας και εκείνους που έλειπαν όταν έγινε αυτή η κίνηση-διαμαρτυρία. Δυστυχώς, είναι πολλοί εκείνοι που δεν αντέχουν την τραγικότητα της κατάστασης και έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους.
Η αίτηση που δώσαμε στον Δήμο, υπογεγραμμένη από τους 28 κατοίκους, πήρε αριθμό πρωτοκόλλου 3150 την 23η Αυγούστου 2013. Από εκείνη την ημέρα, ο Δήμος έχει προθεσμία 45 ημερών να μας απαντήσει γραπτώς κάτι που κρίνουμε ως ιδιαίτερα σημαντικό μιας και πολλές άλλες φορές μας έχουν καθησυχάσει χωρίς, όμως, κανένα αποτέλεσμα. Το κείμενο της αίτησης μας ήταν το εξής:
Ανοιχτή επιστολή προς Δήμο Αντιπάρου / 22.08.2013
Με αφορμή την εκδήλωση που έγινε με σκοπό να τιμήσει τον αρχαιολογικό χώρο του Κάστρου της Αντιπάρου την 21η Αυγούστου 2013, ως κάτοικοι πήραμε την πρωτοβουλία να κοινοποιήσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με απώτερο στόχο τον ουσιαστικό διάλογο και την συνεργασία με τον Δήμο Αντιπάρου. Τα προβλήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι είναι πολλά και σημαντικά. Οι καταστροφές των ιδιοκτησιών μας, η πέρα των ορίων όχληση κάθε βράδυ μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, η μόλυνση λόγω της γνωστής χρήσης του Κάστρου ως αποχωρητήριο καθώς και το πάγιο πλέον πρόβλημα της διακίνησης ναρκωτικών μέσα στον Αρχαιολογικό Χώρο είναι αυτά που από κοινού θα πρέπει να λύσουμε”.
Οι κάτοικοι του Κάστρου και του Ξώπυργου
Δείτε το φυλλάδιο που μοιράστηκε
http://issuu.com/madrsoty/docs/text_page_1/1?e=0
http://issuu.com/madrsoty/docs/text_page_2?e=1773352/4772483