Οι Σούπερ Ήρωες του νησιού μας

 

Χάρη στα αστραπιαία αντανακλαστικά τους οι Σούπερ Ήρωες του νησιού μας, αυτοί που δικαίως σατιρίζουμε στα παραμύθια αυτού του ιστολογίου, κατάφεραν το ακατόρθωτο: εξαφάνισαν μέσα σε λίγα 24ωρα το σωρό από ογκώδη σκουπίδια που είχε συγκεντρωθεί κατά μυστήριο τρόπο στην περιοχή  του Ακονητού και μετέτρεψαν την περιοχή σε ένα υπέροχο οικόπεδο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με πολλούς εποικοδομητικούς τρόπους:

(α) μπορεί να γίνει οικολογικό πάρκο, αντάξιο της κοινοτικής πολιτικής όλων

(β) μπορεί να μετατραπεί σε μια υπέροχη παιδική χαρά, παρόμοια με αυτήν που τα τυχερά μανταλενάκια απολαμβάνουν μήνες τώρα στη θέση Σιφνέικο

(γ) μπορεί να αποτελέσει το χώρο ανοικοδόμησης του Νέου Νοσοκομείου Πάρου Αντιπάρου, που, παρότι ο Υπουργός Ιδιωτικής Υγείας έχει με στόμφο εξαγγείλει, υπάρχουν πάντα εωσφόροι αντιρρησίες που βάζουν τρικλοποδιές. Στη θέση Ακονητός, κανένα μοναστήρι δε θα χρειαστεί να στερηθεί από το υστέρημά του, κανένας πολίτης δε θα βρεθεί να προσφύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας με κίνδυνο λιντσαρίσματος από τους πολύ πιο πατριώτες συντοπίτες του, κι επιπλέον θα υπάρχει και ευρύτατος χώρος απόρριψης των υγειονομικών αποβλήτων στην παραδίπλα χαράδρα.

(δ) τώρα που στον αρχαιολόγο Πολύ Κουράγιο έχει επιβληθεί εμπάργκο στις ανασκαφές του Δεσποτικού, μπορεί να του παραχωρηθεί μια έκταση για να σκάβει και να διατηρεί τη φόρμα του, μέχρις ότου ο υπουργός κ. Σαμαράς και η υπεύθυνη της Εφορίας Αρχαιοτήτων αποφανθούν για το μέλλον των ανασκαφών στο νησί του Απόλλωνα. Λίγα μέτρα κάτω από το έδαφος η αξίνα του αρχαιολόγου μπορεί να αποκαλύψει πολύτιμα ευρήματα από την προμανταλενική και ύστερη μανταλενική περίοδο, όπως ποδήλατα, στρώματα, καρέκλες, ψυγεία, πλυντήρια, και πολλά άλλα ογκώδη είδη της καθημερινότητας των κατοίκων.  

Το δε άρθρο της εφημερίδας “Φωνή της Πάρου” έμεινε να συκοφαντεί για “περιβαλλοντικά εγκλήματα” που δεν υπάρχουν πια. Απόδειξη το κείμενο της εφημερίδας και οι φωτογραφίες ντοκουμέντα που μας στείλανε αρκετοί φίλοι του blog σχετικά με το πριν και το μετά:

ΠΡΙΝ

ΜΕΤΑ 

--------------------------------------------------------------------

ΠΡΙΝ

 

  ΜΕΤΑ 

---------------------------------------------------------------

ΠΡΙΝ 

ΜΕΤΑ 

--------------------------------------------------------------- 

 

Και προς επίρρωση της πραγματικά τιτάνιας προσπάθειας των σούπερ ηρώων παρατίθενται προς τέρψιν των επισκεπτών και οι παρακάτω φωτογραφίες, όλες μετά την επιτυχή και 100% φιλική προς το περιβάλλον παρέμβαση:

 

 

προετοιμάζοντας ακόμα περισσότερο χώρο για το οικόπεδο

Νέοι τάφοι ανακαλύπτονται καθημερινά στην περιοχή από τον αρχαιολόγο Πολύ Κουράγιο.

Εδώ η σκαπάνη έφερε στο φως ένα σημαντικό εύρημα,

ένα ψυγείο πολτοποιημένο μεν, σε καλή κατάσταση δε.  Διατηρούνται ατόφια τα χερούλια και οι μεντεσέδες του.

Οικοτουρισμός στην Αντίπαρο του 2009: Η δαγκάνα σε μια συμβολική θέση ετοιμάζεται να κατασπαράξει

ό,τι υπάρχει εμπρός της, μέχρι και το Δεσποτικό  και το Στρογγυλό στο βάθος.

Ευτυχώς, στο χώρο του Κοινοτικού Καταστήματος υπάρχει η διευκρινιστικότατη ταμπέλα σε περίοπτη θέση, που αποτρέπει κάθε επίδοξο παραβάτη από την ασύδοτη βεβήλωση του χώρου που μόλις περιγράφηκε:

 

Το παρόν ποστ θα ήταν αδύνατο χωρίς τη συνδρομή όλων όσων φωτογράφισαν την κατάσταση και κατέδειξαν το μέγεθος της παρέμβασης.

Σαν τελευταία φωτογραφία, συμβολική και ως προς το νόημα και την εντύπωση που μένει τελικά, παραθέτουμε αυτήν από τη παραδιπλανή ευωδιαστή χαράδρα, σημερινή αλλά απαράλλαχτη σε σχέση με αυτήν στο ίδιο σημείο λίγες μέρες πριν. Είναι φανερό πως κι εκεί οι Σούπερ Ήρωες θα δράσουν.  Άγνωστο πως ωστόσο, καθώς το έδαφος μοιάζει να έχει υπερκορεστεί από το τα κοπρανώδη απόβλητα. Να τα φάνε; Τς τς τς… Συκοφάντες…

 

φωτό της 27-7-09

Για όσους δεν κατάλαβαν πολλά υπάρχει και το προηγηθέν σχετικό ποστ:

Αμαρτωλό βουνό: μακριά από μένα κι ας είναι…

Και μία κατάθεση προτάσεων για το θέμα που φιλοξενήθηκαν στο “antiparios”: 

Μερικές σκέψεις για την διαχείριση των απορριμμάτων της Αντιπάρου

Σινε-Ωλίαρος: ένας νέος blogger!

 

Ένα νέο ιστολόγιο, διαφορετικό από τα άλλα τα βδελυρά συκοφαντικά, έρχεται να προστεθεί στα ηλεκτρονικά μέσα του νησιού. Το γνωστό κι αγαπημένο “Σινε-Ωλίαρος”, με τις ατμοσφαιρικές του προβολές τόσα χρόνια, μπαίνει σε καινούρια φάση σιγά σιγά. Τι μας επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον; ειδικές προβολές, μεσονύχτιες ταινίες, και πολλά άλλα δρώμενα που όσοι έχουν επισκεφθεί τον κινηματογράφο ίσως γνωρίζουν.

Στο http://cine-oliaros.blogspot.com/ θα βρίσκετε το πρόγραμμα των επόμενων ταινιών του αγαπημένου μας κινηματογράφου. Ακόμα είναι υπό κατασκευή, αλλά ακόμα κι έτσι, το σκοπό του τον επιτελεί.

Καλή αρχή φίλε J. Pantelakis! 

Συκοφάντης

κατά τον καθηγητή Μπαμπινιώτη συκοφάντης ήταν εκείνος που φανέρωνε τα σύκα που είχε κρύψει κάποιος κάτω από τα ρούχα του…

(η εικόνα και το σχόλιο είναι από mail φίλου που επισκέφτηκε τον άρτι διαμορφωθέντα αρχαιολογικό χώρο του Ακονητού – περισσότερα αύριο)

Ο ήχος της Πανσελήνου στις 6 Αυγούστου στο λιμάνι

Η Τοπική Επιτροπή Αντιπάρου διοργανώνει συναυλία του κουαρτέτου εγχόρδων "L' Anima" το βράδυ της 6ης Αυγούστου στον περίβολο του ναού της Αγίας Μαρίνας στο λιμάνι Αντιπάρου, σε μια ιδέα και εκτέλεση του φίλου κ.Ποταμιάνου Αναστάσιου, τον οποίο και ευχαριστούμε ιδιαίτερα.
Την εκδήλωση υποστηρίζει η Κοινότητα Αντιπάρου.

 

Μια διαφορετική εκδήλωση που ελπίζουμε να κάνει την αυγουστιάτικη πανσέληνο ακόμα πιο μαγευτική.

Το Δεσποτικό στα Παριανά έντυπα κι ο ύπνος του Δικαίου

Το θέμα με το Δεσποτικό και την κρατική απάθεια έχει τονιστεί πολλάκις. Αυτή τη φορά ήρθε η ώρα των παριανών ΜΜΕ να καυτηριάσουν την κατάσταση στην οποία αφήνεται να περιέλθει ο ξεχωριστός αρχαιολογικός χώρος.

Τόσο Τα Νέα Πάρου-Αντιπάρου όσο και η Φωνή της Πάρου, το κάθε έντυπο από τη δική του οπτική, παρουσιάζουν όλα αυτά τα τραγελαφικά τους τελευταίους μήνες: άδειες εργασιών που δεν υπογράφονται, αρχαιολόγους που παροπλίζονται και εφόρους αρχαιοτήτων που βάζουν τρικλοποδιές, βαρκάρηδες που δεν πληρώνονται, κίονες που δεν τοποθετούνται, κότερα που πλέουν ανενόχλητα και εκδρομικά που απαγορεύεται να πλησιάσουν, Παριανούς άρχοντες που διαμαρτύρονται στον Υπουργό Τουρισμού και τους αντίστοιχους Αντιπάριους που κοιμούνται τον ύπνο του Δικαίου. Ποιου Δικαίου; Του Ευρωπαϊκού, που επικρέμεται πάνω από το νησί…

Τα περί αρχαιολογίας και περί Δικαίου θα συνεχιστούν. Ήδη ανακαλύφθηκε νέος αρχαιολογικός χώρος στον Ακονητό. Λεπτομέρειες πολύ σύντομα…

Εμμ. Κριαράς: Μια ξεχωριστή συνέντευξη από έναν άνθρωπο που σπανίζει

«Ο έρωτας ζει και πέρα από τα 104»

«Ερωτεύτηκα πολύ.
Έζησα όλη μου τη ζωή ερωτευμένος.
Με την κυριολεξία του όρου.
Με συγκίνηση», λέει ο καθηγητής Εμμ. Κριαράς
«Έρωτας είναι η επιδίωξη του ιδανικού. Σε όλες του τις εκφάνσεις. Ξεχωρίζω δύο: τον σαρκικό- πνευματικό έρωτα προς τη- τον σύντροφο και τον έρωτα προς την εργασία. Αυτό που λέμε φιλεργία. «Ο έρωτας είναι το αντίδοτο του θανάτου. Είναι ίσως η ίδια η ζωή. Μόνο όταν είσαι ερωτευμένος ζεις. Ειδάλλως είσαι... πέτρα...».

Όχι. Ο υπεραιωνόβιος πλέον (διάγει το 104ο έτος της ζωής του) ομότιμος καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, Εμμανουήλ Κριαράς, δεν νιώθει «πέτρα»...

«Κρατώ ακόμα ψήγματα έρωτα και προς τη μνήμη της γυναίκας μου και προς την εργασία. Ζω. Νιώθω. Εργάζομαι ακόμα, αλλά με δυσκολία. Δεν δίδει η ζωή χωρίς έρωτα- ευτυχία. Είμαστε τραγικές μορφές. Το γεγονός ότι έχουμε συνείδηση δεν νομίζω ότι είναι στοιχείο ουσιαστικής ευτυχίας. Ο άνθρωπος ζει πιο ευτυχισμένα όταν δεν έχει συνείδηση της τραγικότητας της ζωής του. Εγώ- δυστυχώς- την έχω. Επιθυμία μου είναι πλέον να μη ζήσω. Είναι βάρος πια η ζωή μου».

 

Κουράζει η ζωή;
Κουράζει ίσως το περιβάλλον της ζωής. Ο χώρος και οι άνθρωποι στον οποίο και με τους οποίους είσαι καταδικασμένος να ζεις. Αυτό που τώρα λένε οικονομική ή κοινωνική κρίση.

 

Η οικονομική κρίση συνάδει με την κοινωνική- αυτή που λέμε αξιών; Είναι προϊόν η μία της άλλης ή απλώς συνυπάρχουν με κοινή προέλευση, παράλληλη έκφραση και αδιέξοδο αποτέλεσμα;

Η κατάσταση είναι άσχημη από κάθε άποψη. Είναι πολύ πιο εντυπωσιακή βέβαια αυτή που λέμε οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις της είναι τραγικές, αλλά- επιτρέψτε μου- είναι τραγικότερες οι επιπτώσεις της άλλης κρίσης, αυτής της λεγόμενης κοινωνικής. Αυτοκαταδιωκόμεθα άπαντες. Υπάρχει γενικώς μια ανισορροπία. Διάγει κρίση η πολιτική ζωή, διά γει κρίση η Παιδεία, η Δικαιοσύνη- έννοιες πρωταρχικές... Όσον αφορά το αμιγώς οικονομικό φαινόμενο, δεν είμαι ίσως αρμόδιος να δώσω λύσεις. Έζησα και το κραχ του ΄29 αλλά ήταν αλλιώς τότε... Τώρα είναι διαφορετικά. Συνδυάζεται με την παγκοσμιοποίηση. Το κοινωνικό λοιπόν πρόβλημα είναι προϊόν της ευημερίας. Προϋπάρχει λοιπόν της οικονομικής κρίσης. Αυτό που ζούμε τώρα θα προτιμούσα να μην το είχα προλάβει, να μην το είχα ζήσει».

Κρίση και έλλειψη παιδείας
Παλαιότερα υποστηρίζατε ότι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι ο σοσιαλισμός. Εξακολουθεί να παραμένει όραμα και στόχος σας;

Εξακολουθώ να το πιστεύω. Η λύση θα έρθει- εγώ δεν θα το προλάβω, ούτε την ανόρθωση της παιδείας που θα πρέπει να προηγηθεί, θα προλάβω. Δεν μ΄ ενδιαφέρει πλέον η πολιτική με τον τρόπο που ασκείται. Η πολιτική μας ζωή οδηγείται σε συντηρητισμό κι αμφιβάλλω αν θα μπορέσει σύντομα να ανακάμψει. Είναι η κρίση σε συνδυασμό με την έλλειψη παιδείας. Δεν τιμώνται πλέον οι αξίες. Βιώνουμε την έσχατη πλέον ανάγκη ανόρθωσης της παιδείας. Είναι όμως η υλιστική κατεύθυνση της παιδείας. Με την τεχνολογία τα ανθρωπιστικά γράμματα υποτιμούνται κι έτσι δημιουργείται μια ανισορροπία... Η αρχή είναι η ΠΑΙΔΕΙΑ. Ένας λαός προάγεται όταν έχει προηγμένη παιδεία. Αν όμως οι ανάξιοι επιπλέουν σ΄ όλους τους τομείς και κυρίως σ΄ αυτούς της πολιτικής... Πρέπει να υπερνικήσουμε την τάση αυτή. Το αποτέλεσμα είναι η δυσπιστία όλων...

Ο υλισμός είναι που σκότωσε το όραμα. Κι ο υλισμός είναι που διδάσκεται από γονείς και δασκάλους. Όλα γίνονται με στόχο την εξασφάλιση παχυλού κέρδους.

«Ανυψώνει τον άνθρωπο ο έρωτας.
Ο πραγματικός, ο αληθινός έρωτας»

«Εξαγοράζονται πλέον εύκολα οι άνθρωποι...»

Η τρομοκρατία είναι μια μορφή δράσης και «λύσης»; Ο Εμμανουήλ Κριαράς διαφωνεί: «Δεν αποτελεί ευχάριστο φαινόμενο. Δεν ήταν ποτέ λύση η τρομοκρατία. Εκτός αν εννοείτε την τρομοκρατία των ισχυρών της Γης. Την τρομοκρατία του κεφαλαίου και του υλισμού. Όχι, με την άλλη- αυτήν τη μεμονωμένη των αγανακτισμένων παιδιών- φοβάμαι ότι η εκτροπή καραδοκεί. Δεν απέχει πολύ η όποια εκτροπή από τα έσχατα αυτά φαινόμενα απόλυτου συντηρητισμού στα οποία πολιτικά ασυνείδητα καταφεύγουν οι άμυαλοι απογοητευμένοι».

Τι να κάνουμε; Εκατό και πλέον χρόνια μετά (ο Β. Ι. Λένιν έθεσε το ερώτημα το 1902 στο ομότιτλο βιβλίο του);

Οι Σπαρτιάτες το έθεσαν λακωνικότερα όλων το 410 π.Χ. μετά τη ναυμαχία της Κυζίκου. «Έρρει τα κάλα, Μίνδαρος απεσύα, Πεινώντι τώνδρες, Απορίομες τι χρη δραν». (Καταστράφηκαν τα πλοία. Ο Μίνδαρος σκοτώθηκε. Οι άνδρες πεινούν.

Απορούμε τι πρέπει να πράξουμε.) Να υπομένουμε. Μια λύση είναι εσείς να μιλάτε. Να λέτε πάντα αυτό που πιστεύετε... Και να πληροφορείτε σωστά. Μη δέχεσθε να γίνετε όργανα του οποιουδήποτε. Εξαγοράζονται πλέον εύκολα οι άνθρωποι... Πριν από λίγα χρόνια διάβαζα καθημερινά και μάλιστα εμβριθώς δυο, τρεις εφημερίδες. Τώρα πια με κουράζει αυτή η ελαφρότητα... Το μόνο ιδανικό που απέμεινε είναι ίσως ο Έρωτας. Υπό την έννοια της αέναης επιδίωξης του ιδανικού...


Ο έρωτας είναι 

Η επιδίωξη του ιδανικού Η ίδια η ζωή Το αντίδοτο του θανάτου Η φιλεργία Η λύση- κυρίως- στα χρόνια της... χολέρας στα οποία ζούμε

Στιγμές ζωής

Η γέννηση. Στον Πειραιά στις 29 Νοεμβρίου 1906

Η επιλογή για σπουδές φιλολογίας (1924)
Η συνάντηση με τη σύντροφο της ζωής του Αικατερίνη Στριφτού στα 1935

Η απόλυση από τη χούντα (1968)

Η απώλεια της συντρόφου (Μάιος 2000)

Τον ενοχλούν

 

Το ψεύδος

Η υποκρισία

Η επικράτηση της απάτης

Η «βασιλεία» του κέρδους

Η έλλειψη παιδείας

 

 

Της Βίκυς Χαρισοπούλου
από “Τα Νέα”

Αμαρτωλό βουνό: μακριά από μένα κι ας είναι…

UPDATE:

ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ -ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟΨΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 27/7- ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ ΛΟΓΩ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ ΣΤΙΣ ΑΜΕΣΩΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ. ΗΔΗ ΟΙ ΦΗΜΕΣ ΟΡΓΙΑΖΟΥΝ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΟΥΝ ΤΑ ΠΕΙΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΣΤΙΓΜΗ ΣΕ ΣΤΙΓΜΗ…

Ή ΜΗΠΩΣ ΠΑΛΙ ΘΑ ΤΑΦΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΟΣΑ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΑΛΛΑ;;;

αν χρειαστεί θα επανέλθουμε στο θέμα, έχουμε σκεφτεί και τίτλο:

Για πλυντήρια και συσκευές σπιτιού

έλα στο χάλι του Ακονητού…

Στο σημείο που οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν ως Ακονητό, νοτιοδυτικά του Κάμπου και ανάμεσα στη θέση Λιβάδια και Μοναστήρια, υπήρχε κάποτε ένα ησυχαστήριο τοπίο, μια βραχώδης έκταση με θέα το πέλαγος προς τα δυτικά, απρόσιτη στον πολιτισμό και τα επακόλουθά του. Όποιος είχε επισκεφτεί το σημείο την περασμένη δεκαετία δε μπορεί παρά να ένιωσε το δέος της φύσης και τη λησμονητήρια ομορφιά του τοπίου.

Ώσπου ήρθαν οι μανταλενιστές. Όλοι μας δηλαδή, αλλά κυρίως αυτοί που αποφασίζουν με κριτήρια τσιφλικά. Αγκιστρωμένοι σε μια εποχή ξεπερασμένη πια, τότε δηλαδή που οι ανάγκες του πληθυσμού ήταν τόσο μικρές σε σχέση με το μέγεθος του νησιού που δεν ήταν παράλογο να θεωρεί ο κάθε κάτοικος ότι έχει απεριόριστη δικαιοδοσία στη φύση.

Τώρα πλέον, που οι καιροί έχουν αλλάξει, τέτοιες συμπεριφορές είναι γραφικές, υποκριτικές και επικίνδυνες.

Γραφικές: γιατί κόντρα στα δεδομένα των καιρών, τη σύγχρονη περιβαλλοντική αισθητική και τις σκληρές κοινοτικές οδηγίες κάποιοι εθελοτυφλούν πιστεύοντας ότι μπορούμε να συνεχίσουμε να φτιάχνουμε νέες χωματερές, να σπάμε πέτρες όπου να’ ναι και να πετάμε βοθρολύματα ελεύθερα, αρκεί να μη μας πάρουν ποτέ οι κουτόφραγκοι χαμπάρι.

Υποκριτικές: γιατί η φιλοσοφία της συγκεκριμένης πολιτικής αγυρτείας έγκειται στο δόγμα που είναι τόσο προσφιλές στις μικρές μας κοινωνίες “μακριά από μένα κι ας είναι όπου θέλει”. Εφόσον όλα αυτά τα περιβαλλοντικά εγκλήματα συμβαίνουν μακριά από την ακτίνα που βλέπουμε, σε ένα κακοτράχαλο βουνό που ίσως και να έχουμε χρόνια να επισκεφθούμε, μόνο ακούμε γι αυτό πως (sic!) “έχουν πάει εκεί τα σκουπίδια και τα σκατά”. Ασφαλώς και “δεν έχουν πάει” μόνα τους τα μπάζα και τα κόπρανα στο απρόσιτο βουνό, ωστόσο η ενεργητική φωνή της φράσης καταδεικνύει και την έλλειψη διάθεσης να αναλάβει κάποιος την ευθύνη. Έτσι, παρουσιάζεται μια παγκόσμια πρωτοτυπία: τα σκουπίδια και τα κόπρανα να επιλέγουν μόνα τους τον τόπο ανάπαυσής τους…

Επικίνδυνες: δεν χρειάζεται να εξηγήσει κανείς διεξοδικά. Αρκεί να σκεφτεί το ενδεχόμενο μιας πυρκαγιάς από αυτοανάφλεξη (ή εμπρησμό) που θα εξαπλωθεί σε όλη τη δυτική πλευρά του νησιού, αρκεί πάλι να αναλογιστεί την αλόγιστη καταστροφή του παρθένου τοπίου, αρκεί και μόνο να σκεφτεί πως στο ίδιο σημείο ένα βυτίο βοθρολύματα (δικά μας) αδειάζεται εδώ και πολλά χρόνια σε μια χαράδρα που στο βάθος της καταλήγει στη θάλασσα.

Στο αμαρτωλό Μαρκόπουλο Αττικής ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος του αντιδημάρχου, όταν αστυνομικοί που έκαναν περιπολία στα λατομεία , εντόπισαν δυο απορριμματοφόρα του δήμου να εναποθέτουν σκουπίδια σε ανεξέλεγκτη χωματερή μέσα στο χώρο των λατομείων. Εδώ που στον ίδιο χώρο πετάγονται και τα λύματα πρέπει να ακολουθηθεί η ίδια οδός ή μήπως, όσο είναι καιρός, να λυθεί το ζήτημα οριστικά και εντός του νησιού μας; Ήδη από τις 16 Ιουλίου έληξε η οκταετής μεταβατική περίοδος που είχε δοθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα κράτη-μέλη για τις παράνομες χωματερές. Έτσι, αυτές που δεν πληρούν τις προδιαγραφές της οδηγίας 1999/31 πρέπει να κλείσουν αμέσως, διαφορετικά τον λόγο θα έχει πλέον το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Ο θυμόσοφος λαός λέει πάντως περιγράφει το ¨μακριά από μένα κι ας είναι όπου θέλει…” λίγο πιο γλαφυρά: Μακριά από τον κ… μου και ας είναι και δυο δάχτυλα

Στις παρακάτω φωτό μπορείτε να απολαύσετε το υπέροχο τοπίο, να ανακαλύψετε το παλιό σας ποδήλατο, ψυγείο ή πλυντήριο ή, απλά, να πάρετε ιδέες για τη διακόσμηση εξωτερικών χώρων

Δίπλα ακριβώς από το κλειστό λατομείο και την παράνομη χωματερή η περιβαλλοντική παρέμβαση ολοκληρώνεται με την απόρριψη των βοθρολυμάτων.

Χαρακτηριστική η φαιοπράσινη βλάστηση στο βάθος σε ένα κατά τα άλλο χέρσο τοπίο, που υποδηλώνει πλούσιο έδαφος σε οργανικά θρεπτικά υλικά.

Τμήμα από τα οργανικά υλικά που ακόμα δεν έχουν απορροφηθεί, βωμός στη σύγχρονη εθελοτυφλούσα πολιτική σκηνή

Σε μια εικόνα αποτυπώνονται όλα:

ο βοθροβωμός εμπρός, τα μπάζα και τα υπολείμματα από τις παλιές εξορύξεις πέτρας (ή αλλιώς το βιασμένο βουνό) στο βάθος αριστερά, και το ανύποπτο Αιγαίο στον ορίζοντα…

Υπάρχουν και χειρότερα ασφαλώς: The worst man-made environmental disasters

Intolerable Beauty

Το ποστ αυτό είναι αφιερωμένο στην φανατική αναγνώστρια των αντιπάριων μπλογκς meleni (eleni1973@…) που με το ρηξικέλευθο ύφος της μας δήλωσε μέσω mail για το παρόν ιστολόγιο προ ολίγων ημερών:

Έχω να επισημάνω ότι αυτό που συμβαίνει με το blog σας είναι απαράδεκτο. Αντί να διαφημίζετε το νησί σας επιδίδεστε σε μία ανεκδιήγητη μικροπολιτική προπαγάνδα.Προφανώς χαρακτηρίζεστε από διάφορα κόμπλεξ και αυτά κατευθύνουν τις πράξεις σας. Επιπλέον πρέπει να είστε και ανεπάγγελτοι δεδομένου ότι όποιος αναλώνει τόσο χρόνο γράφοντας ανακρίβειες και τραβώντας φωτογραφιούλες, είτε είναι τεμπέλης, είτε είναι έφηβος γιατί πώς αλλιώς θα είχε τοοοοοοόσο χρόνο για να ασχοληθεί με αυτά. Ο δεύτερος έχει το ακαταλόγιστο του νεαρού της ηλικίας, ο πρώτος όμως;

Τελειώνοντας, θα σας παρακαλούσα να δημοσιεύσετε την παρούσα επιστολή γιατί επιτέλους πρέπει να υπάρχει και ο αντίλογος σε ένα blog που συκοφαντεί και κρύβεται πίσω από παραμυθάκια, ψευτοαλληγορίες και πολλή, μα πολλή χολή...

antiparos-blog= ο φασισμος της ανωνυμης μπλογκοκρατειας

Μετά από αυτή την καταγγελία για το ποιόν του antiparos-blog αποφασίσαμε να αποτινάξουμε τη λάσπη και τη συκοφάντηση θεσμών και προσώπων και να γράψουμε για πράγματα που συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Ακόμα κι αν κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε… Το ίδιο μαθαίνουμε πως θα κάνουν και τα υπόλοιπα ιστολόγια της επικράτειας.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΑΡΑΤΗΡΗΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΤΥΠΟ. ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ; Η ΦΗΜΗ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΤΟΜΟΤΑΤΑ ΑΡΘΡΟ ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΙΣΟΔΟΞΟΥΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΟΛΟΣ ΑΛΛΑ ΑΓΝΟΙΑ...

Συμβαίνουν κι αλλού, άραγε κι εδώ;

 

Ποινική δίωξη σε βάρος του αντιδημάρχου Μαρκοπούλου

---

Ποινική δίωξη ασκήθηκε σε βάρος του αντιδημάρχου καθαριότητας Μαρκοπούλου Σπύρου Κλεφτογιώργου.

Σύμφωνα με πληροφορίες του ΣΚΑΪ, ο αντιδήμαρχος συνελήφθη την Τρίτη όταν αστυνομικοί που έκαναν περιπολία στα λατομεία Μαρκοπούλου, εντόπισαν δυο απορριμματοφόρα του δήμου να εναποθέτουν σκουπίδια σε ανεξέλεγκτη χωματερή μέσα στο χώρο των λατομείων. 

Μιλώντας στο ΣΚΑΙ ο δήμαρχος της περιοχής Φώτης Μαγουλάς ανέφερε ότι το απορριμματοφόρο εντοπίστηκε στο σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων του δήμου, και όχι μέσα στα λατομεία.

Όπως ανέφερε ο κ. Μαγουλάς, τις τελευταίες εβδομάδες υπήρχε πρόβλημα με τον συσσωρευμένο όγκο σκουπιδιών από το Μαρκόπουλο και το Πόρτο Ράφτη, καθώς ο Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής (ΕΣΚΔΝΑ) είχε απαγορέψει στη δημοτική αρχή να μεταφέρει τα απορρίμματα στον ΧΥΤΑ της Φυλής λόγω οικονομικών οφειλών.

Ο κ. Μαγουλάς κατηγόρησε τον ΕΣΔΚΝΑ για την απόφαση να αποβάλλει από τον ΧΥΤΑ της Φυλής αρκετούς δήμους της ανατολικής αττικής, επισημαίνοντας ότι κάτι τέτοιο αντίκειται στην κοινή υπουργική απόφαση του 2003, σύμφωνα με την οποία οι δήμοι και οι κοινότητες οφείλουν να αποθέτουν τα απορρίμματα τους σε νόμιμο ΧΥΤΑ.

Η οφειλή του δήμου Μαρκοπούλου προς τον ΕΣΔΚΝΑ, ύψους περίπου 400.000 ευρώ, έχει πλέον εξοφληθεί και έτσι ο δήμος από την Παρασκευή μεταφέρει πλέον τα σκουπίδια του στη Φυλή.

 

Στο θέμα που θα ανεβεί συντομότατα –σήμερα- θα γίνει αντιληπτό το σχετικό της ανάρτησης με τα του οίκου μας.

Μέχρι τότε:

Η γρίπη των χοίρων και των χείριστων

Η γρίπη των χοίρων είναι προ των πυλών, ίσως και εντός των τειχών, μια πραγματικότητα που μας αφορά. Ξέφρενα δελτία ειδήσεων από δημοσιογράφους παντογνώστες σπέρνουν τον ιό του πανικού μέσα από τους δέκτες μας και στην τεράστια απόσταση που αφήνει η πληροφορία ανάμεσα στην αλήθεια και το συμφέρον. Εκεί ακριβώς που κρύβεται ένας πακτωλός χρημάτων από τις μεγάλες φαρμακευτικές βιομηχανίες-κολοσσούς που θα μας σερβίρουν ως σύγχρονα γκόλουμ το πολυπόθητο εμβόλιο. Μέχρι τότε, άλλος ένας ποταμός χρημάτων θα εισρεύσει στα ταμεία των Roche και GlaxoSmithKline για να προμηθευτούμε τα αντιϊκά τους σκευάσματα (tamiflu, relenza) που περίσσεψαν από τη γρίπη των πουλερικών, εξαργυρώνοντας έτσι τον πανικό και την παραπληροφόρηση.

Απεγνωσμένες μανάδες, μαλθακοί έφηβοι, αγχωμένοι μεσήλικες και αρρωστιάρηδες ηλικιωμένοι τρέμουν όλοι αυτόν τον αόρατο κίνδυνο που απειλεί να αλλάξει τη ζωή μας. Και στα κανάλια οι καθηγητές  της τρομολαγνείας υπερκεράζουν τους ταπεινούς ακαδημαϊκούς γιατρούς και επιδημιολόγους που προσπαθούν μάταια χωρίς πανικό να αμβλύνουν τα πάγια βαθύτερα ερωτήματα του κάθε Καψηκέφαλου παρουσιαστή: Πόσες ώρες μετά τον πυρετό πρέπει να πάμε στα επείγοντα; Να κοινωνήσουμε την Κυριακή ή όχι; Και κυρίως: Πότε επιτέλους θα έχουμε τον πρώτο θάνατο στη χώρα; Χωρίς θάνατο τίποτα δεν πουλάει. Κι επειδή θα συμβούν αρκετοί από τη συγκεκριμένη γρίπη, το θέμα θα παίζει στα κανάλια με την ίδια ένταση και την ίδια διαστρέβλωση για πολύ καιρό ακόμα.

Στο Μεξικό η μάσκα έγινε μόδα, ίσως κι εδώ στα μεσημεριανά έγκυρα τηλεκαφενεδάκια να δούμε και ελληνικές προσπάθειες, πχ μάσκα χοίρος, τσολιάς, βεληγκέκας, καραμανλής ή παπανδρέου, μάσκα τρομοκράτης (να δούμε και τον πρώτο αμυνόμενο κατά της γρίπης να συλλαμβάνεται με τον νέο νόμο του κ. Δένδια) και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς πως προσομοιάζει στο πνεύμα των καιρών μας.

Μην ψάχνετε για μέτρα συντονισμένα κατά του νέου ιού. Ο υπουργός Ιδιωτικής Υγείας ακολουθεί τη λογική που τον δικαίωσε και στα μέτρα για τον περιορισμό του καπνίσματος: πολλά λόγια και βλέπουμε.

Ένα blog που αξίζει να επισκεφθείτε είναι το pandemicflugr. Αγνώστου πατρός, παρέχει έγκυρη πληροφόρηση χωρίς αλαλαγμούς.

                

 

“…Δεν δικαιολογείται κανένας πανικός. Η γρίπη αυτή, που προκαλείται από το στέλεχος Η1Ν1, είναι πιο καλοήθης από τη γρίπη που μας επισκέπτεται κάθε χειμώνα και προκαλεί μυοκαρδίτιδες, περικαρδίτιδες και μηνιγγοεγκεφαλίτιδες. Γιατί λοιπόν αυτή η υπερευαισθησία για τη συγκεκριμένη γρίπη που... θα έλθει το χειμώνα; Θεωρητικά, βέβαια, όλα μπορεί να συμβούν. Ακόμα και ένας κομήτης μπορεί να εμφανιστεί στο Διάστημα και έχει την ίδια χαμηλή πιθανότητα να πέσει πάνω στη Γη και να την καταστρέψει ή ένα αεροπλάνο με το οποίο κάθε μέρα ταξιδεύουμε να μη φθάσει ποτέ στον προορισμό του. Όμως όλα αυτά δεν μας απασχολούν.

Άλλωστε ας θυμηθούμε πριν από λίγα χρόνια την ίδια υστερία που επικράτησε με τη γρίπη των πουλερικών του ιού Sars, του ιού του Χονγκ Κονγκ κλπ. Δισεκατομμύρια κέρδισαν οι εταιρείες παραγωγής εμβολίων, οι τοπικοί αντιπρόσωποι και οι μεσάζοντες, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο δεν συνέβη με αυτούς τους ιούς. Γιατί να συμβεί κάτι διαφορετικό με τον συγκεκριμένο ιό;

Ας προβληματιστούν λίγο οι αρμόδιοι για να μην πέφτουν οι ίδιοι θύματα των διαφόρων εμπόρων του κινδύνου.

Όμως τι φταίει ο δυστυχής πολίτης να υφίσταται αυτό το μαρτύριο της κινδυνολογίας;

Συμβουλή μου είναι να παραμείνει ψύχραιμος και απλά να κάνει το εμβόλιο, αφού ούτως ή άλλως η χώρα μας θα το προμηθευθεί και θα το χρυσοπληρώσει.”

(Δημ. Κρεμαστινός, Καθηγητής Καρδιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών - άρθρο στη σημερινή Ελευθεροτυπία)